We krijgen regelmatig cijfers over tewerkstelling en
inflatie. Zeer recent, met het Ford Genk drama, zijn werkgeversorganisaties er
als de kippen bij om ons mede te delen dat de loonkost de oorzaak van de
sluiting van deze fabriek is.
Vragen
In hoeverre zijn vergelijkingen met andere landen over
tewerkstelling relevant als je weet dat bijvoorbeeld in Nederland het
percentage vrouwen dat zich aandient op de arbeidsmarkt lager ligt dan in
België ?
Aangezien de levensduurte wordt bepaald door het vaststellen
van de prijs van een vaste korf van producten, geeft dit resultaat per
definitie een gemiddelde kost. Uw persoonlijk consumptiepatroon kan sterk van
dit gemiddelde afwijken. Is het dan niet zo dat de inflatie per persoon
verschilt ?
De loonkost op een auto zou slechts 5% van de totale
kostprijs bedragen. Zonder te willen betwisten dat de loonkosten in sommige
sectoren te hoog zijn om te concurreren met het buitenland, lijkt het u niet
overdreven dat werkgeversorganisaties deze conclusie trekken en dus misbruik
maken van deze situatie ?
Is de rode draad bij deze cijfers niet dat we zouden moeten
beschikken over meer genuanceerde informatie dan thans het geval is ?
