Op deze blog vind je
1.) het dagboek van onze reis in Colombia, Guatemala, Costa Rica de Malediven, Sri Lanka, Maleisië, Zuid-Afrika en Namibië (zie rechts: Inhoud blog & Archief per jaar);
2.) het (oude) dagboek van ons jaar werken en reizen in Senegal in 2006 -2007 (zie rechts: Archief per maand);
3.) een link naar een (primitieve) website met de reisverslagen van onze vroegere reizen 1999-2000 en 2001-2002 (zie rechtsonder: oude reisverslagen Barbara & Serge);
4.) een link naar ons fotoalbum van Zuid-Afrika, Namibië, Maleisië, Sri Lanka, de Malediven, Costa Rica, Guatemala en Colombia (zie rechtsonder).
08-07-2018
LANGOSTAS
Vanuit onze luie zetel onder een parasolleke hebben we een goed zicht op de zee. We zijn op een populaire plek voor kite surfers: Cabo de la Vela. Het is echt wel 'graaf' om de surfers in actie te zien! 'Dat willen wij ook wel doen!' zeggen Mateo en Julie. Ze zijn er echter nog wat te jong voor, dus het zal voor een andere keer zijn. Gewoon windsurfen staat wel op het programma.
De plaatselijke vissers trekken zich niet veel aan van al die kite surfers. Voor dag en dauw gaan ze op pad om te vissen. We zien hen 's morgens vroeg de boten op het strand slepen en even later hun vangst sorteren: vissen, krabben, kreeften... Pelikanen azen op de restjes en komen lekker dichtbij: ideaal voor een foto!
Een van de vissers komt 'showen' met 2 'langostas'. Voor 20.000 pesos zijn ze van ons: ongeveer 6 voor 2 grote beesten, daar kunnen we geen neen tegen zeggen! Hij stopt ze in een net en hangt ze aan een boot die in de zee ligt: 'Dan kan je ze er straks uithalen en zijn ze lekker vers!'
Lekker vers is super, maar dat betekent dus wel dat de beestjes nog leven. Wanneer ik ze later op de dag uit het net wil halen, geven ze zich dus niet zomaar zonder slag of stoot over. 'Laat ze niet vallen, hé!' roept Barbara vanop een veilige afstand, terwijl ik in de zee sta te sukkelen met de kreeften die zich vasthaken in het visnet.
Wanneer we ons avondeten even later in een pot kokend water dompelen, voelen we ons wel een beetje schuldig. Maar we zijn vooral blij dat onze kids er niet bij zijn, want die vonden het sowieso al zielig! Het smaakt echter geweldig en niemand rept tijdens het avondeten nog met een woord over het zielige lot van de 'langostas'!
