Ik ben Van Der Smissen Rik
Ik ben een man en woon in Zandbergen (Belgie) en mijn beroep is Ex militair van de Belgische Marine.
Ik ben geboren op 06/04/1961 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Vogels, muziek, computer, natuur.
Ik ben kweker van:
- Grasparkiet
- Agapornis Personata
- Forpus dwergpapegaai
- Catharina parkiet
LID VAN: - A.O.B. Belgie
- De Boskanarie Zandbergen stamnr: ZC 153
- Belgische Nationale exotenclub
Vogels die ik nog te koop heb: geen vogels meer te koop, Vogels gezocht: Japanse meeuwen in TT kwaliteit - roodgrijs - wit - albino - gepareld
Een van de meest gebruikte geneeskrachtige kruiden is de echte kamille.
Men neemt aan dat de plant inheems is in zuid en zuidoost Europa.
Momenteel komt ze over ongeveer de gehele wereld voor, behalve in de Tropen en Arabische gebieden.
Vroeger verzamelde men echte kamille in het wild maar tegenwoordig wordt het kruid op grote schaal verbouwd.
Het is goed te herkennen aan de combinatie van drie kenmerken.
De witte lintbloemen zijn aan het einde van de bloei naar onder teruggeslagen.
De gemeenschappelijke bloembodem is kogelvormig hol en zonder stroschubben en het omwindsel is half lobvormig.
De echte kamille komt in heel Europa voor op vochtige plaatsen tot op 1.000 m hoogte.
In Nederland en België groeit deze uitgesproken lichtplant in onkruidgezelschappen vooral op bouwland aan wegen en spoordijken, maar ook op puinhopen en stortplaatsen, op klei en kalk.
De plant is stikstofminnend en bereikt een hoogte van 15 tot 50 cm.
De echte kamille bloeit met zijn margrietachtige bloemen vanaf begin mei tot begin september.
De echte kamille is een plant met een erg sterke geur.
Daarom moeten de vogels er wel even aan wennen, maar als u de vogels de jonge bladeren leert eten zal dat zeker hun gezondheid ten goede komen.
Verder kan men de halfrijpe zaden geven zodra de witte lintbloemen naar beneden gaan hangen.
Het is dan ook nog een goed wormmiddel en de zaden bevatten ook nog voedingswaarde.
Deze medicinale plant bevat 4% etherische olie, donkerblauw, azuleen, glycocide, bitterstoffen, een aantal vetten, linolzuur hotline, apin genie dat werkt verlichtend bij ontstekingen.
Het werkt aansterkend, antiseptisch, kalmerend, kramp opheffend en spijsvertering bevorderend.
Welke vogels eten deze zaden? In de natuur eten de geelgors en de ortolaan en de groenling deze zaden.
In de volière zullen alle tropen, grasparkieten en grote parkieten, als u een flinke bos kamille in de volière hangt, er de zaden tot de laatste uithalen als zij eenmaal aan de geur van deze plant gewend zijn.
Kattenstaart,
Wild kattenkruid komt voor in Noord Amerika en Europa.
De bladeren en bloemen worden medicinaal gebruikt.
Te gebruiken bij, hoest, slapeloosheid, maagzuur, diarree, verkoudheid, nervositeit, kiespijn en rillingen.
Door de jaren heen is het als kalmerend middel gebruikt bij mensen.
Voordat de thee in Engeland uit China kwam, werd er thee van kattenkruid gedronken.
Voor de vogels, gans de plant wordt gretig opgenomen. Ze zijn er dol op.
Kan men vinden aan de waterlopen en beekjes en wordt geplukt in de maand september.
Melganzevoet,
Melganzevoet groeit over de gehele wereld .
Bloeit in schijnaren die een trosje vormen.
De bloeitijd is van juli tot de herfst.
De bloem is groenachtig en vrij onbeduidend.
De zaden werden vroeger tot meel vermalen om er brood van te bakken.
Ook de bladeren kunnen gegeten worden en smaken naar spinazie.
De plant kan tussen de 15 en 150 cm hoog worden, bevat veel ijzer, vitamine B, calcium en is ook rijk aan caroteen
Verschillende vogelsoorten eten de zaden.
Dit jaar heb ik bij mijn wildzang uitgeprobeerd, je moet de plant in haar geheel geven, nadat ze gedroogd is.
De halfrijpe zaden kunnen diarree veroorzaken.
Het bevordert rui zeer snel, op 3 weken waren ze uitgeruifd.
Komt veel voor op droge zandige grond en langs wegen.
Mieren houden niet van boerenwormkruid. Daarom werd het kruid vroeger bij keukendeuren geplant.
De etherische oliën uit de plant, zoals triticine, irisine en graminine, worden gebruikt in de receptuur voor insectenverdrijvende middelen.
Uitwendig kan het gebruikt worden als lotion bij schurft.
In de homeopathie wordt het gebruikt tegen onder andere artritis en verkoudheid.
In de plant komt het giftige thujon voor dat wormafdrijvend werkt, vooral van spoel- en lintwormen.
Een extract van de hele plant zou een insectendodende werking hebben en wordt soms gebruikt om hokken van dieren vlovrij te houden.
Om het huis, vlo- en motvrij te houden werd het veel in huis gestrooid.
De solitaire bijen: grasbij, halictus quadricinus, koolzwarte zandbij, pluimvoetbij en tronkenbij vliegen op deze plant.
Volksnamen: reinvaren, wormkruid, wormzaad.
Voor de vogels kan men de plant in rijpe toestand gewoon in de volière hangen, zodat ze de zaden kunnen verorberen.
Bottelroos, Rosa Rugosa
Van de bottelroos zijn de bloemen purperrood.
De kelkbladeren zijn met de vrucht vergroeid.
Rozenbottels zijn vruchten welke de meeste van onze vogelliefhebbers wel kennen.
Ze zijn ook op vrij veel plaatsen erg gemakkelijk te verzamelen in ons land .
Oogluikend wordt in parken toegestaan dat deze vruchten als ze rijp zijn, van juni tot oktober, door de vogelliefhebbers voor hun gevederde vrienden geplukt wordt.
De rozenbottel wordt door vele vogels, zowel vruchten- als insecteneters gegeten, zij het dat ze er eerst aan moeten wennen.
De rozenbottel en zeker die van de hondsroos (Rosa canina) heeft namelijk een vrij hard en taai omhulsel en veel vogels hebben hier moeite mee.
Daarom kunnen we als we deze vruchten aan kleinere vogels voeren ze beter opensnijden waardoor de vogels gemakkelijk bij de zaden en het zachte vruchtvlees kunnen komen.
U zult zien, als ze er eenmaal aan gewend zijn, is het een ware lekkernij voor hen en ze zullen als ze u zien aankomen u al tegemoet vliegen in de hoop op wat lekkers.
Te veel geven zal hier ook niet makkelijk gebeuren of schadelijk zijn.
Brandnetel, Urtica dioica
De kleine brandnetel komt voor op akkerland en moestuinen en kan dan een groot onkruidprobleem geven, omdat al zeer snel nieuw zaad gevormd wordt.
Bladeren en stengels geweekt in water geeft een gier, dat uitstekend geschikt is voor de bestrijding van bladluizen.
Brandnetel is rijk aan vitamine A en C, ijzer en mineralen. Ook komt vitamine D in de plant voor.
Tot 20 % aan kiezelzuur, kalium en nitraat kan in de plant voorkomen.
In het voorjaar en najaar gebruik men deze plant voor de vogels, om in conditie te brengen en of de rui snel te doen verlopen.
Men snijdt ongeveer 5 stengels van 20cm lengte, die men op 1 liter gekookt water laat trekken gedurende 10 min, daarna zeven in een filterzakje, zodat men een zuiver groene massa bekomt.
Deze laat men afkoelen en kan zo aan de vogels toegediend worden, gedurende een 5 tal dagen voor de kweek, niet langer of ze zijn te driftig .
De lizard kanarie is een populair, aantrekkelijk ras van onbekende afkomst: het enige type, waarvan de standaardeisen onveranderd zijn gebleven gedurende de laatste 120 jaar. Lizards zijn geen vogels voor beginners, omdat er veel ervaring en kennis vereist zijn om de fijne hagedistekening vast te houden. Er zijn drie types: met volle cap, met gebroken cap en zonder cap. Ook zij komen voor met een witte, gele en oranjerode basiskleur, zowel intensief als schimmel. Voor tentoonstellingsdoeleinden zijn zei maar een jaar geschikt: de karakteristieke tekening komt pas na de eerste rui: bij elke volgende rui neemt het patroon weer af, terwijl er dan ook bontvorming optreedt. Vaak wordt kleurvoeding toegepast om de matheid van de natuurlijke kleuren wat te verbeteren. Geschiedenis: De lizard is de enige kanarie die deel uitmaakt van de rasgroep van getekende rassen. De Lizard is een oud ras en werd waarschijnlijk al in de zeventiende eeuw in Groot Brittannië gekweekt. De lizard (hagedis) heeft zijn naam te danken aan de tekening welke doet denken aan de schubben van een hagedis.
Voeding De voeding dient te bestaan uit een zaadmengsel voor kanaries. Daarnaast is het belangrijk dat de vogels de beschikking hebben over eivoer Verder kan appel, sla, evenals andere soorten fruit en groente gegeven worden. Grit en maagkiezel mogen in 'het voedselpakket' van de kanarie nooit ontbreken. Standaard RUGTEKENING 25 punten Een goed afstekende schubtekening, moet in evenwijdige lijnen zonder onderbreking over de rug lopen. De schubben beginnen klein bij de kop en worden groter op de rug. BEVEDERING 15 punten Een zachte zijdeachtige glanzende bevedering, glad en goed aangesloten. BORST- EN FLANKTEKENING 10 punten Onderbroken lijnen van kleine driehoekjes met de punt omlaag, in evenwijdige lijnen van de hals over de borst en flanken naar de stuit toe lopend. CAP 10 punten De kop klein en rond. Cap ovaal, niet onder de snavel/oog/nek uitkomend. Bij een onderbroken cap moet de onderbreking geschubd zijn, de vetstofkleur van de cap egaal. GRONDKLEUR 10 punten Pigment zwart, bontheid niet toegestaan. Bijtint (geel, wit of rood) egaal van kleurdiepte en intensiviteit. VLEUGELS EN STAART 10 punten Vleugel- en staartpennen zwart zonder lichte uiteinden. Vleugels goed gesloten, staart kort en regelmatig. OOGSTREPEN 5 punten Tussen cap en oog moet een gepigmenteerde wenkbrauwstreep zichtbaar zijn. VLEUGELDEKVEREN 5 punten De vleugeldekveren zwart en omzoomt, in de vorm van een komma. SNAVEL EN POTEN 5 punten Poten vrij kort, snavel en poten zo donker mogelijk. CONDITIE, GROOTTE 5 punten Gezond, zuiver en goed verzorgt, grootte ± 12 ½ cm.
RUGTEKENING 25 punten Een goed afstekende schubtekening, moet in evenwijdige lijnen zonder onderbreking over de rug lopen. De schubben beginnen klein bij de kop en worden groter op de rug. BEVEDERING 15 punten Een zachte zijdeachtige glanzende bevedering, glad en goed aangesloten. BORST- EN FLANKTEKENING 10 punten Onderbroken lijnen van kleine driehoekjes met de punt omlaag, in evenwijdige lijnen van de hals over de borst en flanken naar de stuit toe lopend. CAP 10 punten De kop klein en rond. Cap ovaal, niet onder de snavel/oog/nek uitkomend. Bij een onderbroken cap moet de onderbreking geschubd zijn, de vetstofkleur van de cap egaal. GRONDKLEUR 10 punten Pigment zwart, bontheid niet toegestaan. Bijtint (geel, wit of rood) egaal van kleurdiepte en intensiviteit. VLEUGELS EN STAART 10 punten Vleugel- en staartpennen zwart zonder lichte uiteinden. Vleugels goed gesloten, staart kort en regelmatig. OOGSTREPEN 5 punten Tussen cap en oog moet een gepigmenteerde wenkbrauwstreep zichtbaar zijn. VLEUGELDEKVEREN 5 punten De vleugeldekveren zwart en omzoomt, in de vorm van een komma. SNAVEL EN POTEN 5 punten Poten vrij kort, snavel en poten zo donker mogelijk. CONDITIE, GROOTTE 5 punten Gezond, zuiver en goed verzorgt, grootte ± 12 ½ cm.
Bij veel vogelsoorten hebben mannetjes en vrouwtjes een verschillend uiterlijk; in de meeste gevallen zijn het de mannetjes die opvallende kenmerken bezitten, terwijl deze kenmerken bij vrouwtjes ontbreken of slechts rudimentaire vorm aanwezig zijn. Een van de mogelijke verklaringen voor de evolutie van zulke extreme secundaire geslachtskenmerken is dat deze mannetjes aantrekkelijk maken voor vrouwtjes. Dat mannetjes met extremere geslachtskenmerken geprefereerd worden door vrouwtjes is inmiddels aangetoond in een groot aantal studies.
De meeste theoretische studies die erop gericht zijn om partnerkeuze verklaren gaan er van uit dat zowel de variatie in een kenmerk van mannetjes alswel de variatie in een voorkeur van vrouwtjes voor dit kenmerk berust op genetische mechanismen. Het is echter bekend dat de variatie in partner voorkeur van vogels sterk wordt beïnvloed door vroege ervaring met ouders en/of nestgenoten.
Bijvoorbeeld jonge zebravinken, die zijn grootgebracht door pleegouders van een verwante soort, het Japanse meeuwtje, vertonen als volwassen vogel een seksuele voorkeur voor Japanse meeuwtjes boven zebravinken. Het leerproces wat hieraan ten grondslag ligt wordt seksuele inprenting genoemd. Lang is gedacht dat seksuele inprenting zou leiden tot een partner voorkeur voor individuen die het meest leken op de stimulus waaraan het jong was blootgesteld. Echter, recente studies hebben laten zien dat er een voorkeur voor partners met een afwijkend uiterlijk bestaat in soorten die ook seksuele inprenting vertonen. Het causale mechanisme dat ten grondslag ligt aan het ontstaan van zulke voorkeuren is echter vooralsnog niet duidelijk.
In deze studie onderzoek ik een aantal aspecten van het proces van seksuele inprenting en de wijze waarop dit proces de partnervoorkeur van zebravink vrouwtjes en mannetjes beïnvloedt tegen de achtergrond van de potentiële evolutionaire consequenties voor het uiterlijk van vogels. Bij de zebravink verschillen de seksen in uiterlijk. Zowel het mannetje als het vrouwtje nemen deel aan de broedzorg. Dit betekent dat jonge zebravinken opgroeien in gezelschap van een moeder, een vader en een aantal nestgenoten. Het is bekend dat zowel de ouders alswel de nestgenoten van invloed kunnen zijn op de latere partner voorkeur. Er is echter weinig aandacht gegeven aan de vraag hoe informatie over individuen die zo sterk in uiterlijk van elkaar verschillen wordt opgeslagen in het geheugen en hoe dit de later van invloed is op de partnerkeuze.
In hoofdstuk 2 wordt ingegaan op deze vraag door jonge zebravink mannetjes gedurende de eerste 65 dagen van hun leven bloot te stellen aan normale grijze en witte zebravinken. Van de aldus grootgebrachte mannetjes werd op volwassen leeftijd hun seksuele voorkeur bepaald door middel van keuzetesten. Dit werd ondermeer gedaan in een testopstelling die bestond uit een centrale kooi met aan weerzijden twee kleinere kooitjes. Tijdens een test werd het mannetje in een centrale kooi geplaatst en in elk van de zijkooien een vrouwtje. De hoeveelheid zang van het mannetje gericht op beide vrouwtjes werd gebruikt als maat voor zijn seksuele voorkeur.
Het blijkt dat het voor de latere voorkeur een groot verschil maakt of een mannetje blootgesteld is geweest aan twee verschillend gekleurde ouders (simultane blootstelling) of dat een mannetje eerst 35 dagen bij ouders van de ene kleur en vervolgens 30 dagen bij paartje van de andere kleur heeft doorgebracht (opeenvolgend blootstelling). Mannetjes die achtereenvolgens blootgesteld worden aan beide kleuren ontwikkelen een seksuele voorkeur voor zowel witte als grijze vrouwtjes. Echter vertonen mannetjes met een verschillend gekleurde vader en moeder slechts een voorkeur voor vrouwtjes met de kleur van de moeder. Deze voorkeur voor de moeders kleur is zelfs sterker dan die van mannetjes die zijn opgegroeid bij ouders van gelijke kleur. Dit laatste duidt erop dat zebravink mannetjes niet alleen seksuele voorkeur ontwikkelen voor vrouwtjes die lijken op hun moeder maar ook seksuele afkeer voor vrouwtjes die lijken op hun vader. Dit betekend dat seksuele inprenting niet alleen een mechanisme zou kunnen zijn dat er toe dient om als volwassen vogel het uiterlijk van de eigen soort of dat van naaste verwanten te kunnen herkennen maar ook als een mechanisme dat er voor zorg draagt dat de beide geslachten op basis van hun uiterlijk kunnen worden onderscheiden.
Recentelijk is gesuggereerd dat wanneer jonge vogels tijdens de inprenting zouden leren om de seksen op basis van uiterlijke kenmerken te onderscheiden, dit zou kunnen leiden tot een voorkeur voor partners met 'supernormale' kenmerken als gevolg van het uit de leerpsychologie bekende fenomeen van 'peak-shift'. Gedurende discriminatie training kunnen dieren worden blootgesteld aan een positieve stimulus, geassocieerd met beloning, en een negatieve stimulus, die slechts in één dimensie verschillend van de positieve stimulus (bijv. in lengte), en niet geassocieerd is met een beloning. Worden deze dieren later getest met een hele reeks verschillende stimuli op dezelfde stimulusdimensie (bijv. variërend van zeer kort naar extreem lang) dan reageren ze vaak het sterkst op stimuli die iets verschillen van de positieve stimulus, en wel zo dat de "piek" in respons verschuift in richting weg van de negatieve stimulus. In de context van seksuele inprenting zou peak-shift dus kunnen leiden tot een voorkeur voor partners met extremere kenmerken dan die van de ouder van het tegenovergestelde geslacht.
In hoofdstuk 3 is onderzocht of mannetjes in de situatie waarbij ze kunnen kiezen tussen een mannetje en een vrouwtje werkelijk gebruik maken van verschillen in uiterlijk om de seksen te onderscheiden of dat in een dergelijk geval verschillen in gedrag de doorslag geven. Het blijkt dat bij zebravink mannetjes sekse discriminatie voornamelijk is gebaseerd op de op jonge leeftijd geleerde verschillen in uiterlijke kenmerken tussen de ouders. De effecten van vroege ervaring zijn zo sterk dat een mannetje een op zijn moeder gelijkend mannetje veruit prefereert boven een op zijn vader gelijkend vrouwtje.
In hoofdstuk 4 onderzoek ik of zebravink vrouwtjes, net zoals mannetjes, een voorkeur ontwikkelen voor partners die lijken op de ouder van de tegenovergestelde sekse (voor vrouwtjes is dat dus de vader). In tegenstelling tot mijn verwachting, ontwikkelden vrouwtjes geen voorkeur voor mannetjes die leken op hun vader maar voor mannetjes die leken op hun moeder. Op het eerste gezicht roept dit de suggestie op dat seksuele inprenting gelijkenis vertoont in beide seksen, in die zin dat beide seksen de moeder gebruiken als model voor de latere seksuele voorkeur. Echter, bij mannetjes wordt de seksuele voorkeur eveneens beïnvloed door ervaring met de vader, zij het in negatieve zin. Bij vrouwtjes kon geen effect van de vader op de latere voorkeur worden aangetoond. De resultaten kunnen de hypothese dat zebravink vrouwtjes de seksen leren discrimineren op dezelfde manier als mannetjes dat doen niet bevestigen.
Ik ben deze blog begonnen om mijn ervaringen en kennis te delen met andere vogelliefhebbers, en ook voor de jonge generatie warm te maken om ook met deze fantastische hobby te beginnen.
Ikzelf ben begonnen met vogels te houden en te kweken op 16 jarige leeftijd, eerst met grasparkieten, later zijn hier kanaries bijgekomen. Deze waren gehuisvest in kooien waar steeds aangebouwd werd totdat het ganse bijgebouw volgebouwd was. Ik werd lid van de vogelvereniging Vogelweelde Outer met als voorzitter Dr. Walraevens, die ik reeds kende sinds ik 5 jaar was. Vele malen heb ik als klein manneke vol bewondering gestaan voor zijn voliére met grasparkieten en andere vogels.
Toen ik trouwde bouwde ik in de tuin mijn eerste voliére van 2 m. lang, 2 m breed en 2,5 m hoog. Al snel moest er bijgebouwd worden omdat mijn vogelbestand steeds uitbreiding nam en het werd een voliére van 4 m lengte. Toen werd ik lid van De Boskanarie in Zandbergen, waar ik nog steeds lid ben. Bij een bezoek aan Park Paradisio heb ik de voliére gezien die ik ooit eens ging bouwen, en mijn droom kwam uit. Bij het begin van de bouw van ons eigen huis in het voorjaar 1994 ben ik eraan begonnen en ze was klaar in januari 1995. Het is de voliére die op de foto te zien is.
Voor de moment heb ik een vogelbestand van 250 vogels, deze bestaat uit: - Kanaries; diverse kleuren - Japanse meeuwen; mokkabruin, zwartbruin, bont, wit. - Zebravinken; maskergrijs, grijs, bleekrug bruin. - Grasparkieten; diverse kleuren - Diamantduiven; witstuit.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Dit is mijn voliére
