hellow!

hier ben ik terug. Onze laatste dag in China zit er bijna op. Momenteel is het 19u30 en zitten Saar en ik op onze kamer. Ik even achter de computer om jullie te verblijden met enkele nieuwtjes en Saar is bezig met haar zak in te laden... een (grote) taak die me ook nog staat de wachten.

Vanmorgen had ik het toch wel even moeilijk... Ik had de wekker niet horen afgaan, te laat uit bed dus, (allez, niet echt te laat, maar wel te laat om me op m'n gemak te kunnen klaarmaken) waardoor alles snel snel moest gebeuren. Mensen die me kennen, weten dat "snel snel" en "ochtend" twee zaken zijn voor Biot niet samen kunnen in de ochtend. Maar bon, gene man overboord, lekker ontbeten en bus richting sporthal voor een oefenpotje tegen Rusland (2x 20 minuten). Dat doet me er trouwens aan denken dat ik jullie nog niet verteld heb wat de uitslagen van gisteren waren. Onze eerste wedstrijd van een half uurtje tegen Rusland wonnen we met 9-7 en het wedstrijdje tegen China wonnen we met 5-16 (of toch zoiets ongeveer). Je moet wel weten dat we na een tiental minuutjes spelen tegen de Chinoezen de opdracht van Eddy kregen om de verdedigende druk wat te minderen vermits zij niet tot één 'gewone' kanskwamen. Het niveau lag dus niet echt hoog laat ons zeggen.

De wedstrijd van vandaag tegen de Russen wonnen we zeer vlot.Met de rust werd de wedstrijd afgelast vermits er reeds verschillende Russische spelers gekwetst waren. eentjeervan redelijk serieus toch: ligament in deenkel over en stukje bot mee.tornooi voor dat meisje is over.

Na de wedstrijd richting hotel voor een overheerlijke lunch. Allez,zo zaghet er toch uit, want hebzelfenkel fruitjes gegeten. Ik had me namelijk tijdens het ontbijt goed volgestoptmet toastjes, eitje en watermeloen, waardoor ik op de middag nog niet veel trek in etenhad. Weet je wat hier ook super is: ze hebben telkenseen grote keuze aan heerlijke zoetjes (= dessert). mnjam mnjam mnjam!

Het laatste op het programma van vandaag was een volledige oefenwedstrijd tegen de Chinoezen. Deze keer blijkbaar tegen het B team. We verdenken ze ervan dat er geen enkele speler al sinds lange tijd korfbal speelt, maardat ze wel zeer gedreven basketters/basketsters zijn.Van een echte wedstrijd kon er eigenlijk niet gesproken worden. Daarvoor was het niveauverschil echt wel te groot.

Ah ja, nog een nieuwtje. Als wijze van bedanking van de Chinoezen uit (dat Rusland en wijzelf op hun uitnodiging zijn ingegaan om wat oefenwedstrijden en clinics te komen geven) kregen we een cadeautje... Wel grappig want zowel mannen als vrouwen ontvingen hetzelfde, namelijk een halsnoer van parels. ofwel een roze, ofwel een witte. opt eerste zicht wel een beetje raar (we hebben er trouwens nog wel wat mee zitten lachen --> niet slecht bedoeld, maar je kent dat wel, onnozeldoenerij) maar uiteindelijk wel een lief gebaar!

Hopelijk waren zij minstens zo tevreden over onze groepsfoto ;0)

Normaal gezien stond er na het matchke nog een training met de Chinesekes op de planning, maar die ging niet door. Beide teams vonden het niet echt meer nodig.

Terug aangekomen in het hotel stond ons een nieuwe verrassing te wachten. Dopingcontrole. 1 heer en 1 dame werden willekeurig gekozen en zouden moeten plassen. M'n hart ging spontaan sneller slaan, en dit bedoel ik zeker niet in de positieve zin. Ik kon dan ook de lach niet onmiddellijk van m'n gezicht krijgen toen ik vernam dat het (jammer genog voor haar) Britt was (en bij de heren Davor) die moesten plassen.

Ik ben er vrij zeker van dat Britt mijn persoonlijk record gebroken heeft. Super kak voor haar, maar blijkbaar ben ik niet de enige dit moeite heeft met op commando in een potje te plassen.

Goed en leuk voor haar dan weer is dat ze heeft kunnen genieten van een overheerlijke hamburger met frietjes... Sjansaar! :0)

Daarsstraks was er even wat miscommunicatie ivm het vertrek naar de luchthaven morgenvroeg. Eerst werd er even gedacht dat we om 5 uur 's ochtends zouden moeten vertrekken vanuit het hotel. biot al helemaal in paniek, want zou ze wel toekomen met de tijd die haar nog restte om haar zak te pakken, te chatten met An én voldoende slaap in te halen die ze vannacht een beetje te kort kwam. Al een geluk kregen we redelijk snel te horen dat het niet 5 uur is, maar wel 9u dat we moeten uitgecheckt zijn. fjoew!

Over het slaapgebrek van vannacht: we waren pas rond 23u terug in het hotel na onze avondwedstrijden, waardoor we dus zeer laat aan tafel zaten voor ons avondmaal. sommigen onder ons verzamelden zich in één van de kamers en ja... voor dat je het weet is het héél laat en heb je een zeer korte nachtrust. Gezellige babbels, hilarische momentopnames en een goed sfeertje zorgen er allemaal voor dat de tijd soms veel sneller vooruit gaat als dat je denkt.

Zo dadelijk dus, zal ik niet te veel moetenlanterfanten, wil ik snel in bedje liggen.Toch denk ik dat dit geen probleem zal zijn. Tenzij het weereen gezellige boel wordt natuurlijk...:0)

Bon, ditgezegd zijnde sluit ik graag af en horen/lezen jullie me waarschijnlijk pas de 15e. Er wordt verwacht dat we maar ten vroegste tegen 23u in ons hotel in Taiwan zullen aankomen de 14e.

Maar gene stress, wees gerust, ik hou jullie op de hoogte!

Dikke zoenen

Vé

xxx

Hellow lieve mensen!

wat een reis... eindelijk zijn we in het hotel in China aangekomen. we hebben de luxe te mogen vertoeven in het New Century Grand Hotel. Man man man, wat een luxe. Foto's volgen later vermits m'n batterijen van het toestel nog niet opgeladen zijn. Vanmorgen vertrokken we om 11u aan het bondsgebouw richting Zaventem. Daar kwamen we vroeger dan voorzien aan (iets voor 12u). Tegen 12u40 beschikten we over onze reispassen en konden we inchecken. Geen problemen met de bagage. Om 14u40 vertrokken we richting Frankfurt. Van daaruit om 18u met z'n allen de vlieger op naar Shangai. ik had het genoegen zitruimte te delen met Annick, Mitch en Sara. Het iets minder leuke nieuws was dat we geen individuele schermpjes hadden. We konden dus niet zelf kiezen welke muziek we wilden beluisteren, welke spelletjes we wilden spelen of naar welk filmpje we wensten te kijken. Al een chance dus dat ik omringt was door aangenaam volk :0)

Al bij al ging het allemaal vlot en landen we tegen 10u lokale tijd, zonder alte veel geslapen te hebben.

Ah ja, wat al een eerste lachwekkende vertoning opleverde was de individuele temperatuurmeting. Kwamen daar ineens op het vliegtuig vier witte marsmannetjes aan, helemaal ingepakt, inclusief mondmaskertje.Het hele gebeuren nam wat tijd in beslag, maar blijkbaar was iedereen gezond en konden we het vlietguig verlaten.

Eens buitende luchthaven, onmiddellijk de bus inrichting het hotel. Dit tripje duurde een dikke drie uur.Nu kreeg ik wel een klopje.Eindelijk toch de mogelijkheid een beetje slaap in te halen, maar bij elke brute rempoging van de busschauffeur werd ik miserabelder wakker... dit zou voor mij nog een lange dag worden... dacht ik... want toen kwamen we aan in het hotel... Geen tijd ombagage naar dekamer te brengen, eerst naar de eetruimte vooronze lunch. Niet te vergeten dat we bij aankomst wederomgecontroleerd werdenoponze lichaamstemperatuur.Ookhier weer iedereen in orde.

Terug over naar de lunch. Wat een buffet. onze buikjes goed kunnen vullen. Voor zover dat mogelijk is als je je zo suf voeltten gevolge van een 22u durende reis.

Aan tafel werden de kaartjes voor de kamers uitgedeeld. Ik kanjullie met veel plezier melden dat ik een prachtige kamer mag delen met, onze al even prachtig leuke,Saar. Het hotel telt 30 verdiepingen en alle Belgenliggen op het 14e.

Ik zoujullie kunnen uitleggen hoe onze kamer er uitziet, maar datga ik jullie (en mezelf) even besparen. zoals ik reeds zei, zullen er weldra foto's volgen die geen verdere uitleghoeven. (spannend eh)

Nuga ik van de tijd even gebruikom onze regendouche uit te testen, de andere kamers eens te bekijken,om daarna tegen18u weer een hapje te gaan eten zodat we er voor de eerste keer, deze trip, goed kunnen invliegen tijdens de training.

Jullie horen nog van me!

Dikke zoen

Vero