zijn echt wel prima. Je voelt je soms meer op een 'route national' ergens in Frankrijk dan in een wildreservaat! Lekker 'cruisen' tegen 50 per uur en nu en dan stoppen voor een fotoke (van een olifant, een neushoorn, een luipaard, een leeuw, een poema, een giraf, een buffel, een struisvogel, een nijlpaard, een wrattenzwijn, een baviaan, ...).

We zijn nog maar net vertrokken voor een eerste verkenning -de kindjes gezellig mee vooraan op onze schoot- wanneer de ['polesi:] ons doet stoppen. Kinderen mogen niet mee achter het stuur. 'Maar allez, mijnheer de agent, zo zien ze veel meer!' Serge gaat in discussie met de ['polesi:] - we zijn in Afrika, niet waar? Barbara zegt rustig: 'Niet in discussie gaan!' 'I can also give you a 1,500 ZAR fine.' repliceert de agent fijntjes. Even later zitten Julie en Mateo braaf achteraan. (...)

Sindsdien zit de schrik voor de Krugeriaanse ['polesi:] er toch wel wat in. Maar 't is niet evident om altijd de snelheid te respecteren. Zeker niet wanneer je voor het sluiten van de poort van het kamp wil terug zijn en eerst een kudde olifanten en daarna een troep buffels de weg blokkeren en je een half uur vertraging bezorgen.

Net voor het donker bollen we het kamp binnen. De ['polesi:] hebben we gelukkig niet gezien, want we reden het laatste stuk veel te snel! En we waren toch ook wel blij dat we er heelhuids waren geraakt. Onderweg hadden we  namelijk een 4x4 gezien die van de baan was gesukkeld en op zijn kant lag. Waarschijnlijk een snelheidsduivel die zich moest haasten om voor het donker terug te zijn ;-)