We hebben niet de indruk dat we aan het crossen zijn. We verblijven gemiddeld 4 nachten op elke plek waar we zijn. Voor ons doen is dit heel rustig. Toch kan het geen kwaad om het eens echt wat relaxter te doen - kwestie van de indrukken van de voorbije weken wat te verwerken.

Punta Banco dwingt ons sowieso tot rust. Het is het laatste dorpje op weg naar het zuiden van Costa Rica. Verder rijdt de bus niet. We slapen in een huisje knal in het midden van het dorp en toch kunnen we niet veel rustiger logeren. Er is namelijk echt niet veel te doen. Op weg naar het strand op 100 meter van onze airbnb passeren we een winkeltje waar je met wat geluk eten kan kopen. Het antwoord op de vraag of een bepaald iets te koop is, luidt ‘mañana’. Veel vooraad is er namelijk niet. Deze ‘panaderia’ is the place to be van het dorp. De belangrijkste activiteit is echter niets doen, want er valt dus ook echt niets te doen.

Het strand is zalig leeg. Er is geen kat, enkel een pelikaan die ons tijdens onze wandelingen op het strand blijft volgen. Heel de tijd dreigen donkere wolken ons met een regenbui te overvallen. Uiteindelijk gebeurt dit ook echt: de harde regen wordt begeleid met felle bliksemschichten en knallende donderslagen. We schuilen in ons openlucht keukentje met eettafel, de enige ruimte die het huisje rijk is (naast natuurlijk ook nog een slaapkamer en badkamer). Bij het licht van een kaarsje en met een pillamp op ons hoofd, spelen we gezelschapsspelletjes. We sleuren ze al een 3-tal weken mee en nu komen ze echt van pas. Om het helemaal gezellig te maken, luisteren we naar muziek met de (mini-)mini-geluidsinstallatie die we voor op reis hebben gekocht. Veel horen we er echter niet van, omdat het gekletter van de regen op het dak echt wel luid is. Wanneer het nog donkerder wordt met het vallen van de avond, krijgen we vuurvliegjes en andere insecten en nu en dan kikkers op bezoek. Dikke ambiance!

Tijdens een reis is ‘rustig niets doen’ vaak al meer dan afwisselend genoeg.