Het is dus inderdaad al meer dan een week geleden dat we met een zucht in de lucht vlogen. Het was fijn om in de luchthaven uitgebreid afscheid te kunnen nemen van de grootouders. Zonder traantjes... dat viel mee! Julie bleef nog achteruit kijken en met haar kleine handje zwaaien tot de grootouders uit het zicht waren verdwenen en riep toen nog na 'Maar wij komen wel terug hoor!' alsof ze ons vertrek wilde vergoelijken. (Maar dat hebben de boni en de mamie niet meer gehoord.) Trouwens, merci nog eens, Sabine, om taxi te spelen! 

De eerste vlucht (van Brussel naar Londen) verliep super vlot. Mateo en Julie waren super enthousiast en zo flink dat de man naast Serge zei: 'It's been a long time since I have enjoyed my flight so much. It's been a delight. Thank you!' Hij had ervan genoten onze kinderen te zien genieten. En ja... onze 2 deugnieten waren effectief in de wolken. Ze waren op bezoek geweest in de cockpit, ze kregen een zakje vol met verrassingen, een dubbele portie chips en de vlucht zelf was puur avontuur, ... Mateo plakte de vlucht lang met zijn neus tegen het raam. 

Deel twee van de reis verliep minder vlot (vandaar: we stegen met een zucht). We hadden de drinkbusjes van Mateo en Julie in afwachting van de vlucht naar Kaapstad gevuld met water. Toen onze handbagage opnieuw door de scanner moest vroegen ze of we 'any liquids' in de bagage hadden. Zonder nadenken zeiden we 'neen' (helemaal niet meer aan gedacht). En Lap! We mochten alles (maar dan ook echt alles) uitladen. Och ja... Eigenlijk was dit nog wel grappig. 

De bijna 2 uur vertraging was echter minder om mee te lachen, zeker omdat het al 22 uur was toen we eindelijk opstegen. Julie was ondertussen doodmoe en toen ze dan eindelijk kon gaan slapen was ze zo overstuur dat ze niet meer kon slapen. Met het nodige gezeur tot gevolg. Mateo lag al zalig te knorren. Maar ondanks een korte nacht waren onze kindjes goed gezind toen we aankwamen. Het zijn schatten! 

Het echte avontuur kon beginnen! Alle bagage was goed aangekomen - check. De ATM gaf ons zonder morren Zuid-Afrikaanse Rand - check. Onze Toyota Corolla stond netjes klaar - check. Maar (een heel grote maar) hoe moesten we in godsnaam alle bagage in die te kleine koffer krijgen? Dju! Na lang puzzelen zijn we dan toch vertrokken, onze kids totaal geplet tussen de tent en onze dagrugzakken. Ocharme! Maar dat zouden we later wel oplossen... 

En dat is uiteindelijk perfect gelukt. Het bewijs is dat we ondertussen al een mooi stukje Zuid- Afrika hebben ontdekt: Kaapstad en omgeving, Cederberg Mountains en de West Coast. Op 't moment zijn we in de wijnstreek. We staan voor de eerste keer op een camping met elektriciteit en wifi, dus kunnen we wat beginnen schrijven. Maar eerst een glaasje wijn en later meer details! We kunnen wel al zeggen dat het hier prachtig is en dat we het geweldig naar onze zin hebben! 

Adios. 

JMBS