Afgelopen vrijdag 20/6 mocht Vince reeds zijn '3 maanden'-verjaardag vieren. Dit betekent dat mijn bevallingsrust er bijna op zit: volgende week ga ik terug aan de slag. Tzal varen mijn kleine prinsje niet meer continu bij mij te hebben, maar anderzijds kijk ik er ook wel naar uit om terug aan de slag te gaan en conversaties te hebben die iets dieper gaan dan 'agoegaga' en 'aboe'. :o)
Ik kan met volle fascinatie zitten kijken naar ons kapoentje: waar hij een tweetal weken maar net zijn handjes had ontdekt en pas begon te grijpen naar voorwerpen die binnen handbereik waren, zit hij ondertussen al stilaan te oefenen om te grijpen naar voorwerpen (meestal knuffeldiertjes) die wat verderaf zijn. In de meeste gevallen lukt dit hem nog niet, en dan reageert hij ofwel door een beetje boos te zitten morren, ofwel door tegen het voorwerp te beginnen b(r)abbelen, alsof hij wil zeggen "hey, kom es wat dichter!". Dat babbelen doet hij momenteel trouwens quasi de ganse tijd door. Hij vindt het heerlijk om zijn wakkere uurtjes te vullen met het oefenen van zijn stembanden en het zoeken van interactie. Dit laatste doet hij met het 'woordje' abwoeoeoehh, oftewel zijn versie van 'hallo'. De geluidjes/woordjes die hij produceert zijn soms echt hilarisch en eigenlijk echt wel elke keer supercute.. Heel fascinerend hoe zo'n kleine wezentje in staat is om vanalles te leren, dag na dag..
Tijdens onze drie maanden samen thuis, zijn Vince en ik eigenlijk al goed verwend geweest met goed weer. Hierdoor hebben we een zomerse, blije en guitige baby, die zich duidelijk goed voelt in zijn vel, en ook in zijn zomerse tenu.. kijk maar..:
We hadden het er al eerder over: nu het EK volop aan de gang is, proberen we (vooral de papa) onze kleine Vince ook volop in de stemming te krijgen. Zo zitten ze dan met z'n tweetjes od sofa naar de voetbal te kijken, en wanneer de Mannschaft scoort, is de papa dolenthousiast, en zit de Vince zich verbaasd (cf tut op foto) af te vragen wat er in hemelsnaam aan het gebeuren is..
Naast zijn zit-oefeningen od sofa (cf vorige bericht), proberen we Vince ook de nodige lichaamsbeweging te geven door hem regelmatig op zijn speelkussen te leggen. Hier heeft hij alle vrijheid om met armen en beentjes te zwaaien naar believen, al moet je je daar voorlopig ook niet al te veel bij voorstellen. Hij houdt het voorlopig bij het id lucht tillen van zijn voetjes/beentjes, zeer zeer zeer uitzonderlijk met het resultaat dat hij op zijn zij rolt. Maar doorrollen naar zijn buikje, dat is er voorlopig nog niet bij. Dat blijkt ook pas iets voor latere leeftijd (bron Kind en Gezin). Wanneer we hem zelf op zijn buikje neerleggen, laat hij meestal vrij snel merken dat dit niet zijn favoriete houding is. De keren dat hij het wel ok vindt (toch voor eventjes), drukt hij al mooi zijn rompje op dan kijkt hij zo eens naar ons met een blik van 'kijk eens, doe ik het goed zo?'. Best wel schattig!!
Reacties op bericht (1)
30-06-2008
Zo heb ik Björn nog nooit gezien
Papa, ferme pyjama!
30-06-2008 om 21:02
geschreven door Johan en Katrien
Vince groet de wereld !
Altijd leuk om jullie reacties te lezen !
Laat dus zeker een spoortje na in het gastenboek of op een bericht..
