16-10-2008 om 09:09 geschreven door R. Van Der Smissen  

JAPANSE MEEUW

Wetensch.:     Lonchura striata var. Domestica

Frans:             Moineau du Japon

Engels:           Bengalese Finch

Duits:             Japanische mövchen

Japan :            Jushimatsu

Italië:              Passero del Giappone

Denemarken:  Mägefink

Spanje:            Isabelita del Japon

Grootte: 11 tot 12 centimeter

Een beetje geschiedenis

Deze exoot is volgens de schaarse literatuur uit de 16^e en de 17^e eeuw afkomstig uit China en niet uit Japan.

Hij zou gekweekt zijn uit kruisingen van bronzemannetjes en andere lonchurasoorten.

Wat zeker is dat het spitsstaartbronzemannetje (Lonchura striata striata) aan de wieg stond van de huidige Japanse meeuw.

Ook is het vrijwel zeker dat andere ondersoorten van deze bronzeman, zoals de Lonchura striata subquamicollis, lonchura striata acuticauda en Lonchura striata swinhoei evenzeer hun steentje in de creatie van de Japanse meeuw hebben bijgedragen.

Rond 1700 kwamen de eerste “ Bengali” zoals de Japanse meeuw vroeger genoemd werd, vanuit China naar Japan terecht.

Via Japan kwam het vogeltje in 1860 in Europa terecht, meer bepaald in de London Zoo.

De eerste Japanse meeuwen die aankwamen op het Europese vasteland in 1872 waren fel gedegenereerde en kakelbonte vogeltjes. Toch was er toen ook al sprake van witte vogels.

Tot voor 1950 had niemand eenkleurige Japanse meeuwen zoals we die nu kennen.

Rond die tijd begonnen twee Deense vogelliefhebbers, de heren C. Enehjelm & W. Langberg, aan een strenge selectieve kweek.

Ze koppelden telkens weer de minst bonte vogels aan elkaar.

Zo slaagden ze erin de eerste eenkleurige Japanse meeuwen te kweken.

Omdat de eenkleurige afstamden van uit bonte voorouders werden er in de nakweek regelmatig en meer dan lief was, opnieuw bonte vogels geboren.

De twee voorgenoemde liefhebbers hebben echt monnikenwerk verricht om dit bont eruit te kweken.

Halfweg de vijftiger jaren sprongen enkele Duitse kwekers op de Deense kar.

Ondermeer de heren Radtke & Kirschke legden zich toe op de kweek van eenkleurige meeuwen.

Zij hebben de verdienste gehad om met behulp van het inkruisen van verschillende Lonchurasoorten, vooral nonnen en muskaatvinken, de kleur maar ook de tekeningen van de Deense vogels fel te verbeteren.

Vooral zij liggen aan de basis van de zogenaamde “visgraattekening”, thans v-tekening genoemd.

Toen kwamen de Nederlanders, onze noorderburen hebben vanaf het einde van de jaren 60, begin jaren 70 een onuitwisbare stempel gedrukt op de Japanse meeuw.

Velen hebben hun verdiensten maar de heren Fred Panjer & Arno Kok hebben ervoor gezorgd dat de kwaliteit van deze vogel écht spectaculair de hoogte inging, elk in zijn eigen kleurspecialiteit.

Voor Fred is dit de zwartbruine Japanse meeuw, Arno heeft het meer op de roodbruine begrepen.

Nederland mocht zich in 1975 verheugen in het ontstaan van een speciaalclub.

In het bijhorende tijdschrift schreven de pioniers leerrijke artikels neer.

Allen hadden maar een doel voor ogen: het broedstoofje tot een echte showvogel maken.

Ze zijn er wonderwel in gelukt.

Pas in 1987 werd in België een speciaalclub opgericht voor Japanse meeuwen.

Voorheen waren er wel al enkele bijeenkomsten geweest, vaak met Arno Kok als gastspreker, maar van een echte organisatie was beslist geen sprake.

Aan de basis van de speciaalclub lagen toen ondermeer de gebroeders Edwin & Kurt Gilson, Emiel Debrier en Danny Roels.

Zeggen dat het alleen daaraan lag is waarschijnlijk de waarheid geweld aandoen, maar zeker was dat de Belgische achterstand op de Nederlanders begon te verminderen.

Op de wereldkampioenschappen haalde plots Belgische liefhebbers zoals Jean-Claude Mommerency, Edwin Gilson, Louis Verdeyen, Paul Iwens en vooral Emiel Debrier meerdere medailles met hun meeuwen.

Op dit moment is het zo dat de Nederlandse kwekers naar België komen om vooral de zwartbruine meeuw te kopen.

De kleurslagen en hun vererving

Voorbeeld van een recessieve vererving

Met als voorbeeld roodbruin is een recessieve vererving dan zijn de uitkomsten hier:

1)      Roodbruin x roodbruin = 100 % roodbruin – man, pop.

2)      Roodbruin x zwartbruin

= 100 % zwartbruin/ roodbruin – man, pop

      3)   Zwartbruin x roodbruin

            = 100 % zwartbruin/ roodbruin – man, pop

      4)   Zwartbruin/ roodbruin x roodbruin

            = 25 % zwartbruin/ roodbruin – man

            = 25 % roodbruin – man

            = 25 % zwartbruin/ roodbruin – pop

            = 25 % roodbruin – pop

       5)  Zwartbruin/ roodbruin x zwartbruin/ roodbruin

            = 25 % zwartbruin/ roodbruin - man

            = 12 ½ % roodbruin – man

            = 12 ½ % zwartbruin – man

            = 25 % zwartbruin/ roodbruin – pop

            = 12 ½ % roodbruin – pop

            = 12 ½ % zwartbruin – pop

Voorbeeld van een geslachtsgebonden vererving

Gepareld is een geslachtsgebonden vererving dan is hier de uitkomst:

1)  Gepareld x gepareld

     = 100 % gepareld – man, pop

2)  Gepareld x zwartbruin

      = 50 % zwartbruin/ gepareld – man

      = 50 % gepareld – pop

3)  Zwartbruin x gepareld

      = 50 % zwartbruin/ gepareld – man

      = 50 % zwartbruin - pop

4)  Zwartbruin/ gepareld x gepareld

      = 25 %zwartbruin/ gepareld – man

      = 25 % gepareld – man

      = 25 % zwartbruin – pop

      = 25 % gepareld – pop

5)  Zwartbruin/ gepareld x zwartbruin

      = 25 % zwartbruin/ gepareld – man

      = 25 % zwartbruin – man

      = 25 % gepareld – pop

      = 25 % zwartbruin – pop

16-10-2008 om 00:00 geschreven door R. Van Der Smissen  

PROVINCIE OOST VLAANDEREN / PROVINCE DE FLANDRE ORIENTALE

11-10-2008 om 13:23 geschreven door R. Van Der Smissen