Het gaat in stijgende lijn met de meren die we in Guatemala bezoeken. Lago Atitlan was prachtig met de vulkanen op de achtergrond. Laguna Chicabal was gehuld in mysterieuze nevels. Laguna Lachua weerspiegelde de wolken in azuurblauw water. Bij Crater Azul zagen we rookpluimpjes omhoog borrelen in kristalhelder water. En Lago de Petén, waar we nu zijn, is een zwemparadijs.

Mateo en Julie voelen zich als vissen in het heldere en warme water. We delen een 'muelle’ met een Guatelmateeks gezin. Onze kids spelen 'bommeke’ vanaf de loopplank naar het overdekte platform. Ze worden hierbij aangemoedigd door de oma die het geweldig vindt om onze 'dolfijntjes’ te zien plonsen. Na een tijdje duikt ze zelfs in het water om mee te spelen: ‘Waar zijn die lekkere Belgische kindjes? Kom hier, dat ik in die billekes bijt!’

Veel leeftijdgenootjes om mee te spelen hebben Julie en Mateo niet gehad. We zijn hoop en al 1 Westers gezin met kinderen van de leeftijd van Mateo en Julie tegengekomen. Gelukkig waren er nu en dan Guatelmateekse kinderen om mee te spelen en volwassenen om mee te ravotten. Maar het is vooral fijn dat Julie en Mateo goed samen spelen. Ze moeten wel, want ze brengen 7 weken dag in en dag uit met elkaar door. En op sommige momenten is dat makkelijker dan op andere momenten. Hier in El Remate lukt het in ieder geval prima. Als het moet kunnen ze zo uren samen plonsen.