-----> voor foto's ; http://dali2.spaces.live.com/
23-04-2007
Weer een weerk voorbij!
Weer een week voorbij, weer een week dichterbij,... Achach wat gaat de tijd snel. Waar ik 365 dagen geleden nog in de kinderschoentjes van een levensbedreigende depressie zat, daar staat Sebastian nu sterker in zijn voeten dan ooit, vol moed en levenswil naar de toekomst kijkend. Grijze hemels hebben nog nooit zo roos gebleken, en regen nog nooit zo warm. Hoe een kleine 10 000 km en 525600 minuten een wereld van verschil kunnen uitmaken is toch wonderbaarlijk :), Vorige week heb ik het volgende gedaan om me hier bezig te houden; Sebastian is naar een waterval geweest, om zich daaropvolgens met kleren en schoenen in het water te werpen. Natuurlijk bedacht ik me daarna pas dat ik ook een zwembroek bij had en geen extra kleren. Gelukkig heeft de zon me een handje bijgestoken. (was ook wel nodig) Bij de waterval is er gedansd, gezwommen, gesmoord, geslapen, of beter gezegd, plezier beleefd! Na dat tochtje zijn we me heel de bende snooker gaan spele, en Sebastian heeft glansrijk (!!!) ....verloren. Ochja, pech int spel is geluk in de liefde! Over liefde gesproken, die Fernanda die ik nog ni zo lang ken blijkt echt wel e fijn grietje te zijn. Van liefde ga ik ni spreke ma ik voel me wel goed bij haar, we gaan zien waar dat op uitmond hé. Een dagje later is mijn fototoestel gefixt geraakt, na een ongelukkige val beleefd te hebben en na veel centjes op tafel neergeteld te hebben stroomt er eindelijk weer wat leven door dat machientje. Er worden eindelijk weer foto's getrokken dus! Verder op de week heb ik gwn wat tekeninge gemaakt, in de zon gelege en mijn cultuur van muziek heftig uitgebreid. Die diepe electrische tonen hebben plaatsgemaakt voor de doordringende schreeuwen van Janis Joplin, het prachtige getokkel op de gitaar van Jimi Hendrix en Richie Havens, en de meeslepende melodies van George Harrison en de legendarische John Lennon.
Das genoeg voor een week denk ik, vind je niet??
Gente, tenho saudades de mais suas. Todos os dias a noite, antes o dormir, eu estou pensando da minha terra, e da minha familia,... A coiza poha e que eu com certeza vou sentir falta do brasil o dia que estou la!! aaargh que bosta hein! bjos
---------->> haha da heb ik ok gevonde op youtube!! Ni te doen, da zijn dus de grietjes van Patos de minas ;) En ze zijn hier echt wel degelijk zo knap, haha.
AAAH!!! Ik heb serieus schrik gekrege dat de apocalyps nader komt!! Ik heb gisteren de zwaarste regen aanschouwt die Patos de minas ooit heeft gezien! Als ik dan denk aan hoe het weer daar nu is in Nederland (ook abnormaal!!) en hoe het daar was tijdens de laatste winter of laatste zomer! Pfff tzit echt ni goed met moedertje natuur... Verdorie! Ik had gehoopt da et voor de volgende generatie zou zijn.
achachach, er zou wat aan gedaan moeten worden (allemaal even kwaad kijken naar China en die Amerikanen)
Maar hoe is het daar in mijn dierbare Europa (inmiddels een goeie kuch gegeven) ? Hier gaat ie super hoor. Waar ik nu woon zit ik echt zooooooo goed. Elke dag SUPERveel eten, en we hebbe basket op de tv =), haha. En de laatste paar dage heb ik een paar superfijne mense lere kenne,...ik vind het spijtig da ik alle fijne mense hier in Patos de minas de laatste maand heb lere kenne. Precies of ik de maanden daarvoor wat gemist heb. Ik ga hier nu wekelijks naar een andere waterval me een paar vrienden,of zoals eergisteren. Toen ben ik met 3 vriende iets buite de stad gereden, waar er een prachtig uitzicht was. Biblische wolken die de zon met hun laatste krachten boven de horizon trachten te houden, met hier en daar een gouden straal die het wolkendek weet te doorbreken en zo het avondse licht over een deel van de stad brengt. Links van het wolkendek zag ik de hemel in verkleuren in oranje en geel. Hoe deze kleuren het blauw van de dag verdrongen en het zwart van de nacht, zij aan zij, toelieten. En een heeel eindje verder, zag ik de regen gieten als pijpenstelen, om zo d natuur hun welverdiende water te geven.
Het strafste was dat de mensen me wie ik ging ook konden geniete van zoiets. En met zo'n gezelschap en een welgevulde maag kan Sebastian toch niet anders zijn dan gelukkig, heel gelukkig :)
Oh! En Sebastian heeft een van die vrienden op het ritje buiten de stad weten te kussen, want eiglijk was het geen vriend maar een vriendin! En mooi dat ze is :)
-----> voor foto's ; http://dali2.spaces.live.com/
Weer een week voorbij, weer een week dichterbij,...
