Gisteren waren we uitgenodigd op de Belgische ambassade voor "la fête du roi". Amai, dat was echt de moeite. Op de uitnodiging stond “Avondkledij of traditionele Senegalese kledij gewenst”, dus onze verwachtingen waren redelijk groot. Wij besloten, al was het alleen al maar om het eens uit te proberen, op zijn Senegalees te gaan. Ons personeel vond dat geweldig en kwam al direct aandraven met een paar ensembelkes waaruit we konden kiezen, echt chic. Serge droeg uiteindelijk een groene gestreepte bubu en Barbara een groen-gele glitterbubu met alles erop en eraan. Ze kreeg zelfs een nepgouden kettingske, namaak gouden oorbellen en gouden sandalekes MET "tallons"! Goe gelachen! Barbara met fijne schoenekes met hakskes -ze kon amper vooruit- en dan een geel-groene jurk met glinsteringskes, al een spektakel op zich! xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Allez, we komen daar aan, en zien allemaal dikke mercedessen, BMW’s, Amerikaanse voitures voor de deur van de poepchique villa met zwembad. En wij… als ENIGE in traditionele kledij, jawel… Dat begon al goed, maar we gingen ons dat nu eens niet aantrekken sé. We hebben serieus wat afkeurende en misprijzende blikken moeten trotseren van al die chique madammen en meneren die al in de tuin stonden (toch echt wel een andere wereld, amai!), maar we hebben ons lekker niks aangetrokken van het feit dat we er misschien een beteke raar bijliepen. Alleen mevrouw de ambassadrice vond dat wel tof van ons. Ze heeft zelfs beloofd dat ze de Via Via eens ging komen bezoeken!  

We hebben ons daarna gewoon gemengd onder al dat chic volk en goed gegeten en gedronken (Leffe, champagne, wijn, hapjes, dessertjes... zalig!), een klapke gedaan links en rechts, wat contactjes gelegd… Uiteindelijk hebben we ons echt wel goed geamuseerd, en vooral goed gelachen. Vooral met de versierpogingen van den ambassadeur van Zuid-Afrika, die volledig gecharmeerd was door Barbara en haar zelfs uitnodigde op zijn verjaardagsparty het weekend daarna! Het was opvallend om te zien dat er bij vele “belangrijke” aanwezigen de chique façade na een paar drankjes ineens plaats moest maken voor een hoop gelal en geflirt. De receptie was voorzien van 19 tot 21u, maar traditiegewijs hebben wij de keet mee gesloten, om 23.30u, met een stevig stuk in onze kraag en een overvolle maag…