Na een vijftal dagen in Senegal hebben we al een klein beetje een indruk gekregen van “la vie Sénégalaise”, d.w.z. druk toeterend verkeer (mensen gaan hier louter af op hun gehoor om de straat over te steken: als ze gene claxon horen, steken ze zonder boe of ba over), veel kleuren en geuren, een drukkende warmte, gene stress, veel sandaalgesleffer, een enorme gastvrijheid, honderd keer per dag nen “bonjour, ça  va?”, de eeuwige Afrikaanse glimlach…  Het bevalt ons eigenlijk wel.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We hebben hier ondertussen trouwens ook al de kans gehad om in het weekend een klein stukje (toeristisch) Senegal te verkennen. Eigenlijk komt het er op neer dat we den “eilandentoer” in de omgeving van Dakar gedaan hebben; kwestie van nog een beetje van het strandleven te genieten en wat tips te verzamelen voor de toeristen die hier arriveren in de Via Via. Zo bezochten we zaterdag het mooie Ile de Gorée met zijn kleurrijke koloniale gebouwen en het musée des esclaves, en zondag het eilandje ’N Gor, een schattig eilandje met enkele kleine strandjes, op een kwartiertje van Yoff.

En hoe is het met onze “culture physique” gesteld? Hewel, met het oog op een snelle integratie hebben we ons al elke morgen voor het ochtendgloren tussen de Senegalese sporters op het strand gesmeten (weliswaar iets minder kleurrijk uitgedost) om te gaan joggen, met het geruis van de zee op de achtergrond. Serieus zweten, maar het doet toch steeds behoorlijk deugd!

Jammer genoeg heeft Senegal ook een andere, minder mooie kant: de vele talibé’s (straatkinderen) die je ’s morgens met een leeg tomatenblik in de ene hand en een plastiek zakje met lijm in de andere hand voor de deur ziet bedelen, het vuil dat overal rondslingert en de nodige vliegen en stank verzamelt, de armoede op sommige plaatsen hier in Yoff… en dan hebben we enkel nog maar dit stukje van het land gezien…

Maar we zijn hier uiteraard om daar iets, ook al is het maar beperkt, aan te doen. Vandaag was trouwens onze eerste werkdag: Serge in de Via Via, en Barbara in het TSX project met de talibé’s. Het zal toch harder werken worden dan verwacht! Vanuit de hangmat delegeren met een cocktailke in de hand, dat zal er dus gene worden ;-) .

Binnenkort meer nieuws!

Barbara & Serge