|
We rijden na een schitterende wandeling met een hoog Indiana Jones gehalte terug naar onze camping en zien al van ver dat er iets niet helemaal in den haak is... Onze tent staat helemaal kaduul! Wat is hier in godsnaam gebeurd? We springen onmiddellijk uit de auto om te kijken hoe groot de schade is. Het middelste gedeelte van de tent is volledig ingezakt, enkele piketten zijn losgetrokken en de tarp die we ter bescherming van het opgelapte stuk tent (zie eerder: 'In den aap gelogeerd': bavianenbeten!) hebben gespannen is losgekomen. Gelukkig kunnen we het middenstuk gewoon terug rechttrekken en blijkt er niets stuk te zijn.
Terwijl we de rest van de tent inspecteren zien we plots dat kriskras over het tentzeil vuile pootafdrukken staan. Nu weten we meteen wie op een onorthodoxe manier onze tent heeft geprobeerd op te vouwen: bavianen, verdorie! We hadden hen 's morgens al zien rondhangen aan de andere kant van de camping, maar waren met een gerust hart vertrokken, omdat we -naar goede gewoonte- geen eten hadden laten liggen in of naast de tent. Maar de schurken
hadden er niets beter op gevonden dan onze tent als trampoline te gebruiken. Nu wisten we ook ineens wie er diezelfde morgen toen iedereen nog lag te ronken heel voorzichtig de velcro's van onze tent aan het losprutsen was geweest en ons verschrikt had doen opspringen uit onze slaapzak!
Als kers op de roomtaart hadden ze ook nog doodleuk een drolleke gedraaid vlak naast onze tent en op de barbeque. Heel plezant...'t Zijn niet bepaald onze dikste vrienden, de baviaantjes.
Ze vormen in Zuid-Afrika trouwens echt een probleem. Overal hangen waarschuwingsborden om de 'Bobbejanen' (zo worden ze in het Afrikaans genoemd) niet te voederen, omdat ze hierdoor agressief worden. Een koppel uit Knysna (Garden Route) vertelde ons dat ze bij hen al enkele keren in huis waren binnengebroken en een serieuze ravage hadden aangericht: keukenkasten leeggehaald, behang van de muren gescheurd en bedden besmeurd met 'kaka en pipi'... We kunnen het ons nu perfect inbeelden.
|
