Vandaag vroeg opgestaan. We moesten op tijd in het geologische park in Wai-o-Taupo zijn, want om 10u15 spuit de geiser Lady Knox daar 27.000 liter water de lucht in, dat is meer dan drie keer onze vijver, althans, als daar tenminste geen ongelukken zijn gebeurd J
Het was er wel nogal toeristisch. Bovendien zetten ze die geiser nog manueel in gang ook, door er zeep in te kappen. Zon eruptie duurt een klein uur. De meeste Japanners waren na twaalf seconden al weg (toen hadden ze de nodige fotos gemaakt), wij zijn daar toch nog redelijk lang blijven zitten. Ook al was het om de file te vermijden die daarna ontstond in het Geologisch park zelf
Het park zelf was erg mooi, heel erg surrealistisch. Overal waren er geisers, kraters, pruttelende meren, the Champagne pool!...maar de stank!!!! ongelooflijkDe ene krater stinkt naar gebakken niertjes, de andere naar varkensmest, dat Champagne-meer stonk naar rotte eieren Enfin, onze kleren hangen buiten uit te waaien
In de late namiddag zijn we dan nog doorgereden naar de Polynesian Spa, even een duikske genomen in een paar warme thermische baden. Vanochtend was er hier en daar nog een wolk, vanmiddag brak de zon helemaal door. We zijn dus al hier en daar verbrand ook . Maar beter zo , dan dat het regent natuurlijk.
Morgen staat er weer een overgangsrit op het programma. We gaan naar onze derde tussenhalte: Ohakune. Normaal gezien bezoeken we een van dees dagen het Tongariro National Park. Maar aangezien de top daar boven de 2.000 meter ligt, zal het wel geen 28° C meer zijn.
Vandaag van Auckland doorgereden naar Rotorua. In Auckland zelf eerst nog op twee heuveltjes even buiten het centrum geklommen. Daarna een trip van drie uur met de auto.
Wat hebben we gezien? 12.000 koeien, 1 geit en 3 tegenliggers. De snelweg tussen Auckland en Rotorua, toch een van de hoofdbanen van het land, is ook niet meer dan een simpele eenrijvaksbaan.
Het laatste deel was wel erg mooi, beboste heuvels met tropische varens, dennen en loofbomen dooreen. Rond drie uur zijn we uiteindelijk aangekomen in Rotorua, zowat het Knokke van Nieuw-Zeeland. In het centrum al meteen kennisgemaakt met dé bezienswaardigheid hier: pruttelende zwavelputten. En stinken .jongens toch, een mengeling van koeienstront, rotte eieren en zwavel. Mijn vuil ondergoed is er niks tegen.
Al een geluk dat onze camping even buiten de stad ligt en we daar wél kunnen ademen. Voor de camping ligt trouwens een prachtig meer, waar we daarnet al even in zijn gaan zwemmen.
De komende dagen bezoeken we nog meer van die stinkende geisers. Als we dat overleven, lees je hier de komende dagen dus meer
Na 1 dag vliegen, al leken het er voor Bart wel 6, hebben we voet gezet op Nieuw-Zeelandse bodem.
De vluchten vielen al bij al wel mee, al is 3 uur voor een overstap duidelijk geen overbodige luxe. De vlucht naar Londen had al een uurtje vertraging en daardoor moesten we daar al een tussenspurtje doen.
Heathrow is een vreselijk kluwen van terminals met daartussen halve snelwegen die reizigers van hot naar her sturen. Na 10 minuten stappen in onze terminal moesten we nog een kwartier de bus op naar de vertrekterminal. Om een lang verhaal kort te maken: we waren net op tijd om met enkele honderden gele medemensen in een Boeing te kruipen richting Hong Kong. Kippen in een legbatterij, dat gevoel
Gelukkig zaten we nog naast elkaar, tis te zeggen. Ik zat Bart stond meer aan het raam achteraan in het vliegtuig. Oeat ziet kij als ge door het raam kijk? Russische bergen en meren, en het had daar gesneeuwd.
Hong Kong Airport was al heel wat overzichtelijker dan Heathrow. Ingecheckt tussen enkele hysterische locals en ook nu weer was de overstaptijd maar erg nipt. Zon 10 minuutjes voor het sluiten van de gate, waren we ter plaatse. Deze keer geen plaatsen naast elkaar. Bart zat ergens in het midden, zonder beenruimte naast een brommende beer. Ik had geluk en zat op de 1e rij, naast een brave Chinese studente van 1m30 met schoenmaat 24.
En wat stond er op het keuzemenu? Tilapiafilet op een bedje van wortel en broccoli met een sausje van limoen en kappertjes of iets met vleugels en rijst of een vegetarische pasta met quorn en spinazie. We zijn allebei voor de pasta gegaan en we leven nog, maar daarmee is ook alles gezegd.
Het is aftellen geblazen. Nog één hectische dag inpakken, administratieve rompslomp in orde brengen, en het vliegtuig stofzuigen en we kunnen vertrekken.
Sydney > Hong Kong Vertrek Sydney: 15h45 (donderdag 14 maart 2008) Aankomst Hong Kong: 22h15 Duur van de vlucht: 9u15 Vluchtnummer: CX 100 (Cathay Pacific)
Hong Kong > London Vertrek Hong Kong: 1h05 Aankomst London: 07:05 Duur van de vlucht: 13u10 Vluchtnummer: CX2251 (Cathay Pacific)
London > Brussel Vertrek London: 8h55 Aankomst Brussel: 11u05 (vrijdag 15 maart 2008) Duur van de vlucht: 1u10 Vluchtnummer: BA 392 (British Airways)
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
