Mijn nieuwe werkgever belde me of ik zin had om iets 'speciaals' te doen, iets nieuws... Ok daar had ik wel zin in. Naast planten van bomen bezaaid men ook de gronden.
Omdat het goedkoper is en je met zaailingen meer keuze hebt in de latere dunningen. Dit gebeurd altijd door de machine zelf die de bodem oplegt maar deze was kapot en daarom moest het handmatig gebeuren. Iets wat ze nog nooit gedaan hebben. Aangezien alles hier econmisch is willen ze dat het zaaien hier zeer gestructeerd gebeurd dwz 1 kg zaad exact verspreid over 4 ha. Daarom hebben ze hier een speciaal zaaimachientje hiervoor op baterijen dat het zaad gelijkmatig verspreid aangepast aan de loopsnelheid. Niemand heeft dit machientje ooit gebruikt hier in de regio en ik heb dan ook mijn eerste dag met de ingenieurs in het bos gezeten om op proefvlakjes de snelheid te bepalen en uitleg te krijgen over de grontypen waar ik op moet letten. Ze waren ook misschien van plan om dit meer te doen maar moeten dan eerst conlusies trekken uit mijn werk: vergelijking wat het kost om manueel te doen (want ze hadden nog geen idee hoe lang ik er zou over doen) en ook over een paar jaar kijken of dit manueel zaaien betere resultaten heeft of machinaal zaaien.
Voor de rest is het maar een saai jobke maar langste de andere kant wel vrij relaxed want ik moet er op letten dat ik niet te snel loop. Ik moet ongeveer 70 ha bezaaien voor midzomer en hoe ik dit organiseer is mijn probleem. Nu is het constant licht en kan ik dit 's nachts doen en ik kan ook gewoon camperen aan mijn werkplek.
Boompje planten....
Ok mijn eerste jobke boompjes planten voor een privé eigenaar hier. Ik kon al ergens anders beginnen maar ik had het hem beloofd en ik wou het ook eens leren kennen.
Het waren er meer 5000 Pinus Sylvestris en het plantsysteem is heel anders dan bij ons.
Het plantsysteem is 2 op 2 meter.
Men plant hier in volle zomer ten eerste en het zijn allemaal jaarlingen. Geplant word er met een 'tube'... Je steekt het in de aarde, druk met je voet op de hendel die dan een gat in de grond maakt, steek de plant vanboven erin die valt dan rechtstreeks in het gat dat je gemaakt hebt, heft de tube op en stampt de aarde aan met je voet.
De bodem is al klaargemaakt met een machine in rijen en je moet gewoon de rijen met zachte aarde volgen.
Je draagt ongeveer een 120 planten bij jou aan je gordel maar het gaat snel hoor als je weet dat ik ongeveer een 2000 planten per dag kon doen en ervaren planter toch 4000 halen.
Het meeste werk kruipt trouwens in het ronddragen van de planten. Maar persoonlijk vind ik het leuker planten of bij ons ten eerste door het gevoel van snelheid dat je hebt, de omgeving, door de zomer het betere weer zodat je niet constant in de modder ploetert. Want door de Roomskouter had ik echt een degout opgedaan van het planten.
En de waarnemingen zijn hier ook wel plezant zoals die Adder...
Met spijt in mijn hart besefte ik dat ik dit jaar niet zou kunnen gaan klimmen met de klimschool.. Dan maar op zoek geweest en ben ik terecht gekomen bij de klimclub van Umea en ze hebben me ter ore gebracht dat er wel wat massiefkes zijn hier in de buurt.
Blaberget is hun gekenste massief in de buurt en volgens de klimclub was het ideale moment om een klimpartner te zoeke hun klimweekend waar ik naartoe gegaan was.
Het is mijn eerste keer dat ik in het buitenland ga klimmen en dat was wel wennen aan sommige dingen.
Ten eerste is het hier al graniet en klimmen ze in de spleten wat een heel andere manier is van kl
immen dan ik gewend aan de kalk en leemmasiefkes. De klimtechniek is ook heel anders en het gaat erom om jezelf te blokeren in de spleten. Hiervoor gebruikt men de handen als een soort 'nut' en ik heb dan ook veel bloedende handen gezien.
Ze klimmen hier ook enkel met nuts en friends die makkelijk aan te brengen zijn in de spleten. Op het einde van de route is er dan wel iedere keer een beveiliging. Wat wij doen in België noemen ze ook niet klimmen maar sportklimmen.
Het klimmen gebeurt hier ook in de complete wildernis... Eerst moet je een tiental km rijden op een gravéweggetje voor het massief bereikt. Op het klimweekend was het naar hun zeggen 'crouded'. Op een lentedag in de week in Freyr heb je wellicht meer klimmers. Een man of 20 en dat was het. Het grappige is dat de makkelijke route's niet afgesleten zijn hier maar wel overgroeid met mos.
De meeste klimmers blijven er voor het weekend camperen. Oftwel drinken Zweden veel oftewel niet en als ze niet drinken zijn ze braaf en vooral saai. Toestanden zoals ons examenweekend gaan ze niet doen en om 22h00 zat iedereen dan ook braafjes in zijn tentje. Twas trouwens -5 toen ik erin kroop.
