Op zondag ging de tocht meer naar het noorden, met als volgende stop Cocoa Beach. Dit stranddorpje ligt vlakbij Cape Canaveral en is een goede uitvalsbasis voor onder andere 'launch watching', wavesurfen en 'babe watching'. 't is te zeggen: toen wij aan het strand waren, was er net een fotoshoot aan de gang, en dat vond Bjorn wel prima
In Cocoa Beach was het voornamelijk relaxen aan het strand en aan het zwembad, so nothing much to tell, behalve dan de Ron Jon Surf Shop, mijlenver bekend in de omtrek, 24h op 24h open, en alle mogelijke materiaal rond surfen en strand is er te vinden. Zeker een kijkje waard.
Experiences: - Op de interstate naar Cocoa hadden we een eigenaardig fenomeen op de weg, wat ons deed denken aan de openingsscene van Men in Black. Door hevige motregen - letterlijk! - hing ons vooruit op 15min. tijd vol met insect slachtoffers waardoor we zelfs moesten stoppen om onze ruit te wassen.. uiteindelijk blijken het geen motten te zijn, maar 'lovebugs': een soort plakkerige vlieg die steeds in duo vliegen (ze hechten zich aan elkaar vast)
- Old Guys Rule op de lokale surfpier: 'The older I get, the better I was' ... so true and universal.
- To the Henkel colleagues: I gathered some new consumer insights straight from the hotel professionals..
... and hold on until I upload a photo of a new spray-breeze trigger I found.. it can go straight to the innovation roadmap
Fort Lauderdale staat bekend als het Venetie van Amerika, omdat het ook uit meer waterwegen bestaat dan normale wegen. 'The Rich & Famous' hebben zich langs deze kanalen gevestigd met villa's die niet onder de 3 miljoen dollar op de markt komen. De meesten hebben er dan ook nog een yacht aangemeerd liggen die qua prijskaartje vaak in een gelijkaardige grootorde zitten. Met de waterbus toeren we tussen al deze pracht en praal, en dromen we van onze eigen grandeur: we overwegen nu om in Hemiksem een kanaaltje te graven tot aan de Schelde..
's Avonds stond er een speciale ervaring op de agenda: dinner @ The Cheesecake Factory! Tenminste, dat het zo bijzonder zou worden, hadden we obv de naam niet durven denken. Het begon bij het onthaal: we kregen een beeper in de hand geduwd met de melding "Don't call us, we'll beep you when your table is ready". En dan sta je daar tussen een bende wachtenden, allen starend naar hun eigen beeperke. Een halfuurtje later begon de onze te trillen, yes! De menu bleek het wachten waard, den dessert nog eens zoveel! Als je ooit de kans hebt: proef hun Chocolate Coconut Cream Cheesecake, echt hemels!!!!!
Experiences: * Joe's Picasso: bijzondere coffee shop waar je gezellig met je lief of een andere dierbare vanalles in elkaar kunt knutselen. Eigenlijk wel uniek want je ziet jong en oud daar rondlopen met potjes, verf, mozaiekjes etc. Onder het motto 'als je iets goed wil hebben, doe het dan zelf!'
* Andrea: niet gedacht dat ik zoveel aan mijn moedertje zou denken als hier.. Reden: er ligt een vriendelijk tropisch stormpje ten noord-oosten van Florida. Op zich geen probleem, maar in Noord-Florida en Georgia heersen er momenteel blijkbaar grote bosbranden. De sterke windkracht van Andrea zorgt er echter voor dat die rook naar Zuid-Florida wordt geblazen en een heel raar weerfenomeen veroorzaakt.. Gans Florida ligt in een 'haze', best vergelijkbaar met een soort smog, waardoor het altijd licht bewolkt lijkt ook al is het schitterend weer. Voor ons geen probleem, voor kleinere vogels blijkbaar wel die op sommige plaatsen met bosjes naar beneden vallen door desorientatie en longproblemen.
Na het ontbijtje in ons hotelleke, is downtown Miami ons doel op vrijdag 11 mei. Eerste indruk: veel skyscrapers in de stellingen, het lijkt alsof er meer buildings gebouwd worden op dit moment dan er al staan! Om een overzicht te krijgen in deze wirwar van beton en metaal, nemen we de Metromover, een electrisch en automatisch gestuurd metrostelletje dat op verhoogde rails boven het verkeer heen rijdt. Chauffeur niet nodig, betalen evenmin. De slogan luidt 'We bring you home..', beetje ironisch met al die daklozen die ook profiteren van de gratis ritjes.. Aansluitend hebben we de stad verder verkend via een wandeling doorheen downtown: niet echt bijzonder, en eerder een grauwe en onveilige indruk. Miami moet het eerder hebben van de wijken rondom de binnenstad, waar de rijkere bevolking zich prachtige omgevingen heeft gecreeerd (South Beach, Coral Gables, Coconut Grove, etc.). Het enige rustige in downtown is de gezellige haven Bayside Park, met een gezellige ambiance en vlakbij de gigantische American Airlines Arena waar de Miami Heat speelt.
Experiences: - Op weg naar downtown Miami (en aangrenzende haven) leek het alsof een van de wolkenkrabbers plots zin had in een ochtendwandeling op het einde van de boulevard... teveel zon, te weinig slaap?? Nope, aan het einde van de boulevard lag een baai, waar het grootste cruise-schip ter wereld de haven binnengleed.
'Martinair: Amsterdam-Miami - Flight Canceled' stond er bij aankomst op Schiphol te lezen...
Het leek wel of we terug begonnen waar we vorig jaar gestopt waren, het scenario van een slechte B-horror prent. En dan weet je: problemen gegarandeerd, zeker wanneer aan de balie bij Martinair een rij gedupeerden staat en ze refreshment vouchers uitdelen.. Man,man, dan boek je eens een rechtstreeks vlucht.. om uwe schoen op te eten van miserie!
Enfin, via Continental kregen we dan een vlucht naar Houston, met aansluiting naar Miami. Voorziene aankomsttijd + 5u. Met een transit-tijd van 1u20 mocht er al niet veel meer fout gaan.. en toch! Na 3/4 vlucht moesten we plots een (medische) noodlanding maken in Charlotte (North-Carolina) om een zieke oudere dame naar het ziekenhuis te krijgen. De steward met 20j dienst had dit nog nooit meegemaakt.. wij ook niet. Dus nog maar eens vertraging, met vrees dat we in Houston zouden stranden. Gelukkig werd in Houston terplaatse meegedeeld dat de vlucht naar Miami op ons wachtte... oef! Dus na een vertraging van meer dan 7u en meer dan 26u wakker, zijn we dan toch om 2am gebroken in het hotel aangekomen..
Vandaag dus een rustig dagje, wat wandelen in het prachtige Art Deco district en nu nog naar het strand om te chillen. Eerste indruk is wel geslaagd, het vakantiegevoel wordt volledig gevoed met zomers weer, en carraibische sfeer met kleurrijke gebouwen.
Experiences: - Op de weg van de luchthaven naar het hotel, kwam juist Shaquille O'Neill uit een nachtclub gewandeld.. Hij doet jullie allemaal de groeten..!
- Ooit al een pelikaan gezien met zijn snavel in het zand en zijn pootjes omhoog? Wel, wij bijna, want we zaten op de eerste rij op het strand toen een familie pelikanen zich tegoed deed aan viskes aan de kustlijn. Die kerels hebben een opvallende vistechniek: het zijn echte kamikazes die zich loodrecht naar beneden storten in de ondiepe branding. Hoe ze niet blijven steken zijn, we vragen het ons nog af.
Na de intensiteit van de laatste maanden op het werk en met de immo-zoektocht, kijken we uit om nog eens een lange, avontuurlijke, diverse en hopelijk zorgeloze vakantie tegemoet te gaan ! Woensdag morgen nemen we de Thalys richting Schiphol-Amsterdam, om daar op een rechtstreekse (!) vlucht van MartinAir richting Miami te stappen. Na het debacle van Delta Airlines, hopen we stevig dat de Hollanders van timing wel kaas gegeten hebben!
Miami dus, het startpunt voor de ronde van Florida. De geplande route ziet er grosso modo als volgt uit: Miami - Ft. Lauderdale - Space Coast - Kennedy Space Center - Disneyland - Orlanda - Tampa - Busch Garden - Ft Myers - 10.000 Islands - Everglades National Park - Key Largo - Key West - Miami
Een mens leert bij en dus hebben we deze keer toch al de eerste nachten geboekt: een leuk hotel in Art Deco stijl uit de jaren 30, in het hartje van hip Miami - South Beach. http://www.indiancreekhotel.com/reviews.html
Uit ervaring weten we nu dat internet connectie niet overal makkelijk vindbaar is, dus afhankelijk daarvan gaan we proberen elke 2-3 dagen een post te plaatsen. Tot binnenkort!
Normaal
zouden we hier geen stuk meer schrijven over een simpele terugvlucht en
de blog beginnen vullen met nog enkele plezante foto's... maar we
moeten dit nog even kwijt, met een belangrijke boodschap:
Vlieg nooit met Delta Airlines !!
Man, man, man, wat een 1e klas gepruts! Om 4AM opgestaan om te vertrekken om 7AM via de geplande tussenstop in Atlanta, wat betekent dat we eigenlijk 14u later thuis zouden zijn. De
nattigheid komt eraan: na 1u in het vliegtuig moest iedereen er terug
af wegens een probleem met de electriciteit. Vervolgens 3u wachten in
de rij om dan te zien dat er enorm incompetente miekes iedereen een
alternatieve vlucht proberen te zoeken. Ons bagage is ondertussen
blijkbaar al mee met een andere vlucht richting Atlanta (say what??) en
een alternatief via Parijs naar Brussel, wordt geregeld via Air France. Vermits
de vlucht pas om 5u30PM vertrekt, kunnen we nog niet inchecken en
moeten we wachten tot 3PM. Eens bij Air France, blijkt dat en de Thalys
vol zit (=stranden op zondagavond in Parijs) en dat Delta enkel
bekostigt tot Parijs. Dit aanvaarden we niet, dus terug naar Delta,
waar ze ons doodleuk vertellen dat we op de vlucht naar Atlanta staan
van morgenvroeg.. hoezo vlucht? We fall from the sky. Na 1u
telefoneren (ah ja, geen aansluiting op netwerk, niet nodig) arrangeren
ze dan toch nog een vlucht via London om 8PM via American Airlines, met een connectie naar Brussel een uurtje later. Na
de vlucht komen we aan in Heathrow in transit en wat blijkt: ALLE
transitvluchten komen in dezelfde hal toe en worden nog eens zeer
uitvoerig gecheckt aan de security. Of je nu een connectie hebt of
niet, je schuift acheraan aan en na een dik uur schuiven heb je
natuurlijk je vlucht gemist. Als je teveel lawaai maakt, staan er nog
altijd een 8-tal macho politie kerels met mitraillette om je op andere
gedachten te brengen. Durf ook niet zagen tegen de brave mensen van de
luchthaven, want er heerst zero-tolerance: het minste woord of gebaar
is genoeg om je ticket ongeldig te verklaren en je nog wat te laten
wachten of nog maar eens grondig te strippen en fouilleren... (het is
er wel wat over, zelfs deo mochten
we de ganse tijd niet bij hebben, ook niet met aankoopbewijsje uit
tax-free). Dus uiteindelijk zitten we nog een kleine 4u vast op
Heathrow en komen we na een reisje van 34u op Zaventem aan.. zonder baggage uiteraard, want die had Delta tot in Brussel geregeld. Of toch niet? Oops, die staat vast in Atlanta. Hopelijk zijn we niks kwijt en brengen ze die nu vlug!
> EXPERIENCES: -
Van bij het begin zijn we op twee 'vree wijze' lotgenoten gestoten -
Sofie en Cedric, kortweg C - uit het Gentse. Zo ging de tijd tenminste
toch iets sneller doordat je uiteraard over de fantastische
reis-ervaringen kan leuteren. Bij deze nogmaal dank en een groet aan
onze 'lijn'partners!
>> Zodra het fototoestel aankomt, probeer ik dit weekend hier nog enkele leuke foto's bij te zetten
Na
de uitputtende dag in de Universal Studio's, is er vandaag niets meer
gepland op de agenda, behalve dan nog wat rondhangen in LA en het besef
van het nakende vertrek proberen weg te duwen. Vanuit ons Motel6
vlakbij Hollywood Blvd., hebben we nog een klein souveniertje voor
onszelf opgepikt, waarna voor het laatst werd genoten van de beproefde
ontbijt-formula in de coffee-shop. Nu weet ik het zeker: de King is echt alive en hangt samen met Marilyn Monroe ergens rond aan de sterren in Hollywood! Spijtig genoeg was het weer redelijk bewolkt zodat we op Venice Beach niet echt de sfeer kregen die we verwachtten, noch was Arnold Schwarzie aan het trainen op Muscle Beach. Bij
deze moet ik ook Johan ontgoochelen, want wat verderop op het
Baywatch-beach in Santa-Monica was er geen beach-babe meer te zien, dus
geen speciale foto-reportage.. Het enige alternatief dat ik zag,
nl. Hooters (een sexy tent), werd vakkundig geblokt met een kordate
afwimpeling van de co-jury..
>EXPERIENCES: - Rodeo Drive,
Beverly Hills: wat een overdreven deluxe boetiek-straat zeg... je hebt
er zelfs een winkel waar ze het engelse ritueel 'changing of the
guards' naspelen. Allemaal goed en wel, maar denk je dat die pipo's dan
tenminste nog de deur eens zouden open doen voor de klanten? Nope. - 'Dani California' van de Peppers wordt hier nog steeds grijs gedraaid, kan moeilijk anders.
Terug
in LA, ging het vandaag richting Universal Studios, een echte stad op
zich in Noord-Hollywood, vlakbij andere zoals Disney en WB. Universal
is een echte aanrader, want het is een compleet movie theme-park met
verschillende, zeer kwalitatieve attracties + de mogelijkheid om een
uitvoerige tour door de opname sets te doen. Dit is een park, perfect
op maat van Iris..
We zijn met een echte kick-start begonnen, nl. 'Mummy Returns Ride'.
We vonden het al verdacht dat we alle handbagage in een kluisje moesten
steken, maar dat was een terechte voorzorg. Dit is een rollercoaster
zonder voorgang, werkelijk de strafste die we al hebben gedaan. Je
rijdt volledig in het duister met een rotsnelheid, alsof je ingewanden
tegen je ruggewervel geplet worden. Djeez, dat was kicken! Het eerste
half uur daarna stonden we nog slappekes op de benen.. We hadden beter
iets rustiger de dag begonnen.. De daarop volgende shows en attracties waren ook zeer de moeite, zoals de Jurassic Park River, Backdraft Fire Setting, Back to the Future mobiel, Schrek 4D. Speciale vermelding voor de WaterWorld show,
waarbij ze de originele filmsetting gebruiken en een echt spektakel
brengen met jetski's, ontploffingen en zelfs een betrekkelijk groot
vliegtuig dat in het bassin crashte. Ook de Animal show en de Studio Tour
zelf waren zeer de moeite. Het is een stad vol met hangars en
nagemaakte straten, waarbij ze je ook enkele special effects laten
beleven (regen, overstromingen, crashes, enz.). Je weet dat alles in
scene wordt gezet, maar het is wel verwonderlijk hoe sterk ze
alles op gecontroleerde wijze beheersen. Dat je nadien met
andere ogen naar een film kijkt, hebben we zelf ervaren toen we
terplekke naar de film 'Black Dahlia' gegaan zijn.. je let veel meer op
fake settings, waardoor het wel wat minder authentiek wordt.
> EXPERIENCES: - Voor Eddy Murphy in de filmindustrie belandde, was hij schoenverkoper.. Er is nog hoop voor alle Al Bundy's onder ons! - Steven Spielberg heeft tijdens de opname van Jaws,
de opname-haai een bijnaam gegeven: Bruce -> de naam van zijn
advocaat! (Ann, Gwen: ook hier is de reputatie van advocaten al jaren
om zeep.. er is nog werk aan de winkel!) - Nieuwe trend in LA (en andere grootsteden): de oxygen-bars!
Je kan er voor 15min. aan een flesje verse zuurstof hangen om er weer
beter tegen te kunnen. Verkrijgbaar in 4 'smaken'. Over gebakken lucht
gesproken.. dit is nog eens een business plan!
