Aangekomen in Guiyang startten we zoals gewoonlijk een zoektocht naar een hostel dat door de Lonely Planet (ook wel bijbel genoemd) aanbevolen werd...
Na een 'paar' keer rond de blok gelopen te hebben zonder resultaat, schoot een vriendelijke Chinese jongeman ons te hulp...Ook al wist hij zelf nauwelijks waar hij - laat staan onze hostel - was, een gebrek aan vastberadenheid en behulpzaamheid kon hem in ieder geval niet verweten worden...
Na enkele telefoontjes gepleegd te hebben, wist hij ons te zeggen dat de hostel volzet was omwille van de vakantie... Hij wist ons uiteindelijk binnen te loodsen op de campus van de plaatselijke universiteit...
Eens we op de campus aangekomen waren, hadden we eindelijk tijd voor een gesprekje met de jongeman...Hij wilde heel graag aan de universiteit gaan studeren om een Master in Engels te behalen, maar hij moest nog toelatingsexamen doen en de unief kost ook hier behoorlijk wat geld dus voorlopig was hij leraar Engels in een klein dorpje...We wilden hem heel graag bedanken voor al zijn hulp en daarom hebben we min of meer beloofd een paar Engelse boeken op te sturen voor zijn leerlingen...Mama, kan je er misschien al enkele klaarleggen???
De dag was zo goed als voorbij en we hadden nog steeds niets deftigs gegeten, dus onze buikjes knorden van ongeduld...We hebben een aantal plaatselijke 'straatlekkernijen' geproefd en het was echt heerlijk...Nadien hebben we nog wat rondgekuierd en nog maar eens een pintje gedronken...
De volgende dag hadden we nog een voormiddag en zijn we naar het Qianling Park gegaan...Zoals te meeste Chinese parken echt de moeite waard, alleen was het deze keer niet zo rustgevend als anders...Door de vakantie werd het park immers overdonderd door Chinezen...Maar ook dit had wel zijn charme...
De kabelbaan naar de top van het bergje in het park...we zijn te voet naar beneden gekomen...we hadden geen tijd om alles te voet te doen en Bibsie heeft dan maar wijselijk aangestuurd op de kabelbaan naar boven...
Bibsie heeft nog niet zoveel in een kabelbaan gezeten...
Guiyang skyline...
Deze keer vanop de top...
In het park was er zoals gewoonlijk ook een prachtige tempel...
En voor het eerst ook AAPJES!!! Find the real monkey, het is een uitdaging!!!
Een 'meertje' van Chinees formaat...
Ook Berre heeft soms nood aan een beetje rust...
Na Guiyang stond ons een treinrit van niet minder dan 22 uur te wachten naar Chengdu...JOY!!!
De tweede troef van de omgeving zijn de Huangguoshu watervallen...In het regenseizoen hoor je ze blijkbaar vanop kilometers afstand kletteren...Jammer genoeg (of gelukkiglijk) waren wij daar niet tijdens het regenseizoen, maar desalniettemin was de 81m brede en 74m hoge waterval toch meer dan de moeite waard...
Bij het binnenkomen van het park kwamen we eerst een typisch Chinees vijvertje tegen...Bibs was zo gelukkig dat we er waren dat ze ter plaatse een dansje placeerde...Ook waren verschillende stenen te zien die door het krachtige water tot schitterende beeldhouwwerkjes waren gevormd...
Dan natuurlijk het hoofddoel van ons bezoek: de watervallen...Via een heleboel trappen (voor de verandering...) kwamen we bij de voet van de waterval. Het is moeilijk uit te leggen hoe imposant de waterval in werkelijkheid was, dus proberen we het ook niet...Het was gewoonweg indrukwekkend!!!
Wat deze waterval echt bijzonder maakt, is dat je er achter kunt lopen, een gordijn van water als het ware...Echt fantastisch!!! We waren allebei kletsnat, maar we hebben enorm genoten...Kortom, een zalige dag...Echt een aanrader!!!
Een dansje van geluk bij de visvijver...Go Bibsie, Go Bibsie...
Een bijzondere sculptuur...
Zoals jullie kunnen zien, is Berre enorm onder de indruk...
Need we say more???
Again...
Een gordijn van water...
Een heerlijke douche...
Cavewoman...of Roodkapje???
Niet te geloven dat we echt achter deze waterval hebben gelopen...Bibsie is er niet goed van...Maar tegelijk wel heel blij...
Na de troeven bezocht te hebben, besloten we het erop te wagen en toch eens Anshun city te verkennen...Wat op het eerste zicht zo'n trieste stad leek, bleek uiteindelijk best een gezellige locatie te zijn...Heel veel gezellige en typisch Chinese marktjes met tal van lekkernijen: lekkere cakejes, levende honden die op verzoek gedood werden,...Deze stad had bovendien een immense winkelstraat: je zou enorm jaloers zijn, zusje!!! Al bij al heel blij dat we deze streeken stad bezocht hebben...Zo hebben we alweer een waardevolle les geleerd: Never judge a book by its cover!!!
De volgende dag lieten we Anshun achter ons om via Giuyang naar Chengdu te trekken...Vanwege de nationale feestdag (die hier een week in beslag neemt) hadden we ons ticket al geboekt en konden we nog een dag in Guiyang spenderen...
We weten het, het is een hele tijd geleden dat we nieuwe foto's gepost hebben, maar we hebben een heus inhaalmanoeuvre gepland...
HERE WE GO!!!
Anshun heeft als stad op het eerste zicht bijzonder weinig te bieden: grauw, grijs, vuil...kortom: niet bepaald aantrekkelijk...
Op een uurtje rijden kom je echter terecht in een totaal andere wereld van natuur - en ander schoon...De eerste dag besloten we naar de eerste troef van de regio te trekken. de Longgong Caves....De weg daarheen was ook al veelbelovend met tal van prachtige rijstterrassen ...
Na een korte wandeling kwamen we terecht bij de eerste van vele watervallen die we in deze streek hebben gezien...Iets later werden we uitgenodigd voor een boottochtje...We zagen het wel zitten om onze voetjes te laten rusten en languit te genieten...
Na de boottocht trokken we eindelijk de grotten in...Het was zeer de moeite waard: prachtige vormen, prachtige verlichting...jammer genoeg slaagt ons ietwat goedkoper fototoestel er niet altijd in om behoorlijke foto's weer te geven...ze zijn bijna allemaal mislukt... (maar wees gerust, vandaag hebben we een nieuwe camera gekocht en vanaf nu zal niets jullie nog onthouden worden...HOPELIJK...)...Trouwens, tot ons groot genoegen was ook in de grotten een boot voorzien zodat we toch zeker niet vermoeid naar Anshun teruggingen...
Aan het einde van de boottocht volgde nog een waterval, deze keer iets spectaculairder...Het water kwam als het ware uit een grot gedonderd...het geluid was overdovend en het uitzicht magnifiek...
Een van de vele rijstterrassen die de streek typeren...
De eerste van vele watervallen...daarom niet minder mooi...zie Berre genieten...;-)
De boottocht bracht ons langsheen prachtige treurwilgen...wij kennen iemand die hier verzot op is...je weet wie je bent... Speciaal voor jou!!!
De ingang van een van de grotten...
Een van de weinige foto's die enigszins gelukt is...
De waterval van bovenuit bekeken...
De spectaculaire waterval van onderuit bekeken...
Het verfrissende water was ook welgekomen...Het was een beetje een plakkerige dag...
Ook op de terugweg waren er uiteraard heel wat rijstterrassen...
Niet moe, maar toch meer dan voldaan trokken we terug naar Anshun city voor een - zeg nu zelf - welverdiende nachtrust... De volgende dag stonden ons immers nog meer watervallen te wachten...Op naar troef nummer twee...
Hello Hobbits ( lolletje van een medereiziger in Fenghuang ),
Zoals eerder gezegd, op aanraden van vele Chinezen naar dit stadje getrokken...het was dan ook een heuse Chinese toeristische trekpleister...
Eens toegekomen, moesten we opnieuw even wennen aan de drukte na de oase van rust die Dehang ons geboden had...
Na een nachtje slapen stonden we echter weer volledig open voor de charme van dit stadje...Het is eigenlijk best leuk eens te ervaren hoe Chinezen hun vrije dagen doorbrengen...
Fenghuang is een mooi en op zich rustig rivierstadje, maar eens de zon is gezonken, ondergaat Fenghuang een metamorfose...De kraampjes worden uitgestald, de straatmuzikanten laten van zich horen, het bier vloeit rijkelijk, de kaarsjes in de mooie papier mache vormen worden te water gelaten,...Op een of andere rare manier was het er echt wel romantisch...
Al bij al dus een drietal dagen en avonden genoten van rond te kuieren in de overdag smalle, rustige en 's avonds levendige, drukke straatjes van Fenghuang...
Ons eerste zicht op Fenghuang: net als Dehang een stadje dat rond een rivier is gegroeid...
De houten huisjes en het leven rond de rivier...
Een kleine survivaltocht om de rivier over te steken...ziet er echt gemakkelijker uit dan het is, zeker met een pintje op he Bibsie...;-)
Wie rivier zegt in een toeristisch stadje, zegt natuurlijk ook bootjes...
Het was echt genieten, zeker met het warme weer...
En natuurlijk niet te vergeten: de avonden en nachten...soms een beetje over de top...
Gezellige kraampjes,...
En natuurlijk ook zeker niet te vergeten: het moment waarop we echt iets te vieren hadden...
Ondanks een misschien iets lastigere intocht, gaan we het hier toch ook missen. Bye Bye Fenghuang!!!
Nu zijn we via Guiyang afgezakt naar Anshun, een streek die bekend staat om zijn grotten en watervallen... Later meer hierover ...
Na een slopende treinrit van 10 uur in Jishou aangekomen en te mottig om nog veel verder te reizen die dag, dus daar maar een hotelletje gezocht en de volgende morgen bus richting Dehang genomen.
Daar aangekomen, waren we aangenaam verrast door de rust die dit dorpje uitademde...Dehang is een dorpje waar een van de vele minderheidsgroepen die China telt, zich verzamelt heeft: de Miao zijn erin geslaagd ondanks het weliswaar beperkte Chinees toerisme toch hun authenticiteit te bewaren, een unieke kwaliteit in China en een welgekomen afwisseling...
We hebben gelogeerd in een houten paalhuisje samen met een Miao-familie... De koude douches (die opeens weer warm water gaven de dag dat we vertrokken ) namen we er maar al te graag bij...Het was daar dan ook snikheet, de heetste periode tot nog toe in China...dus eigenlijk mooi meegenomen voor ons...
Zoals julie op de foto's kunnen zien, leeft de meerderheid van de inwoners van Dehang van de rijstteelt...Voor het eerst ook rijstwijn gedronken: speciaal, maar lekker en behoorlijk straf...
Het dorpje en de vele rijstvelden lagen tussen de bergen...Dit droeg zeker en vast bij tot de rustige en aangename sfeer en gaf ons de mogelijkheid een aantal mooie wandelingen te maken...
Kortom, een echte aanrader voor iedereen die van plan is ooit af te zakken naar China!!!
Dehang city: een rustig dorpje tussen de bergen...
Een van de vele rijstveldjes in en rond het dorp...
Meer rijstvelden...deze keer vanop de top van een van de omliggende bergen...
Een waterval...ideaal om afkoeling te zoeken...
Bertold geniet duidelijk van de afkoeling... ( we hebben nog nooit zoveel gezweet, niet normaal!!! )
Nog een watervalletje: we hadden echt wel nood aan afkoeling...
Een prachtig uitzicht vanop de top van de hoogste berg rondom het dorp...
's Avonds genieten en alweer afkoelen ( met een pintje erbij...). In Dehang waren er echt veel lieve mensen...zonder gapen, zonder zich op te dringen,...gewoon vriendelijk...We hebben er drie echt gezellige avonden beleefd...
Na een drietal dagen hebben we met pijn in het hart Dehang verlaten en zijn we op aanraden van vele Chinezen naar Fenghuang getrokken...
Na een 8-tal uren trein 's avonds aangekomen in Wudang Shan...Daar redelijk snel slaping gevonden en op aanraden van onze hostelgastvrouw een restaurantje gaan bezoeken...Daar nog een heel gezellige avond beleefd en samen met een Chinees koppel - van wie we geen woord verstonden en vice versa - de man zijn 81ste verjaardag gevierd...
De dag erop was het eindelijk zover...Ditmaal geen weergoden die roet in het eten gooiden, maar een heerlijk klimweertje... Ook Wudang Shan is een belangrijke Taoistische berg in China. Op en rond de berg bevinden zich talrijke tempels en kloosters voor Tai-Chi en kungfu... De top van de berg ligt op een goede 1600m hoogte en onze klim begon in Nanyan, een slordige 1100m lager...
Nu hebben Chinezen wel iets raars met het beklimbaar maken van hun godsdienstig belangrijke bergen, ze leggen ze namelijk vol trappen...En trappen hebben we gezien en beklommen...Doe tienduizend treden, en je bent misschien iets over de helft van hetgeen wij hebben gedaan...zelfs Berre zijn kietjes deden zeer de tweede dag...
Hier zijn we iets over halfweg bij de eerste gate to heaven...en zoals je ziet was heaven nog heel ver af...
Spreekt voor zich...
Dit is een van de taoistische kloosters op onze weg...Dit was onze slaapplaats voor die nacht, een honderdtal meter van de top verwijderd...
Na een lastige dag was dit zalig genieten...Een prachtige zonsondergang met monniken die tai-chi beoefenden op rondom liggende bergtoppen...
Dag 2: na te hebben genoten van een al even mooie zonsopgang begonnen aan de afdaling en de klim naar de iets minder hoge zuidelijke top.
Een zicht op het klooster en de top van de Wudang Shan...
Beat this T: denker in handenstand...op de Wudang Shan...
Spreekt eveneens voor zich...was afzien, maar toch ook genieten...
Eind goed, al goed...
Nu zetten we onze tocht richting zuiden van China verder...eerst volgende halte, Dehang... Tot de volgende keer maar weer... B&B x
De derde dag in Xi'An zijn we de stad in getrokken, op zoek naar het Muslim Quarter...Een gezellige buurt waar je even het gevoel hebt in een ander land te zijn, tot je weer het vertrouwde gespuug en geboer hoort...
In het midden van de wijk kan je zoals het goede moslims betaamd uiteraard een moskee vinden...Een prachtige mix van de Chinese en islamitische cultuur waar je de drukte en het geraas van de bruisende stad even helemaal kan vergeten. Het is trouwens bijzonder mooi om te zien hoe verschillende godsdienstige strekkingen zo mooi naast elkaar kunnen leven binnen een stad...( die indruk kregen wij althans)
Later die dag gingen we naar een van de andere godsdienstige monumenten van de stad: de Big Goose Pagoda waar de Boeddhistsche soetra's bewaard liggen die door Xuan Zang vanuit India meegebracht en vertaald werden...Daar hebben we trouwens de mooiste Buddha tot nog toe gezien, maar omdat het van weinig respect getuigd een Buddha te fotograferen, staat dit beeld enkel in ons geheugen gegrift en kunnen we dit jammer genoeg niet met jullie delen...
Big Goose Pagoda...
Wat ook opvalt, zijn de vele kooien met vogeltjes die over het hele domein verspreid staan...De reden hiervoor is ons nog niet meteen duidelijk, maar we proberen het te achterhalen...If anybody knows...
Het plein rondom de Pagoda was ook de moeite waard...Allemaal kraampjes en fonteinen en uiteraard Chinezen...Veel Chinezen...
Het is blijkbaar de gewoonte in China om je te laten fotograferen in een traditionele klederdracht met op de achtergrond een belangrijk gebouw...Best grappig om te zien...
De trein gemist (Bibsie...Bier...sorry deze keer niet...) en daardoor onverwachts een dagje langer in Xi'An gebleven...We zijn dan naar een ander hostel getrokken en tot ons ( vooral Berre's) groot plezier kwamen we midden in het historisch communistische centrum van Xi'An terecht...Ons hostel deed dienst als communistisch hoofdkwartier van 1937-1946...
Een foto van onze hostel...De kleurrijke setting spreekt voor zich
Naast onze hostel was er een museum dat best interessant was...De opkomst van het communisme in China was het hoofdthema...jammer genoeg was de uitleg hoofdzakelijk in het Chinees, maar soms zegt een beeld nu eenmaal meer dan duizend woorden (lucky us)...Berre loves Helen Foster Snow en Bibsie natuurlijk...
Op vijf minuutjes wandelen van onze hostel vonden we het Revolution Park...Bellewaerde op z'n Chinees...Voor jong...
en oud(er)...Iedereen danst, lacht, ontspant en geniet samen...House,klassieke muziek, R&B, reggae,...het maakt niet uit...De ouderen bleven traditioneel dansen, de jongeren bleven freaken, maar ze bleven dansen, lachen, ontspannen en genieten...Ieder op zijn manier...Ook wij werden meermaals op de dansvloer gevraagd, maar we hebben ons wijselijk op de achtergrond gehouden...zo al genoeg met Chinezen op de foto gemoeten...
Na een paar heerlijke dagen Xi'An werd het tijd voor het serieuze werk...Er moest en zou een berg beklommen worden...Op naar Wudang Shan!!!
Aangekomen in Xi'An hebben we ons eerst een weg gebaand door het plaatselijke verkeer op zoek naar een hostel voor de volgende dagen...
Hierronder zie je de toegangsweg tot het oude gedeelte van de stad dat nog volledig omwald is. Een beetje een Gravensteen-gevoel...Maar dan wel in het groot, groter, grootst...en iets moderner ogend...
Hier een snapshot van het typische Chinese verkeer. Survival of the fittest ten top...
Wie Xi'An zegt, zegt in een adem natuurlijk ook Terracotta Warriors...Samen met enkele mensen uit onze hostel (2 Finse meiden en een Nieuw-Zeelander) kwamen we na een uurtje bus toe op deze historische site...Het leger op zich is bijzonder impressionant, zeker als je weet dat er 720.000 mensen gedurende meer dan 35 jaar fulltime aan gewerkt hebben...Wat echter wel teleurstellend was, was het enorm grote toeristische gehalte en de daarbij horende commerciele omkadering. Ondanks dit alles was het toch zeker en vast een bezoek waard.
Leuk detail: de technologie om de beelden te conserveren is deels afkomstig uit ons kleine Belgenland. Janssens Farmaceutica heeft dat goed gedaan!
Leuk om weten is dat geen enkele terracotta-figuur dezelfde is...wij hebben met onze eigen ogen kunnen vaststellen dat iedere soldaat een ander gezicht heeft, ieder paard een andere omvang,...
Het Terracotta-leger is gemaakt op bevel van keizer Qin Shi Huang om zijn graftombe te beschermen...Hij dacht immers dat hij na zijn dood zou voortleven...Daarom ging hij ervan uit dat hij ook in zijn graf nog een paar veldslagen voor de boeg had. En als er veldslagen op de agenda staan, kan je maar beter een Terracotta-leger klaarstaan hebben om je te beschermen...
Na ons bezoek aan het leger zijn we de tombe gaan bekijken waarin de keizer zelf begraven zou liggen...Deze piramide is de grootste van China, dus er kwam wel wat klimwerk aan te pas...En dan te bedenken dat het grootste deel onder de begane grond ligt. Laat ons stellen dat deze keizer een beetje last had van megalomanie...
Oorspronkelijk was de hele piramide bedekt met een soort boomgaard om te verhullen dat het om een graf ging. De boomgaarden zijn verdwenen en intussen vervangen door deze appelbomen waaraan de appels in plasticzakjes groeien...
Ook de avonden in Xi'An waren best wel leuk... Zo hebben we in onze hostel dumplings leren maken...
Dumplingparty!!!
Een andere avond hebben we het centrum van de stad onveilig gemaakt...
Hierronder een foto van de Bell Tower en de Drum Tower by night...(En ja, Bibsie heeft alweer veel te veel bier gedronken, maar we kunnen daar nu ook geen foto's van blijven tonen he..., de mama kijkt mee ;-))
het is alweer een tijdje geleden dat we iets van ons lieten horen, dus hier zijn we weer. Momenteel zitten we vast in Xiangfan...Goed dat het Chinese openbaar vervoer het af en toe laat afweten, dan hebben wij weer wat tijd om even te bloggen.
Vorige week hebben we vanuit Yuncheng een paar bussen genomen om in Hua Shan terecht te komen. Hua Shan is een van de vijf heilige Taoistsiche bergen in China ( jullie weten wel: Yin en Yang ...). We waren van plan om hem de volgende dag te beklimmen, maar jammer genoeg werkte het weer ons serieus tegen...Het was een miezerige, regenachtige en mistige dag en zelfs de Chinezen raadden ons af omhoog te gaan. Aangezien Berre beloofd had om Bibsie niet in gevaar te brengen tijdens deze reis, hebben we dan toch maar GERZAMENLIJK besloten de berg achterwege te laten en door te reizen naar de volgende halte, Xi'An ( en ja, hij blijft me uitdagen in mn slaap die smeerlap...)
De foto's die je hierronder ziet, zijn getrokken aan de voet van de berg de dag dat we in Hua Shan aankwamen...Toen zag het er allemaal nog veelbelovend uit, jammer genoeg was het weer de dag erop net iets minder...
Aangezien we in Hua Shan voor de rest niet echt veel gedaan hebben ( behalve wat marktjes bezocht en enkele Chinese delicatessen geproefd), hebben we in dit bericht nog plaats voor een verzoekje...Voor de liefhebbers, zo ziet een doorsnee Chinese wc eruit...Kom erbij! Lekker gezellig ( vooral tijdens Berre zijn ochtendkakje)!
Welkom in Pingyao. Dit is een van de laatste ommuurde, traditionele steden van China. Pingyao is zelfs beschermd door Unesco. Dit is er ook aan te zien...Nog nooit zoveel Chinese toeristen met een camera in de hand bijeen gezien... Toch is deze stad zeer bijzonder...er heerst een oase van rust en naar onze weliswaar korte ervaring met China zal dit niet zo vaak voorkomen in het centrum van een stad...De stad is zelfs autovrij...
Nadat een soort Chinese Riksja ons had afgezet aan het verkeerde hostel (dit hadden we vandaag maar door bij het vertrek uit ons hostel) zijn we de stad ingetrokken op verkenning. Als je een beetje door het toeristische kader heen kijkt, zie je inderdaad een authentieke knusse stad waar Chinezen gezelschapsspelletjes spelen op de straat, waar kinderen hun behoefte doen (eveneens op straat), waar op een zeer rustig tempo wordt gewerkt, waar...
De volgende foto's zijn getrokken vanop de muur die de stad omwalt...
Bibsie als extra bewaker....
Ook in China is de denker aanwezig, zij het dan niet helemaal compleet...;-)
Een prachtige zonsondergang...
's Avonds zijn we naar een soort theatervoorstelling/musical gegaan. Het was een soort Chinese uitvoering van Romeo en Juliette, tenminste zo hebben wij het toch begrepen... Wat wel kan worden gezegd, is dat de spectaculaire openingsceremonie van de Olympische Spelen geen toevalstreffer was.
De tweede dag hebben we een fiets gehuurd en enkele musea binnen de stad bezocht en eveneens een kijkje genomen buiten de beschermende stadsmuren. Hieronder een voorbeeld van een plaatselijk winkeltje...
's Avonds werd ons door enkele studentes tekenen gevraagd of ze ons tijdens het eten mochten schetsen...Nadien volgde nog een leuk gesprek en hebben we onze eerste echte woordjes Chinees geleerd...
Terug aangekomen in het hostel is het eindelijk zover: er is bewijs van een bibsie on beer!!!
En Bert als een brave jongen gitaar aan het oefenen...In China wordt blijkbaar alles raar of omgekeerd...
Vandaag hebben we eens lekker uitgeslapen, onze blog up to date gebracht en de trein richting Yuncheng genomen. We zijn nu reeds in Yuncheng aangekomen en de reis met een dagtrein in China staat voor de rest van ons leven in ons geheugen gegrift. Het was werkelijk een les in nederigheid, vriendelijkheid, gulheid en dankbaarheid...
De nachttrein naar Datong was alweer een bijzondere ervaring. Het begon al in het station van Beijing waar we aangegaapt werden door duizenden (en dit is niet bij manier van spreken) Chinezen...Om half twaalf stipt vertrok de trein. Aangekomen in onze geimproviseerde slaapkamer werden we opnieuw vergezeld door gapende Chinezen. Deze keer waren het er gelukkig maar zes...Na een goed kwartiertje gapen besloten ze dan toch contact te zoeken, we hebben zelf de wereldkaart proberen natekenen om duidelijk te maken vanwaar we afkomstig waren...Na een tijdje gingen de lichten uit en kroop iedereen in zijn bed...Na een half uurtje wennen, lukte het ook ons om onze ogen te sluiten en te genieten van een welgekomen nachtrust...
Aangekomen in Datong zagen we meteen dat de rest van China anders zou zijn dan hetgeen we hadden meegemaakt in Beijing. Deze stad was veeleer een stad van arbeiders en ademde echt nog de sfeer van het communisme uit. Nadat we onze rugzak hadden gedropt in een soort bewaarplaats, gingen we op zoek naar de bus richting Yunnang caves, het doel van onze reis naar Datong. Voordien hadden we echt ons best moeten doen om de tour die de Chinese regering voor toeristen aanbiedt, te weigeren. De bus was gevuld met arbeiders die gingen werken in de steenkoolmijnen rond de stad. Het was heel bijzonder om als tourist in een dergelijke omgeving te vertoeven...
Op de foto hieronder zie je een van de mijnen die we op onze rit zijn gepasseerd...
Hieronder zie je enkele foto's van de Yunnang caves. Deze grotten zijn gemaakt in opdracht van de keizers die regeerden tussen 400 en 600 na Christus...
Hier probeert bertold zo weinig mogelijk op te vallen als toerist...dus spugen maar...
Dit was een van de oudste grotten daar aanwezig... Een zeventien meter hoog beeld ter ere van Buddha.
Op onze terugweg besloten we even af te stappen om een mijnwerkersdorp te bezoeken...De juiste halte hebben we natuurlijk gemist, maar hetgeen we in ruil kregen, was zeker de moeite waard. We werden door brommers een klein eindje de bergen ingevoerd, en daar konden we echt genieten van een rustige wandeling en het uitzicht...
Hier een foto van een mijnwerkersdorp vlakbij de mijn gelegen.
In de heuvels rond dit dorp lagen een aantal velden waar boeren zich bezighielden met het weghouden van insecten of ander ongedierte... Het mooie ervan, volgens ons, is dat ieder dorp op deze manier voor een gedeelte in zijn voedselvoorraad voorziet, maar daar zijn we helaas niet zeker van...
Terug aangekomen in het centrum van Datong hebben we nog iets gegeten. En ja, voor al diegenen die het zich afvragen, het eten valt goed mee: lekker, veel te veel, gezellig en heel goedkoop...
Na het eten opnieuw richting station voor de volgende nachttrein...
Ook onze laatste dagen Beijing waren zeker en vast de moeite...
Na onze tocht over de muur hebben we besloten het een dagje rustig aan te doen... Zoals jullie kunnen zien op de vorige foto had bibsie immers niet erg veel zin om zware inspanningen te ondergaan...
We hebben dan maar een dagje geluierd in het Temple of Heaven park: zalig genieten van rust, frisse lucht en van de Chinezen die er ook komen onstpannen...We hebben daar tal van oefeningen in opera, dans en martial arts kunnen bewonderen. Ook jongleren met een pluimpje lijkt een nieuwe rage in China. Echt grappig, zeker als jonge vijftigers er zich aan wagen...
Een sfeerfoto van het rustige en mooie Temple of Heaven park.
De dag erna hebben we een fiets gehuurd en ons gewaagd in het chaotische verkeer van Beijing... Het was wel even wennen met al die Chinezen die niet altijd even goed het verschil tussen groene en rode lichten lijken te kennen. Kruispunten in China zijn echt een belevenis om naar te kijken en zeker om te proberen oversteken...
We hebben die dag eerst een bezoekje gebracht aan het olympische dorp, maar dit hebben jullie waarschijnlijk al genoeg op de tv gezien. We kunnen wel bevestigen dat het af was. Het lag in een van de betere wijken van Beijing en dit stond toch wel in schril contrast met de rest van de stad...Zoals je op de foto hieronder kan zien, was dit gedeelte mooi versierd en goed bewaakt...Toch wel blij dat we daar even geweest zijn...de stadions zijn in het echt ook zeker en vast de moeite.
Om het contrast ten volle te beleven hebben we daarna een fietstocht gemaakt doorheen de plaatselijke Hutongs. Dit is het oudste, armere gedeelte van Beijing waar ook onze hostel gelegen was. De hutongs hebben zeker en vast een authentieke charme en ook de mensen die er wonen zijn best wel grappig. Ze kunnen je een hele tijd lang aanstaren zonder iets te zeggen, maar als je zelf lacht en hallo zegt, klaren [de meeste] helemaal op. Zeker als je lief bent naar de kindjes toe kan je bij de ouders niets meer verkeerd doen...
Hier een foto van een van de vele hutongs...
Onze laatste dag Beijing is iets later begonnen dan gepland omdat de vorige avond in het hostel iets te gezellig was...Bibsie heeft er zelfs opnieuw bier gedronken...dit zegt waarschijnlijk genoeg...(voor diegene die het moeilijk kunnen geloven, bertold zal nog voor bewijs proberen zorgen...). We hadden gepland onze laatste dag cultureel en geschiedkundig door te brengen in de Forbidden City en het Summer Palace, maar aangezien onze dag maar 's middags van start is gegaan, heeft de kop van de chinese munt beslist dat het Forbidden City zou worden...
Eens aangekomen op het TienAnmen plein werden we echt overweldigd door de grootsheid en het belang ervan. Het is moeilijk uit te leggen, maar je kan daar echt voelen dat er belangrijke dingen zijn gebeurd...
Het gevoel dat je krijgt bij het bezoeken van de Forbidden City is eveneens moeilijk te beschrijven. Hetgeen zeker kan worden gezegd, is dat de grootsheid ervan indrukwekkend is en door deze grootsheid en de schoonheid ervan ga je je als mens echt nietig gaan voelen... We kunnen alleen maar hopen dat de keizers in de tijd niet zelf de kuis moesten doen: onbegonnen werk... De foto's hieronder vatten zeker en vast niet alles, maar we hopen dat ze iets van het gevoel kunnen overbrengen...
Dit is de eerste van drie poorten die je doormoet om toegang te krijgen tot Forbidden City. Het is vanaf deze poort dat Mao zijn befaamde toespraak heeft gehouden...Dit moet echt impressionant geweest zijn voor een volledig gevuld TienAnmenplein.
Hier zie je de toegang tot het protocolair belangrijkste gebouw van de Forbidden City.
De Forbidden City vanop een heuvel in een park gelegen aan de achterzijde van de keizerlijke stad. Dit beeld geeft goed weer hoe groot de stad in werkelijkheid wel is...De eerste poort die toegang geeft tot de stad kan je op deze foto zelfs nog niet zien...
Dit zijn wij in hetzelfde park. De bedoeling was als achtergrond Forbidden City te hebben, maar onze hoofden zijn helaas te groot...
Na een fantastische week Beijing namen we de nachttrein naar Datong... Onze reis doorheen China was nu eindelijk echt begonnen...
Dit is onze tweede poging om een berichtje met foto's op onze blog te plaatsen. De foto's moeten lichtjes worden aangepast en op een computer die enkel chinese tekens laat zien, is dit niet altijd even gemakkelijk. Hopelijk lukt het deze keer wel...
Na een nachtje jetlag verteren hebben we koers gezet naar onze nieuwe woonst voor de komende dagen. De Red Lantern house is een gezellige hostel midden in de hutongs van Beijing. We hebben het hier erg naar onze zin, er hangt een leuke sfeer en we hebben reeds een aantal toffe mensen ontmoet...
Dit is een sfeerbeeld van onze hostel...
Voor de rest van de dag zijn we te voet op verkenning gegaan in Beijing. Tijdens onze zoektocht hebben we toevallig BeiHai park ontdekt: een oase van rust in een anders toch wel zeer drukke stad.
De deugddoende rust in BeiHai park.
We zijn ook nog naar het Tien-Anmenplein en de verboden stad afgezakt, maar jammergenoeg waren de bijgeleverde batterijen van ons nieuwe fototoestel dan al leeg. Gelukkig gaan we daar nog opnieuw naartoe voor een meer uitgebreid bezoek.
Vandaag waren we vroeg uit de veren om de Chinese muur te trotseren. We hebben gekozen voor een minder toeristisch deel op een 120tal km van Beijing. De weg erheen was op zich al een echte belevenis. Dit kwam ten eerste door onze eerste kennismaking met de Chinese rijstijl en ten tweede door onze eerste kennismaking met de Chinese commerce... Afspraken met taxichauffeurs maken is hier werkelijk een boeiende en leerrijke ervaring... Na een bewogen rit zijn we uiteindelijk aan de muur begonnen. Deze tocht van een tiental kilometer was behalve lastig en heet ook enorm impressionant. De foto's spreken voor zich denken we...
gewoon om te laten weten dat we veilig en wel geland zijn in China en dat we Peking City al volop onveilig aan het maken zijn....Vandaag was het vooral een beetje zoeken en onze draai proberen vinden tussen miljoenen Chinezen, maar na lang zoeken hebben we een kamer en een fototoestel gevonden. Dus vannacht eens goed slapen om een beetje te bekomen van de vlucht en dan kunnen we morgen de fotograferende Chinees uithangen in China.
Dit zijn wij dus, op deze foto lekker aan het genieten van onze vakantie op Fuerteventura vorig jaar.
Wil je weten hoe het ons dit jaar vergaat op onze Aziëreis...Af en toe zullen we proberen om op deze blog een berichtje achter te laten.
We vertrekken op 28 augustus richting Peking om vervolgens ongeveer 2 maanden in China rond te trekken. Daarna gaan we via Tibet naar Nepal. Eindigen doen we in India. Terug in België mag je ons verwachten op 11 maart.
De volgende dag stonden ons immers nog meer watervallen te wachten...Op naar troef nummer twee...
