|
Daddy, de man van Lies, komt duidelijk slecht gezind binnenwaaien in de Via Via. Zijn gezicht staat op onweer. Ismaela wordt op het matje geroepen: Kai! (Kom!). Ik begrijp geen jota van wat er wordt gezegd, maar het is duidelijk niet van de poes. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ismaela is niet akkoord met de manier waarop hij wordt aangesproken en binnen de kortste keren resulteert zijn reactie in een hevige woordenwisseling. Wanneer ik de eigenaar van de Via Via Alors, tu vas dehors! hoor zeggen, beslis ik tussenbeide te komen. Ik krijg echter niet de kans, want voor ik het weet staat de rest van het personeel mee te argumenteren. Wanneer ik eindelijk kan vragen wat er juist is gebeurd, blijkt dat het een radio betreft die al lang hersteld had moeten zijn. De manier waarop dit werd gecommuniceerd, is echter aanleiding voor een discussie over totaal andere zaken. Ik probeer samen met de rest van het personeel duidelijk te maken dat beide zaken los staan van elkaar (Het is niet omdat Ismaela de radio niet heeft hersteld, dat hij geen goed werk levert in de Via Via. Dreigen met ontslag, omdat hij kwaad heeft gereageerd op de niet al te vriendelijk geformuleerde eis de radio onmiddellijk terug te geven is misschien wat overdreven. En waarschijnlijk was het verstandiger geweest van Ismaela gewoon toe te geven dat hij een fout heeft gemaakt, i.p.v. kwaad te reageren.), en we slagen erin de gemoederen te bedaren.
Oef! Het was even vuurwerk in de receptie, voor niets eigenlijk.
Het valt op dat de manier waarop zaken hier vaak worden verwoord, aanleiding is voor verhitte reacties. Le tempérament Sénégalais! Barbara en ik zijn voorbeelden van een totaal andere aanpak. Tot hiertoe hebben we dan ook nog nooit een conflict gehad. We zeggen wat er gezegd moet worden, maar dat gebeurt op een rustige manier.
Een paar dagen later wijst een klant me op het feit dat ik directiever moet zijn (Je te donne un conseil. Il faut pas dire au personnel: Est-ce que tu peux me donner du pain', mais Donne-moi du pain'"). Ik antwoord dat ik de indruk heb dat mijn aanpak van het personeel wel werkt, maar krijg prompt als antwoord: Tu te trompes! Tja
Feit is dat iedereen heel direct is: Kom hier. Doe dit. Doe dat. Feit is ook dat de Via Via er langzaamaan op vooruitgaat en dat ik momenteel heel veel gedaan krijg van het personeel. We zullen de goed bedoelde opmerking dus maar negeren zeker? Ik denk er in ieder geval het mijne van
|
