|
Het is hoog tijd om eens te vertellen hoe geweldig onze kindjes wel niet zijn tijdens deze reis! Echt!
We hebben onlangs het begin van de Otter Trail gewandeld in het Tsitsikama national park. Het was een heuse klimpartij van bijna 4 uur. Mateo heeft dit helemaal op zijn eentje gewandeld zonder ook maar 1 keer te zagen, zuchten of zeuren - in tegendeel zelfs: toen we aankwamen stond hij nog te dansen van enthousiasme. Een koppel dat we onderweg waren tegengekomen reageerde verbaasd: 'Is he still running about?!' Julie hebben we een paar keer gedragen. Niet moeilijk: 't was écht wel hard labeur bij momenten! Haar beentjes waren gewoon te kort! Maar zij heeft ook niet één keer gereclameerd. Niet slecht voor een 3 en 4-jarige!
En eigenlijk moet het gezegd: ze zijn flexibel op alle vlakken.
Een paar uur in de auto zitten? Geen probleem: onze kindjes amuseren zich wel met verhaaltjes fantaseren. Het is echt kostelijk wat ze elkaar allemaal vertellen. Julie vertelt heel de tijd verhaaltjes. Mateo vindt het geweldig en lacht zich een kriek, zeker wanneer het over protjes, pipi, kaka en piemeltjes gaat! En wij zeggen dan wel streng dat alleen baby's heel de tijd 'pipi' en 'kaka' zeggen, maar eigenlijk gniffelen we stiekem mee.
Wat eten betreft zijn ze ook super gemakkelijk: hoewel ze thuis nog het liefst van al een boterham met salami, siroop of choco eten, moeten ze het hier doen met knalrose worst of confituur en dat vinden ze allemaal prima. Snoepen doen we amper. Ter compensatie starten we de dag altijd met een serieuze portie fruit. En onze kinderen? Die doen gewoon mee. Ze vinden het ook geweldig om alles mee te proeven: een stukje springbok, een struisvogelbilletje, biltong (gedroogd vlees), ...
De nachten in Mount Zebra national park waren bitter koud. Er lag 's morgens een laagje ijs op de tent! Wij waren wakker geworden van de kou, maar onze kids sliepen weer lekker klokje rond! Misschien moeten we hen gewoon altijd in een tent laten slapen? Maar ja... het zal ook wel te maken hebben met het feit dat ze 's avonds heel wat indrukken te verwerken hebben. Ook voor ons is het immers behoorlijk indrukwekkend. Je ziet niet elke dag een olifant
rakelings naast je auto voorbij wandelen (zweethandjes bij de mama!) of een leeuw op een paar meter afstand een karkas van een wildebeest voortslepen!
En het fijnst van al is dat wij door de flexibiliteit van onze kids eigenlijk bijna net zo ' à l'improviste kunnen rondreizen zoals vroeger, super!
Voila, iedereen content :-) !
|
