James Thompson tijdens een test eerder dit jaar op Valencia Het begint een beetje te lijken op die mop van die twee mannen die naar Parijs gingen. Inderdaad, ze gingen niet, zoals na te lezen bij Jan Wolkers. Na het ontbreken bij de seizoensouverture in het Braziliaanse Curitiba zal de Honda Accord van het Italiaanse team N-Technology nu ook verstek laten gaan bij de volgende WTCC-races, die volgende week zondag, 6 april, worden gehouden op het circuit van Puebla in Mexico. Dat maakte het team donderdagavond bekend. Wel zal het team met coureur James Thompson op 15 en 16 april deelnemen aan de officiële WTCC-tests op het circuit van Valencia. Het racedebuut van de N-Technolgy-Accord staat dan gepland voor het WTCC-weekend van Valencia op 17 en 18 mei. "We werken er hard aan om voor ons eerste weekend competitief en betrouwbaar te zijn", zegt teambaas Mauro Sipsz in een korte verklaring. "We moeten de tijd nemen die nodig is om de auto voor te bereiden. Hopelijk wordt onze inzet in Valencia beloond." Coureur James Thompson was in Curitiba overigens zelf wel aanwezig. "Mijn tickets had ik toch al geboekt", verklaarde hij daar. Wellicht dat hij dus ook als "toerist" in Puebla is.

27-03-2008 om 20:52 geschreven door zaterik  

De oprit van de Nordschleife, waar de sneeuw in de uitloopstroken langs de Döttinger Höhe duidelijk zichtbaar is Wie komende zaterdag naar de Nordschleife had willen afreizen om aldaar de eerste race van de BFGoodrich Langstrecken-Meisterschaft Nürburgring 2008 bij te wonen, kan zich deze moeite besparen. Vanmiddag heeft de VLN-organisatie in nauw overleg met de directie van de Nürburgring besloten om de wedstrijd, de 56e ADAC Westfalenfahrt, af te blazen. De winterse weersomstandigheden van de afgelopen dagen hebben ertoe geleid dat de veiligheid van de deelnemers onvoldoende kon worden gegarandeerd. Met name in de uitloopstroken naast het circuit ligt nog teveel sneeuw, hetgeen een aanmerkelijk risico vormt.

27-03-2008 om 20:51 geschreven door zaterik  

Het was glad tijdens de kwalificatie Kwalificatie De meerderheid van de andere Swift-debutanten kende daarentegen wel succes met Pasen. Terwijl een regenbui vlak voor de start van de 20 minuten durende kwalificatie op zaterdag 22 maart voor lastige omstandigheden zorgde, waren het de jonkies die de aanval openden op de gevestigde Swift-orde. Rally De pas 16-jarige Pieter Schothorst was de eerste rijder die met 2.19,156 onder de grens van de 2.20 dook. Achter hem waren het Niels Langeveld, Suzanne Jager, Jeroen den Boer, Hans Bos en Karel Verspaget die volgden. Ondanks een spin kan Niels Langeveld tevreden zijn met een vijfde trainingstijd Halverwege de kwalificatie nam debutant Niels Langeveld in zijn witte Swift verrassend de voorlopige P1 over. Met 2.18,540 bleek de voormalige rally-rijder goed uit de voeten te kunnen met de natte omstandigheden. Debutanten gaan goed Jeroen den Boer ging ook lekker en zette al eerste een 2.17 neer. Terwijl de regen vrijwel gestopt was maar de baan nog flink nat bleef, ging het goed met de Swift-debutanten. Met nog acht minuten op de klok was het Den Boer die leidde, terwijl Pieter Schothorst (2.18,334) en Niels Langeveld volgden. Toppers van 2007 Hoe verging het de toppers van 2007? Hans Bos kwam in de slotfase opzetten. Met een 2.17,863 zat hij maar nipt achter de nummer één Jeroen den Boer (2.17,804). Achter Pieter Schothorst bivakkeerde vice-Swift-kampioen Tim van Gog voorlopig op P4 met 2.18,439. Sandra Douma, de snelste dame van vorig jaar, kwam niet verder dan P14 met een 2.20,361. ,,Ik hou ook niet van rijden in de regen’’, zou Sandra na afloop zeggen. ,,Laat het voor mij maar mooi weer zijn.’’ Nieuwe leider Met nog twee minuten te gaan, pakte Hans Bos de leiding over. Met 2.17,140 haalde de Team Bleekemolen-coureur zeven tienden van een seconde van zijn vorige tijd af. ,,Ik zag op mijn laptimer in de auto dat ik de pole had gepakt, mijn eerste ooit! Dat was natuurlijk helemaal super’’, aldus een bijzonder blije Hans Bos, die zijn succesvolle slot van het vorig seizoen nu een passend vervolg gaf. Ondertussen schoof ook Bos’ teamgenoot Bart van Raamsdonk naar voren. Met een 2.18,161 schoot hij naar P4. Suzanne Jager was op P8 (2.18,815) de snelste dame. Terwijl Niels Langeveld netjes op P5 eindigde, ging Carlo Bermes in zijn allerlaatste rondje nog naar P6. Vice-kampioen Tim van Gog zal met plek 7 niet supertevreden zijn geweest. Peter Schreurs nestelde zich op P10 nog net in de toptien. Bij de beste tien rijders waren met Jeroen den Boer (P2), Pieter Schothorst (3), Niels Langeveld (5), Carlo Bermes (6) en Jeroen Slaghekke (9) verrassend veel Swift-debutanten te vinden. Dat beloofde op voorhand al veel voor de races op Tweede Paasdag. Opleiding Coronels werkt ,,Mijn broer Tim en ik hebben veel tijd in onze rijders gestoken. Dat betaalt zich nu uit’’, stelde een verheugde Tom Coronel, die zijn jonge honden Pieter Schothorst (16 jaar) en Jeroen Slaghekke (15 pas) naar plek 3 en 9 in de kwalificatie zag racen. ,,Ik vind dit helemaal super. Vergeet niet dat die jongens drie maanden geleden nog niet eens konden schakelen. We leiden ze helemaal vanaf nul op. Deze kwalificatie is natuurlijk geweldig voor het zelfvertrouwen van die jongens. Het bangige van een beginnende rijder is er al helemaal uit. Ik denk dat we nog heel veel kunnen verwachten dit jaar van Pieter en Jeroen. Ik ga er voor dat ze beiden dit seizoen een race in de Formido Swift Cup winnen. Eerder laat ik de jongens niet los.’’ Uitslag kwalificatie Formido Swift Cup: 1. Hans Bos 2.17,140 2. Jeroen den Boer 2.17,804 3. Pieter Schothorst 2.17,842 4. Bart van Raamsdonk 2.18,161 5. Niels Langeveld 2.18,311 6. Carlo Bermes 2.18,348 7. Tim van Gog 2.18,439 8. Suzanne Jager 2.18,815 9. Jeroen Slaghekke 2.18,828 10. Peter Schreurs 2.18,895 11. Marcel Dekker 2.19,108 12. Karel Verspaget 2.19,140 13. Nick Versteegh 2.19,377 14. Sandra Douma 2.19,462 15. Alexander Keijzers 2.20,957 16. Maaike de Wit 2.21,097 17. Martin van Rossen jr. 2.21,105 18. Daan Stots 2.21,673 19. Jasper Bijl 2.21,720 20. Marcel van Leen 2.23,678 21. Paul Flinterman 2.24,091 22. Thomas Cox 2.24,460 23. Kim van den Berg 2.24,856 24. Henry van Os 2.26,452 25. Robbert Bijl 2.28,205 26. Björn Cornelissen: wegens problemen met transponder geen tijd neergezet 27. Niels Kool: wegens problemen met transponder geen tijd neergezet Het leek de eerste Paasdag wel winter op Circuit Park Zandvoort

Koppie erbij houden Ondanks de moeilijke omstandigheden wist Marcel Dekker met P8 de toptien binnen te rijden. ,,De eerste race was de baan voor een deel nat en een deel droog. Onder zulke omstandigheden ben ik nog te voorzichtig. Ik startte vanaf de elfde positie en had er bij de start al twee te pakken. Daarna was het koppie erbij houden en aansluiting proberen te houden. Ik zat vol in de gevechten, kon profiteren van uitstapjes van anderen maar werd zelf ook geraakt. De achtste plaats was niet verkeerd.’’ Aanvoelen Peter Schreurs leek ook voor de toptien te gaan, maar miste dit nipt met P11. ,,Op de opdrogende baan met wisselende omstandigheden moest je steeds op tijd aanvoelen wat de auto ging doen. Ik startte als tiende en kon oprukken naar de achtste plaats, maar in een gevecht spinde ik, waardoor ik als elfde de finishvlag zag’’, aldus de enthousiaste rijder uit Rijssen. Net debuut Alexander Keijzers Alexander Keijzers hield zich netjes staande in het Swift Cup-veld. De debuterende coureur uit Wenum Wiesel kwalificeerde zich als 15de om vervolgens tijdens race 1 naar voren te rijden en plek 12 te veroveren. Dat leverde Keijzers direct vier punten voor het kampioenschap op. Paul Flinterman pakt punten Zandvoorter Paul Flinterman, die pas aan zijn tweede raceweekend ooit bezig was, wist zich goed te handhaven in de middenmoot. Tijdens de eerste race wist de rijder van het Certainty Racing Team zich zelfs goed op te werken van startpositie 21 naar een 14de plek. Omdat dit seizoen de eerste 15 rijders punten verzamelen, sprokkelde Flinterman zijn eerste twee punten binnen. ‘Gas geven, niet slapen’ Marcel van Leen, die snel uitviel mede door een tikje van Maaike de Wit, had na afloop nog een onderonsje over de race met de gebroeders Jasper en Robbert Bijl. Jasper, die als de nummer 15 zijn eerste puntje voor het kampioenschap 2008 scoorde, vertelde dat hij bij de start klem zat en daardoor niet super weg kwam. ,,Ik zal het je nog één keer uitleggen Jasper’’, vertelde een lachende Van Leen. ,,Als de lichten op groen gaan, moet je gas geven. Je zat weer eens te slapen.’’ Robbert Bijl gaf aan dat Jasper en hij gegokt en verloren hadden. ,,Wij dachten dat het flink zou gaan sneeuwen en de baan nat zou worden. We hadden voor een complete regen set-up van de wagen gekozen. Toen het in de tweede ronde begon te sneeuwen, zat ik te juichen in de wagen. We leken toen de goede keuze te hebben gemaakt, want ik kon ook een paar jongens inhalen. Maar helaas hield toen de neerslag op. Vervolgens gingen de regenbanden helemaal aan gort en had ik weinig grip meer. We hebben gegokt, maar helaas werkte het niet in de race.’’ Paasraces, 24 maart 2008 Circuit Park Zandvoort: Uitslag race 1: 1. Hans Bos 12 ronden, 2. Jeroen den Boer op 0,173 seconde, 3. Niels Langeveld op 11,121, 4. Bart van Raamsdonk op 11,635, 5. Carlo Bermes op 12,679, 6. Martin van Rossen junior 13,157, 7. Sandra Douma op 13,335, 8. Marcel Dekker op 30,241, 9. Suzanne Jager op 30,449, 10. Jeroen Slaghekke op 30,800, 11. Peter Schreurs op 32,558, 12. Alexander Keijzers op 43,074, 13. Nick Versteegh op 52,221, 14. Paul Flinterman 56,446. 15. Jasper Bijl 1.01,031, 16. Daan Stots 1.01,356, 17. Kim van den Berg 1.02,021, 18. Niels Kool op 1.05,643, 19. Thomas Cox op 1.11,538, 20. Björn Cornelissen op 1.13,454, 21. Robbert Bijl op 1.38,146, 22. Maaike de Wit op 1 ronde, 23. Henry van Os op 1 ronde, 1.40,241, 24. Pieter Schothorst op 6 ronden, 25. Karel Verspaget op 8 ronden, 26. Tim van Gog op 8 ronden, 27. Marcel van Leen op 9 ronden. Snelste raceronde: Jeroen den Boer 2:09,321

Race 2 Hans Bos was ook in race 2 weer goed van start en behield de leiding. Nummer twee Jeroen den Boer was aan de binnenkant een stuk minder goed weg en kreeg direct nummer vier Bart van Raamsdonk om zijn oren. Nummer drie Niels Langeveld verloor twee plaatsen aan Bart van Raamsdonk en Martin van Rossen junior. Wederom was het close-racing in het grote Swift-veld, maar ook nu was het fair rijden - reclame dus voor de autosport. Smaakt naar meer Niels Langeveld scoorde in de eerste race een podiumplaats en dit smaakte naar meer. Daarvoor moest hij nog wel twee mensen voorbij, waarvan Martin van Rossen jr. het eerste slachtoffer was. Martin werd door een collega-coureur aangetikt, waardoor onder meer Niels een plekje kon opschuiven. Even later bleek Van Rossen jr. een lekke band aan het voorval te hebben overgehouden, waardoor hij de pits in moest voor herstelwerkzaamheden hetgeen hem de race voor punten kostte. Niels Langeveld kon overigens niet lang genieten van P4, want Sandra Douma passeerde hem en zij probeerde met snelle rondetijden het gat naar de kopgroep te dichten. Leidend trio wordt kwintet De kopgroep bestond inmiddels uit drie man en was een stukje los van achtervolgers Douma en Langeveld. Onder aanvoering van Douma wisen zij en Langeveld echter de aansluiting te vinden en zo ontstond er een kopgroep van vijf. Daarachter was een leuk groepje van vier strijdende mannen. Martin van Rossen jr., Carlo Bermes, Jeroen Slaghekke en Marcel Dekker waren daar flink aan het knokken. Maar helaas voor dit viertal moest Van Rossen, met de inmiddels gemelde malheur van een leeg lopende band, afhaken en zo werd dit kwartetje gereduceerd tot een trio. Nick Versteegh hard van de baan Of het door zijn kwalificatieplek (13) en eindklassering in race 1 (weer het ongeluksgetal 13) kwam, weten we niet. Maar Nick Versteegh had in de zevende ronde van de tweede manche bijzonder veel pech. Aan het eind van het rechte stuk remde zijn bolide niet af, waardoor hij in volle vaart over de grindbak van de Tarzanbocht denderde en in volle vaart tegen de bandenstapels knalde. De beduusde Hagenaar had vervolgens even tijd nodig om uit zijn Swift te komen. Versteegh werd voor alle zekerheid een nachtje in het ziekenhuis opgenomen. Op dinsdag kon de onfortuinlijke rijder gelukkig weer naar huis. Douma knokt zich naar P2 Sandra Douma had ondertussen de aansluiting gevonden met de drie koplopers. Met P4 nam de rappe dame, vorig jaar derde in het algemeen klassement, geen genoegen. Jeroen den Boer werd vakkundig van het podium geknikkerd en ook de tweede plaats van Bart van Raamsdonk was binnen handbereik. Zeker toen Van Raamsdonk in de voorlaatste ronde een klein foutje maakte, was het voor Douma een koud kunstje om de tweede plaats over te nemen. Douma had het na de matige start van haar raceweekend op haar heupen, maar koploper Hans Bos had in de laatste ronde nog net genoeg ruimte om de leiding in veilige haven te loodsen. Michael Bleekemolen blij met eerste en derde plaats Eén-drietje Team Bleekemolen ,,Dit was toch even een heel andere race dan vanochtend’’, analyseerde winnaar Bos na afloop. ,,Ik wilde wederom wegrijden met Jeroen, maar dat plannetje ging niet op. Ik denk dat ik in de opwarmronde al wat veel van mijn banden heb gevraagd, want ik had toch wat problemen. Met Bart achter me hadden we nog een één-tweetje, maar toen zag ik plotseling dat roze bumpertje van Sandra in mijn spiegels. Zij is natuurlijk een tikkie lichter dan ik, maar ik heb mijn Suzuki heel erg breed gemaakt. Een één-drietje is voor Team Bleekemolen uiteindelijk ook goed.’’ Hard gewerkt door Sandra Douma Nummer twee Sandra Douma gooide roet in het Bleekemolen-eten en bracht de moraal van het Douma Frensch Power Team weer wat omhoog na de crash van Versteegh. ,,Ik was heel blij dat het weer droog was, want dan ben ik een stuk beter. Ik had een prima start en kon gelijk goed mee. De kop had even een gaatje, maar dat heb ik dichtgereden. Vervolgens zat ik achter Jeroen en kon ik hem inhalen en toen Bart ook nog een foutje maakte kon ik hem eveneens pakken. De auto was met name aan het eind van de race heel erg goed, daar hebben we ook hard aan gewerkt. Laat het nu de volgende races ook maar droog zijn.’’ Blije Bart van Raamsdonk Bart van Raamsdonk zorgde met zijn derde plaats voor twee Bleekemolens op het ereschavot. ,,Ik ben erg blij met mijn eerste podium. Ik had een heel goede start en kon in de Tarzanbocht aan de binnenkant oprukken van plaats vier naar twee. Ik kon goed bijblijven bij Hans Bos, al was hij wel iets sneller. Achter me kwam Jeroen echter steeds dichterbij en dus moest ik me ook concentreren op verdedigen in plaats van op aanvallen. Ik ben echter tot het einde netjes blijven rijden, dat heb ik geleerd van de eerste race. Toch waren de banden na een rondje of vijf al een stuk minder en ook mijn remmen gingen achteruit. Uiteindelijk zat Sandra Douma achter me en maakte ik een klein foutje in de Audi-S, waardoor zij me voorbij kon. Ik ben echter gewoon achter haar aangereden en met twee podiumplaatsen hebben we een fijn teamfeestje.’’ Met zijn vierde en derde plaats staat Van Raamsdonk nu ook derde in de tussenstand van het kampioenschap. Happy Jeroen den Boer ,,Met plaats 4 in race 2 zat ik er weer goed bij’’, was Jeroen den Boer happy na afloop. ,,Ik sta nu tweede in het tussenklassement, een plek waar ik vooraf natuurlijk voor getekend zou hebben. Het volgende raceweekend ga ik er weer voor. Dan hoop ik twee keer op het podium te staan.’’ Tevreden Peter Schreurs Met zijn 7de plaats in race twee was Peter Schreurs dik tevreden. ,,Het waren spannende races en daarbij heb ik voor het kampioenschap de eerste punten gepakt. In de tweede race behield ik bij de start mijn elfde positie en kon ik vervolgens een aantal mensen inhalen waardoor ik als zevende eindigde. Daar ben ik best blij mee in dit sterke veld van maar liefst 27 gelijkwaardige auto’s.’’ Remproblemen Marcel Dekker ,,Tijdens de race had ik wat last van mijn remmen’’, vertelde Marcel Dekker. ,,Wat ik in een hele ronde inhaalde, verloor ik weer in één bocht. Eén keer verremde ik me en verloor ik twee plaatsen waardoor ik als negende de finish passeerde.’’ Debuut Thomas Cox Thomas Cox was één van de nieuwe gezicht binnen de Formido Swift Cup. Als rijder van het Douma Frensch Power team maakt hij deel uit van de renstal die vorig jaar met Steve Kirsch de kampioen leverde. In 2008 rijdt Thomas in de kampioenswagen van Kirsch. Bovendien krijgt het 17-jarige talent begeleiding van de ervaren Sandra Douma. Hierdoor kan hij waarschijnlijk sneller topprestaties leveren en met zijn auto van voren rijden. Tijdens zijn debuut in de Swift was het nog even wennen voor Thomas. ,,Ik had vrijdag tijdens de vrije training een uitstapje naast de baan, waardoor mijn auto tijdens de kwalificatie niet optimaal afgesteld was en ik niet verder dan plek 22 kwam. Tijdens de eerste race regende en sneeuwde het. Dat had ik nog nooit als coureur meegemaakt dus dat was erg wennen. Daardoor finishte ik als 19de. In race 2 ging het een stuk beter. Op de inmiddels droge baan kon ik aardig meekomen en was ik sneller dan een aantal collega-coureurs. In de slotfase had ik een mooi gevecht met Marcel van Leen. Ik heb succesvol geknokt om hem voor te blijven en werd 20ste’’, aldus Thomas Cox, die zegt dat hij zichzelf steeds lekkerder en vertrouwder in de Suzuki Swift-auto voelt zitten. Jeroen Slaghekke maakt indruk De jeugdige rijder Jeroen Slaghekke deed het tijdens het Paasweekend uitstekend. De telg van het Coronel Junior Team was continu in de top10 te vinden. Tijdens zijn eerste kwalificatie ooit kwam de inwoner van Wassenaar tot de 9de tijd. In race 1 kwam Jeroen als 10de over de finish, terwijl hij zich in de tweede Paas-heat zelfs verbeterde tot plek 8. In het tussenklassement is Jeroen terug te vinden op positie 8 met 14 punten. Uitslag race 2: 1. Hans Bos 12 ronden, 2. Sandra Douma op 0,339 seconde, 3. Bart van Raamsdonk op 1,388, 4. Jeroen den Boer op 1,566, 5. Niels Langeveld op 2,001, 6. Carlo Bermes op 10,701, 7. Peter Schreurs op 10,871, 8. Jeroen Slaghekke op 12,303, 9. Marcel Dekker op 12,800, 10. Karel Verspaget op 13,213, 11. Suzanne Jager op 16,543, 12. Daan Stots op 17,432, 13. Jasper Bijl op 20,267, 14. Kim van den Berg op 21,161, 15. Tim van Gog op 21,173, 16. Alexander Keijzers op 24,886, 17. Paul Flinterman op 37,975, 18. Björn Cornelissen op 38,225, 19. Robbert Bijl op 39,451, 20. Thomas Cox op 43,418, 21. Marcel van Leen op 43,560, 22. Niels Kool op 1:00,181, 23. Henry van Os op 1.06,967, 24. Martin van Rossen jr. op 1.35,796, 25. Nick Versteegh op 5 ronden. Niet gestart: Pieter Schothorst, Maaike de Wit. Snelste raceronde: Tim van Gog 2:08,341 Stand na de Paasraces: 1. Hans Bos 42 punten, 2. Jeroen den Boer 31, 3. Bart van Raamsdonk 28, 4/5. Sandra Douma en Niels Langeveld 26, 6. Carlo Bermes 21, 7. Marcel Dekker 15, 8/9. Peter Schreurs en Jeroen Slaghekke 14. 10. Suzanne Jager 12, 11. Martin van Rossen jr. 10, 12. Karel Verspaget 6, 13/15. Daan Stots, Jasper Bijl en Alexander Keijzers 4, 16. Nick Versteegh 3, 17/19. Kim van den Berg, Tim van Gog en Paul Flinterman 2.

27-03-2008 om 20:50 geschreven door zaterik  

27-03-2008 om 20:42 geschreven door zaterik  

26-03-2008 om 18:57 geschreven door zaterik  

26-03-2008 om 18:55 geschreven door zaterik  

Het is u vast niet ontgaan: Pasen was dit jaar koud en nat. Blauwe luchten, meer dan regelmatig afgewisseld door stevige hagel- en sneeuwbuien, bepaalden het verloop van de beide races van de Dunlop SportMaxx Clio Cup. De eerste race was hierdoor deels een loterij. Ronald Morien, die het op vrijdag helemaal niet meer zag zitten met zijn Clio, won tot zijn grote verrassing de eerste race. De tweede wedstrijd werd een prooi voor Pim van Riet, die dankzij zijn derde plek in de eerste race de leiding van het klassement in handen heeft.

Onverwachte zege Ronald Morien kneep zichzelf na de race in de arm. ‘Heb ik echt gewonnen?’ “Ik wilde mijn nieuwe auto vrijdag inrijden, maar het zat die dag erg tegen”, aldus de uiteindelijke winnaar. “Mijn conclusie was dat het dit weekeinde niks zou worden. Vervolgens heb ik een opbeurend gesprek gehad met mijn team Match Racing. Op zaterdag verwachtte ik helemaal niks van de kwalificatietraining, ik wist niet eens waar de rempunten lagen. Tot mijn verrassing kwalificeerde ik mij als achtste en mocht ik dus van pole vertrekken. Vervolgens verknoeide ik mijn start door schakelproblemen.” Toen het ging sneeuwen, ging de zon schijnen voor Morien. “Mijn team heeft mijn slicks heel snel voor regenbanden verwisseld. Toen lag ik achtste achter de safety car en kon ik mij vervolgens verder naar voren vechten.” Marcel Duits was ook de koning te rijk. “Ik reed in de Arie Luyendijk bocht toen het ging hagelen. Ik ben toen meteen de pits ingedoken, dat was achteraf een goede beslissing. Ik baalde vreselijk van de safety car, daar werd ik allesbehalve beter van. Uiteindelijk werd ik toch nog tweede. Dit was echt een race uit het boekje”, aldus de man die zijn beste Clio-prestatie van vorig seizoen evenaarde. Pim van Riet was eveneens een tevreden man. “Mijn belangrijkste concurrenten in de strijd om de titel zijn achter mij geëindigd. Verder was het een leuke race.” Er had desondanks meer ingezeten, vond de Joop Zoetemelk van de Dunlop SportMaxx Clio Cup. “Ik heb te lang op slicks doorgereden. De laatste ronden voor de bandenwissel ging ik overal dwars.” Robert van den Berg had in beide wedstrijden moeite met de Tarzanbocht

Onvoorspelbaar Michael Bleekemolen moet als geen ander op Circuit Park Zandvoort kunnen inschatten wat de weersomstandigheden van het komende half uur worden. ‘Bleek’ racet al sinds mensenheugenis op het duinencircuit, hij woont vlakbij en is bovendien vaker dan welke coureur dan ook op het circuit aanwezig in verband met zijn incentiveprogramma’s en racecursussen. Toch nam Michael samen met Sebastiaan en Melvin de Groot voorafgaande aan de tweede race de verkeerde beslissing. Ze vertrokken op slicks, terwijl regenbanden de enige juiste keuze waren. Het tekende de zeer ‘tricky’ omstandigheden, waarbij buien die leken weg te waaien door een draaiende wind opeens weer boven het circuit hingen. Sebastiaan Bleekemolen had de weergoden tijdens de kwalificatietraining aan zijn zijde, tijdens de tweede race waren het zijn grootste tegenstanders. De man op pole had het zo moeilijk op de spekgladde baan, dat hij in de opwarmronde van de baan spinde en best hard in de vangrail belandde. Hij kon zijn tocht vervolgen, bovendien als leider van het veld. “Ik remde even voor Sebastiaan”, aldus de zeer collegiale Pim van Riet die vanaf de tweede startpositie mocht vertrekken. Zege Pim van Riet Bij de start pakte Addie van de Ven de kop, voor Pim van Riet en Sebastiaan Bleekemolen. De polesitter verloor vervolgens meteen veel terrein, tot het tij zich in de derde ronde leek te keren. Sebastiaan pakte een seconde terug op de koplopers, een ronde later was hij zelfs twee seconden sneller dan zijn tegenstanders die voor regenrubber hadden gekozen. Toen ging het echter weer hard sneeuwen en het was het ‘over en uit’ voor Sebastiaan, die na negen ronden de pijp aan Maarten gaf. Pim van Riet nam in de eerste ronde de leiding over en gaf die positie niet meer uit handen. De routinier stond tot op de finishlijn onder druk van Addie van de Ven, die compleet andere racelijnen reed dan Van Riet. Pim koos de ‘regenlijn’ (buitenom in de Hugenholtzbocht, bijvoorbeeld), waarbij Addie in het gat dook. Van Riet kwam steeds weer sneller de bocht uit en behield zo de leiding. “Ik heb pas vier jaar mijn racelicentie, ik ben nog maar een beginneling ten opzichte van de rest”, verontschuldigde Van de Ven zich na afloop. ‘Beginner’ of niet, hij reed een prachtige race en eindigde op een mooie tweede plaats achter winnaar Van Riet. “Ik heb van begin tot eind genoten”, aldus winnaar Pim van Riet. “Ik heb een goede strijd met Addie gevoerd. Het was glibberen en glijden, maar ook erg leuk.” Addie van de Ven toonde zich een echte ‘heer in het verkeer’. “Ik zag dat Pim het moeilijk had en ik zette hem onder druk, maar ik deed wel voorzichtig. Ik hou niet van geros.”

Twee honden vechten om een been . Paul Vahstal eindigde als derde. Vlak voor het einde lag hij nog op de vijfde plaats. “Ik gokte erop dat het heibel zou worden tussen de rijders vóór mij”, ontvouwde hij zijn tactiek. “Ik ging er van uit dat er in de laatste twee ronden wel wat zou gebeuren, het ging immers om de laatste podiumplek.” Aanvankelijk hadden Christiaan Jorissen en Sheila Verschuur de derde en vierde plek in handen, na wat duw- en trekwerk viel Sheila enkele plaatsen terug. Vervolgens ontspon zich een duel tussen Jorissen en Ronald Morien, die elkaar zo in de weg zaten dat Paul Vahstal in de slotfase kon profiteren. De derde plek was voor hem, hij werd gevolgd door Ronald Morien, Sheila Verschuur, Christiaan Jorissen en ‘Olympisch winnaar’ Peter Bergervoet. Het Olympische zilver was wederom voor Wilko Becker, met Dennis de Borst op de derde plaats. Uitslag race 1: 1. Ronald Morien, 20 ronden in 46:47.247 2. Marcel Duits, op 0.232 3. Pim van Riet, op 0.775 4. Sebastiaan Bleekemolen, op 7.358 5. Sandra van der Sloot, op 7.887 6. Martin de Kleijn, op 11.564 7. Michael Bleekemolen, op 11.854 8. Mickey Bertram, op 16.229 9. Paul Vahstal, op 19.797 10. Melvin de Groot, op 19.811 Olympische klasse: 1. Mickey Bertram 2. Wilko Becker 3. Piet de Gier Uitslag race 2: 1. Pim van Riet, 12 ronden in 26:00.904 2. Addie van de Ven, op 0.587 3. Paul Vahstal, op 3.056 4. Ronald Morien, op 3.656 5. Sheila Verschuur, op 5.455 6. Christiaan Jorissen, op 7.301 7. Peter Bergervoet, op 15.955 8. Marcel Duits, op 16.887 9. Sandra van der Sloot, op 20.444 10. Jürgen van Hover, op 25.100 Olympische klasse: 1. Peter Bergervoet 2. Wilko Becker 3. Dennis de Borst

26-03-2008 om 13:50 geschreven door zaterik  

mogelijk dit seizoen nog een comeback in de Rolex GrandAm Sportscar series.

26-03-2008 om 13:45 geschreven door zaterik  

Het McGregor team van Tim Coronel en Bas Schothorst is als grote winnaar uit de eerste twee races van de Samsung BMW 130i Cup gekomen. Met twee zeges, een tweede en een derde plek scoorden ze bijna maximaal. Jan Lammers en Jan Joris Verheul stelden de overige podiumplaatsen veilig. Helaas is het startveld dit seizoen flink uitgedund, de klasse telde tijdens de Paasraces maar elf auto’s. Er zijn circa 20 auto’s beschikbaar, dat is het probleem niet. De grote uitdaging voor de organisatie van de klasse is het aantrekken van meer deelnemers. Hoe competitief het veld ook is en hoe fel de strijd om de ereplaatsen ook is, een klasse met elf auto’s heeft geen bestaansrecht.

Jan Joris Verheul kon in de slotfase bijna profiteren. In de laatste ronde vond hij de aansluiting bij Schothorst, maar zag geen kans om zijn eerste plek terug te winnen. “Ik kwam op een witte lijn langs de baan terecht, daardoor ging ik dwars en was ik de aansluiting weer kwijt.” Verheul was goed te spreken over het duel met Bas. “We hebben elkaar niet één keer geraakt.” Tim Coronel werd op een flinke afstand derde. “Ik wilde geen risico’s nemen, ik heb voor de punten gereden”, verklaarde hij. Bernhard van Oranje was de snelste deelnemer aan de BMW Drivers Trophy, gevolgd door zijn broer en derde man Lau Michielse. Dillon Koster eindigde als elfde en laatste. “Ik was dit weekeinde te langzaam, ik weet niet waardoor dat komt. Ik denk dat ik motorvermogen tekortkom. Omdat ik toch geen kans maakte op een ereplaats, nam ik de gok om op slicks te starten. No guts, no glory, dacht ik. Als ik niks had geprobeerd, was ik ook achteraan geëindigd.” Testen Na de race mocht de winnaar Bas Schothorst aan het ‘rad van fortuin’ draaien om te bepalen wie in de tweede race vanaf pole position mocht vertrokken. De rijders die op de posities zes tot en met tien waren geëindigd namen deel aan deze loterij. Het wiel stopte op het cijfer tien. Dat betekende dat debutant Lau Michielse in zijn tweede race ooit vanaf de beste startpositie mocht starten. Voor Schothorst betekende dit dat hij de tweede manche vanaf de tiende plek moest beginnen. “We hebben nog niet getest met het rad van fortuin”, grapte hij. “Daar moet ik binnenkort maar een paar dagen voor uittrekken.”

Positieve en negatieve verrassingen Jan Lammers reed een goede race. Vanaf de zevende startplek pakte hij bij de start meteen de vierde positie. De eerste ronden drong hij stevig aan bij derde man Tim Coronel, later moest hij de nummer twee van vorig jaar laten gaan. In het tweede deel van de race zag Bertus Sanders kans om de aansluiting bij zijn teambaas te vinden. Bertus eindigde uiteindelijk als vijfde, vlak achter Jan. Regerend kampioen Ekris Motorsport had een race om snel te vergeten. Ricardo van der Ende kreeg een drive through penalty omdat het team nog aan zijn auto werkte nadat net een minuut-signaal (nog een minuut voor het begin van de opwarmronde) had geklonken. Duncan Huisman kon het tempo niet volgen door een allesbehalve optimale afstelling en moest later tot overmaat van ramp de pits opzoeken met een lekke band. Hij eindigde uiteindelijk als negende. Loterij Slicks of regenbanden? Dat was de allesbeheersende vraag voorafgaande aan de tweede race. Vlak voor de wedstrijd werd het circuit geteisterd door een zware sneeuwbui, maar tijdens de start was het droog. Ricardo van der Ende, Duncan Huisman, Bertus Sanders en Jan Joris Verheul dachten dat het droog zou blijven, zij doken tijdens de beide opwarmronden de pits in om slicks te laten monteren. De rest van het veld koos voor regenrubber. Slicks bleken de verkeerde keuze, want na zeven ronden racen ging het weer hard sneeuwen. Bij de start ontbrak Pieter Christiaan van Oranje. “Mijn motor kwam in de eerste race al vermogen tekort, dat probleem is nog niet opgelost”, vertelde hij. De race kende een rare start. Normaal begint een wedstrijd met een opwarmronde. Vanwege de lage temperaturen reden alle klassen tijdens de Paasraces twee opwarmrondes. De tweede race van de Samsung BMW 130i Cup begon echter zonder opwarmronde. De deelnemers reden twee ronden achter de safety car, die meetelden als raceronden. Toen de safety car het veld ruimde, vertrok het veld met de inmiddels traditionele rollende start. Op dat moment ging dus de derde ronde in.

Lammers op kop Jan Lammers, gestart vanaf de zevende startpositie, begon in de praktijk vanaf de derde startplek. Alleen Lau Michielse en Bernhard van Oranje stonden voor hem, de rest ging niet van start of was voor slicks naar de pits gereden. Lammers nam bij de start de kop, gevolgd door Tim Coronel, Bernhard van Oranje en Bas Schothorst. Tim nam de leiding al snel over, met achter zich zijn teamgenoot Bas. Achter Jan Lammers wist Bernhard van Oranje het tempo goed te volgen. Onder moeilijke omstandigheden hield hij een paar ronden de aansluiting bij de top drie. Tim, Bas en Jan kwamen in deze volgorde over de finish. “Toen ik de anderen op slicks zag overstappen, twijfelde ik even over wat de goede beslissing was”, aldus Coronel. “Het was zo koud en nat, dat slicks mij geen goede oplossing leken. Toen het na een paar ronden ging sneeuwen, heb ik even gejuicht in de auto.” Consolideren De race was verder een kwestie van banden sparen en consolideren, vond Tim. “Deze race was een kwestie van naar huis rijden. Ik heb wel eens meer strijd geleverd.” Bas Schothorst vond dat de race veel van zijn spanning had verloren toen de vier genoemde toppers voor slicks kozen. “Als onze banden heel zouden blijven, dan zouden we volgens mijn verwachting de eerste twee plaatsen opeisen.” Jan Lammers had ook nog even overwogen om op slicks over te schakelen. Hij deed het niet. “Ik dacht: wat ik in het begin verlies, maak ik later in de race nooit meer goed.” Lammers reed een goede race op het gladde circuit. “Ik moet nu nog meer snelheid zien te vinden onder droge omstandigheden, daarnaast mis ik nog wat in de Audi S bocht. Dat is jammer, want de Tarzanbocht en de Audi S zijn de enige bochten om in te halen.” Dillon Koster kampte ook deze race weer met een tekort aan snelheid. Doordat hij deze keer voor regenbanden koos en dus de juiste bandenkeuze maakte, was zijn resultaat een stuk beter. Dillon eindigde als vierde, een resultaat waar hij vooraf zeker voor getekend had. Helden Hun keuze pakte helemaal verkeerd uit, maar dat nam niet weg dat Duncan, Jan Joris en Ricardo de ware helden van de race waren. Op het spekgladde circuit lieten ze niet alleen fraaie staaltjes voertuigbeheersing zien, ze vochten ook nog gedurende enkele ronden een fraai duel uit. “Het was wel kicken”, vond Ricardo van der Ende. “Ik heb het stuur een paar keer tegen de aanslag gehad bij het tegensturen, zo dwars ging ik. Ook onder deze omstandigheden is de BMW leuk om mee te rijden. Het publiek vond het ook prachtig, ik kreeg een staande ovatie. Ik had natuurlijk graag een ander resultaat behaald, maar ik heb het wel naar mijn zin gehad.” Uitslag eerste race: 1. Bas Schothorst, 10 ronden in 20:55.787 2. Jan Joris Verheul, op 0.917 3. Tim Coronel, op 8.271 4. Jan Lammers, op 13.513 5. Bertus Sanders, op 13.827 6. Ricardo van der Ende, op 37.561 7. Bernhard van Oranje, op 1:14.954 8. Pieter Christiaan van Oranje, op 1:41.069 9. Duncan Huisman, op 1:44.535 10. Lau Michielse, op 1 ronde 11. Dillon Koster, op 1 ronde Uitslag tweede race: 1. Tim Coronel, 16 ronden in 37:00.781 2. Bas Schothorst, op 0.723 3. Jan Lammers, op 1.206 4. Dillon Koster, op 56.736 5. Jan Joris Verheul, op 1 ronde 6. Duncan Huisman, op 1 ronde 7. Ricardo van der Ende, op 1 ronde 8. Bernhard van Oranje, op 2 ronden 9. Bertus Sanders, op 2 ronden 10. Lau Michielse, op 4 ronden

25-03-2008 om 19:09 geschreven door zaterik  

Met Jeroen Bleekemolen en Vincent van der Valk op de hoogste trede van het Formule Ford-podium hadden het net zo goed de Paasraces van 1998 kunnen zijn. Alleen waren de weersomstandigheden toen waarschijnlijk beter. Jeroen Bleekemolen, de kampioen van dat jaar bewees zijn veelzijdigheid en klasse door tot twee keer toe de hoogste trede te mogen beklimmen. In de eerste race vormde alleen Rogier Jongejans een bedreiging, maar zelfs dat was van korte duur. In de Zetec Cup heerste de Masters-winnaar van 1998 en kampioen 1999 Vincent van der Valk terwijl René Kouwenberg, nota bene kampioen in 1990 en 1991, tot twee keer toe de tweede plaats voor zich opeiste. Ondanks de enkele weken geleden nog verontrustende berichten stonden er toch 17 Formule Fords aan het vertrek. Gezien het vroege tijdstip in het jaar en de korte voorbereidingstijd geen slecht begin. Dat hadden er nog twee meer kunnen zijn maar het Deense tweetal Mikkel Johansen en Claus Froekjaer-Lorendsen koos al op ‘goede’ vrijdag het hazenpad toen hun tent onder de winterse omstandigheden bezweek. Een verrassing was de last minute inschrijving van Mike van der Vecht die net op tijd onderdak vond bij het team van Bas Kuppeveld. Verder waren de Duratecs met twaalf auto’s duidelijk in de meerderheid ten opzichte van de vijf Zetecs. Zoals vooraf al aangekondigd in het veld met Jeroen Bleekemolen, Vincent van der Valk en René Kouwenberg een aantal gastrijders en voormalig kampioenen. Daarmee vormde dit drietal meteen een mooie maatstaf voor de nieuwe aankomende talenten. Na afloop moest worden geconstateerd dat ze de lat iets te hoog legden voor de rest van het veld. Eerste meters De Formule Ford mocht het spits afbijten tijdens de Paasraces 2008. Hoewel het asfalt nog niet volledig was opgedroogd gingen alle rijders toch op slicks de baan op. Allemaal? Liroy Stuart, Jeroen Mul en Mike van der Vecht mochten de eerste vijf minuten van de kwalificatie in de pits afwachten. Het drietal was te laat op de verplichte rijdersbriefing verschenen en zij waren de eerste rijders van dit seizoen die met deze nieuwe straf van de wedstrijdleider te maken kregen. Jeroen Bleekemolen maakte zijn reputatie meteen waar door met een tijd van net boven de 1:50 seconden vanaf het eerste moment de pole position te bezetten. Naarmate de kwalificatie vorderde gingen de tijden snel oplaag. Even leek Simon Knap voor een verrassing te zorgen door de eerste plaats over te nemen maar als snel stelde Geva-rijder Bleekemolen weer orde op zaken door in 1:48 seconden naar plek één te sturen. Achter de snelle Bleekemolen wisselden de posities voortdurend. Rogier Jongejans, Liroy Stuart, Anders Krohn en opnieuw Knap terwijl ook Jeroen Mul en Jennifer van der Beek zich regelmatig vooraan lieten zien. Tegen het eind van de kwalificatie onderstreepte Bleekemolen zijn klasse door met 1:47.673 seconden als enige de 1:48-barrière te doorbreken. Knap bleef steken op 0,6 seconden maar pakte toch een fraaie tweede positie, voor zijn voormalig teamgenoot Jongejans. Een keurige vijfde plaats was er voor Van der Beek die daarmee Stuart maar net voor moest laten gaan. Tegenvallers waren er voor Henk Vuik en Anders Krohn die bleven steken op een 7de en 8ste positie. Onveilig Nog slechter verging het Michel Florie. De voormalig kampioen kwam niet verder dan een twaalfde plaats en was daarmee nota bene laatste Duratec-rijder. Direct na de kwalificatie beende Florie naar Gert Valkenburg en ruilde zijn Mygale in voor de auto waarmee Francesco Pastorelli vorig jaar de titel binnenhaalde. “Er is niets mis met de auto want een paar weken geleden ben ik er nog heel snel mee geweest. We krijgen het nu echter niet op de rit. Ik ben drie keer gespind en voel me niet veilig. Als we meer tijd hadden gehad was het wel gelukt om de juiste afstelling te vinden, maar tijd is nu juist het grote probleem. Volgende week word ik geopereerd en mag dan vijf weken niet rijden. Voor Pinksteren kan ik dus weer niet testen. Gevolg is dat ik daarna pas aan de afstelling kan werken, maar dan hebben we er al vier races opzitten en kan ik de titel wel vergeten. Gert had de auto van Francesco bij zich en die is goed. Dus was dit voor de korte termijn de enige optie”, aldus de normaal gesproken zo snelle Amsterdammer. “Ik moet wel achteraan starten, maar ach, dat scheelt maar vijf plaatsen met waar ik nu sta.” Ook Vuik was natuurlijk niet blij met zijn tegenvallende kwalificatie maar bleef er nuchter onder. “Het was net een loterij. Er waren natte plekken en het ging erom om op het juiste moment hard te gaan, en wij gingen dat dus op het verkeerde moment.” Oude liefde roest niet In de Zetec Cup liet kampioen 1990 en 1991 René Kouwenberg zien nog altijd uitstekend mee te kunnen komen door in de laatste minuten van de kwalificatie kampioen 1999 Vincent van der Valk naar de tweede plek te verwijzen. Het tweetal bewees daarmee het Formule Ford rijden nog niet verleerd te zijn en de draad snel weer op te kunnen pakken. Van der Valk met zijn aanstekelijk enthousiasme. “Het is net thuiskomen. Formule Ford rijden verleer je nooit meer. Het had nog wel iets harder gekund maar ik had te weinig benzine bij me en kwam zonder te staan waardoor ik de laatste rondjes net miste.” Op een derde positie eindigde debutant Arthur van Uitert. Uitslag kwalificatie Formule Ford Paasraces, Circuit Park Zandvoort, zaterdag 22 maart 2008 1. Jeroen Bleekemolen, 1:47.673 2. Simon Knap, op 0.677 3. Rogier Jongejans, op 0.879 4. Liroy Stuart, op 1.473 5. Jennifer van der Beek, 1.864 6. Jeroen Mul, op 1.870 7. Henk Vuik, op 1.900 8. Anders Krohn, op 1.954 9. Jan Paul van Dongen, op 1.994 10. Nils Vestergard, op 2.183 11. John Svensson, op 2.929 12. Michel Florie, op 3.214 Zetec Cup 1. René Kouwenberg, 1:52.799 2. Vincent van der Valk, op 0.767 3. Arthur van Uitert, op 2.871 4. Mike van der Vecht, op 4.047 5. Raymond Surink, op 5.362 Droog of nat De Formule Ford rijders kregen voor hun eerste race van het seizoen bijzonder moeilijke omstandigheden voorgeschoteld. Gelukkig geen sneeuw op de baan, maar wel nat bij een doorbrekende zon waardoor er een droge (ideale) lijn leek te ontstaan. Vanaf pole position waren er geen problemen voor Jeroen Bleekemolen en de Geva-rijder pakte dan ook direct de kop. Dat kon niet gezegd worden van Simon Knap die op de natte lijn met doorspinnende wielen bleef staan en pas als negende zijn weg kon vervolgen. Beter verging het Rogier Jongejans die als tweede achter Bleekemolen aansloot terwijl Henk Vuik zelfs vanaf de zevende startplaats naar plek drie oprukte. Direct wegrijden kon Bleekemolen niet terwijl zich om de vierde plaats een mooi groepje vormde met Jennifer van der Beek, Anders Krohn, de teruggevallen Liroy Stuart en daarachter John Svensson, Jeroen Mul, Knap, Jan Paul van Dongen, Nils Vestergaard, de Zetec-leider René Kouwenberg, Vincent van der Valk, Michel Florie, Raymond Surink, de als enige op slicks gestarte Mike van der Vecht en als hekkensluiter Arthur van Uitert. Terwijl Bleekemolen een gaatje wist te slaan, liep Van der Beek keurig weg bij de erkend snelle Krohn waarbij ook Mul goede zaken deed door Stuart en Svensson te passeren. In de vierde ronde viel het doek voor de eind vorig seizoen zo oppermachtige Krohn toen de Noor met bokkerende wielen in het grind verdween en zijn race daar zag eindigen. Inmiddels waren om plek zeven Svensson, Stuart en Knap in gevecht geraakt. Toch nog spannend In de zevende ronde had Bleekemolen een gat van bijna drie seconden geslagen naar de volgende Jongejans terwijl Vuik al zeven seconden moest toegeven op de leider. Daarachter nog altijd Van der Beek die de snel oprukkende Svensson in haar nek wist terwijl Knap Mul weer gepasseerd was. In de Zetec-Cup had Van der Valk poleman Kouwenberg achter zich gelaten. Het was duidelijk dat de baan snel opdroogde want veel rijders begonnen op het rechte stuk de natte delen op te zoeken om de snel warm wordende regenbanden te koelen. Met name Van der Beek had problemen en zag achtereenvolgens Svensson en Knap voorbij komen. Ook leider Bleekemolen kende zijn bandenproblemen en zag Jongejans met rasse schreden naderen. Na een aantal ronden was Florie aan zijn auto gewend, zette de snelste rondetijden van allemaal op de klokken en rukte op naar een negende plek. Om de eerste plaats leek zich toch nog een mooi gevecht te gaan ontwikkelen maar ook Jongejans kreeg problemen met zijn snel slijtende banden en moest na een paar ronden weer meters en uiteindelijk seconden toegeven. Op de finish bedroeg het verschil 2,7 seconden. De op de derde plaats rijdende Vuik zag Svensson snel groter worden in zijn spiegel en in de één na laatste ronde wist de Belg op het rechte stuk Vuik te verschalken. Vuik eindigde daarmee op de vierde plaats, gevolgd door Knap, de sterk teruggekomen Florie, Van der Beek met in haar slipstream de snelste Zetec-rijder Van der Valk die zelfs Stuart en Mul achter zich liet. De tweede plaats in de Zetec Cup werd opgeëist door Kouwenberg, voor Van der Vecht en de gespinde Van Uitert. Podium Wie dacht dat Bleekemolen op reserve gereden had, had het mis. “Dit was echt plankgas en op de limiet. Door de opdrogende baan gingen de banden eraan. Ik had totaal geen grip meer. De auto stond op een bijna volledige droogweer afstelling waardoor de banden snel sleten. Halverwege dacht ik echt dat het gebeurd was en ik het niet zou winnen. Omdat Rogier zijn banden tegen het eind ook snel minder werden kon ik hem voor blijven. Voor de start heb ik nog getwijfeld of ik niet op slicks zou starten. Achteraf was dat ook beter geweest want die zouden sneller zijn geweest. Iedereen stond echter op regenbanden en dan kun je niet gaan gokken en risico’s nemen.” Dik tevreden was Jongejans met zijn tweede positie. “Ik had weinig wielspin en daardoor een goede start. Jeroen was in het begin gewoon belachelijk snel en trok daardoor een gat. Ik had de opdracht om rustig met de banden te doen. Dat lukte goed want Jeroen had er teveel van gevraagd waardoor ik halverwege opeens veel sneller was en kon inlopen. Ik pushte echter iets teveel waardoor ook mijn banden eraan gingen en ik niet verder kon inlopen. Ik ben echter super tevreden. Jeroen doet niet mee voor de titel en in de eerste race voor een nieuw team tweede worden geeft gewoon een heel goed gevoel.” De onverwachte derde man op het podium was dus Svensson. “Een goede race. In de kwalificatie was de set up niet goed en maakte ik in mijn snelste ronde een aantal fouten. Vandaar die tegenvallende elfde plaats. In het begin van de race ben ik heel voorzichtig geweest met mijn banden en dat kwam tegen het eind goed uit. De set up was nu ook goed en vooral in rechte lijn is deze auto erg snel.” Slijtage Net buiten het podium viel Vuik. “De start was super, van zeven naar drie. In het begin ging het ook heel goed. Waarschijnlijk door de snel slijtende banden kreeg ik vreselijk veel last van onderstuur en kon ik Svensson met geen mogelijkheid achter me houden.” Na een sterk begin waarbij zelfs het podium in beeld kwam moest Van der Beek genoegen nemen met een zevende plek. “Ik reed op een 100% regenafstelling. Daardoor ging het in het begin ook super. Maar met zo’n afstelling slijten de banden op een droge baan extra snel. Tegen het eind was er dan ook geen houden meer aan.” Met zijn nieuwe auto reed Florie een solide race. “Ik had nog geen meter met deze auto gereden dus om te wennen moest ik in de eerste ronden even voorzichtig aan doen. Daarna moest ik eerst de Zetecs voorbij en in de regen valt dat niet mee. Vorig jaar reed ik niet voor niets in een regenrace met mijn Zetec in de topdrie. Na een paar ronden ging het steeds beter. De snelste ronde zegt denk ik genoeg en wat leuk is, er zit nog veel meer in deze auto. Jammer alleen dat ik straks weer van achter in het veld moet beginnen.” Zetec De eerste overwinning in de Zetec Cup kwam op naam van Van der Valk die zich na zoveel jaren weer uitstekend had vermaakt. “Ondanks dat ik op het vochtige deel van de baan stond was de start goed. Een stukje ervaring is dan een voordeel. Ik zat achter René en heb de Duratecs die achter me reden voorbij gelaten. Het was belangrijker om even aan de omstandigheden te wennen en de banden te sparen. Op de snelle stukken was de auto echt heel goed, precies zoals we hem afgesteld hadden. In de Tarzanbocht kon ik René buitenom voorbij, dat was mooi. Daarna heb ik flink gepusht en kon bij René weglopen. Halverwege heb ik nog zitten twijfelen, consolideren en op plek één uitrijden of de Duratecs voor me aanvallen. De auto bleef ook in de laatste ronden goed en dus ben ik gaan aanvallen en kon er een paar voorbij. In de laatste ronde zat ik vlak achter Jennifer maar ze gooide het gat dicht waardoor ik er niet meer langs kon. Het verschil in pk’s tussen de Duratec en de Zetec was bij het accelereren toen wel zichtbaar.” Een andere oud-kampioen eindigde als tweede. Kouwenberg. “Ik heb lekker gereden maar had last van overstuur. Ik kon Vincent niet achter me houden. Ik heb zoveel mogelijk geprobeerd de banden te koelen. Met dit resultaat ben ik tevreden. Ik wil hierbij wel even Jan Steenhart, de Formule Ford Club en Race2Win van Jan Paul van Dongen hartelijk bedanken. Zij hebben dit voor mij mogelijk gemaakt.” Van der Vecht legde beslag op de laatste podiumpositie en zijn gok om op slicks te starten eindigde dus niet in tranen. “In de laatste ronde kon ik Van Uitert voorbij. In december heb ik een keer getest en toen was het net zo koud als nu. Mijn doel voor dit seizoen is meedraaien in de top van de Zetec, een keer winnen en dan volgend jaar naar de Duratec. Meteen een podium is natuurlijk leuk.” Herhaling De tweede race was de baan na één van de veelvuldige sneeuwbuien bij de start helemaal nat. Surink moest dit keer verstek laten gaan. Zijn motor was in de laatste ronde van race één geploft en helaas ontbrak de tijd om deze voor race twee te repareren. Ook dit keer een perfecte start voor Bleekemolen, gevolgd door een vanaf de vierde plaats sterk gestarte Stuart en de bij zijn tweede poging vanaf plek twee beter wegkomende Knap. Jongejans volgde op vier, op de hielen gezeten door de op revanche beluste Krohn. In de eerste ronde was het al over voor de op dat moment op een nette vijfde plaats rijdende Van Dongen. De Zandvoorter spinde in de Audi S waarbij zijn Van Diemen afsloeg. Voor Vuik was het na één ronde over. Met een kapot achterwiel moest de nummer vier van race één zijn auto in het gras parkeren. Waar Bleekemolen in race één nog enige bedreiging te duchten had, reed de Geva-rijder nu met voor het oog speels gemak weg bij de concurrentie, bouwde een voorsprong op van rond de zeven seconden om deze tot de finish te consolideren. Achter de leider was het een stuk spannender. Achter Stuart ontspon zich een mooi gevecht tussen Knap, Jongejans en Krohn waarbij de laatste al snel de vierde plek voor zich opeiste. Met een uitstekende start had Van der Valk ten koste van Kouwenberg de eerste plaats in de Zetec Cup overgenomen en lag op een fraaie 9de plaats algemeen. In de vijfde ronde sloten Knap en Krohn aan bij Stuart en kwam het tot een mooi gevecht om plek twee. Daarachter hadden Jongejans en Svensson het met elkaar aan de stok, gevolgd door Mul, een vastzittende Van der Beek, Van der Valk terwijl Florie grote problemen had en bleef steken op plaats tien. Raak In de zesde ronde ging het bij het aanremmen van de Audi S bijna mis. Knap remde laat en zette zijn auto in een snelle beweging naast Stuart. Die week echter nog iets uit waarna Knap met zijn voorwiel het achterwiel van Stuart raakte. Even kwam de Mygale van Knap los van de grond, maar de KTG-rijder kon zijn weg als tweede vervolgen. Vervolgens was het ook Krohn die Stuart passeerde en zo de derde plaats in handen kreeg. Daarmee was het ook gebeurd met de spanning in de wedstrijd. Bleekemolen had een gat van ruim negen seconden op Knap die op zijn beurt niet bedreigd kon worden door Krohn. Stuart volgde op een kleine drie seconden terwijl Svensson nu niet de snelheid uit race één kon ontwikkelen en op vijf rondreed. Jongejans had het moeilijk en was verder teruggevallen tot achter Mul. Intussen had Van der Valk het uitstekend naar zijn zin want de Zetec-winnaar van race één was Van der Beek gepasseerd en reed onbedreigd naar zijn tweede dagzege. Op een respectabele afstand volgde opnieuw Kouwenberg terwijl de derde Zetec-plaats dit keer in handen viel van een nu wel foutloos rondgaande Van Uitert.

25-03-2008 om 19:06 geschreven door zaterik  

25-03-2008 om 13:30 geschreven door zaterik  

Nadat het snelle raceduo de allereerste race van de Toerwagen Diesel Cup al wist te winnen, hebben Marc Koster en Bertus Sanders ook in de tweede race de overwinning naar zich toegetrokken. Tijdens de Kinzo Paasraces op Circuit Park Zandvoort werd de sterke competitie in het eerste weekend van de Toerwagen Diesel Cup onderstreept, daar de podiumplaatsen door drie verschillende automerken werden ingenomen. Naast equipe Koster/Sanders, uitkomend met een BMW 120d, namen Quint Engel en Dennis de Groot met een Seat Ibiza Cupra de tweede plaats in. De laatste trede op het podium werd toegeëigend door Volkswagen-rijders Ronald Morien en Ferry Duivenvoorde.

25-03-2008 om 13:26 geschreven door zaterik  

Met vijf rijders die binnen twee seconden over de finish kwamen was de tweede race van de Formido Swift Cup uitermate competitief. Hans Bos behaalde net als in de ochtend de overwinning na ook vanaf de eerste plaats te zijn gestart. Ten opzichte van de ochtend was echter het grote verschil dat toen de sneeuw de rijders in de weg zat, terwijl ze nu last hadden van de laagstaande zon. Sandra Douma knokte zich in de slotfase nog naar de tweede plaats, voor Bart van Raamsdonk.

25-03-2008 om 13:25 geschreven door zaterik  

Pim van Riet heeft de tweede Clio Cup Paasrace gewonnen. De ‘eeuwige nummer twee’ moest van begin tot eind alles op alles zetten om de hevig aandringende Addie van de Ven van het lijf te houden. Van de Ven drong aan tot de laatste bocht, maar kwam net te kort en moest genoegen nemen met plaats twee. Derde werd Paul Vahstal die profiteerde van het duel tussen Jorissen en Morien.

Addie van de Ven wil meer Addie van de Ven zit al vanaf het begin van de race op het vinkentouw bij Pim van Riet, maar Van de Ven heeft duidelijk zijn zinnen gezet op de eerste plaats, want hij zit flink te pushen. Van Riet is echter ervaren genoeg om Van de Ven van zich af te houden, al zal hij ook in deze sneeuwcondities nog niet zo veel ervaring hebben. Als dan ook nog een achtervolger Van Riet dwarsboomt zet Van de Ven de aanval maar weer eens in, maar Van Riet is de brutaalste van de twee en behoudt de leiding. Tot aan de laatste bocht aan toe probeert Van de Ven het, maar Van Riet wint het duel en de race. Vahstal lachende derde Nummer vier Ronald Morien ziet het wel zitten om ook de tweede race van het weekend op het podium te eindigen. Nummer drie Christiaan Jorissen verdedigt zich hevig en als de twee elkaar dan ook te weinig ruimte geven gaan ze beiden door het grind. Paul Vahstal is letterlijk de lachende derde en mag naar het podium. Morien eindigt als vierde, voor Sheila Verschuur en Christiaan Jorissen. Respect voor elkaar De winnaars waren tevreden en roemden ook elkaars faire manier van rijden. “Missie volbracht”, reageerde nummer één Pim van Riet. “Om op zo’n manier te winnen geeft natuurlijk erg veel voldoening. Ik had bij de start geluk dat Sebastiaan slecht weg was en sloot aan als tweede achter Addie. Die kon ik in de eerste ronde alweer voorbij en toen had ik de kop al. Vervolgens begon het weer te sneeuwen en we hebben veel getraind in natte condities, dus ik had erg veel vertrouwen. In de Audi-S en de Kumho-bocht kwam Addie nog een aantal keren in de buurt, maar ik kon gewoon de binnenkant verdedigen. Eén keer zat er nog een achterblijver in de weg, maar ook toen kon ik in de Tarzanbocht mijn lijn verdedigen. Het was een mooie race en ik wist dat ik met Addie fair zou kunnen racen.” Ook Addie van de Ven was erg tevreden met zijn tweede plaats. “Een podiumfinish is een droomresultaat. Ik had in race 1 maar weinig gereden, waardoor ik in het begin even mijn rempunten moest zoeken. Hierdoor verloor ik de leiding weer na de droomstart waarin ik van plaats drie naar één ging. Toen heb ik de hele race achter Pim gezeten en een paar keer heb ik ook geprobeerd om hem voorbij te gaan. Maar met alle ervaring die Pim heeft is het moeilijk om hem in te halen. Daarbij komt ook nog eens dat Pim altijd met veel respect racet en zo hoort het. Dan zal ik ook bij hem geen risico’s nemen.” Uitslag race 2 Clio Cup Paasraces Circuitpark Zandvoort, maandag 24 maart 2008 1. Pim van Riet, 12 ronden 2. Addie van de Ven, op 0.587 3. Paul Vahstal, op 3.057 4. Ronald Morien, op 3.656 5. Sheila Verschuur, op 5.455 6. Christiaan Jorissen, op 7.302 7. Peter Bergervoet, op 15.955 8. Marcel Duits, op 16.888 9. Sandra van der Sloot, op 20.444 10. Jürgen van Hoover, op 25.100

25-03-2008 om 13:23 geschreven door zaterik  

Jeroen Bleekemolen bewees tijdens de Paasraces waarom de Formule Ford een opstartklasse is. De ervaren Bleekemolen reed als gastrijder een dominant weekend en was niet bij te houden door de rest van het veld. Achter de winnaar werd hevig gestreden om de laatste twee podiumplaatsen. Simon Knap greep plaats twee, Anders Krohn werd derde.

25-03-2008 om 13:21 geschreven door zaterik  

24-03-2008 om 14:38 geschreven door zaterik  

Pos  Driver        Team                      Time

 1.  Raikkonen     Ferrari               (B)  1h31:18.555

 2.  Kubica        BMW Sauber            (B)  +    19.570

 3.  Kovalainen    McLaren-Mercedes      (B)  +    38.450

 4.  Trulli        Toyota                (B)  +    45.832

 5.  Hamilton      McLaren-Mercedes      (B)  +    46.548

 6.  Heidfeld      BMW Sauber            (B)  +    49.833

 7.  Webber        Red Bull-Renault      (B)  +  1:08.130

 8.  Alonso        Renault               (B)  +  1:10.041

 9.  Coulthard     Red Bull-Renault      (B)  +  1:16.220

10.  Button        Honda                 (B)  +  1:26.214

11.  Piquet        Renault               (B)  +  1:32.202

12.  Fisichella    Force India-Ferrari   (B)  +     1 lap

13.  Barrichello   Honda                 (B)  +     1 lap

14.  Rosberg       Williams-Toyota       (B)  +     1 lap

15.  Davidson      Super Aguri-Honda     (B)  +     1 lap

16.  Sato          Super Aguri-Honda     (B)  +    2 laps

17.  Nakajima      Williams-Toyota       (B)  +    2 laps

23-03-2008 om 14:51 geschreven door zaterik  

23-03-2008 om 14:51 geschreven door zaterik  

23-03-2008 om 14:50 geschreven door zaterik  

23-03-2008 om 14:48 geschreven door zaterik