Na een 8-tal uren trein 's avonds aangekomen in Wudang Shan...Daar redelijk snel slaping gevonden en op aanraden van onze hostelgastvrouw een restaurantje gaan bezoeken...Daar nog een heel gezellige avond beleefd en samen met een Chinees koppel - van wie we geen woord verstonden en vice versa - de man zijn 81ste verjaardag gevierd...
De dag erop was het eindelijk zover...Ditmaal geen weergoden die roet in het eten gooiden, maar een heerlijk klimweertje... Ook Wudang Shan is een belangrijke Taoistische berg in China. Op en rond de berg bevinden zich talrijke tempels en kloosters voor Tai-Chi en kungfu... De top van de berg ligt op een goede 1600m hoogte en onze klim begon in Nanyan, een slordige 1100m lager...
Nu hebben Chinezen wel iets raars met het beklimbaar maken van hun godsdienstig belangrijke bergen, ze leggen ze namelijk vol trappen...En trappen hebben we gezien en beklommen...Doe tienduizend treden, en je bent misschien iets over de helft van hetgeen wij hebben gedaan...zelfs Berre zijn kietjes deden zeer de tweede dag...
Hier zijn we iets over halfweg bij de eerste gate to heaven...en zoals je ziet was heaven nog heel ver af...
Spreekt voor zich...
Dit is een van de taoistische kloosters op onze weg...Dit was onze slaapplaats voor die nacht, een honderdtal meter van de top verwijderd...
Na een lastige dag was dit zalig genieten...Een prachtige zonsondergang met monniken die tai-chi beoefenden op rondom liggende bergtoppen...
Dag 2: na te hebben genoten van een al even mooie zonsopgang begonnen aan de afdaling en de klim naar de iets minder hoge zuidelijke top.
Een zicht op het klooster en de top van de Wudang Shan...
Beat this T: denker in handenstand...op de Wudang Shan...
Spreekt eveneens voor zich...was afzien, maar toch ook genieten...
Eind goed, al goed...
Nu zetten we onze tocht richting zuiden van China verder...eerst volgende halte, Dehang... Tot de volgende keer maar weer... B&B x
De derde dag in Xi'An zijn we de stad in getrokken, op zoek naar het Muslim Quarter...Een gezellige buurt waar je even het gevoel hebt in een ander land te zijn, tot je weer het vertrouwde gespuug en geboer hoort...
In het midden van de wijk kan je zoals het goede moslims betaamd uiteraard een moskee vinden...Een prachtige mix van de Chinese en islamitische cultuur waar je de drukte en het geraas van de bruisende stad even helemaal kan vergeten. Het is trouwens bijzonder mooi om te zien hoe verschillende godsdienstige strekkingen zo mooi naast elkaar kunnen leven binnen een stad...( die indruk kregen wij althans)
Later die dag gingen we naar een van de andere godsdienstige monumenten van de stad: de Big Goose Pagoda waar de Boeddhistsche soetra's bewaard liggen die door Xuan Zang vanuit India meegebracht en vertaald werden...Daar hebben we trouwens de mooiste Buddha tot nog toe gezien, maar omdat het van weinig respect getuigd een Buddha te fotograferen, staat dit beeld enkel in ons geheugen gegrift en kunnen we dit jammer genoeg niet met jullie delen...
Big Goose Pagoda...
Wat ook opvalt, zijn de vele kooien met vogeltjes die over het hele domein verspreid staan...De reden hiervoor is ons nog niet meteen duidelijk, maar we proberen het te achterhalen...If anybody knows...
Het plein rondom de Pagoda was ook de moeite waard...Allemaal kraampjes en fonteinen en uiteraard Chinezen...Veel Chinezen...
Het is blijkbaar de gewoonte in China om je te laten fotograferen in een traditionele klederdracht met op de achtergrond een belangrijk gebouw...Best grappig om te zien...
De trein gemist (Bibsie...Bier...sorry deze keer niet...) en daardoor onverwachts een dagje langer in Xi'An gebleven...We zijn dan naar een ander hostel getrokken en tot ons ( vooral Berre's) groot plezier kwamen we midden in het historisch communistische centrum van Xi'An terecht...Ons hostel deed dienst als communistisch hoofdkwartier van 1937-1946...
Een foto van onze hostel...De kleurrijke setting spreekt voor zich
Naast onze hostel was er een museum dat best interessant was...De opkomst van het communisme in China was het hoofdthema...jammer genoeg was de uitleg hoofdzakelijk in het Chinees, maar soms zegt een beeld nu eenmaal meer dan duizend woorden (lucky us)...Berre loves Helen Foster Snow en Bibsie natuurlijk...
Op vijf minuutjes wandelen van onze hostel vonden we het Revolution Park...Bellewaerde op z'n Chinees...Voor jong...
en oud(er)...Iedereen danst, lacht, ontspant en geniet samen...House,klassieke muziek, R&B, reggae,...het maakt niet uit...De ouderen bleven traditioneel dansen, de jongeren bleven freaken, maar ze bleven dansen, lachen, ontspannen en genieten...Ieder op zijn manier...Ook wij werden meermaals op de dansvloer gevraagd, maar we hebben ons wijselijk op de achtergrond gehouden...zo al genoeg met Chinezen op de foto gemoeten...
Na een paar heerlijke dagen Xi'An werd het tijd voor het serieuze werk...Er moest en zou een berg beklommen worden...Op naar Wudang Shan!!!
Aangekomen in Xi'An hebben we ons eerst een weg gebaand door het plaatselijke verkeer op zoek naar een hostel voor de volgende dagen...
Hierronder zie je de toegangsweg tot het oude gedeelte van de stad dat nog volledig omwald is. Een beetje een Gravensteen-gevoel...Maar dan wel in het groot, groter, grootst...en iets moderner ogend...
Hier een snapshot van het typische Chinese verkeer. Survival of the fittest ten top...
Wie Xi'An zegt, zegt in een adem natuurlijk ook Terracotta Warriors...Samen met enkele mensen uit onze hostel (2 Finse meiden en een Nieuw-Zeelander) kwamen we na een uurtje bus toe op deze historische site...Het leger op zich is bijzonder impressionant, zeker als je weet dat er 720.000 mensen gedurende meer dan 35 jaar fulltime aan gewerkt hebben...Wat echter wel teleurstellend was, was het enorm grote toeristische gehalte en de daarbij horende commerciele omkadering. Ondanks dit alles was het toch zeker en vast een bezoek waard.
Leuk detail: de technologie om de beelden te conserveren is deels afkomstig uit ons kleine Belgenland. Janssens Farmaceutica heeft dat goed gedaan!
Leuk om weten is dat geen enkele terracotta-figuur dezelfde is...wij hebben met onze eigen ogen kunnen vaststellen dat iedere soldaat een ander gezicht heeft, ieder paard een andere omvang,...
Het Terracotta-leger is gemaakt op bevel van keizer Qin Shi Huang om zijn graftombe te beschermen...Hij dacht immers dat hij na zijn dood zou voortleven...Daarom ging hij ervan uit dat hij ook in zijn graf nog een paar veldslagen voor de boeg had. En als er veldslagen op de agenda staan, kan je maar beter een Terracotta-leger klaarstaan hebben om je te beschermen...
Na ons bezoek aan het leger zijn we de tombe gaan bekijken waarin de keizer zelf begraven zou liggen...Deze piramide is de grootste van China, dus er kwam wel wat klimwerk aan te pas...En dan te bedenken dat het grootste deel onder de begane grond ligt. Laat ons stellen dat deze keizer een beetje last had van megalomanie...
Oorspronkelijk was de hele piramide bedekt met een soort boomgaard om te verhullen dat het om een graf ging. De boomgaarden zijn verdwenen en intussen vervangen door deze appelbomen waaraan de appels in plasticzakjes groeien...
Ook de avonden in Xi'An waren best wel leuk... Zo hebben we in onze hostel dumplings leren maken...
Dumplingparty!!!
Een andere avond hebben we het centrum van de stad onveilig gemaakt...
Hierronder een foto van de Bell Tower en de Drum Tower by night...(En ja, Bibsie heeft alweer veel te veel bier gedronken, maar we kunnen daar nu ook geen foto's van blijven tonen he..., de mama kijkt mee ;-))
het is alweer een tijdje geleden dat we iets van ons lieten horen, dus hier zijn we weer. Momenteel zitten we vast in Xiangfan...Goed dat het Chinese openbaar vervoer het af en toe laat afweten, dan hebben wij weer wat tijd om even te bloggen.
Vorige week hebben we vanuit Yuncheng een paar bussen genomen om in Hua Shan terecht te komen. Hua Shan is een van de vijf heilige Taoistsiche bergen in China ( jullie weten wel: Yin en Yang ...). We waren van plan om hem de volgende dag te beklimmen, maar jammer genoeg werkte het weer ons serieus tegen...Het was een miezerige, regenachtige en mistige dag en zelfs de Chinezen raadden ons af omhoog te gaan. Aangezien Berre beloofd had om Bibsie niet in gevaar te brengen tijdens deze reis, hebben we dan toch maar GERZAMENLIJK besloten de berg achterwege te laten en door te reizen naar de volgende halte, Xi'An ( en ja, hij blijft me uitdagen in mn slaap die smeerlap...)
De foto's die je hierronder ziet, zijn getrokken aan de voet van de berg de dag dat we in Hua Shan aankwamen...Toen zag het er allemaal nog veelbelovend uit, jammer genoeg was het weer de dag erop net iets minder...
Aangezien we in Hua Shan voor de rest niet echt veel gedaan hebben ( behalve wat marktjes bezocht en enkele Chinese delicatessen geproefd), hebben we in dit bericht nog plaats voor een verzoekje...Voor de liefhebbers, zo ziet een doorsnee Chinese wc eruit...Kom erbij! Lekker gezellig ( vooral tijdens Berre zijn ochtendkakje)!
