|
Donderdagmiddag 2 juni kwam papa ons om 14u30
ophalen om naar Zaventem te rijden.
Daar aangekomen, nog een kleinigheidje
gegeten en gedronken.
Valiezen afgegeven, afscheid genomen
van vaderke en richting gate gewandeld.
Daar gewacht tot op het einde, alvorens
aan de lange rij aan te schuiven.
Biot en Van Den Eede zaten het laatst
in het vliegtuig... :)
Vlucht verliep heel goed.
Helaas was het al donker toen we
aankwamen. Niet getreurd, onze valiezen lagen onmiddellijk voor het
grijpen en we konden ook direct de bus op, richting ons hotel. Nog
even op de anderen wachten en weg zijn we. Het tripje naar het hotel
duurde iets langer dan een half uurtje. Veel van de omgeving hebben
we niet gezien, vermits het al 23u plaatselijke tijd was. (Een uurtje
later dan in België)
We kregen nog een kleine snack
aangeboden in het hotel terwijl het personeel onze bagage naar de
kamer bracht... (Wat een luxe)
Onze eerste nacht was zalig. Een grote
badkamer, een nog grotere slaapruimte waarin een gigantisch bed
stond... het blijkt makkelijker elkaar daarin te verliezen, dan
elkaar 's nachts te voelen.
Voor beiden van ons een eerste keer
all-inn vakantie. Daarom wekker zetten om zeker het eerste ontbijt
niet te missen! Viel dat goed mee, zeg. Heel veel keuze, en, niet
onbelangrijk, heel wat fruit en groenten!
De zon kwam niet echt door de wolken
heen, dus dachten we een eerste keer de buurt te gaan ontdekken via
de dijk en het strand. Na die rustige wandeling, bikini aangeschoten
en ons aan het zwembad gelegd. De zon had dan toch zijn weg gevonden.
Na een aantal uurtjes hangen, zwemmen, lezen, muziek beluisteren en
in slaap vallen, terug richting restaurant voor ons middagmaal. Ook
deze keer heel veel keuze.
Daarna terug onze ligstoelen gaan
opzoeken voor, wederom, een namiddagje heerlijk niksen aan het
zwembad.
Wel een namiddag van korte duur,
vermits we door onze hostess werden opgewacht aan de receptie voor
een klein beetje uitleg.
Bleek niet echt interessant, toch
boekten we onze eerste (en waarschijnlijk enige) excursie: het
woudfeest op maandagavond. Een gezellig avondje uit met typisch
Bulgaars eten en Bulgaars vertier... We zijn benieuwd!
Later die dag nog wat meegepikt van het
mannentennis ipv terug naar het zwembad te trekken: We hadden de zon
toch beetje onderschat... gevolg: Biot en Van Den Eede waren al wat
verbrand.
Na ons avondmaal zochten we de frisse
avondlucht op. Er werd ons namelijk door het hotelpersoneel verteld
dat we konden genieten van hun broadway show.
Plezierig was dat voor de hele
kleintjes en de ietwat ouderen onder ons. Voor ons mss iets te
amateuristisch... Maar, wel leuk dat men voor plezier en een feestje
probeert te zorgen... toch?!
Op het moment dat men mensen uit het
publiek begon te halen om mee te komen dansen, hielden Anneke en ik
het voor bekeken!
De tweede nacht verliep iets minder dan
de eerste: helaas, een verbrande huid kan pijn doen.
Voor alle zekerheid de zon vandaag toch
maar mijden...
Uitgeslapen die dag, spelletjes
gespeeld, (regenwormen en ons eigen ping pong tafel in de hotelkamer
in elkaar gestoken, uitgetest en goedgekeurd!!) gelezen, tennis
gekeken, geslapen, enz... Vooral de zon NIET opgezocht.
's Avonds, na het eten, the Golden
Beach by night bezocht: vele winkeltjes, restaurants, bars en cafés
langs de dijk! Ook heel wat marktjes met prulletjes en namaak
merkkledij vonden we terug.
Wat ons eens te meer opviel: het zit
hier vol met Duitse toeristen... Jong en oud, niet te doen... Tijdens
een bezoekje aan ons eerste barretje, met een cuba libre in de hand,
maakten we al enkele plannen: woensdagavond zoeken we een discotheek
op en we zijn er ook zeker van om nog langs minstens twee
cocktailbars te gaan. Eentje omdat het er zo stylish uitziet en
de andere omdat het wat een Arabische sexy uitstraling heeft en mij
(vooral) dat enorm aanstaat :)
Met Arabisch sexy wil ik zeggen:
gezellige, kleurrijke zeteltjes, waterpijp, lekkere geuren en veel
heupgewieg!
Bij het terugkeren naar ons hotel, nog
een fris drankje meegepikt op het terras van het hotel en daarna ons
bedje in!
Tijdens de film Red Dragon hard
gevochten om wakker te blijven, maar gefaald. Jammer genoeg het einde
niet meegemaakt. Moet ik in België dan maar goed maken!
Zondagochtend genoten van een
uitgebreid ontbijt !! We merken dat er tijdens het weekend al heel
wat meer volk is toegekomen. Allemaal verschillende soorten en maten,
jong, oud, vrienden, koppels, gezinnen, noem het op en het loopt hier
zeker rond!
Anneke is al klaar om de zon terug op
te zoeken, maar voor alle zekerheid blijf ik toch nog een dagje in de
schaduw... Het doet verschrikkelijk veel pijn in m'n hart om de zon
de rug te moeten toekeren (letterlijk in mijn geval), maar de
schouders en m'n buikje zullen me dankbaar zijn!
Activiteiten genoeg om ons mee bezig te
houden! Zalig om twee weken de dagdagelijkse beslommeringen te
ontlopen, niets te moeten en enkel dingen te doen waarin je zin hebt
en vooral tot rust te komen !!
We voelen ons heel goed!
Btw: nagenieten van onze treble
overwinning gaat ons hier ook uitstekend af!
Net terug van de fitness. Eerste kleine
stapjes richting een iets meer sportief figuur zijn gezet.
Voor Anneke was het haar tweede
bezoekje al.
Gisteren sliepen we nog eens goed uit
en trok ze daarna onmiddellijk haar sportkledij aan. Ik paste, wou de
stap naar sporten nog niet zetten...
Toen ze langer weg bleef dan ik had
verwacht, ging ik toch een kijkje nemen. Het was een feit, volgende
keer zou ik meegaan.
Na haar verfrissende douche gaan
genieten van een lekkere frisse lunch, om ons daarna nog eens aan het
zwembad te wagen!
Aangenaam en gezellig was dat daar
totdat onze rust verstoord werd door een kolonie klein mannen en
diens ouders (lees moeders)...
Op de T-shirts van de begeleiders stond
worlds best child model... Al een geluk dat het ergens te lezen
viel, want aan de kinderen zelf zou je het niet gezegd hebben...
Ons hotel beschikt over een immens
groot zwembad, waarvan wij een ietsi pietsi klein stukje innamen.
Laat het nu net dat stukje zijn dat de begeleiders voorzien hadden
van locatie om de kinderen te laten spetteren met het water, poses te
laten innemen en oneindig lang naar een camera te laten lachen en
zwaaien. Even dachten we dat de mama's mee op onze bedden zouden
komen liggen. Gelukkig bleef dat uit. Het blijft een cliché,
maar meer bij de helft van de kids was de wil bij de ouders groter
dan bij de kleine zelf... zo zag het er toch uit...
In de late namiddag terug naar de kamer
om ons te gaan klaarmaken voor het woudfeest.
Tegen zeven uur werden we met een bus
opgepikt en na tien minuutjes gedropt in het bos. Ergens tussen de
bomen werden we warm onthaald met een lokaal sterk drankje. We
werden naar onze plaatsen geleid aan een gezellig houten tafeltje!
Net als in het vliegtuig, bleken we de laatste aan boord dus
zaten we alleen. Iets wat we zeker niet erg vonden. Zo hoefden we
geen verplichte sociale nummertjes uit de mouw schudden.
Tijdens het eten werden we
geëntertained met plaatselijke dans en muziek. Wat zedig en
rustig begon, mondde, tijdens het tweede deel van de show, gauw uit
in een opzwepig, ritmisch, bloot en pluimerig schouwspel! De
uitgelate enthousiaste Deense senioren groep aan de tafeltjes voor
ons, gaf het geheel nog een extra ludieke kwinkslag. Anneke en ik
amuseerden ons, zonder zelf op de dansvloer te hebben gestaan (als
een van de weinigen) voortreffelijk!
Zo aan een tafeltje zitten, lekker eten
en drinken, je amuseren, genieten en lachen,... het leven kan
vermoeiend zijn. Anneke en ik lagen nog niet in ons bedje en we
sliepen al...
Het was weer een leuke dag !
De laatste keer vandaag dat ik achter
de pc zat, kwamen we net terug van de fitness. Deze keer hebben we
zopas ons avondmaal achter de kiezen.
Iets later dan anders trokken we
vanmiddag naar het zwembad om daar te genieten van onze boeken, een
beetje muziek en een aantal lekkere drankjes, waaronder Sex on the
Beach (Vodka, nektar en grenadine).
Wanneer de zon achter het hotelgebouw
verdwenen was en de meeste mensen hun kamer opzochten, palmden An en
ik de pingpongtafel van het hotel in. Ik verloor, na een lang
studieronde, twee sets. Niet erg, want er werden echt mooie punten
gescoord! Tegen dat onze magen begonnen te grommen en we het dus tijd
vonden naar binnen te gaan, sprak een oma (samen met haar guitige
kleinzoon) ons in het Bulgaars aan. We verstonden er niets van, maar
konden uit haar gebaren opmaken dat ook zij graag een spelletje
wilden spelen. We gaven hen onze paletjes en wat speeltijd. Wij
moesten tenslotte persoonlijk de paletjes terug aan de receptie
afgeven omdat we ervoor hadden afgetekend. Nog rustig nagenietend op
het buitenterras, lieten we grootmoeder en kleinzoon dus even doen.
An trekt blijkbaar bommatjes aan (álle oude vrouwtjes zeggen
áltijd goeiedag tegen haar, of knikken vriendelijk en zien mij
niet staan...), want ook deze oude vrouw probeerde haar aandacht te
krijgen en vroeg An de plaats in te nemen van haar kleinzoon. Nog
voor An het goed en wel besefte, stond ze al een aantal punten in het
krijt. Ik vermaakte me uitstekend. Super grappig om te zien hoe hard
An haar best moet doen om een écht bommatje (met een
écht bomma kleedje en al) van wat tegenstand te voorzien! Geen
twijfel mogelijk, deze dame heeft een pinpong voorgeschiedenis. Ze
gaf Anneke zelfs tips in hoe ze haar arm moest bewegen om het
balletje de goede richting te laten uitgaan. Van zodra Anneke het
spelletje van ons bomma doorhad, kwam ze in de wedstrijd. Lag het
daar aan, of was het echt het gebarsten balletje of haar kleed dat
haar niet genoeg vrijheid gaf (denken we, aan haar gebaren te hebben
uitgemaakt) dat ze vrij snel het spelletje staakte. Ik heb het gevoel
dat An de komende dagen nog wel eens zou kunnen uitgedaagd worden
door ons bomma in volledige outfit! We houden jullie op de hoogte!
Jippie, Biot kon vandaag weer in de zon
liggen! Weliswaar met bepaalde lichaamsdelen mooi afgeschermd, maar
het was alleszins een leuke ervaring! Wanneer Anneke op haar ligstoel
lag te slapen in het zonnetje, kon ik haar bijna letterlijk zién
bruin worden! Ongelooflijk! Het maakt haar echt nog mooier!
Toen we op de kamer kwamen om een
verfrissende douche te nemen alvorens onze benen onder tafel te
schuiven, vonden we een gepersonaliseerde uitnodiging van de General
Manager onder onze deur. Als one of our most valuable guests in
our hotel (yeah right!) worden we morgenavond op de holà
cocktail event verwacht. Ingang is free en de dress code
smart casual...
Sowieso dat we onze kop er gaan laten
zien! Het verslag volgt later!
Eerst trekken we naar the Bulgarian
night vanavond. Een feestje georganiseerd door het entertainement
team van ons hotel. We zijn benieuwd...
Gelukkige en zonnige groetjes vanuit
Varna!
Deel twee volgt ergens volgende week ... xxx
|
