|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Onderweg naar het project kwam ik onlangs een Senegalese man tegen die zich voorstelde als Monsieur le docteur Assane de Médecins sans Frontières. Hij bood me spontaan zijn (weliswaar medische) diensten aan. Hij woonde vlakbij zei hij, kende ons project goed en stelde me voor om een paar dagen per week bij ons langs te komen. Volledig gratis. Chic! Ik was onder de indruk, niet alleen van zijn geplastificeerd visitekaartje, maar vooral omdat hier in Senegal NIKS gratis is, en Senegalese vrijwilligers als hij op uitsterven na dood zijn.
De volgende dag zag ik onzen doc al ijverig aan het werk. Gelijk nen echte, in een witte schort, te midden van een hoop medicijndoosjes en papieren. Onze talibés waren al allemaal bij hem langs geweest, en nu was het personeel aan de beurt. Ik begon ondertussen met Dominique het magazijn op te ruimen, een ware varkensstal op dat moment, maar we deden wat onnozel ondertussen en zo ging het goed vooruit. Dominique kroop in de kasten en stuurde af en toe een verdwaalde kakkerlak mijn richting uit. Gieren en brullen! Plots kwam Dani de kamer binnen, het was Dominique zijnen toer. In het naar buiten gaan, zag ik dat Dani een hele batterij tabletten bij zich had. Ik heb een verkoudheid. Ik moet die allemaal nemen. Toen ook Diouma zei dat ze twee volle doosjes had meegekregen voor een bescheiden puist op haar arm, en Dominique even later binnenkwam met een handsvol medicamenten voor zijn verstopte neus, vond ik toch dat ik even moest ingrijpen. Ik vloog naar beneden en vroeg Assane wat de bedoeling was. Mais cest pour leur traitement!. Yeah right, maar als we dat hier elke week zo doen, zitten we binnen de kortste keren wel door onze voorraad hé man! Ouioui, ok ok, zei hij duidelijk gepikeerd, en liet me verder niet veel kans meer nog iets te zeggen. Hij keerde me ostentatief de rug toe, en begon druk te schrijven.
De dag daarop zag ik een volstrekt onbekende vrouw bij hem zitten. Salaam Maleikum, et vous êtes madame
? Ik heb gehoord dat er hier gratis consultaties zijn
. Lap, daar moest ik weer de harde tante spelen: Nee madam, das hier enkel voor talibés, het spijt me. Ook doccie kreeg een veeg uit de pan. Als ge een plaats zoekt waar ge gratis consultaties wilt geven, dan vrees ik dat ge ergens anders zult moeten gaan zoeken, want hier kunnen we enkel talibés opvangen! t Is al goe, t is al goe, jai compris.
Die avond vertrok ik naar België, met de duidelijke boodschap aan mijn team om onze médecin een beetje in t oog te houden.
Toen na mijn terugkeer op de wekelijkse vergadering toevallig la santé des talibés aan bod kwam, vroeg ik direct Ah oui! Et notre docteur?. Gegniffel, veelbetekenende blikken
Et bien? Bleek dat hij na vier dagen vertrokken was, met de noorderzon. En met een GSM van één van onze oudste jongens, een hoop medicamenten, en onzen thermometer
Zijn wit schortje had hij als souvenir op zijn bureau achtergelaten.
t Zijn sjarels!
|
