Bijlagen:
Tak RESSEGEM 2.docx (29 KB)   

Bijlagen:
Tak RESSEGEM 1.docx (196.5 KB)   

Bijlagen:
Tak OORDEGEM.docx (136.5 KB)   

Bijlagen:
Tak LANDSKOUTER.docx (167.5 KB)   

'Meisenier' is een rechtsterm waarmee in het Hertogdom Brabant een bevoorrechte stand van landlieden aangeduid werd.

Etymologisch is een “meisenier”, mansionarius, de houder en bewoner van een mansio, een hof in tegenstelling tot een “kossaat”, casatus, een bewoner van een casa, een hut. De grond die bij een “hof” of “hoeve” behoorde bedroeg in Brabant, ongeveer 36 bunder, ingedeeld in drie percelen van ongeveer 2 bunder (mansus), een in elk van de drie “velden” van de gemeente. De meiseniers of meiseniedelieden zijn oorspronkelijk grote boeren, tegenover de kleinere landbouwers, met enkele dagwanden land.

De meiseniers van Grimbergen, beschreven door Jan Lindemans zijn geput uit de schepengriffie van Grimbergen van 1507 tot 1795, Brussegem van 1484 tot 1577 en van Buggenhout van 1619 tot 1734.

Hun oorsprong ligt bij de heren van Grimbergen. In 1275 vaardigden zij een keure uit , waarin zij het strafstelsel in hun land bepaalden.Zij riepen hun voornaamste meiseniers op als getuige. In 1297 treffen zij een overeenkomst met de hertog van Brabant waarbij een aantal afspraken over de meiseniers worden gemaakt. De heren van Grimbergen zullen gezamenlijk de meiseniers van de hertog, die in het land van Grimbergen wonen, aanvoeren De meiseniers zijn dienstplichtig tot 60 jaar. Het meisenierschap zal voortaan nog alleen door de moederlijke afstamming worden betoond.

Daarnaast beschrijft J Verbesselt een tweede soort van meiseniers nl de meiseniers van de hertog gebaseerd op de publicatie van Paul Bonenfant uit 1960. Het gaat om meestal welstellende lieden die door de hertog konden opgeroepen worden voor legerdienst en hiervoor bepaalde voorrechten genoten. Hun oorsprong ligt in 11e- 12 e eeuw bij het ontstaan van het hertogdom Brabant, onder impuls van de graven van Leuven.

Vanaf de 14e eeuw in het recht vastgelegd vanaf de geboorte, “van wettigen bedde ende uyt den bloede geboren”, zowel langs vaders als moederszijde “ daer vader aff was, daer moeder aff was en zowel voor zonen als dochters! “ is eene vrye meiseniersman / vrye meiseniersvrouwe “ zijn de geijkte termen die we in de oorkonden terugvinden.

In de telling van 1356 zijn er 631 meiseniers vermeld. Bedreigd in hun vrijheidsrechten in de grote steden verenigden zij zich in de sterkste zuil nl die van Grimbergen, om hun rechten te handhaven. In een telling van 1374 zijn ze niet meer afzonderlijk vermeld.

De voorrechten van de meiseniers:

Vrijstelling van tol in alles steden en vrijheden van Brabant

Vrijheid van marktrechten bvb vrijstelling van pertgelde wanneer men een paard kocht bij aankoop van laken e d

Vrijstelling van karweien bvb de dode hand, leenverplichtingen

Vrijstelling van vervolging van de ambtenaar van de hertog d w z de berechting kon enkel door zijn eigen hoofd bvb te Grimbergen door de drossaard van de heer van Grimbergen

Bijlagen:
http://tenboome.webruimtehosting.net/Boom/source.php?database=humo11_&id=S26   
http://www.meiseniers.be/   

Tot enige jaren geleden wist ik quasi niets over mijn voorouders. Mijn vader Lucien is enige zoon en toen mijn grootvader Joseph in 1975 overleed, wist ik niet eens dat hij twee broers en een zus had. Mijn grootouders hadden een kruidenierszaak in Brussel en omdat ze het zeer druk hadden, stuurden ze mijn vader naar "den buiten" bij één zijn tantes langs moeders zijde in Wanzele (Lede), die voor zijn opvoeding zorgde.

Toen mijn oudste dochter, Ann-Gaël, voor haar studie Geschiedenis aan de UGent een beperkte stamboomonderzoek moest doen, koos ze dan ook de familie van haar overgrootmoeder aan vaders kant: de familie De Kerpel uit Lede en Wanzele.
Ik voerde haar enkele keren naar het gemeentelijk archief van Lede en aangezien ik toch moest wachten, besloot ik mee te helpen met de opzoekingen. Ik kan moeilijk mijn verbazing beschrijven toen ik totaal onverwacht de geboorteakte uit 1840 van ene Edmondus Bavré vond in de registers van de deelgemeente Oordegem (zie foto).

Later bleek dit mijn over-overgrootvader te zijn en de akte vermeldt ook de naam van zijn vader Petrus (Pieter Joannes) en zijn moeder Marie Mercier.
Wat ook onwaarschijnlijk is, is dat de grootouders van mijn grootouders - die elkaar in Brussel leerden kennen - ruim 75 jaar eerder op enkele kilometers afstand van elkaar woonden (Oordegem en Wanzele).

Dit was het begin van een boeiende zoektocht die nu ruim drie jaar duurt is en waar niet snel een einde aan zal komen...
De resultaten van deze zoektocht schrijf ik neer in deze blog, zodat iedereen die interesse heeft of er op de een of andere manier persoonlijk bij betrokken is, de informatie kan raadplegen.

Ik wil een aantal mensen bedanken van wie ik regelmatig hulp of aanwijzingen kreeg om mij verder op weg te zetten: Astrid Bavré, Ingrid Bavré, Cindy Bavré, Mady Bavré, Mireille Bavré, Ingrid De Kerpel, Herman Maes, Emmanuel Martens, Patricia De Samblanx, Dirk Van Cleemput... en nog vele anderen via Geneanet.com

01-09-2014, 00:00 Geschreven door Yves Bavré  
Reageren (0)

Deze blog is openbaar.

Dit betekent dat in principe iedereen toegang heeft tot alle artikels die hier verschijnen. Er zijn echter enkele uitzonderingen, omwille van de bescherming van de privacy.

De wet op de privacy is in België vrij strikt en stelt genealogen soms voor praktische problemen. Het is bijvoorbeeld zo dat je een toestemming nodig hebt van een vrederechter om archieven te raadplegen die informatie bevatten over nog levende personen of over gegevens die jonger zijn dan 100 jaar.

Om die reden zal ik bepaalde informatie niet rechtstreeks openbaar maken.
Dit kan het geval zijn door bijlagen aan berichten door een paswoord te beschermen.
Dit is ook het geval op de online stamboom http://gw.geneanet.org/abavre_w : personen die nog in leven zijn, worden gemaskeerd.

Indien je toch deze beschermde informatie wenst te raadplegen, volstaat het mij via e-mail te contacteren en mij je argumentatie mee te delen. Ik zal dan, indien ik je verzoek kan inwilligen, je de informatie opsturen of je het paswoord meedelen om het document te kunnen raadplegen.

Bedankt voor het begrip.

14-08-2014, 00:00 Geschreven door Yves Bavré  
Reageren (0)

1. Niets zomaar voor lief nemen

• De meeste data zijn bij benadering. 
Onze voorouders had andere zorgen dan verjaardagskaarten kopen. Ze wisten dat ze daar geboren waren, x jaar geleden, op een winteravond. Dat was genoeg voor hen. Weliswaar is dit niet voldoende voor de genealoog maar het is wat het is.
Indien je ziet staan "ongeveer" 60 jaar oud", aarzel dan niet om in de regel 5 tot 10 jaar speling te nemen.
 
• De spelling van namen en plaatsen kan wijzigen in de tijd. 
Wegens de geestelijke staat van de aangever, de doofheid van de priester, de door alcohol overgoten viering van de geboorte van de eerste zoon, en de tekortkomingen in spellingkunde van de ambtenaar van de burgerlijke staat van de locale gemeenschap, kunnen namen van personen en  plaatsen soms verrassende varianten aannemen. Wees dus voldoende "breed" in het interpreteren van namen en plaatsnamen, ze kunnen soms de sleutel zijn tot het deblokkeren van bepaalde takken.

2. Documenteer altijd uw bronnen 

• Het is het belangrijk de oorsprong van elk gegeven te vermelden. Zelfs indien je verschillende bronnen hebt die je tegenstrijdige informatie geven: confronteer ze, analyzeer ze en trek er een conclusie uit. Maar vermeld ze allemaal.

• Maakt een systeem om je bronnen te benoemen en wees consistent in je papieren en digitale bestanden. 
 

3. Online bronnen zijn niet de Heilige Graal

• Online archieven kunnen een handig hulpmiddel zijn om aanwijzingen te vinden over bepaalde voorouders: het laat toe om zonder zich te verplaatsen van herkomst van de regio van voorouders te bepalen. Echter, niet alles kan online worden gedaan. Waren de voorouders betrokken in juridische zaken? Sloten ze contracten af via een notaris (een huwelijkscontract of verkoop van een goed)? Deze bronnen zijn zelden online te vinden. Voor vele informatie en documenten zal de genealoog zich de moeite moeten getroosten zich te verplaatsen naar de regio van de voorouders en daar in de plaatselijke archieven de opzoekingen te verrichten. Dit kan soms over vrij grote afstanden gebeuren, zelfs in andere landen.
 
• Het is niet omdat je informatie vindt in een stamboon online, dat deze informatie correct moet zijn. Vele online genealogiën zijn zelf het (gedeeltelijk) resultaat dat gebaseerd is op andere online stambomen, waar niet altijd de bronnen worden vermeld. Het is belangrijk, zelfs als de bron wordt vermeld, in de mate van het mogelijke zelf de oorsprong van de informatie te controleren: een misverstand, een foutieve transcriptie, een dubbelzinnig naam kunnen ervoor zorgen dat (een deel van) uw genealogie moet worden overgedaan.

"Kopiëren is goed, controleren is beter." 

4. Hou de resultaten van uw opzoekingen niet voor uzelf 

• Luister en deel uw genealogie! 
Deel uw familiegeschiedenis en/of uw genealogie op een blog, of via een boom online. Praat erover. Hoe meer je erover communiceert, hoe groter de kans dat iemand je zal contacteren om je verhaal aan te vullen, te verbeteren of te weerleggen. Dit helpt je bij het vinden van nieuwe informatie die kan helpen je vooruit te gaan. 

Daarom deel ik dan ook de resultaten van mijn opzoekingen via deze blog en via de online genealogie: http://gw.geneanet.org/abavre_w

Weet dat, wanneer je de genealogie online deelt, de kans bestaat dat iemand anders gebruik maak van de vele uren werk die je in de opzoekingen hebt gestoken, zonder je daar enige erkenning voor te geven. Respect onder genealogen is een belangrijk begrip, maar niet iedereen past dit toe. Hoe vervelend ook, het zal je onvermijdellijk overkomen; probeer zelf steeds wanneer je iemand anders werk gebruikt, hier melding van te maken. Het kan je alleen maar respect en vrienden opleveren.

Vrije vertaling naar een tekst van Virgine Gicquel (Rennes - Frances)

Veel leesplezier en aarzel niet mij te contacteren!

14-08-2014, 00:00 Geschreven door Yves Bavré  
Reageren (0)