In Kodari hebben we samen met de twee Duitsers - Martin en Kristof - een jeep genomen richting Kathmandu...Na drie uur kwamen we toe in de levendige hoofdstad van Nepal...En wij die dachten dat de Chinezen rare verkeersregels hadden...Hier in Kathmandu hebben ze nog nooit van verkeersregels gehoord...Alles en iedereen rijdt door elkaar, bijna over elkaar...
Het was enorm druk toen we toekwamen en al snel zochten we de rust op van onze guesthouse...Daar hebben we even uitgerust en 's avonds hadden we met de Duitsers afgesproken om een hapje te eten...Na twee maanden Chinees was Kathmandu een waar eetPARADIJS: pizza, steak, spaghetti, sandwich...Werkelijk alles kan je hier vinden en best te vreten...Berre heeft zich tegoed gedaan aan een pepersteak en Bibsie heeft met groot plezier een pizza verorberd...LEKKER!!!
De volgende dag besloten we 'op ons gemak' Kathmandu te verkennen...Wat we toen echter nog niet wisten, was dat die dag het jaarlijkse lichtfestival - Tihar - begonnen was...Drie dagen lang feesten, zingen, dansen en overal lichtjes...Hele families zakken tijdens dit festival af naar Kathmandu dus de straten waren overvol en de drukte was overweldigend...Bovendien was het ook nog eens Newari nieuwjaar dus de feestvreugde was compleet...Bij nader inzien was het echter best leuk om juist dan in Kathmandu toe te komen: overal feestvreugde, overal gedans en gezing en gespring...een aparte en unieke belevenis...
De volgende dag zijn we richting Durbar Square getrokken en hopeloos verkeerd gelopen in de nauwe straatjes van Kathmandu...Best een aangename manier om een nieuwe stad te leren kennen...
Tihar op zijn best...Straatmuziek en straatdans...
Ook wij kregen een thika: een typisch Hindu-symbool voor goed geluk...
Overal lichtjes...Tja, het is dan ook het lichtfestival...
Magnifieke gompa op de weg naar Durbar Square...
Een typische lokale groenten- en fruitmarkt...
Gelukkig nieuwjaar dan maar...
De straten van Kathmandu...
Voetgangers, auto's, vee, fietsers, brommers...Alles door elkaar...This is Nepal...
Een stukje Durbar Square...
Hoewel het lekkere eten ons echt wel deugd deed, besloten we toch dat we maar beter niet te lang in deze chaos bleven...We besloten zo snel mogelijk aan onze trek te beginnen...Hiervoor waren we immers naar Nepal gekomen...Het trekverhaal is een bijzonder lang verhaal...Een verhaal dat helemaal anders gelopen is dan verwacht...
Tot aan Old Tingri leidde de weg naar Nepal ons over bijzonder goede wegen...Na Old Tingri begon de voorbereiding op Nepal en waren we echt wel blij dat we over een jeep beschikten...De rit van Old Tingri naar Zhangmu verliep - met uitzondering van het wegennetwerk - op dezelfde wijze als de voorbije ritten: voorbij overweldigende, onvergetelijke uitzichten...Over Zhangmu valt echt niet veel te zeggen: het was onze laatste halte in Tibet en de volgende morgen hebben we de oversteek gemaakt naar Nepal...That's it...
Zie hier een van de obstakels die we moesten overbruggen...Thank God for jeeps...
Need we say more???
Vlagjes: het begint echt een obsessie te worden voor Berre...
Tibet langs de linkerzijde van de rivier, Nepal langs de rechterkant...
Zhangmu city...
Byebye Thubten en chauffeur ( we zijn zijn naam echt vergeten...) en Byebye Tibet...
De straten van Zhangmu worden overladen door vrachtwagens...Rondlopen is nauwelijks mogelijk...
De Friendship Bridge...
Kodari, de Nepalese variant van Zhangmu...
Ons Tibet'avontuur' was afgelopen...Samenvattend kunnen we stellen dat wij op dit ogenblik niemand zouden aanraden om naar Tibet te gaan...Gezien de situatie is het momenteel immers onmogelijk om zelfstandig te reizen en is een tour zowat verplicht...Hoewel Thubten onze Tibetervaring verrijkt heeft, zijn we toch geen voorstanders van tours: je vrijheid wordt enorm beperkt en het is toch allemaal een beetje hetzelfde...Maar begrijp ons niet verkeerd, Tibet is prachtig, fantastisch, adembenemend mooi en als de tijd rijp is om er opnieuw in alle vrijheid te kunnen rondtrekken, zullen wij waarschijnlijk de eerste in de rij zijn...
De oversteek naar Nepal verliep vlot, hoewel we werkelijk in shock waren toen we zagen hoe de Chinese autoriteiten onze Tibetaanse gids behandelden...Ze waren grof, lomp, irritant...Veel tijd om van de shock te bekomen, hadden we echter niet...Na 1 minuut stonden we in Kodari, de Nepalese grensstad en we voelden meteen dat dit land iets heel anders voor ons in petto had...
Het begint hier redelijk eentonig te worden en dat vat onze Tibettrip op sommige vlakken ook een beetje samen, maar het eentonige landschap - in die zin dat het altijd adembenemend mooi was - heeft ons op geen enkel moment verveeld...De rit naar Old Tingri bracht ons dus opnieuw langs prachtige taferelen...Geniet een beetje mee...
Vlagjes!!! Berre is hier echt zot van...
In Old Tingri aangekomen was het bar maar dan ook barkoud...Het zag er allemaal heel vuil uit en toen Bibsie de 'hotel'kamer zag die gevuld was met beestjes en ook bijzonder ijskoud was, zonk de moed haar een beetje in de schoenen...In een poging Bibsie een beetje op te peppen, besloot Berre dat het beter was even de omgeving te verkennen...Na 10 minuten in de hoofdstraat - de enige straat - rondgelopen te hebben, bereikten we het einde van het dorp en bovendien een goed plekje om van het adembenemende uitzicht te genieten...Recht voor ons zagen we in de verte ons volgende doel op deze reis: Mount Everest, Sagarmatha: de moeder van alle bergen...Bibsie slaagde er uiteindelijk in de minder aangename omstandigheden achter zich te laten en te genieten...Terug in ons hotel hebben we kennis gemaakt met twee Duitse vrienden: Kristof en Martin...Ooik zij waren op weg naar Nepal en vanaf dat moment zijn we twee dagen samen gebleven en hebben we samen de oversteek gemaakt...
's Avons hebben we een poging ondernomen om op een kleine heuvel van de zonsondergang te genieten, maar het was gewoonweg te koud en een ijzige wind zorgde ervoor dat we rap terug in het hotel waren...Toen hebben we maar besloten de volgende morgen een tweede poging te ondernemen en van de zonsopgang te genieten op de heuvel...Ook toen was het bijzonder koud, maar net iets minder wind dus dragelijk...Het was zeker en vast de moeite waard en in de verte konden we de lokroep van de bergen al horen...
De straten van Old Tingri...Wel, eigenlijk is er maar een straat in Old Tingri en die straat is wat men noemt het dorp Old Tingri...
Sagarmatha...
Old Tingri vanop de heuvel...
Prachtig uitzicht en kraaiende kraaien...
's Morgens in de vroegte was het een beetje te koud voor Bibsie...
Everest, Lhotse, Nuptse...
There's the way to go, Bibsie...Nepal: we're coming your way...
Nog een stad stond tussen ons en de Nepalese bergen: Zhangmu, onze laatste Tibetaanse stopplaats...
Ook de rit richting Shigatse leidde ons langs prachtige, onvergetelijke uitzichten...Geniet mee van het rurale Tibetaanse leven en landschap...
In Shigatse stond ons - wonder boven wonder - opnieuw een kloosterbezoek te wachten...Af en toe werd het een beetje eentonig wat betreft de bezoeken, maar Thubten zorgde ervoor dat we toch bij de les bleven door ons almaar nieuwe informatie voor te schotelen over het Buddhisme en de geschiedenis van Tibet...
Het centrum van het klooster waar de monniken verzamelen tijdens gebedsgelegenheden...
De nauwe straatjes binnen het klooster...Kwestie van de monniken geen al te groot gevoel van vrijheid te geven...
Op de grote muur worden tijdens festivals grote tanka's afgebeeld, typisch Tibetaanse afbeeldingen...
Het klooster in Shigatse: de thuishaven van de Panchen Lama...
In Tibet is er geen gebrek aan militaire mankracht...'s Morgens in de vroegte trekken de manschappen erop uit...
Volgende dag richting Old Tingri...Na de luxe van de voorbije dagen wat onze hotelkamers betrof, stond ons een reality check te wachten...We zijn en blijven immers trekkers, zogenaamde budget travellers en geen luxebeesten...In Old Tingri kwam de realiteit voor Bibsie echter nogal hard aan...
De rit richting Gyantse leidde ons langs adembenemende uitzichten...Eerst passeerden we een prachtig meer...Het hoogste zoetwatermeer ter wereld...We wilden even in alle rust genieten van de schoonheid, dus vroegen we aan onze chauffeur om even halt te houden zodat we een luchtje konden scheppen...Onze chauffeur ging maar al te graag in op onze vraag...Ondertussen kon hij immers genieten van een noodzakelijke sigarettenbreak...
Nadien reden we langs een overweldigend mooie gletsjer op 5100 meter hoogte...Ook daar vroegen we onze chauffeur even halt te houden om van dit uitzicht te kunnen genieten...Na vele busritten kunnen we zeggen dat een jeep net dat beetje comfortabeler is en bovendien heb je met een jeep het voordeel dat je kan uitstappen wanneer je maar wilt, dus we maakten graag gebruik van deze gelegenheid...
Dit waren de twee hoogtepunten van onze rit naar Gyantse wat uitzicht betreft, maar in feite was de hele rit ronduit genieten...
In Gyantse aangekomen, stond een kloosterbezoek op de agenda...Tibet is eigenlijk samen te vatten in drie woorden: FREE, TEMPELS/KLOOSTER EN NATUUR...Dit klooster beschikte in het midden over een indrukwekkende 9-niveaus hoge gompa die echt een bezoekje waard was...Na even geproefd te hebben van het monnikenleven, riep de vrijheid opnieuw...We kuierden even rond in de straten van Gyantse en beslisten het kasteel op de top van de heuvel te bezoeken...Na een uurtje bergop - een mooie voorbereiding voor Nepal - bereikten we de top van de heuvel en het kasteel...We hebben daar een uurtje genoten van het uitzicht en toen onze maagjes begonnen te knorren, beslisten we de tocht naar beneden aan te vatten...
Na onze maagjes gevuld te hebben, besloten we vroeg in ons bed te kruipen...De volgende dag stond een nieuwe bestemming op het menu en ongetwijfeld een nieuw tempel/kloosterbezoek, dus we konden maar beter uitgerust zijn...
Het hoogste zoetwatermeer ter wereld...
Even genieten van de frisse lucht en het uitzicht...
De indrukwekkende gletsjer...
Aan beesten geen gebrek in Tibet...
Het klooster in Gyantse...
De prachtige gompa...
De 'levendige' straten van Gyantse...
Het uizicht vanop de top van de heuvel...
Gyantse in de morgen...Mensen, dieren,...je merkt niet echt het verschil...Alles en iedereen loopt door mekaar...
De volgende morgen reden we naar Shigatse: de thuishaven van de tweede hoogste Holyness in Tibet, de Panchen Lama...
Na een goede nachtrust en een welgesmaakt ontbijt, vertrokken we richting Nepalese ambassade om ons visum te regelen...Na amper een half uur was alles in kannen en kruiken...Een staaltje Nepalese doeltreffendheid?!? die we best konden smaken...Nadien werden we naar onze eerste culturele en religieuze bestemming in Lhasa city gevoerd: Jokhang tempel...De tempel was overladen met pelgrims die hun eer kwamen betuigen aan de verschillende Buddha's: past, present en future...wij als echte toeriesten mochten de rijen aanschuivende gelovigen zomaar voorbijsteken...We voelden ons hier echt niet goed bij en voor een van de eerste keren ook echter toeristen, maar onze gids wilde dat het vooruitging dus protesteren hielp niet...Jokhang is een prachtige tempel...Jammer genoeg is het niet toegelaten foto's te trekken van de binnenkant van de tempel, dus diegenen die echt benieuwd zijn, moeten zelf eens afzakken naar Lhasa...
Na een paar uurtjes rondkijken, was het tijd voor de lunch en nadien is Berre er even alleen op uitgetrokken...Bibsie was vermoeid van de treinrit en had wat last van hoofd- en buikpijn en zocht haar bed op...Tijdens de lunch waren we de twee Britse dames tegengekomen die we eerder in Dan Ba ontmoetten en we hadden afgesproken om 's avonds samen iets te gaan eten...Het was een zeer gezellige avond en een leuk weerzien...
De volgende dag stond het hoogtepunt van ons Lhasabezoek op de agenda...POTALA...Het paleis is werkelijk impressionant...We liepen door de straten van Lhasa, zagen niets van Potala en opeens...POTALA!!! Zowel langs de buitenkant als vanbinnen een prachtig gebouw met eens enorme historiek...We zijn geen echte voorstanders van zogenaamde tours en we zullen er waarschijnlijk niet veel meer maken, maar de informatie die Thubten ons heeft meegegeven, heeft ons Lhasaverblijf echt wel interessanter gemaakt...
In de namiddag was Summer Palace aan de beurt, de zomerresidentie van his Holyness, de Dalai Lama...Het is een groot domein met veel groen en prachtige bloemen en planten en af en toe een gebouw waar de verschillende Dalai Lama's doorheen de geschiedenis verbleven...Wij voelden er ons op ons gemak, dus we kunnen ons voorstellen dat de Lama's daar tijdens de zomermaanden ook konden genieten van de rust en kalmte...
Berre wil alles weten over het ontstaan van de Jokhang tempel en vraagt onze Tibetaanse gids, Thubten, om wat uitleg...
De buitenkant van Jokhang, een echt pelgrimsoord...
Wierook zoals alleen Tibetanen wierook kunnen branden...
's Morgens en 's avonds verzamelen gelovigen aan Jokhang...
Potala in al haar pracht...
The only way to enlightment is up, Bibsie...
De residentie van de huidige 14e Dalai Lama in Summer Palace...Het is een tijdje geleden dat hij daar nog verbleven heeft...
Summer Palace: een oase van rust...
Gebedsmolens draaien: een van onze favoriete activiteiten in Tibet...
Na twee dagen was ons blitzbezoek aan Lhasa afgerond en begonnen we de rit richting de Nepalese grens...Onze eerste tussenstop was Gyantse...
Eindelijk was het zover...Waar we allebei zo lang naar uitgekeken hadden...Tibet...
In het station werden we - voor de eerste keer in China - onderworpen aan een papiercontrole...Ons paspoort en vooral onze Tibet permit werden grondig gecheckt...Van in het begin voelden we dat we nieuw terrein betraden...We hadden 'China' achter ons gelaten...
Op het perron aangekomen, zag het er allemaal een beetje deftiger uit dan normaal...Een proper geveegd perron, een grotere trein, een snellere trein, een trein met zuurstofmaskers...Het was allemaal nieuw en toch wel een beetje spannend...De trein bereikt een hoogte van 5200 meter, hoger dan we - tot dan toe - ooit geweest waren en we vroegen ons af of we er iets van zouden voelen...
Binnen in de trein werden we tot onze grote verbazing vergezeld door een Chinese politieman die er - volgens ons - over moest waken dat we wel zeker afstapten in Lhasa en nergens anders...Wat Tibet betreft nemen de Chinezen geen enkel, maar dan ook geen enkel risico...
De trein vertrok om half negen stipt...Na een half uur werden de lichten gedoofd en vertrokken we beiden naar dromenland...Vroeg in de ochtend, om 6 uur, werden we wakker met het meest spectaculaire zicht dat we tot dan toe gezien hadden...Geniet mee van onze onvergetelijke treinreis richting Lhasa...
Na 27 in plaats van 24 uur kwamen we eindelijk toe in Lhasa... Net buiten het station werden we opgewacht door onze gids voor de komende week - Thubten - en onze chauffeur...Na een half uur waren we in onze hotelkamer - de meest decadente tot nog toe - en vielen we in een diepe, welverdiende slaap...
