Het gebeurt, regelmatig (?), dat je bij een consultatie een
briefje van de dokter, de tandarts, het ziekenhuis of een andere
zorgverstrekker ontvangt waarbij je vragen hebt. Je betaalt in principe het
bedrag dat wordt gevraagd. Je hebt normaal geen benul van de codes die er op
vermeld zijn, zodat je ook niet altijd weet of je de overeenkomstige zorgen wel
hebt ontvangen. Vragen worden hierover normaal niet gesteld, je wil in goede
verstandhouding met je zorgverstrekker blijven verder werken. Soms wordt het te
betalen bedrag niet eens vermeld op het briefje, maar vervangen door ja,
alsof men hiermee verwijst naar de juiste toepassing van wat conventioneel is
overeengekomen. Als het ziekenfonds u de
tussenkomst uitbetaald merk je soms dat wat had mogen aangerekend worden niet
altijd overeenkomt met wat je effectief
hebt betaald.
Vragen
Gezien de zwakke positie van de patiënt(onkunde en
afhankelijkheid) t.a.v. de zorgverstrekker, ligt hier geen opdracht voor de overheid
en de ziekenfondsen om de patiënt te beschermen door :
1)Alle zorgverstrekkers te verplichten het juist
aangerekende bedrag op iedere prestatie te vermelden.
2)Zelf tussen te komen bij de zorgverstrekkers
indien zij het overeengekomen bedrag voor de prestatie zouden overschrijden, en
de patiënt terugbetalen.
In 1830 werd België opgericht met gemeenten, provincies en
een parlement met twee kamers.
In de loop der jaren werden bevoegdheden verschoven. Zo was
er een fusie van gemeenten, een Vlaamse en Waalse Overheid werd geschapen.
België stond bevoegdheden ook af aan supranationale instellingen zoals UNO,
NATO en EU.
1830
Thans
UNO, NATO, EU.
België(Kamer en Senaat)
België(Kamer en Senaat)
Vlaamse en Waalse Overheid
Provincies
Provincies
Gefusioneerde Gemeenten
Gemeenten
Vragen
Zijn er niet voldoende argumenten om over te gaan tot één,
verslankte, Kamer op Belgisch niveau.
Kan men de bevoegdheden van de Provincies niet verdelen over
enerzijds de Vlaamse of Waalse Overheid en anderzijds de Gefusioneerde
Gemeenten.
Op de officiële sites van de overheden vindt men de
bevoegdheden van de verschillende ministers en staatssecretarissen. Er zijn er
heel wat domeinen waarvoor zowel een Federale als een Vlaamse
minister/staatssecretaris bevoegd is.
Domein
Federaal
Vlaams
Economie
Vande Lanotte
Peeters
Noordzee/Visserij
Vande Lanotte
Peeters(V)
Volkgezondheid
Onkelinx
Vandeurzen
Wetenschapsbeleid/Innovatie
Magnette(W)
Lieten(I)
Grote steden/Steden
Magnette(Gr.S)
Van den Bossche(S)
Werk
De Coninck
Muyters
Landbouw
Laruelle
Peeters
Buitenlandse Zaken/B.Beleid
Reynders(B.Z.)
Peeters(B.B.)
Leefmilieu
Wathelet
Schauvliege
Energie
Wathelet
Van den Bossche
Mobiliteit
Wathelet
Crevits
Gezin
Courard
Vandeurzen
Binnelandse zaken/bestuur
Milquet
Bourgois
Gelijke kansen
Milquet
Smet
Vragen om over na te denken
Zitten in deze bevoegdheidsverdelingen niet automatisch
conflicten ingebakken ?
Kan men niet over gaan tot het aanstellen van één
minister/staatssecretaris, die bevoegd is voor het gehele pakket (Federaal of
Vlaams), waardoor automatisch bevoegdheidsconflicten uitgesloten zijnen bijkomend tot besparing leidt ?
Er was een tijd dat Vlaanderen slechts één (Nederlandstalige)
televisie kanaal had, de toenmalige B.R.T. Ondertussen zagen we in de loop der
jaren verschillende zenders verschijnen, zowel Nederlandstalige als
anderstaligen. Het aanbod is zo groot geworden dat ze niet meer uit het hoofd
allemaal op te noemen zijn.
Volgens Knack ( 31/03/2010) bedroeg de overheidsfinanciering
in 2008 van de V.R.T. (voormalige B.R.T.) 300,8 miljoen. Bovendien verwierf
de openbare omroep 63,7 miljoen reclame inkomsten. De personeelskost bedroeg
169,9 miljoen. Er zijn ongeveer 2700 personeelsleden bij betrokken.
Vragen om over na te denken :
Is er geen concurrentievervalsing
wanneer strijd gevoerd wordt om de kijkcijfers met gemeenschapsgeld, daar
waar de commerciële zenders hun financiering uitsluitend moeten halen uit
reclame, een bron waar zij ook nog de openbare omroep tegen komen ?
Merkwaardig genoeg schijnen de commerciële zenders zich niet te laten horen, waarom accepteren zij dit ?
Behoort vandaag een door de gemeenschap gesubsidieerde
televisie onderneming nog tot de core
business van de overheid ?
