Paul di Resta vertrekt morgen vanaf de pole-position voor de
vierde seizoensrace van de DTM op de EuroSpeedway Lausitz. In de
kwalificatie, waarin het nog net droog bleef, maar waarbij zich al
donkere wolken samenpakten boven het circuit. In de kwalificatie pakte
Di Restas Mercedes-teamgenoot Bruno Spengler de tweede plaats,
gevolgd door de beide Audis van Timo Scheider en Mattias
Ekström. Daarmee staat er voor het eerst sinds Norisring vorig
jaar weer een Mercedes-Benz op pole voor een DTM-race. Christijan
Albers kwalificeerde zich voor de tweede keer dit seizoen voor de
tweede heat, hij vertrekt morgen vanaf de 14e plaats.
Een dolgelukkige Paul Di Resta na het behalen van zijn eerste pole dit seizoen
Mercedes sterk in de kwalificatie
Met drie minuten te gaan in de eerste heat was Mattias Ekstöm de
enige rijder met een 2008-auto die nog geen tijd had, maar met 1.18,418
zette hij zonder problemen de snelste tijd op de klokken. Christijan
Albers zette zijn snelste ronde van 1.19,328 in zijn vierde ronde en
stond daarmee zelfs even zevende, maar sloot de sessie uiteindelijk als
veertiende af en kwam daardoor voor de tweede keer dit seizoen in de
volgende heat. Dat kon niet worden gezegd van Lauda, Engel, Paffett,
Stoddart en Legge, voor wie de kwalificatie na de eerste heat
beëindigd was. Ralf Schumacher, die er aanvankelijk ook niet meer
bij leek te zijn, hield het hoofd koel en perste er bij zijn laatste
poging nog een snelle ronde uit, die hem de dertiende plaats opleverde.
Ekström bleef snelste voor Audi-collegas Tomczyk en
Kristensen en Bruno Spengler, die op de vierde plaats de best
geklasseerde Mercedes-rijder was.
Christijan Albers op weg naar de 14e tijd
Albers laat naar buiten in de tweede heat
In de tweede heat slaagde Paul di Resta er als eerste rijder in, de
limiet van 1.18 te doorbreken met zijn rondetijd van 1.17,976 minuten.
Hij werd gevolgd door Mattias Ekström, Timo Scheider, Bruno
Spengler, Jamie Green, Martin Tomczyk, Bernd Schneider en Tom
Kristensen. Daarmee staan voor het eerst in de DTM-historie alleen
actuele autos in de eerste vier startrijden. Oliver Jarvis is de
best geklasseerde rijder met een Jahreswagen op de
negende plaats, gevolgd door Rockenfeller, Winkelhock, Prémat,
Schumacher en Albers. De enige Nederlander in het veld wachtte evenals
in Hockenheim opmerkelijk lang voordat hij een poging waagde om een
snelle rondetijd neer te zetten, maar hij kwam niet verder dan de
laatste positie in zijn heat. Ik denk dat we het maximale eruit
gehaald hebben. Ik had in de tweede sessie wat meer last van overstuur,
dat was niet zo goed, maar in ieder geval heb ik nog verse banden voor
morgen, aldus Albers.
Snelste tijd van de dag bezorgt Di Resta eerste pole
In de derde heat reed Timo Scheider een tijd van 1.17,954, maar Paul di
Resta overtrof hem al snel met 1.17,760 en wist daarna zijn eigen
snelste tijd nog een keer te verbeteren, zodat de Schot uiteindelijk
uitkwam op een tijd van 1.17,628. Bruno Spengler was tweede, gevolgd
door de beide Audi-rijders Timo Scheider en Mattias Ekström.
Daarmee komt er een einde aan een unieke serie: na acht opeenvolgende
pole-positions voor Audi staat nu voor het eerst sinds Mugello vorig
jaar en daarmee ook voor het eerst dit seizoen een Mercedes-Benz op
pole voor een DTM-race. Voor Paul di Resta is het natuurlijk ook de
eerste pole sinds hij begin dit seizoen promoveerde naar actueel
materiaal bij het Mercedes-Benz-fabrieksteam HWA.
Bernd Schneider reed de achtste tijd
Uitslag:
1. Paul di Resta (GBr), AMG Mercedes C-Klasse, 1.17,628
2. Bruno Spengler (Can), AMG Mercedes C-Klasse, 1.17,892
3. Timo Scheider (Dui), Audi A4 DTM, 1.17,954
4. Mattias Ekström (Zwe), Audi A4 DTM, 1.18,021
5. Jamie Green (GBr), AMG Mercedes C-Klasse, 1.18,163
6. Martin Tomczyk (Dui), Audi A4 DTM, 1.18,302
7.Tom Kristensen (Den), Audi A4 DTM, 1.18,326
8. Bernd Schneider (Dui), AMG Mercedes C-Klasse, 1.18,477
14. Christijan Albers (Ned), Audi A4 DTM, 1.19,424
Veelvoudig wereldkampioen F1 Michael Schumacher lanceert zijn gloednieuwe website, michael-schumacher.de. De site werd gemaakt door adrivo Sportpresse GmbH, een van de meest gelezen motorsport websites in de Duitstalige gebieden. De website is beschikbaar in het Engels en Duits, en de fans kunnen er de laatste nieuwtjes over Schumacher vinden alsook een impressionante review van zijn carrière. Daarnast is er ook nog een fotogallerij, met enkele exclusieve beelden van Schumi's leven. Ook kunnen de fans een gesigneerde foto van de "Regenmeister" downloaden.
Michael Schumacher: "Het is leuk om weten dat mijn fans, of iedere andere geïnteresseerde, nu een plaats hebben om relevante informatie over mij op te zoeken."
FIA-GT: nieuwe naam en nieuwe livery voor RBimmo (+ FOTO)
Het RBimmo team, welke een Saleen S7-R runt in de FIA-GT, heeft
besloten de naam te veranderen naar iPOS Racing. Niet alleen de naam
werd veranderd, maar ook het kleurenschema van de Saleen S7-R werd
grondig aangepast. Het groen verdwijnt van de wagen en wordt vervangen
door een felle rode kleur. Andrea Piccini en Jos Menten zullen in Monza
met de iPOS Saleen uitkomen. Menten liet weten dat hij voor punten wil
gaan.
Swift Cup: âZe kunnen het beter de Karel Pinksterraces gaan noemen
Karel Verspaget en Pinksteren vormen een uitstekende combinatie. Vorig
jaar pakte de snelle man uit Wekerom in de Formido Swift Cup zijn
eerste autosportzege ooit tijdens de Pinksterraces op Zandvoort. Na een
jaar droog te hebben gestaan, sloeg de rijder van Equipe
Verschuur dit keer wederom toe. Tijdens de editie 2008 kwam Verspaget
zelfs twee keer als winnaar over de finish. ,,Ze kunnen het beter de
Karel Pinksterraces gaan noemen, grapte de blije winnaar,
die dankzij twee overwinningen en een bonuspunt voor de snelste
raceronde een megasprong naar plek 4 in het klassement maakte.
Kwalificatie Op zaterdag 10 mei klokslag 12.00 uur ging de 20 minuten
durende kwalificatie van de Formido Swift Cup van start. Bart van
Raamsdonk en de zieke Kim van den Berg waren afwezig. Terwijl hun 27
collegas de bolides de sporen gaven, stond de witte Team
Bleekemolen-wagen van Bart in de pitbox. Van Raamsdonk, die op een
fraaie derde plaats in het kampioenschap stond, zat op dat moment nog
in het buitenland.
,,Ik was met familie in Italië en had voor zaterdagochtend heel
vroeg een vlucht naar Nederland geboekt. De hoteleigenaar zou mij
s nachts op tijd wekken, zodat ik het vliegtuig zou halen. Dat
heeft de man niet gedaan en dus werd ik pas half zeven wakker, precies
het moment dat mijn vlucht vertrok. Dat was vreselijk balen, waardoor
ik de kwalificatie van de Formido Swift Cup miste. En moet ik op
racedag helemaal van achteren starten, baalde Bart.
Surprise
In de beginfase van de kwalificatie zette Hans Bos aanvankelijk de
toon. De winnaar van beide Paas-manches klokte een 2.09,518. Hij werd
gevolgd door vice-kampioen Tim van Gog. Groot was de surprise dat even
later Jasper Bijl in zijn tweede rondje een 2,09,065 neerzette en de
voorlopige P1 pakte.
Heel close
Sandra Douma ging vervolgens naar P2 met 2,09,131 en er was een
2,09,166 voor Jeroen den Boer op plek 3. Debutant Mark van der Aa stond
halverwege op een nette 14de stek met 2,09,776. Collega-nieuwkomer Leo
van der Eijk was 19de met 2,10,448. De rijders zaten heel dicht bij
elkaar. Liefst 15 piloten zaten binnen een seconde van Jasper Bijl. En
de eerste 22 coureurs binnen twee tellen.
Goedlachs Met nog vijf minuten te gaan, bleef Jasper Bijl de te kloppen
man. Karel Verspaget kwam een heel eind, maar eindigde op plek 2 met
slechts 0,066 seconde te kort op de immer goedlachse Bijl, die zijn
eerste pole ooit pakte. Bij de dames was Sandra Douma (uiteindelijk
5de) de beste. Zij heeft Tweede Pinksterdag tijdens de eerste race een
andere dame naast zich op de derde startrij. Suzanne Jager klokte
namelijk de zesde kwalificatiechrono.
Tarzan en grind
Nick Versteegh ging wederom rechtdoor bij de Tarzan-bocht. Tijdens de
Paasraces knalde hij daar hard tegen de vangrail. Nu eindigde de
onfortuinlijke rijder op dezelfde plek in het grind. ,,Maar dit keer
had het een geheel andere oorzaak, stelde Nick Versteegh.
,,De vorige keer had ik pech met de auto, dit keer gleed ik met mijn
voet van het rempedaal. Dat was balen natuurlijk.
Geheim van de pole
Dat Jasper Bijl het tijdens de kwalificatie zo goed heeft gedaan, bleek
een reden te hebben. Hij heeft tussen Pasen en Pinksteren twee keer
getest. Naast een tripje naar Assen heeft de jongere broer van Robbert
Bijl ook nog een zondagochtend op Zandvoort getraind. ,,Ik heb les
gekregen van coureur Danny van Dongen, vertelde Jasper
Bijl. ,,Dat heeft flink geholpen. Op momenten dat ik dacht dat het goed
ging, kreeg ik van Danny nog meer aanwijzingen hoe en waar het nog
beter kon. Met een klinkend resultaat tot gevolg.
Uitslag kwalificatie Swift Cup: 1. Jasper Bijl 2.09,065
2. Karel Verspaget 2.09,131
3. Jeroen den Boer 2.09,166
4. Hans Bos 2.09,257
5. Sandra Douma 2.09,375
6. Suzanne Jager 2.09,528
7. Tim van Gog 2.09,587
8. Niels Langeveld 2.09,599
9. Pieter Schothorst 2.09,603
10. Carlo Bermes 2.09,637
11. Peter Schreurs 2.09,646
12. Marcel Dekker 2.09,653
13. Martin van Rossen 2.09,728
14. Mark van der Aa 2.09,776
15. Björn Cornelissen 2.10,042
16. Paul Flinterman 2.10,068
17. Nick Versteegh 2.10,197
18. Jeroen Slaghekke 2.10,211
19. Leo van der Eijk 2.10,448
20. Daan Stots 2.10,681
21. Niels Kool 2.10,879
22. Alexander Keijzers 2.10,894
23. Robbert Bijl 2.11,119
24. Marcel van Leen 2.11,301
25. Jorg Obluda 2.11,319
26. Maaike de Wit 2.12,124
27. Thomas Cox 2.12,444
28/29. Bart van Raamsdonk en Kim van den Berg: Geen tijd
Race 1
Op maandag 12 mei mogen de snelle Suzukis twee keer voor een
race in actie komen. Voor de start van de eerste manche is er direct
drama voor Jasper Bijl. Tijdens de opwarmronde gaat de pole-man eraf.
De racende Suzuki-dealer uit Hoogland rijdt bij de S-bocht zijn
voorkant tegen de vangrail en heeft veel schade. Voordat de race
begint, ligt de verrassende winnaar van de kwalificatietraining van
zaterdag er al uit.
Ik was overenthousiast
,,Bij het opwarmen van de banden ging het in de aanloopronde
mis, vertelde Jasper na afloop. ,,Ik voelde toch wel veel
druk. Het was voor mij immers ook de eerste keer dat ik op pole stond
en had dit nog nooit meegemaakt. Ik was gewoon iets te agressief en
overenthousiast. Ze hadden me de tip gegeven om met name de
achterbanden zo goed mogelijk op te warmen, maar daarin ging ik dus te
ver. Ik had ook flink wat schade, dus was de race al klaar voordat deze
begonnen was.
Safety car Omdat de wagen van Jasper Bijl met schade op de baan staat en
er olie op het asfalt ligt, gaat het 27 wagens tellende veld achter de
safety car van start. Ondertussen settelen de fans van Niels Langeveld
zich op de hoofdtribune.
Met het spandoek Hup Langeveld gas erop, rijd die Swift naar de
top zijn zij klaar voor een mooie Swift-strijd over 12 ronden.
De echte start Na één rondje safety car gaat het pak op weg met
een rollende (her)start. Karel Verspaget, als tweede getraind, neemt de
kop. Jeroen den Boer, Hans Bos en de dames Sandra Douma en Suzanne
Jager volgen. Tim van Gog dringt al snel aan bij Suzanne, terwijl Tim
op zijn beurt Niels Langeveld, Pieter Schothorst, Carlo Bermes en
Marcel Dekker in zijn spiegels ziet. Ook Martin van Rossen junior en
debutant Mark van der Aa zitten nog steeds in de lange, spannende trein
van twaalf wagens.
Even later zet Van der Aa zijn wagen zelfs voorbij aan zijn veel meer
ervaren collega-rijder Van Rossen junior, vorig jaar toch veelvuldig
podiumklant
Grasmaaien
Na de derde ronde komt Peter Schreurs de pits in. De opvallende gele
wagen heeft onderhoud nodig. Daardoor verliest de snelle man uit
Rijssen kostbare tijd.
Na de vierde doorkomst lijkt Hans Bos in de Tarzanbocht aan Jeroen den
Boer voorbij te gaan. Maar Den Boer geeft niet op en kan dankzij de
betere lijn in de Gerlach-bocht zijn tweede positie terugpakken.
Ondertussen gaat Suzanne Jager in de Gerlach even door het gras,
waardoor ze haar vijfde plaats moet prijsgeven aan Tim van Gog. De
Haarlemse kan haar weg vervolgen op P6.
Spannend Het blijft heel spannend. Karel Verspaget blijft leiden, maar
een tweede zege ooit (hij won vorig jaar ook met Pinksteren al een
keer) is nog lang niet zeker. Jeroen den Boer blijft in zijn nek
hijgen, terwijl Hans Bos ook nog binnen de seconde zit. Sandra Douma
moet een klein gaatje met het leidende trio toestaan.
Debutanten Halfweg koers gaat Carlo Bermes eruit. De Duitser uit het
Douma Frensch Power Team spint en eindigt in het grind. Ondertussen
doen de debutanten het goed. Mark van der Aa ligt op een mooie negende
plaats, terwijl de vanaf P19 gestarte Leo van der Eijk zich inmiddels
keurig heeft opgewerkt naar een 13de stek. Jörg Obluda, die zich
als 25ste had gekwalificeerd, heeft ook een vijftal plekken gewonnen en
rijdt rond op P21.
Op het dak
In de negende ronde gaat het mis met Paul Flinterman. Bij het uitkomen
van de Tarzanbocht krijgt hij een tikje van Robbert Bijl en gaat hij
met zijn wagen over de kop. De Zandvoorter, familie van de eerste
Nederlandse Formule 1-rijder ooit Jan Flinterman, glijdt op zijn dak
naar de grindbak. Gelukkig kan Paul zich snel uit zijn netelige
situatie bevrijden en steekt hij zijn duim op naar de mensen langs de
kant.
Feestje én onfortuin
Voordat het onfortuin toesloeg voor Paul Flinterman, kende de
Zandvoorter juist een goed weekend. ,,Ik ga steeds beter. Tijdens de
kwalificatie op zaterdag zat ik nog maar een seconde van de snelste
rijder af. Omdat het veld dit keer zo ongelooflijk dicht bij elkaar
zat, stond ik op startplek 16. Maar de vorige keren moest ik nog
anderhalve tel tot twee seconden toegeven, dus ik kom steeds
dichterbij. Toen ik mijn kwalificatietijd van 2:10,068 zag, vierde ik
echt een feestje in mijn Swift, lachte de rijder van
Certainty Racing. ,,Tijdens de eerste race op Tweede Pinksterdag ging
het ook heel erg goed. Totdat ik in de slotfase eraf schoot.
Bij het uitkomen van de Tarzan-bocht werd ik aangetikt door Robbert
Bijl. Robbert treft geen blaam, maar ik ging daardoor wel over de kop
en eindigde op mijn dak in de grindbak. Het was heel erg zuur om
zon goede race zo te eindigen. Helaas was de schade dermate
groot, dat ik later op de dag de tweede wedstrijd moet missen. Maar we
gaan hard sleutelen om over drie weken weer van de partij te zijn. Ik
heb nu al weer zin in de Jubileumraces, 31 mei en 1 juni op Circuit
Park Zandvoort, aldus Flinterman.
Weer safety car Gevolg van Paul Flintermans ongeluk is dat weer de safety car
de baan op komt. We zitten inmiddels in de tiende van in totaal twaalf
ronden. De vraag is of er nog geracet kan worden of dat het veld met
een sc-fase over de finish zal komen. Dankzij snel wegsleepwerk van de
marshalls gaan we toch nog twee rondjes sprinten naar de meet.
Grind
Mark van der Aa gaat voor de herstart door het grind en verliest twee
plaatsen. Hij wordt van achteren aangetikt en valt terug naar P11.
Martin van Rossen junior (9de) en Marcel Dekker (10de) profiteren.
Niels Langeveld gaat ook vooruit en pakt P6 af van Suzanne Jager. In de
hectische slotfase valt Björn Cornelissen nog uit.
Zege Verspaget
Karel Verspaget gaat ondertussen op de winst af. Hij knippert met zijn
lichten naar zijn team van Equipe Verschuur en gaat juichend over de
meet.
Jeroen den Boer en Hans Bos pakken ook weer een podiumplaats. In de
laatste ronde valt Nick Versteegh nog uit doordat een andere rijder hem
aantikt. Hij lag op een keurige P12. Nu wordt de Hagenaar als 21ste
geklasseerd en mist hij derhalve toch wat kampioenschapspunten. De
snelste ronde gaat met 2.08,624 naar Hans Bos, waardoor de
klassementsleider nog een bonuspunt scoort. Bart van Raamsdonk, die
helemaal achteraan gestart was als 27ste, eindigt toch nog als 14de en
verdient daarmee twee puntjes.
Goed voor mijn kampioenschap
,,Het was een leuke race, maar ik kon Karel helaas net niet
voorbij, vertelde Jeroen den Boer na afloop. ,,Maar het
is goed voor mijn kampioenschap als ik voor Hans Bos blijf
eindigen.
Leuke wedstrijd Hans Bos
Hans Bos had van de eerste race genoten. ,,Het was een leuke
wedstrijd, zei hij, nadat hij op het podium wederom met
de champagne had mogen spuiten. ,,Ik lag al snel op plaats drie, maar
had mijn grote concurrent in het klassement, Jeroen den Boer, voor me.
Jeroen kan goed verdedigen, dus was het lastig om hem te passeren. Maar
om kampioen te worden, hoef je ook niet alles te winnen. Je moet vooral
heel constant rijden en met een derde plek heb ik weer veel punten
veroverd. Bovendien heb ik de eerste manche de snelste raceronde
gereden, waardoor ik nog een bonuspunt verdiende, aldus
de Gorinchemmer.
Lekker duwen en trekken
Jeroen Slaghekke had zich op het snelle asfalt van Circuit Park
Zandvoort heerlijk vermaakt. ,,Ik had me als 18de gekwalificeerd, maar
tijdens de eerste race ging het een stuk beter. Ik werkte goed samen
met mijn ploeggenoot Daan Stots, die bij me in de buurt reed.
Samen konden we lekker naar voren rijden. Een inhaalraceje is altijd
mooi natuurlijk. Ik ben een mannetje of zes, zeven gepasseerd en heb
lekker kunnen duwen en trekken. Dat maakt het racen erg
leuk, aldus de onlangs 16 jaar geworden Jeroen Slaghekke.
Uitslag eerste Swift Cup-race Pinksteren: 1. Karel Verspaget 12 ronden
2. Jeroen den Boer op 0,317 seconde
3. Hans Bos op 0,650
4. Sandra Douma op 1,830
5. Tim van Gog op 2,212
6. Niels Langeveld op 2,752
7. Suzanne Jager op 4,130
8. Pieter Schothorst op 4,807
9. Martin van Rossen jr. op 5,283
10. Marcel Dekker op 5,953
11. Mark van der Aa op 12,430
12. Jeroen Slaghekke op 18,429
13. Daan Stots op 19,346
14. Bart van Raamsdonk op 19,514
15. Alexander Keijzers op 19,720
16. Marcel van Leen op 20,127
17. Maaike de Wit op 20,721
18. Jörg Obluda op 20,885
19. Thomas Cox op 21,136
20. Nick Versteegh op 38,016
21. Leo van der Eijk op 1:18,283 Uitgevallen: Björn Cornelissen, Paul Flinterman, Robbert Bijl, Carlo Bermes, Peter Schreurs, Jasper Bijl. Niet gestart: Kim van den Berg, Niels Kool. Snelste raceronde: Hans Bos in 2:08,624.
Race 2
Bij de start van de tweede race verzilvert Karel Verspaget zijn
pole-position en pakt hij wederom de kop. Jeroen den Boer handhaaft
zich op P2, voor Hans Bos. Tim van Gog snoept op zijn beurt de vierde
stek van Sandra Douma af. Niels Langeveld volgt op de zesde stek,
terwijl Martin van Rossen junior goed is gestart met een jump van P9
naar 7. Hij wordt gevolgd door Pieter Schothorst.
Dames
In de eerste ronde gaat het niet goed met de dames. Suzanne Jager
eindigt in het grind van de Masters-bocht. Even later spint Maaike de
Wit in de rondte, maar zij kan haar weg ondanks veel
tijdverlies wel vervolgen. Jasper Bijl, die na zijn
onfortuinlijke avontuur in de eerste race nu als 26ste en laatste moest
starten, ligt na één rondje op P21.
Weg lopen Na twee ronden van de 12 lappen tellende heat loopt Karel
Verspaget iets weg van de concurrentie. De coureur heeft ooit raceles
gekregen van zijn supersnelle dorpsgenoot uit Wekerom, Jaap van Lagen.
Karel Verspaget heeft blijkbaar goed opgelet want hij is vele malen
sneller dan tijdens de vorige Swift-races met Pasen.
Inhalen Tim van Gog laat ondertussen zien waarom hij vorig jaar de
vice-kampioen van de Formido Swift Cup is geworden. Hij is inmiddels
klassementsleider Hans Bos gepasseerd en ligt op de derde stek en dus
op podiumkoers.
Niels Langeveld is op zijn beurt Sandra Douma voorbij en ligt vijfde.
Bart van Raamsdonk is ook goed onderweg. Na vier ronden is hij
opgeklommen van P14 naar de tiende positie.
Grind
Terwijl Karel Verspaget verder en verder wegloopt (al dik 3 seconden na 5 ronden), maakt Hans Bos een foutje.
Hij gaat te ruim door een bocht, moet even door het grind, waardoor de
dubbele racewinnaar van Pasen terugvalt naar een negende positie. Hij
rijdt nu achter de knalgroene Swift van Marcel Dekker. Ook Sandra Douma
heeft niet de echte snelheid. Ze verliest nu wederom een plekje aan
ploegmaat Martin van Rossen junior. Sandra is wel de beste dame op P6.
Prachtig gevecht
Bij het ingaan van de zevende ronde is er een prachtig gevecht achter
Verspaget. Tim van Gog en Niels Langeveld weten beiden Jeroen den Boer
te verschalken, waarna Martin van Rossen jr. ook aanpikt en eveneens de
Wijzonol-rijder passeert.
Tim van Gog, die nu op de tweede plaats ligt, krijgt echter een domper
te verwerken. Hij moet van de wedstrijdleiding een drive through doen
vanwege inhalen tijdens een gele vlag-situatie. Daardoor liggen Niels
Langeveld en Martin van Rossen junior virtueel op een tweede en derde
plaats.
Jasper Bijl is ondertussen nog steeds flink aan het inhalen. De van P26
begonnen piloot is inmiddels 15de en derhalve in de
kampioenschapspunten beland.
Tim van Gog was na afloop van de race niet blij
Pits in
Na acht ronden duikt Tim van Gog de pits in voor zijn drive through
penalty. Hij valt terug naar P18. Niels Langeveld ligt nu officieel
tweede, maar heeft wel zeven snelle Swifts in de nek hijgen. Karel
Verspaget lijkt niet meer ingehaald te kunnen worden. Niels Langeveld
heeft met nog vier ronden te gaan al bijna zes tellen achterstand op de
ontketende Verspaget.
Wijze lessen
Er zijn nog twee rondjes van dik 4 kilometer per stuk te gaan. Terwijl
Robbert Bijl en Björn Cornelissen de pits bezoeken, heeft Pieter
Schothorst de wijze lessen van Tim en Tom Coronel goed in zich
opgenomen, want hij weet Sandra Douma te passeren en op een keurige
vijfde stek te sturen.
Slotronde
In de slotronde hebben Niels Langeveld en Martin van Rossen junior een
intens gevecht. Bij het opkomen van de Hunzerug lijkt Van Rossen junior
de tweede plaats te pakken, maar na een touché met Niels
Langeveld wordt hij naast de baan getikt. Dat kost de Utrechter heel
veel tijd en plaatsen. Hij zou uiteindelijk pas als 23ste geklasseerd
worden. Niels Langeveld kan door maar lijkt van slag door het voorval.
Hij valt terug naar P7. Na afloop krijgt Langeveld, net als Van Rossen
junior overigens, bovendien een straf van 30 seconden voor het kiften
met Martin van Rossen junior. Daardoor valt hij terug naar P20 en houdt
hij geen punten over aan zijn enerverende wedstrijd.
Profiteren
Karel Verspaget wint riant met bijna tien seconden voorsprong. Hij
scoort bovendien een bonuspunt met de snelste raceronde (2:09,445).
,,Het kan niet beter hè, glom dé man van
het weekend na afloop. ,,Ook een compliment aan mijn team. Equipe
Verschuur heeft echt een superauto voor me neergezet. Dit was een heel
andere race dan vanmorgen. Ik kon nu direct weg rijden en met dik
verschil winnen. De zeges zijn meer dan welkom, want ik wil aan het
eind van het seizoen graag in de topdrie van het klassement eindigen.
Ik zie de komende races rooskleurig tegemoet, aldus Karel
Verspaget.
Profiteren Jeroen den Boer profiteerde van het geheel tussen Langeveld en
Van Rossen junior en gaat als tweede over de finish. ,,Hoewel ik last
had van onderstuur en steeds minder wordende remmen, toch weer tweede.
Het was een mooi weekend voor me, aldus Jeroen den Boer.
Eerste podium Pieter Schothorst
De pas 16-jarige Pieter Schothorst tekent voor een surprise door zijn
eerste podium (derde plaats) te noteren. De jonge Huizenaar was na
afloop bijzonder happy. Hij had zich het hele weekend in de toptien
gehandhaafd, met het ereschavot na de tweede Pinkster-heat als absoluut
hoogtepunt.
,,Ik had na de eerste manche een paar heel goede tips van mijn
leermeester Tom Coronel gekregen, stelde de tiener.
,,Tijdens de openingsrace was ik teveel bezig met het verdedigen van
mijn positie en finishte ik als 8ste. In de tweede wedstrijd had ik
mijn focus meer naar voren. Dat ging hartstikke goed; één
mannetje inhalen, twee mannetjes inhalen, zo ging het. Omdat bovendien
wat rijders voor me van de baan spinden en ik lekker kon pushen,
eindigde ik uiteindelijk als derde. Toen ik doorhad dat ik al in mijn
tweede Suzuki Swift-weekend mijn eerste podium zou gaan scoren, begon
ik in de wagen te schreeuwen van vreugde. Wat een superervaring. Dit
smaakt zeker naar meer, aldus een heel blije Pieter
Schothorst, die in het klassement op een gedeeld negende plaats met
zijn ploeggenoot Jeroen Slaghekke staat.
Sterk debuut Mark van der Aa
Vlak achter Pieter Schothorst eindigt Marcel Dekker op een fraaie
vierde stek. Debutant Mark van der Aa pakt een keurige 7de plaats,
terwijl Bart van Raamsdonk zijn opmars ziet stuiten op P8. Mark van der
Aa had zich prima vermaakt tijdens zijn eerste optreden in de Formido
Swift Cup. ,,En er zit zeker nog meer in, denkt de
Tilburger. ,,Tijdens de training was mijn auto niet helemaal oké
vanwege een kapotte linker-voordemper.
Daardoor miste ik, denk ik, tijdens de kwalificatie twee tienden van
een seconde. Omdat alles zo dicht bij elkaar zat, scheelde die twee
tienden direct 8 startplaatsen. Niettemin kon ik me tijdens de races
lekker naar voren rijden. In de eerste manche ging ik snel van positie
14 naar 9, maar werd ik tijdens een safety car-situatie helaas van
achteren aangereden. Dat kostte me zeker twee posities en daardoor
finishte ik als 11de. Dat ik de snelheid heel goed had, bleek wel uit
de tijden. Ik had na Hans Bos de snelste rondetijd van
iedereen!, stelde Mark van der Aa verheugd. ,,In de
tweede heat reed ik naar P7 en had ik in de slotfase een fantastisch
gevecht met mijn teamgenoot Bart van Raamsdonk. Dat knokken met elkaar
maakt racen zo leuk, zeker omdat ik van Bart won. Ik ga dit jaar vaker
rijden in de Formido Swift Cup. Ik ben er zeker op Zolder bij. Wellicht
dat ik ook de Jubileumraces op Zandvoort en de wedstrijden op Assen
meedoe. Maar dat hangt mede af of ik genoeg sponsoring bij elkaar weet
te krijgen. Ik hoop dat t gaat lukken, aldus de
enthousiaste rijder.
Niet helemaal mijn weekend
Sandra Douma finisht dit keer als zesde. De in Naarden woonachtige
Friezin hield een beetje gemengde gevoelens over aan de Pinksterraces.
Hoewel ze dankzij de resultaten naar de derde positie in het
tussenklassement steeg, had de snelle blondine tijdens de twee manches
graag wat meer naar voren gezeten. ,,Het was niet helemaal mijn
weekend, stelde Sandra na afloop. ,,Helaas was mijn wagen
niet top. Ik merkte dat de banden met het warme weer heel snel
afbouwden. Vooral tijdens de tweede race was ik geregeld aan het
schaatsen, zo enorm gleed ik over het asfalt. Dat was wel balen. Maar
aan de andere kant moet je, als je in het klassement hoog wilt
eindigen, heel regelmatig je punten pakken. Dat heb ik wel weer gedaan,
dus dat is zeker positief, aldus de racende teambaas van
het Douma Frensch Power Team.
Inhaalrace
Jasper Bijl eindigt zijn inhaalrace als 12de, waardoor hij toch nog
vier punten voor het kampioenschap weet te scoren. ,,Ik ben mijn team
ontzettend dankbaar dat het ze gelukt is de auto voor de tweede race
weer klaar te krijgen, vertelde Jasper. ,,Vanaf de 27ste
startplaats heb ik het eerst even rustig aan gedaan. Toen ik voelde dat
het goed ging, ben ik gaan inhalen en kwam op een twaalfde plaats uit.
Met dit resultaat ben ik erg blij.
Erg naar mijn zin
Vlak achter Jasper Bijl finishte Nick Versteegh als 13de. Ook hij toont
steeds meer progressie als rijder. Tijdens de eerste manche had hij
zich al goed verbeterd vanaf startpositie 17 naar plek 12, waarna hij
ongelukkig uit de wedstrijd werd gecaramboleerd door een
collega-rijder. In de tweede manche moest Nick Versteegh daardoor vanaf
een matige 21ste plek starten, maar werkte hij zich maar liefst acht
plaatsen naar voren. ,,Ik heb echt leuk gereden, vertelde
de jonge Hagenaar na afloop. ,,Het is wel jammer dat ik vaak in de
eerste helft van de races moet inkomen. Maar de tweede helft ga ik
altijd erg sterk en haal ik meerdere rijders in. Ik had vandaag tijdens
de tweede manche een erg leuk gevecht met Alexander Keijzers. Als je op
een spannende maar faire manier met elkaar kunt knokken, zoals wij
deden, dan is racen zo ontzetten leuk. Ik heb het tijdens de
Pinksterraces dan ook erg naar mijn zin gehad!
Enerverende races
Versteeghs ploeggenoot bij Douma Frensch Power, Thomas Cox, kon al met
al terugkijken op een tweetal enerverende races. De pas 17-jarige
inwoner van Vianen reed in race 1 van een 27ste naar een 19de positie.
,,In de eerste manche had ik een slechte start en was eigenlijk een
beetje de aansluiting kwijt. Mede door de safetycar kon ik weer
aanhaken, inhalen zat er de laatste twee ronden niet meer in. In race
twee was mijn start goed. Ik werd echter in alle gevechten een paar
keer geraakt waardoor ik zelfs in de Tarzanbocht een keer spinde. Ik
kwam achter Maaike de Wit de baan weer op maar kon haar niet meer
inhalen waardoor ik als 22ste de finish passeerde.
Dik tevreden
Swift-rookie Alexander Keijzers had zich twee keer in de punten
gereden. De ploegmaat van Jeroen den Boer werd 15de en 14de. De eerste
wedstrijd leverde Alexander Keijzers maar liefst zeven plaatsen winst
op ten opzichte van zijn 22ste startpositie. ,,Het was door de warmte
erg zwaar maar ik kon er een paar passeren en ook profiteren van fouten
van anderen. In de tweede wedstrijd reed ik rond de 14de plaats maar
schoot in een bocht rechtdoor. Ik hield het gas erop waardoor ik toch
weer uit de grindbak kon komen en maar twee plaatsen verloor. Daarna
raakte ik nog in gevecht met Nick Versteegh, maar die kon ik niet meer
passeren. Het is pas mijn tweede raceweekend dus met deze resultaten
ben ik dik tevreden.
Jammer
Robbert Bijl zag twee fraaie races door toedoen van anderen voortijdig
eindigen. ,,Ik begon race één als 23ste en was op weg
naar de 13de plaats toen die rijder toch naar binnen sneed en me vol
raakte. Daarmee was het meteen over, stelde de oudere
broer van Jasper Bijl. ,,In de tweede manche gebeurde precies
hetzelfde. Ik zat in de Tarzanbocht al naast iemand toen die toch de
ideale lijn pakte en me raakte. De sporing was weg en toen begon de
temperatuur van de motor ook nog op te lopen. Erg jammer want de
snelheid was er.
Supergaaf debuut
Leo van der Eijk noemde zijn eerste raceweekend op een verhard circuit
supergaaf. De inwoner van Nieuwerkerk aan den IJssel
heeft al de nodige ervaring in rally-racing, maar hard rijden over
asfalt was nieuw voor de scholier. ,,Zon eerste weekend moet je
natuurlijk flink wennen. Maar ik maakte duidelijk progressie. Tijdens
de kwalificatie op zaterdag was ik 19de. Als je bedenkt dat de eerste
vijftien coureurs, veelal met meer race-ervaring, binnen een seconde
van elkaar zaten, heb ik het goed gedaan, stelde de
rijder van Dekker Racing. ,,De eerste race ging ook supergaaf.
Ik heb veel jongens kunnen inhalen en lag op een mooie 12de plaats.
Helaas kreeg ik een tijdstraf en viel ik terug naar P21. In race twee
moest ik tevens vanaf die positie starten. Ook die wedstrijd heb ik wat
jongens kunnen inhalen, maar helaas verloor ik het contact met het
veld. Met positie 16 miste ik helaas net mijn eerste
kampioenschapspuntje. Maar het racen was echt heel leuk. Ik doe in
principe maar één keer mee met de Formido Swift Cup. Maar
mocht ik er sponsors bij krijgen, lijkt het me zeker mooi om vaker mee
te doen. Het is superleuk!, aldus de enthousiaste Leo van
der Eijk.
Uitslag tweede race Swift Cup Pinksteren: 1. Karel Verspaget 12 ronden
2. Jeroen den Boer op 9,457 seconden
3. Pieter Schothorst op 10,017
4. Marcel Dekker op 10,298
5. Hans Bos op 11,158
6. Sandra Douma op 11,417
7. Mark van der Aa op 15,140
8. Bart van Raamsdonk op 16,219
9. Daan Stots op 16,590
10. Carlo Bermes op 16,992
11. Jeroen Slaghekke op 18,687
12. Jasper Bijl op 21,423
13. Nick Versteegh op 23,699
14. Alexander Keijzers op 24,384
15. Peter Schreurs op 29,151
16. Leo van der Eijk op 32,485
17. Tim van Gog op 33,778
18. Marcel van Leen op 33,871
19. Jörg Obluda op 36,065
20. Niels Langeveld op 41,496
21. Maaike de Wit op 47,564
22. Thomas Cox op 48,324
23. Martin van Rossen junior op 1:16,810
24. Björn Cornelissen op twee ronden
25. Robbert Bijl op drie ronden Uitgevallen: Suzanne Jager Niet gestart: Kim van den Berg en Niels Kool Snelste raceronde: Karel Verspaget in 2:09,445
Stand na de Pinksterraces: 1. Hans Bos 69 punten, 2. Jeroen den Boer 65, 3. Sandra Douma
49, 4. Karel Verspaget 48, 5. Bart van Raamsdonk 38, 6. Niels Langeveld
36, 7. Marcel Dekker 34, 8. Carlo Bermes 27, 9/10. Pieter Schothorst en
Jeroen Slaghekke 23, 11. Suzanne Jager 21, 12. Martin van Rossen jr.
17, 13. Peter Schreurs 15, 14/15. Daan Stots en Mark van der Aa 14, 16.
Tim van Gog 13, 17. Jasper Bijl 9, 18. Alexander Keijzers 7, 19. Nick
Versteegh 6, 20/21. Kim van den Berg en Paul Flinterman 2.
Terwijl Piet Paulusma vakantiegangers al adviseerde terug naar huis te
komen, omdat Nederland afgelopen week het warmste land van Europa was,
werden in tropische omstandigheden de Pinksterraces verreden op Circuit
Park Zandvoort. Waar de temperatuur buiten opliep tot 30 graden
Celsius, steeg de thermometer in de wagens tot wel boven de 60 graden!
Na slechts enkele malen te hebben getest in zijn nieuwe BRL V6 bolide,
stond Henry Zumbrink afgelopen weekend klaar om van start te gaan voor
het nieuwe seizoen. In de vrije trainingen reed de coureur uit
Amerongen een schitterende derde tijd en tijdens de eerste kwalificatie
in de snelle wagen, wist hij een zevende tijd neer te zetten voor de
startopstelling van de eerste race van het nieuwe seizoen.
Het BRL V6 kampioenschap heeft een aantal ervaren rotten in de
frontlinies van de klasse, waaronder Sandor van Es en Donald Molenaar,
maar ook Christiaan Frankenhout en Phil Bastiaansen. Met de twee
laatsten had Zumbrink veel van doen in de eerste race. Na diverse
ronden mooie gevechten te hebben gestreden en vele inhaalacties over en
weer, moest Henry genoegen nemen met een zevende positie,
tevens de startplaats voor race 2.
Ook in de tweede race mocht Henry het gevecht aangaan met Frankenhout,
maar was nu degene die aan het langste eind trok. Mede dankzij het
uitvallen van Jacky van der Ende, behaalde de rookie in
de BRLs de vijfde plaats in de race, waarmee hij tevens de
vijfde positie in het kampioenschap heeft. Een niet onverdienstelijk
resultaat voor een eerste weekend in deze klasse en dit biedt zeker
potentie voor de rest van het seizoen, waarin Henry zich verder kan
gaan ontwikkelen als coureur.
Henry Zumbrink over het afgelopen weekend: Het is duidelijk dat
de jongens die in deze klasse rijden heel erg veel ervaring hebben, dat
heb ik gemerkt in de races van afgelopen weekend. Ik verbaasde me over
mijn eigen resultaten, vooral dat ik, ondanks een klein foutje, de
zevende positie wist te halen in mijn eerste kwalificatie in deze
racewagen! Het was een topweekend, ik heb veel geleerd en heb zeer veel
zin in de rest van het seizoen en ben zeer blij met dit
resultaat!
Uitslagen BRL-V6 kampioenschap, Pinksterraces, Circuit Park Zandvoort:
Race 1:
1. Donald Molenaar, 11 ronden;
2. Sandor van Es op 2.253;
3. Nelson van der Pol op 3.212;
7. Henry Zumbrink op 6.863;
Race 2:
1. Donald Molenaar, 11 ronden;
2. Sandor van Es op 0.433;
3. Donny Crevels op 1.027;
5. Henry Zumbrink op 11.791;
Tussenstand BRL-V6 na twee races:
1. Donald Molenaar 42;
2. Sandor van Es 35;
3. Donny Crevels 29;
5. Henry Zumbrink 20;
De volgende race wordt verreden in het weekend van 5 en 6 juli tijdens het DPP Festival op het TT Circuit van Assen.
Henry Zumbrink wordt dit jaar gesteund door:
Volvo Reede Amerongen, Shell Reede Amerongen, Uem Autoschade, Alres Products
PLAYBOY VAN ES HOME, LIEBHERR W&H NEMAASKO, Janssen Staalbouw
Rica Engineering, Explora Ede, Autohandel Henk Heikamp, Okker reclame
Intraserve new media concept, Impact Incasso, GPS parkeer systemen, Trime Line, mijn vader en Giel, mijn monteur.
Nico Verdonck verkreeg kort voor aanvang van het autosport seizoen een
stoeltje bij het team van RP Motorsport. De Italiaanse equipe durfde
met Verdonck de uitdaging aan met deelname in het Italiaans F3
kampioenschap. Verdonck bedankte het gestelde vertrouwen van de
Italianen tijdens de eerste race middels twee uitstekende podia. De
rappe Belg zat voor het eerst aan het stuur van de nieuwe Dallara 308
met Fiat-motor, op het snelle en moeilijke circuit van Mugello, dat
door Ferrari F1 vaak als testcircuit gebruikt wordt.
Na een moeizame start in de vrije trainingen, de bolide kende batterij
problemen, wist de talentvolle Belg zijn stijgende lijn in te zetten.
De kwalificatie leverde een respectievelijk zesde en vijfde positie op.
Ondanks mijn beperkte kennis van het circuit en van de nieuwe
auto slaagden wij er toch in, met andere afstellingen, de prestaties
gevoelig te verbeteren, vooral in de snellere bochten. Het gevoel was
echter nog niet optimaal, verklaarde Verdonck, die de eerste
race vanaf een zesde positie startte.
Verdonck stond gedreven aan de start voor de eerste race. Hij
verschalkte zijn concurrenten, en reed naar het podium. De zesde
startpositie is aan de buitenkant, de minst goede, vertelde
Verdonck. Toch was mijn start behoorlijk, vooral de eerste
meters, maar nadien had ik te veel spin, zodat ik het voordeel ten
opzichte van mijn concurrenten niet kon behouden. In de eerste bocht
werd ik in de tang genomen door twee andere wagens en viel terug naar
P5. Na twee ronden kon ik op t einde van het rechte stuk een
tegenstander uitremmen en nam de vierde plaats in beslag. Tijdens ronde
7 zette ik mijn voorganger zodanig onder druk dat hij van de baan ging.
De weg lag nu open naar een derde plaats.
De tweede race startte Nico Verdonck aan de gunstige binnenzijde en
hoe.. Hij rukte meteen op naar de kop en ging in duel met de leider.
Die kon aan de binnenzijde van de bocht de koppositie echter behouden.
Nico bleef aandringen, maar koos uiteindelijk verstandig voor de
punten. Het seizoen is nog lang.
Door mijn uitstekende start kon ik de piloot in pole-position
wel bedreigen maar zijn ritme lag nog iets te hoog, zodat ik mijn
tweede plaats veilig stelde. Toch heb ik de overtuiging dat wij stap
voor stap dichter bij de top komen, liet de RP Motorsport
coureur weten, die opnieuw het podium kon betreden.
Dankzij de briljante voorbereiding van RP Motorsport, kenden Nico en
zijn team weinig technische problemen, wat bijdroeg tot het vinden van
de juiste afstellingen en uitzicht bood op uitstekende resultaten.
Als we onze prestaties tijdens het hele weekend bekijken, kunnen
we concluderen dat elke keer we op de piste kwamen, onze rondetijden
scherper stelden. Dat betekent dat we de goeie richting uitgaan en dat
belooft veel voor de toekomst, besloot Verdonck.
BRL V6: Molenaar gaat met alle hoofdprijzen naar huis
De BRL had tijdens de Pinksterraces een seizoensouverture onder
stralende zonneschijn. De twee races van de klasse konden geen groter
contrast hebben, want terwijl race 1 een saaie optocht was, streden in
race 2 drie man de gehele race om de overwinning. Constante factor was
echter het team van Collé. Donald Molenaar ging vanaf
poleposition met beide overwinningen aan de haal, terwijl Sandor van Es
ondanks een slijmbeursontsteking aan de rechterschouder twee keer
tweede werd. Nelson van der Pol en Donny Crevels werden derde.
Nieuwe gezichten
De opening van het nieuwe seizoen bracht zoals traditioneel weer een
aantal nieuwe namen met zich mee. Allereerst was daar natuurlijk Henry
Zumbrink, die na zijn titel in de BRL Light een promotie verdiende naar
de BRL V6. Het is heel anders rijden dan een BRL Light, maar
echt moeilijk is het niet.
Je moet redelijk driftend rijden, maar dat deed ik in de Light
eigenlijk ook al; als daar de achterkant weg dreigde te glijden,
corrigeerde ik dat door gas bij te geven in plaats van te remmen, dus
dat moet ik nu eigenlijk ook gewoon doen.
Nog twee grote namen
Behalve Zumbrink werden er ook twee grote namen toegevoegd aan het
startveld. Phil Bastiaans reed in 2004 en 2006 ook al in de BRL en is
ook in 2008 weer van de partij.
Nog een nieuwe Limburger was er te vinden in Jos Menten, die ook zijn
sporen al verdiende in de autosport. BRL-man en eveneens Limburger
Harry Maessen was trots op de nieuwe namen. Ik ben er trots op
dat er weer twee grote namen aan de klasse worden toegevoegd. Dat deze
ook nog uit dezelfde regio als ik komen geeft het persoonlijk nog een
extra tintje.
Pijplijn
Een mooi veld van dertig rijders (V6 + Light) dus aan de start van de
eerste BRL-race, maar hier zullen er waarschijnlijk nog wel een paar
aan toegevoegd worden. Er zijn er nog wat op vakantie en er zit
nog wat in de pijplijn, verklaarde Harry Maessen.
Volgens de paddockgeruchten zou Ricardo van der Ende een grote kans
maken om het in het BRL V6-veld op te gaan nemen tegen zijn broer Jacky.
Eén rondje doet het hem Op zaterdagmiddag 20 over 1 had de BRL twintig minuten de tijd
om de startvolgorde te bepalen voor race 1. Deze twintig minuten hadden
ze echter totaal niet nodig, want de temperatuur lag zo hoog dat de
banden dusdanig snel aftakelden dat de eerste ronde voor bijna iedereen
het snelste was.
Eigenlijk was mijn tweede rondje veel beter dan de eerste, toen
ik nog een paar foutjes maakte, legde Molenaar uit. De
banden waren in de tweede ronde echter al dermate verslechterd dat het
eerste rondje toch de snelste was. Dat zie je ook aan alle snelste
rondes, bijna iedereen reed die in ronde 1 of 2.
Slipstreamen
Het was dus een soort van one-lap-qualifying, waarin kampioen Donald
Molenaar zich de snelste toonde. Sandor en ik spreken altijd af
om samen naar buiten te gaan, net iets later dan de rest om een vrij
rondje te hebben. Toen ik wegreed stond Sandor echter nog omhoog
waardoor hij wat later was. Al bandenopwarmend zag ik hem komen, maar
toen ging hij me plotseling voorbij. Ik wist niet waarom, maar toen zag
ik dat Nelson van der Pol eraan kwam. Dus ging ik maar snel achter
Sandor aan, terwijl het normaal andersom is. Nu kon ik dus een keer
slipstreamen en dat heeft me de poleposition opgeleverd.
Geen schouderklopjes voor Van Es De voorste startrij werd zoals vaak bezet door beide
Collé-rijders, want Sandor van Es eindigde op twee tienden van
zijn teamgenoot. Een prima prestatie, die wel wat schouderklopjes
opleverde. Deze kwamen Van Es echter heel slecht uit. Ik heb
slijmbeursontsteking in mijn rechterschouder. Daarmee sukkel ik al
enige tijd en de meeste pijn is ook al weg, maar ik heb er nog steeds
weinig kracht in. Ik heb al twee kuren achter de rug en heb gisteren
nog een spuit in mijn gewricht gehad, maar het begon vandaag na een
rondje of vijf alweer pijn te doen. Het zal dus flink doorbijten worden
om maandag twee keer twaalf ronden te overleven. Als je me ziet
terugvallen heb ik de auto misschien wel in de vijf laten staan.
Prima start V6-loopbaan
Achter de twee Collé-rijders kon Nelson van der Pol als enige
binnen de seconde van Molenaar blijven. Donny Crevels eindigde als
vierde, voor het PS Autosport-duo Jacky van der Ende en Christiaan
Frankenhout. Op de zevende plaats was er de prima prestatie van Henry
Zumbrink, die totaal geen last van aanpassingsproblemen lijkt te
hebben. Dit is een prima start van mijn V6-carrière. Er
had iets meer ingezeten, want ik maakte een klein foutje, maar ik ben
desondanks tevreden. De zevende tijd, op negen duizendste van de nummer
zes en slechts een halve seconde van de nummer drie, vind ik een mooi
resultaat. Zeker gezien het feit dat ik niet zon tijdrijman ben.
De druk ligt dan hoog, alles moet perfect zijn in die twee rondjes en
dat ligt mij niet zo als racen. Dat belooft dus wat voor maandag.
Uitslag kwalificatie BRL V6: 1. Donald Molenaar: 1:51.000
2. Sandor van Es, op 0.200
3. Nelson van der Pol, op 0.922
4. Donny Crevels, op 1.118
5. Jacky van der Ende, op 1.374
6. Christiaan Frankenhout, op 1.480
7. Henry Zumbrink, op 1.489
8. Phil Bastiaans, op 1.585
9. Niels Bhouwhuis, op 1.891
10. Barry Maessen, op 2.067
Van der Pol jaagt
Terwijl het BRL-veld zich opmaakt voor de vliegende start zijn het de
Collé-rijders Molenaar en Van Es die op de voorste startrij het
tempo mogen bepalen, maar daarachter is Nelson van der Pol op zijn
qui-vive. De rijder van het SRE Team duikt naast Sandor van Es die met
zijn ervaring de aanval echter weet te weerstaan. Ik kwam prima
van start en lag eigenlijk tweede, maar toen kwam ik in de tang te
zitten bij beide Collés en moest ik de tweede plaats toch
weer opgeven, legde Van der Pol uit.
Inhalen
Slechte start is er van Donny Crevels, die als vierde van start gaat,
maar als zesde de openingsfase uitkomt. Crevels ziet beide PS
Autosport-bolides van Jacky van der Ende en Christiaan Frankenhout aan
zich voorbij komen en zal dus weer aan het inhalen moeten. Dit is aan
Crevels echter wel besteed, want uit dit vaatje heeft hij al vaker
moeten tappen. De blauwe bolide meldt zich nadrukkelijk aan de staart
van Frankenhout en even later volgt dan ook de aanval.
Deze slaagt, waarna ook Van der Ende eraan moet geloven. Weer zoekt
Crevels even naar het gaatje om vervolgens toe te slaan. Op de vierde
plaats heeft hij zijn startplaats weer terug, maar het gat naar
voorganger Van der Pol is inmiddels al aardig uitgelopen.
Neutralisatie
Een oliespoor, veroorzaakt door een BRL Light-wagen, veroorzaakt een
safetycarsituatie, die door iedereen met gemengde gevoelens wordt
ontvangen. Leider Molenaar ziet zijn veilige marge verdwijnen als
sneeuw voor de warme Zandvoortse zon. Bij de start was Van der
Pol erg scherp, maar daarna hadden we een veilig gaatje. Wat dat
betreft kwam de safetycar dus niet zo goed uit, maar dat gaf ons wel de
mogelijkheid om het even wat rustiger aan te doen. Het was namelijk
bloedheet in de auto en tijdens de safetycarfase konden we even
bijkomen. Dan draait de motor wat minder toeren dus wordt het iets
minder heet, terwijl de rijwind nog steeds voldoende koeling geeft. Dat
was wel even lekker.
Uitkomst
Wie hier ook baat bij had was Sandor van Es, die na enkele ronden
alweer behoorlijk last begon te krijgen van zijn schouder. Die
safetycar was echt een uitkomst, want ik had na drie rondjes al alle
moeite om de linkerbochten door te komen. Het was al een hele moeite om
de bocht überhaupt door te komen, laat staan dat ik ook nog mooie
lijnen kon rijden. Die safetycar was dus wel gewenst. Nummer
drie Van der Pol was hier minder over te spreken. Ik zat net
lekker in mn ritme en zag dat Sandor wat minder ging, dus ik had
liever doorgegaan. Maar ja, dat heb je natuurlijk niet voor het
zeggen.
Harmonica
Nadat de safetycar het veld een aantal ronden voorging werd het veld
met nog een kleine zes minuten weer losgelaten. Wederom kon Donald
Molenaar een veilige marge opbouwen naar teamgenoot Sandor van Es, die
op zijn beurt ook een gat sloeg naar Nelson van der Pol. Op plaats vier
weet Crevels de twee teamgenoten van PS Autosport achter zich te
houden, die samen nog een robbertje uitvechten. Christiaan Frankenhout
aast op de vijfde plaats, maar Jacky van der Ende weet zijn plaats met
verve te verdedigen.
Buffer Aan kop rekt het veld in die tweede fase van de race al snel
uit, waardoor er niet echt sprake is van spanning om de kopposities.
Donald Molenaar weet zich gebufferd door zijn teamgenoot en kan
relatief rustig aan doen. Ik moest echter wel blijven pushen,
want ik weet van mezelf dat als ik niet blijf pushen foutjes ga maken.
Misschien dat de mensen achter mij wel al bezig waren met het sparen
van de banden of zo, dat heb ik dus niet echt kunnen doen. Ik hoefde
echter ook weer niet echt te vechten, dus wat dat betreft hebben de
banden ook weer niet zo heel veel geleden.
Slijtageslag
Ondanks dat er om de kopposities niet echt wordt geknokt was het echter
nog steeds een erg zware race, want terwijl buiten de temperatuur al
zomerse vormen aan had genomen, werd het in de auto al helemaal heet.
Het loopt op tot zon zeventig graden en dan heb je dus
ook geen stuurbekrachtiging, legt Molenaar de situatie uit.
Daar kun je niet op trainen, behalve dan dat ik in de winter een
keer heb gesquasht met de verwarming op veertig graden. Maar je lichaam
moet heel erg wennen aan deze situatie, vooral in de eerste race van
het jaar. Daarna komt je lichaam weer een beetje in het ritme, dus
vanmiddag wordt het misschien al iets beter.
Zwaar racen Het was dus al zwaar racen voor Jan Modaal, wat dan te denken
van iemand met slijmbeursontsteking in zijn schouder. Ik kon de
bochten amper doorkomen, ik had helemaal geen kracht in mijn schouder.
De pijn viel wel mee, maar het was dus gewoon een gebrek aan kracht. Ik
zat er na de derde ronde al bijna doorheen, maar had geluk met die
safetycar. Als je dan namelijk nog negen ronden moet, dan lukt dat
niet. Nu waren het nog drie rondjes, die kon ik dan nog net wel
doorbijten. Aanvallen was er echter niet bij, dat koste nog meer
kracht.
Achteruit kijken Achter de twee Collé-koplopers volgde Nelson van der
Pol, die in plaats van aan te sluiten bij de mannen voor hem teveel
naar achteren zat te kijken. Ik merk zelf dat het gat naar voren
steeds kleiner wordt, ik kom qua tijden steeds dichterbij. Maar in de
race zat ik te veel naar achteren te kijken, waar Donny Crevels
naderde. Je moet eigenlijk naar voren kijken, maar uiteraard moet je
hetgeen achter je zit ook in de gaten houden.
Ik kon Donny echter achter me houden en mocht dus nog naar het podium.
Ik hoop echter in de volgende race verder naar voren te komen. Als ik
dan niet in gevecht hoef met Donny kan ik wellicht de aansluiting
houden bij de Collés en als Van Es dan moe wordt kan ik
daar misschien van profiteren.
Zeer solide
Achter Crevels eindigde het duo van PS Autosport, waarbij Jacky van der
Ende zijn teamgenoot achter zich kon houden. Christiaan Frankenhout
liet een klein gaatje naar zijn teamgenoot en had meer druk van
achteren dan dat hij naar voren kon geven. Henry Zumbrink kende
namelijk een zeer solide openingsrace en hij zat constant op de zevende
plaats die hij bij de kwalificatie al vergaarde. Op een halve seconde
van Frankenhout eindigde Zumbrink dan ook als zevende.
Op plaats acht en negen eindigde ook een duo; Ferdinand Kool had vlak
achter zich Niels Bouwhuis. Bouwhuis was eerder in een fel duel
verwikkeld met Barry Maessen, maar deze strijd eindigde toen Maessen in
de grindbak terecht kwam en al spinnend veel stof deed opwaaien.
Banden te koud
Tiende werd debutant Jos Menten, die bijna de hele race duelleerde met
Dick Freebird. Je kunt aan de auto zien dat er op het scherpst
van de snede werd geracet, want ik heb her en der wat kusjes gehad. Dat
hoort er echter bij, want er werd verder gewoon heel fair geracet. Ik
ben echter niet zo tevreden, want ik heb de hele race te veel
onderstuur gehad.
De reden voor het onderstuur lag hem in de banden, die toch wel
verrassend voor de tropische omstandigheden te koud waren.
Ik had ze niet voldoende opgewarmd, omdat ik dacht dat het beter
was als ze in het begin wat kouder waren en dan wat later in de race
zouden pieken, dan dat ze na een paar rondjes al ernstig terug zouden
vallen. Dit was echter een miscalculatie, want ik had bij de start en
de eerste paar ronden veel problemen. Toen waren ze eindelijk goed op
temperatuur, gooit de safetycarsituatie weer roet in het eten. Al met
al ben ik misschien wat te conservatief geweest, ik hoop dat ik in race
2 nog wat plaatsjes goed kan maken.
Uitslag race 1 BRL V6:
1. Donald Molenaar, 11 ronden
2. Sandor van Es, op 2.253
3. Nelson van der Pol, op 3.212
4. Donny Crevels, op 3.516
5. Jacky van der Ende, op 5.467
6. Christiaan Frankenhout, op 6.391
7. Henry Zumbrink, op 6.863
8. Ferndinand Kool, op 7.844
9. Niels Bouwhuis, op 7.954
10. Jos Menten, op 12.013
Startchaos
De start van de BRL V6 verloopt zeer chaotisch. Aan kop sluit iedereen
netjes bij elkaar aan, terwijl Henry Zumbrink zesde plaats van
Christiaan Frankenhout overneemt. In het middenveld gaat het echter
mis. Jimmy van der Ende tikt Niek Jansen aan die naar links schiet en
tegen Peter Gerhards aanrijdt.
De twee schieten allebei rechtsaf de muur in en stranden aan het einde
van de pitstraat. Dit levert niet zo heel veel rotzooi op, maar de
wedstrijdleiding besluit wel dat de autos daar weg moeten en
gooit de safetycar de baan op.
Van Genderen heeft niet zijn weekend
Wim van Genderen eindigde in race 1 laatste in de BRL V6 omdat zijn
powershift het niet deed. Dit kon voor race 2 verholpen worden, dus
hoopte Van Genderen op vooruitgang, maar deze droom spatte al gauw
uiteen. De splitter kwam onder mijn voorwiel terecht. Ik kon
niet meer insturen omdat er linksvoor iets kapot was, de schokdemper of
de wiellager of zo liep aan en dat moest dus verholpen worden.
Omdat de safetycar nog op de baan was verloor Van Genderen relatief
weinig tijd, maar de Topfashionist was iets te enthousiast met
wegrijden. Ik reed weg en toen ik instuurde zag ik dat mijn
rechter portier niet was dichtgemaakt. Ik kreeg al snel de meatballvlag
dus ik ben nog maar even naar binnen gegaan om de deur dicht te laten
doen. Met een ronde achterstand is ook race 2 alweer verlopen.
Het enige positieve aan dit weekend was dat het in het vervolg
alleen maar beter kan.
Eindelijk racen
Terwijl de race eigenlijk nog steeds niet aan de gang is, zit iedereen
te wachten tot de autos zijn weggehaald. Dit duurt lang, maar
uiteindelijk mogen de BRL-bolides dan toch weer aan de gang.
Het lukt Molenaar niet om een heel groot gat te slaan naar zijn
teamgenoot, maar Van Es blijft netjes achter zijn teamgenoot,
waarschijnlijk wel tevreden zijnde met zijn tweede plaats ondanks de
blessure. Nelson van der Pol ruikt echter bloed en zit op de bumper van
Van Es. Crevels en Van der Ende sluiten aan, daarachter pakt
Frankenhout de plaats van Henry Zumbrink weer terug.
Wie gaat wie pakken?
Terwijl Nelson van der Pol aanspraak lijkt te mogen maken op de tweede
plaats van Van Es, moet hij ook naar achteren goed uitkijken. Daar zit
namelijk Donny Crevels op het vinkentouw en hij heeft de snelheid goed
te pakken. Wanneer Van der Pol even niet oplet doet Crevels een goede
move voorbij aan Van der Pol en hij pakt de derde plaats. Terwijl
Crevels de aansluiting zoekt bij de Collé-bolides moet Van der
Pol een beetje afhaken.
Crevels zet fantastisch duel in gang
Met de derde plaats in handen laat Donny Crevels zien wie op dat moment
de snelste man van het veld is, want hij rijdt heel snel naar de staart
van de twee Collé-bolides. Een optocht zoals in race 1 zal er
dus zeker niet zijn, want Crevels heeft het op zijn heupen. Niet lang
nadat hij de aansluiting met Van Es heeft gevonden zet hij de aanval
in. Van Es kan zich niet verdedigen en moet als derde aansluiten.
Het was niet zozeer de blessure die ervoor zorgde dat ik mij
niet verdedigde, het was meer de verdienste van Donny. Hij zette
namelijk erg onverwacht, maar resoluut, de aanval in en toen was ik te
laat om te reageren. Ik had de deur wel dicht kunnen gooien, maar dan
hadden we elkaar geraakt en daar heb je niets aan. Bovendien had mijn
schouder dan ook weer een extra klap opgelopen.
De fout in Door het gevecht met Van Es slaat Molenaar een klein gaatje,
maar dit rijdt Crevels in een mum van tijd weer dicht. Ik had
tijdens de safetycarfase mijn banden iets te enthousiast opgewarmd,
waardoor ze niet meer zo goed waren, legde Molenaar uit.
Toen ze achter mij gingen vechten had ik een gaatje, maar dat
reed Donny binnen een ronde dicht. Hij is in het algemeen al de enige
die ons bij kan houden en dat bleek nu ook weer. Het wachten was op de
aanval en daar ging hij de fout in.
Gaatje maken
Crevels zet de aanval namelijk in in de Bocht Zonder Naam, maar dit
doet hij aan de verkeerde kant. Zo lukt het Molenaar niet alleen om de
aanval af te slaan, maar hij slaagt er ook meteen in om voor zijn
teamgenoot een gat te creëren waardoor Van Es Crevels weer kan
aanvallen. Ik kon hem naar buiten duwen en zo kon ik voor Sandor
een gat creëren wat hem weer de tweede plaats opleverde.
Het levert Van Es nog bijna meer op dan de tweede stek, want hij zet
zijn auto naast die van zijn teamgenoot en samen naderen ze de
Nissanbocht. Toen werd het nog spannend, ja, aldus
Molenaar. Hij zat dichtbij en ik dacht we zien wel wat er
gebeurt. De race was nog te kort om verstandig te gaan worden,
maar gelukkig pakte alles netjes uit.
Goed kant
De twee duiken samen op de bocht af, maar Molenaar zit aan de goede
kant en Van Es kiest eieren voor zijn geld. Ondanks de blessure stort
Van Es zich dus nog wel vol in de gevechten. Ik werd eigenlijk
opgezweept door de strijd en de adrenaline. Ik had tijdens de
safetycarsituatie zitten rekenen en wist dat het nog hooguit drie of
vier rondjes zou zijn. Dan zet ik mijn tanden er in en ga nog even tot
het gaatje. Het zal ongetwijfeld niet goed zijn geweest voor mijn
schouder, maar we hebben nu weer vijf weken om daarvan bij te komen tot
de volgende race is.
In de clinch
Toen Donald en Donny samen in de clinch gingen kon ik Donny weer
voorbij gaan, vervolgt Van Es. Ik was nog dichtbij
Donald, maar we hebben vorig jaar al eens samen in de grindbak gestaan,
dat leek me in deze fase van het seizoen niet zon goed
idee.
Zo graag derde
En zo gaan de twee Collé-rijders toch weer samen aan kop en met
de finish in zicht betekent dit ook de einduitslag. Hiermee moet de
snelste man van de race dus genoegen nemen met de derde stek, maar na
plaats vier in race 1 is dit nog altijd beter. Om op zon
manier derde te worden vind ik helemaal geen probleem, reageerde
Crevels.
We hadden na race 1 wat dingen aan de auto veranderd en daardoor
kon ik het tempo nu wel bijhouden en kon ik de Collés ook
aanvallen. Ik had Donald bijna te pakken, maar ik zat aan de verkeerde
kant en toen kwam van Es weer voorbij. Helaas, maar het was wel een
mooie race.
In de schaduw
Terwijl al het publiek is gefocust op het geweldige gevecht op kop,
speelt zich ook daarachter nog het nodige af. Nelson van der Pol moet
afhaken bij de drie koplopers en wanneer hij dan ook nog een foutje
maakt kan Jacky van der Ende hem voorbij gaan.
Van der Ende lijkt op een mooie vierde plaats af te koersen, totdat
zijn PS Autosport-bolide het begeeft en Van der Ende gedesillusioneerd
moet uitstappen. Dit geeft Van der Pol weer de vierde plaats in handen.
Uitstekend debuut
Daarachter is er de prima prestatie van Henry Zumbrink. De
Light-kampioen heeft zich razendsnel aangepast aan de BRL V6 en rijdt
zich uiteindelijk naar de vijfde plaats. In de openingsfase passeerde
hij Christiaan Frankenhout, die hem bij de herstart weer terugpakte.
Uiteindelijk is het echter Zumbrink die aan het langste eind trekt.
Bij de herstart waren mijn banden niet warm genoeg en daardoor
ging ik dwars. Dat kostte me een plaats aan Frankenhout, maar die
plaats heb ik later weer teruggepakt. Al met al is dit een goed
debuutweekend geweest. Ik moet uiteraard nog veel leren en ben dan ook
niet echt tevreden. De auto was niet super en mijn tijden waren ook
niet zo heel goed. Er is dus nog wat werk voor de boeg, maar we hebben
een redelijke basis gelegd.
Goed debuut
Een eveneens goed debuut was er van Jos Menten, die met de tiende
plaats in race 1 nog niet echt tevreden was, maar zich in race 2
uitstekend naar de zesde plaats reed. Hiermee hield hij mannen als
Ferdinand Kool, Christiaan Frankenhout, Dick Freebird en Niels Bouwhuis
achter zich; toch mannen die al redelijk wat ervaring hebben in de BRL
V6.
Bastiaans hoopt op Harry Een minder goed debuut was er van Phil Bastiaans, die in de
eerste race de pits in moest omdat zijn velg stuk was en in race twee
slechts elfde werd. De ervaren man was dan ook absoluut niet tevreden
over zijn eerste raceweekend. Dit is zoveel anders dan alle
andere autos waar ik in gereden heb, dat ik al mijn bagage over
boord kan gooien en helemaal vanaf nul moet beginnen. Het team is nieuw
voor mij en ik voor hen. En het is toch al twee jaar geleden dat ik
hier reed, dus dan heb je een flinke achterstand.
Testen
Ik hoop dan ook dat het mij wordt gegund om wat te
testen, vervolgt Bastiaans. In de twintig minuten testen
tijdens het raceweekend kun je eigenlijk niets doen, dus ik hoop dat ik
een keer ergens een middagje mag testen. Dat is goed voor mij en ook
goed voor de klasse, want dan kan ik de strijd aangaan met de
koplopers. Zij hebben in de aanloop naar dit jaar ook al drie keer
kunnen testen, dus die achterstand moeten wij inhalen. Op deze manier
zal het seizoen dan al halverwege zijn en dan is de strijd al gelopen.
De team en de auto hebben de potentie en met een keertje testen zit ik
zo bij de topvijf. Misschien moeten we Harry dus maar even lief aan
gaan kijken.
Uitslag race 2 BRL V6:
1. Donald Molenaar, 11 ronden
2. Sandor van Es, op 0.433
3. Donny Crevels, op 1.027
4. Nelson van der Pol, op 4.255
5. Henry Zumbrink, op 11.791
6. Jos Menten, op 13.784
7. Ferdinand Kool, op 15.111
8. Christiaan Frankenhout, op 15.659
9. Dick Freebird, op 15.805
10. Niels Bouwhuis, op 16.015
Tussenstand BRL V6: 1. Donald Molenaar 42
2. Sandor van Es 35
3. Donny Crevels 29
4. Nelson van der Pol 28
5. Henry Zumbrink 20
6. Christiaan Frankenhout 18
7. Ferdinand Kool 17
8. Jos Menten 16
9. Jacky van der Ende 13
10. Niels Bouwhuis 13
BRL Light: Marijn van Kalmthout domineert Pinksterraces
Tijdens de Pinksterraces reed de BRL Light twee races die een bijna
identiek verloop kenden. Beide keren ging Michel Schaap het gevecht aan
met Marijn van Kalmthout, maar beide keren wist Van Kalmthout dit
gevecht ook in zijn voordeel te beslechten en met de overwinning aan de
haal te gaan. Peter Furth deed voor de gelegenheid weer eens mee
op tweedehands bandjes en hij verraste vriend en vijand
door twee keer als derde te finishen.
Bescheiden veldje Het BRL-veld ziet er traditioneel kolossaal uit, maar de elf
BRL Lights waren toch wel sterk in de minderheid tegen hun grote
broertjes. Tussen de elf Lights stond oude bekende Zandvoorter Peter
Furth. Het is een eenmalige actie, ik heb die auto toch nog
steeds staan, dus dan vind ik het altijd wel leuk om in Zandvoort weer
een keer mee te doen.
Op tweedehands bandjes van Marijn en zonder getest of zo te hebben ga
ik gewoon leuk proberen te mee te rijden. Misschien dat ik later in het
jaar nog een keertje meedoe als ze hier weer zijn, maar dat zien we dan
wel weer.
Nieuwe namen
Ook nieuwe namen waren er in de BRL Light. Zo debuteerde Leo Kurstjens
in de klasse, na een lange carrière in de karts. Ik heb
zon dertien of veertien jaar gekart bij AT Motorsport. Toen die
de stap maakten naar de BRL Light vorig jaar begon dat idee ook bij mij
te spelen en ben ik dit jaar ook ingestapt. Ik ben hier puur uit hobby,
ik verwacht geen al te grote prestaties.
Andere debutant was Maarten Overdijk, die voorheen nog als
Autosport.nl-journalist met pen en papier door de paddock liep, maar
dit jaar in wist te stappen bij het Fanzonely Team. Het is
allemaal op de korte termijn geregeld, dus we zijn er eigenlijk nog
niet echt klaar voor. We moeten elkaar nog allemaal leren kennen, de
auto, de monteurs en de coureur, dus we gaan dit weekend gewoon zoveel
mogelijk proberen te leren.
Ideale gelegenheid
Tot slot was er nog Michel Schaap, die vorig jaar ook deelnam aan de
BRL Light, maar voor dit jaar het plaatje niet rond kreeg. Echter stond
de auto van Frank Gielens en Johan van Beek leeg omdat beiden met
blessures te kampen hadden. Dit was voor Schaap de ideale gelegenheid
om zich in de kijker te spelen bij de BRL Light. Ik was erg blij
met deze mogelijkheid want ik vind dit een geweldige klasse om in te
rijden. Het veld is competitief, de autos zijn leuk en de sfeer
is goed. De twee blessures kwamen mij nu goed uit, maar ik hoop de rest
van het jaar ook nog te kunnen rijden. De eeuwige zoektocht naar
geld
Veel rijden Terwijl de BRL V6en in de kwalificatie zo min mogelijk
ronden probeerden te rijden, gebruikten de meeste BRL Light-coureurs de
volle twintig minuten kwalificatie om maar tot een zo perfect mogelijk
rondje te komen. Minder ervaring en het moeten uitwijken voor
V6en zijn toch de problemen waar verschillende Light-rijders mee
te kampen hebben en dus maakten zij volledig gebruik van de beschikbare
baantijd.
Het ziet er goed uit
Enige uitzondering op deze regel was Marijn van Kalmthout, die na het
moeizame 2007 weer fris en fruitig aan het nieuwe seizoen kan beginnen
en gelijk ook maar de poleposition scoorde. Het is lekker om zo
weer terug te komen. We hebben flink wat problemen gehad afgelopen
week, toen reed er bij het testen een auto bij me achterop. De jongens
hebben twee dagen flink lopen beuken om de auto weer klaar te krijgen
en daar kwamen gisteren ook nog koppelingsproblemen bovenop. Ze hebben
de auto echter in orde gekregen en ik kon vandaag een goede ronde
rijden. In de tweede ronde reed Niek Jansen per ongeluk bij mij
achterop en daardoor verboog mijn uitlaat. Toen had het geen zin meer
om door te rijden, maar later bleek dat de marge toch ruim voldoende
was. Het ziet er goed uit, maar een race blijft een race. Het eerste
punt is in ieder geval vast binnen!
Ruime marge
Van Kalmthout had inderdaad een ruime marge, want nummer twee, gastrijder Michel Schaap, gaf negen tienden toe op de poleman.
Derde eindigde René Zwikker, die in de ochtend nog riep Marijn
(in de vrije training anderhalve seconde sneller) wel te kunnen
uitdagen. Ik riep tegen iedereen dat Marijn op nieuwe banden
stond en de anderhalve seconde dus wel goed te maken waren. Ik was de
rest echter een beetje voor de gek aan het houden, want ik heb ze niet
verteld dat ik zelf ook op nieuwe banden stond. De seconde achterstand
was dus wel ingecalculeerd en een derde plaats is een mooi
resultaat.
Plaatselijke coryfeeën Derde werd Niels Hartvelt, voor de plaatselijke coryfeeën
Theo Stor en Peter Furth. Eric van den Munckhof werd zevende voor
debutant Leo Kurstjens. Dick van der Donk werd negende voor Maarten
Overdijk. Elfde en laatste eindigde Femke Terpstra.
Uitslag kwalificatie BRL Light:
1. Marijn van Kalmthout, 1:55.204 4.204
2. Michel Schaap, op 0.908
3. René Zwikker, op 1.012
4. Niels Hartvelt, op 1.220
5. Theo Stor, op 1.504
6. Peter Furth, op 2.133
7. Eric van den Munckhof, op 2.632
8. Leo Kurstjens, op 2.809
9. Dick van der Donk, op 3.829
10. Maarten Overdijk, op 4.677
11. Femke Terpstra, op 5.811
Dringen in verkeerde volgorde Bij de start van de BRL Light-race was er sprake van een
misverstand, waardoor het veld verkeerdom stond opgesteld. Dit was dus
een nadeel voor de polesitter en alle andere mannen aan de oneven kant,
want zij stonden nu ineens aan de buitenkant van de baan in plaats van
aan de binnenkant. Ik zou eigenlijk aan de binnenkant moeten
starten en dan kun je gemakkelijk verdedigen, maar nu stond ik dus aan
de buitenkant en moest ik buitenom. Dat is niet zo fijn,
reageerde Van Kalmthout. Nummer twee Michel Schaap maakte gelijk van
dit buitenkansje gebruik om de leiding over te nemen. Ik zat aan
de binnenkant en remde zelfs nog een paar V6en uit. Toen kon ik
als leider verder.
V6en uitremmen
Dat Schaap nog wat V6en uit kon remmen had ermee te maken dat de
Lights dit keer hadden besloten om bij de start gewoon aan te sluiten
achter de V6en. In het verleden werd er nog wel eens een
gaatje laten vallen, maar we zijn toch één veld,
reageerde Schaap. Als zij op het gas gaan doe ik dat ook, en in
principe trekken zij ons er op het rechte stuk toch gemakkelijk uit. In
de drukte in de eerste bocht moet je dan altijd maar hopen dat je uit
de problemen blijft, maar dat is voor iedereen hetzelfde.
Bij blijven Bij die start greep Schaap dus de leiding, terwijl polesitter
Marijn van Kalmthout ook René Zwikker nog voorbij zag komen.
Ik had René echter weer zo te pakken en kon toen het gat
dichten naar Schaap, analyseerde Van Kalmthout. Dit werd beaamd
door Schaap: Ik sloeg in het begin een klein gaatje, maar Marijn
had de snellere wagen en hij dichtte het gat vrij snel.
Achter de drie leiders sluiten Niels Hartvelt, Theo Stor en Peter Furth
aan op dezelfde plaatsen als ze zijn gestart. Ook daarachter weten de
Light-rijders redelijk bij te blijven en in ieder geval op de baan te
blijven.
Een beetje irriteren
In de openingsfase ontstaat een spannend gevecht tussen de twee leiders
Michel Schaap en Marijn van Kalmthout. Laatstgenoemde lijkt de snellere
wagen te hebben, maar Schaap is uit het goede racehout gesneden en weet
met zijn ervaring Van Kalmthout het leven flink zuur te maken.
We zaten lekker te knokken, ik kon hem lekker een beetje
irriteren en achter me houden, zonder verkeerde dingen te doen
overigens, reageerde Schaap.
Oliespoor
In het achterveld kon Fanzonely-debutant Maarten Overdijk redelijk
meekomen. Hij zat in een flink duel verwikkeld met Leo Kurstjens en
Dick van der Donk toen hij de keerzijde van de autosport ervoer. Zijn
motor ploft in de Kinzobocht en een gigantisch oliespoor blijft achter.
Het was erg jammer dat dit al in de vierde ronde gebeurde, want
ik wilde natuurlijk zoveel mogelijk baantijd maken. Daarbij kwam ook
nog eens dat ik lekker kon vechten, dat had ik in eerste instantie
eigenlijk niet verwacht.
Zo groen als gras
Ik merkte al eerder dat er iets mis was, maar later was dat weer
even weg, vervolgde de debutant uit Waddinxveen. Toen
plofte de motor en was ik voor het team nog allemaal data aan het
aflezen. Daardoor liet ik eigenlijk per ongeluk de auto verder
doorrollen waardoor er een flink oliespoor ontstond. Ik ben natuurlijk
ook nog zo groen als gras, dus dan kan zoiets gebeuren.
Strijd gaat onverminderd door
De safetycar komt een aantal ronden de baan op zodat de
baancommissarissen de baan weer kunnen fatsoeneren. Als het veld weer
wordt losgelaten voor de laatste zes minuten gaat de strijd tussen de
twee koplopers weer gewoon verder. Van Kalmthout lijkt nog steeds de
snellere en passeert Schaap ook, maar even later ligt Schaap weer op
kop. Ik haalde hem in, maar dacht toen dat ik geel zag hangen.
Ik wist het eigenlijk niet zeker, dus besloot ik hem maar weer voorbij
te laten, om het daarna weer opnieuw te proberen. Voor Schaap
was dit een aangename verrassing. Ik dacht dat ik hem wel kwijt
zou zijn, maar toen ging hij op het rechte eind plotseling op de rem
staan en kon ik er weer omheen. Toen konden we weer vooraan
beginnen.
Definitieve tik
Dat deed Van Kalmthout ook en uiteindelijk deelde hij in de
Renaultbocht de definitieve tik uit. Hij kwam beter uit de
vorige bocht en dook aan de binnenkant. Daar was geen houden meer
aan, reageerde Schaap, die in de laatste ronde de leider aan de
horizon zag verdwijnen. Ik denk dat het verschil zon
anderhalve seconde was, dus toen hij eenmaal voorbij was kon hij ook
wegrijden.
Een zwaarbevochten maar verdiende overwinning dus voor Van Kalmthout.
Het was een erg enerverende race. Het was jammer dat de
safetycar ertussen kwam, maar daarna ging het gevecht weer gewoon
verder. Ik zag dat Michel wat wegliggingsproblemen had dus ik wist dat
ik hem kon pakken. In de laatste ronde had ik vrij baan en kon ik nog
uitlopen. Een fantastisch resultaat.
Duveltje uit een doosje
Ook achter de twee koplopers is de strijd hevig, want René
Zwikker, Niels Hartvelt, Theo Stor en Peter Furth azen allen op de
laatste podiumplaats. In eerste instantie is het Theo Stor die goed
zijn best doet en oprukt naar de derde plaats.
Daarachter zit Niels Hartvelt die ook wel oren heeft naar het podium.
Hartvelt zet de aanval in, maar hij komt in aanraking met Stor. Theo
gaat in de rondte, terwijl Hartvelt de baan wel in het rechte spoor
weet te houden. De wedstrijdleiding vond het mijn eigen schuld,
maar ik vond het niet zon nette actie van Niels,
reageerde Theo Stor. De wedstrijdleiding veroordeelt Stor inderdaad en
hij krijgt een tijdstraf van dertig seconden.
Oren naar podiumplaats
Niels Hartvelt wist zijn auto dus wel op de baan te houden, maar dat
betekende niet dat hij hiermee ook de derde plaats greep. René
Zwikker en Peter Furth zien de problemen van Hartvelt en schieten hem
voorbij. Daarmee zit Zwikker weer op de derde plaats, die hij ook bij
de start al bezette. Peter Furth heeft bij zijn gelegenheidsoptreden
echter ook wel oren naar een podiumplaats en hij zoekt het gaatje bij
zijn voorganger.
René pakte bij dat oliespoor de wijdere lijn, waardoor op
het vieze gedeelte wel het gat viel. Ik besloot er dan maar in te
duiken en dan zouden we wel zien waar het schip zou stranden. De poging
slaagde en zo kon ik verrassender wijs de derde plaats pakken. En dat
terwijl ik in de voorlaatste ronde nog zesde lag.
Flinke verrassing
Een flinke verrassing dus voor de gastrijder, die het dit hele weekend
op tweedehands bandjes moest doen. Ik kon ze zaterdag totaal
niet bijhouden en had ook niet verwacht dat vandaag te kunnen op deze
oude banden. Ik had het hele weekend al last van overstuur en daar
hebben we de afstelling op aangepast. Dat pakte goed uit want hij reed
stukken beter en ik kon hetzelfde tempo rijden als de mannen voor mij.
Ik hoop niet dat de rest in race 2 nog nieuwe banden heeft, maar anders
kan ik ze dan misschien ook wel weer bijblijven.
Best of the rest
Na het verloren duel met Peter Furth eindigde René Zwikker als
vierde, op een kleine halve seconde. Vlak daarachter eindigde Niels
Hartvelt die na zijn akkefietje met Stor dus weer snel verder kon.
Stor verloor uiteindelijk nog een plaats aan Eric van den Munckhof en
eindigde als zevende, maar daar kwamen nog de dertig strafseconden
bovenop. Dick van der Donk schoof hiermee door naar plaats zeven, voor
debutant Leo Kurstjens en nummer negen Femke Terpstra.
Uitslag race 1 BRL Light:
1. Marijn van Kalmthout, 11 ronden
2. Michael Schaap, op 2.094
3. Peter Furth, op 5.974
4. René Zwikker, op 6.403
5. Niels Hartvelt, op 7.027
6. Eric van den Munckhof, op 10.251
7. Dick van der Donk, op 14.373
8. Leo Kurstjens, op 22.752
9. Femke Terpstra, op 38.103
10. Theo Stor, op 40.944
Afwezige
Bij de start voor race 2 blijkt dat de enthousiaste Fanzonely-monteurs
van Maarten Overdijk de auto niet op tijd hebben klaargekregen voor
race 2. We kregen de auto wat laat terug en uiteindelijk kwamen
we net wat tijd tekort om in race 2 te kunnen starten. In een weekend
waarin ik eigenlijk veel kilometers wilde maken, zijn vier racerondjes
niet echt een mooi resultaat, maar we kunnen er niet zoveel aan doen.
Het goede nieuws is wel dat het hele team erg enthousiast is en ik ook
tijdens het A1 GP-weekend zal mogen starten. Nu maar hopen dat we een
keer kunnen gaan testen.
Billen knijpend om de V6en heen De start van race 2 van de BRL Light was tumultueus door een
startincident bij de BRL V6. Daar crashten twee autos op het
rechte stuk en daar moesten alle Light-coureurs omheen. Marijn van
Kalmthout moest op de rem om de autos te ontwijken, terwijl
Michel Schaap meer geluk had en de leiding kon nemen.
Daarachter zit ook Peter Furth flink te jagen, terwijl René
Zwikker aansluit. Theo Stor moet na zijn tijdstraf in race 1 als
laatste starten, maar komt prima weg en rijdt alweer vijfde. De
safetycar komt de baan op om de twee V6en op te ruimen en het
duurt vervelend lang voor de race weer verder kan.
Kopie race 1
Nadat de safetycar voor het veld is verdwenen ontspint zich een race
die erg veel gelijkenissen kent met race 1, eerder op de ochtend. Weer
is Marijn van Kalmthout sneller dan Michel Schaap, maar de ervaren
Schaap weet nog steeds wat verdedigen is. Het snelheidsverschil is
echter te groot, waardoor Schaap Van Kalmthout niet meer achter zich
kan houden. Mijn voordeel lag in de bochten, legde Van
Kalmthout uit. Op het rechte stukken zijn deze autos
gelijk, want we hebben natuurlijk allemaal dezelfde motor. Maar in het
bochten was ik sneller en dat heb ik uitgebuit.
Klap sneller
Behalve het snelheidsverschil was ook het beslissingsmoment identiek
aan de eerste race. Marijn kwam een stuk sneller uit de
Mastersbocht, legde Schaap uit, en dan kon hij hem
richting de Renaultbocht naast mijn auto zetten. Toen hij mij eenmaal
voorbij was, was het pleit beslecht, want hij was gewoon een klap
sneller. En zo kon Marijn van Kalmthout zijn eerste raceweekend
van 2008 dus afsluiten met een poleposition, twee overwinningen en twee
snelste rondes. Helemaal top natuurlijk, dit kan niet
beter.
Zie race 1 Met de strijd om de overwinning dus al gauw beslecht hoeft
Michel Schaap zich weinig zorgen te maken, want ook achter hem is
weinig druk. Het was een bijna identieke race als vanochtend,
dus schrijf maar op, zie race 1. Peter Furth
kopieert net als de koplopers zijn eerste race en hij rijdt wederom
naar het podium. Ook voor mij was het eigenlijk weer het zelfde
verhaal als in race 1; mijn auto was goed en de snelheid zat er lekker
in. Aan het einde van de race had ik wat teveel temperatuur in de
achterbanden waardoor ik de aansluiting verloor.
Oprukkende Hartvelt
Bijna zag Furth zijn podiumplaats nog in gevaar komen, want in de
slotfase kwam Niels Hartvelt gevaarlijk hard richting de staart van de
gele Mickeys-auto. Het had inderdaad geen ronde langer
moeten duren, want dan was hij er denk ik wel voorbij gekomen,
reageerde Furth. Hartvelts opmars kwam echter te laat, want in de
eerste fase van de race was hij nog net als in race 1
in een gevecht verwikkeld met Theo Stor. Zij streden aanvankelijk om de
vijfde plaats, omdat René Zwikker nog vierde lag. Zwikker
verremde zich in duel met Stor en schoot daardoor rechtdoor de grindbak
in. Dit levert Stor en Hartvelt een plaatsje winst op. Uiteindelijk
weet Hartvelt het onderlinge duel in zijn voordeel te beslechten en hij
pakt de vierde stek. Hij rukt nog flink op naar Furth, rijdt in de
laatste ronde nog zijn snelste rondetijd, maar hij komt uiteindelijk
een rondje te kort om de aanval op het podium in te kunnen zetten.
Grote verschillen
Over het algemeen zijn de onderlinge verschillen aan het eind van BRL
Light-race 2 behoorlijk groot. Twee seconden achter Hartvelt eindigt
Theo Stor, vier seconden daarachter eindigt vriend en grootste
concurrent René Zwikker. Eric van den Munckhof eindigt op zes
seconden van Zwikker en drie tellen achter Van den Munckhof eindigt
debutant Kurstjens. Dick van der Donk wordt negende op tien seconden
achterstand.
Moeilijkheden ingecalculeerd
Femke Terpstra had een erg moeilijk weekend en kon het hele weekend nog
niet echt aanhaken bij de mannen voor haar. Ze maakt zich echter nog
geen zorgen, want dit was ingecalculeerd. Het team is goed en de
auto is ook erg goed, we moeten alleen nog aan elkaar wennen.
Er zit veel potentie in dit team en dat merk je aan het feit dat de
auto al meteen goed was en we al gelijk konden beginnen met finetunen.
Dan komt het echter nog neer op aspecten als tactiek, rijderskwaliteit
en ervaring en daar gaan we nu hard aan werken. Daar word ik ook bij
geholpen, dus dat moet in de loop van de tijd wel gaan groeien. Dat het
dit weekend nog erg moeilijk zou worden is niet erg, want we hadden dit
al ingecalculeerd als leerwedstrijd.
Nadeel
Extra nadeel hier was dat ik nog niet zo bekend ben met het
Zandvoortse circuit, ik heb hier pas twee keer gereden, vervolgt
de enige dame in het BRL-veld. En dat terwijl de meeste mensen
in deze klasse hier elke vierkante centimeter kennen; zij kunnen blind
door het Scheivlak, dus die achterstand heb ik al. Dat zal in Assen
echter een stuk beter gaan, want op dat circuit heb ik mijn licentie
gehaald en dat zullen zij dus minder goed kennen. In de tussentijd
moeten we de puntjes op de i gaan zetten, dus we weten wat ons te doen
staat.
Uitslag race 2 BRL Light:
1. Marijn van Kalmthout, 11 ronden
2. Michel Schaap, op 5.856
3. Peter Furth, op 8.121
4. Niels Hartvelt, op 8.222
5. Theo Stor, op 10.231
6. René Zwikker, op 14.471
7. Eric van den Munckhof, op 20.539
8. Leo Kurstjens, op 23.638
9. Dick van der Donk, op 33.786
10. Femke Terpstra, op 48.845
Tussenstand BRL Light: 1. Marijn van Kalmthout 44
2. Michel Schaap 34
3. Peter Furth 30
4. Niels Hartvelt 24
5. René Zwikker 23
6. Eric van den Munckhof 19
7. Theo Stor 17
8. Leo Kurstjens 16
9. Dick van der Donk 16
10. Femke Terpstra 13
Clio Cup: Landmachtdames strijden voorin het front
Tijdens de Paasraces liet Sandra van der Sloot al zien dat we dit
seizoen rekening met haar moeten houden in de Dunlop SportMaxx Clio
Cup. De Pinksterraces leverden vervolgens de eerste podiumplekken op
voor Sandra (zege) en haar teamgenote Sheila Verschuur (derde).
Na vier races voert Paul Vahstal de ranglijst aan. Met zijn pole
position en zege in de tweede race meldde hij zich nadrukkelijk als
titelkandidaat.
Het startveld van de Dunlop Sportmaxx Clio Cup telde op zaterdag 24
autos. Sebastiaan Bleekemolen ontbrak vanwege verplichtingen in
de Porsche Supercup. Dat betekende dat hij de eerste race, op zaterdag,
moest missen en dat hij maandag in de tweede race vanaf de laatste
startpositie zou vertrekken. Michael Bleekemolen was eveneens niet van
de partij. Hij kwam gedurende het pinksterweekeinde in actie in de ADAC
GT Masters. Samen met Ronald van de Laar bestuurde Bleek
op het circuit van Oschersleben een Porsche GT3 Cup S.
Allard Kalff nam als gastrijder het stuur van Michael over. De
Clio-kampioen van 2005 had daarmee een druk weekeinde, want hij
vervulde ook een gastrol in de Formule Ford en in de Toerwagen Diesel
Cup. Erik Struijlaart versterkt vanaf de Pinksterraces het startveld.
Goede start
Addie van de Ven en Paul Vahstal waren tijdens de Paasraces al
succesvol, met een tweede en derde plaats in de tweede race. Gedurende
de kwalificatietraining van de Pinksterraces op een bloedheet Circuit
Park Zandvoort waren de teamgenoten zelfs de bestgeklasseerde rijders.
Paul reed de snelste tijd, op de voet gevolgd door Addie.
Tijdens de opwarmronde hebben we ons meteen vooraan het veld
gepositioneerd, zodat we in onze snelle ronden geen last hadden van
achterliggers, aldus Van de Ven. De banden zijn maar twee
ronden echt snel, dus je moet meteen in de beginfase een goede tijd
zetten.
Het Wijzonol Rhesus Racing Team, het team van het duo, ontving op
pinkstermaandag 200 gasten. Ook daarom was het goede trainingsresultaat
een mooie opsteker voor het team.
Hoevert Vos reed de achtste tijd en dat betekende dat hij in de eerste
race, op zaterdagmiddag, vanaf de beste startplek mocht vertrekken. De
top acht uit de kwalificatietraining wordt immers voor de eerste race
omgedraaid. In de tweede wedstrijd komt de startopstelling wel overeen
met de uitslag van de training.
Mickey Bertram stelde de tiende startplek veilig, daarmee was hij de
snelste rijder in de Olympische klasse. René Steenmetz volgde
hem als tweede (veertiende algemeen), voor Peter Bergervoet
(zeventiende algemeen).
Robert van den Berg (elfde startplek) en Pim van Riet (twaalfde) konden
geen vuist maken. Ik weet niet waarom het niet gaat,
verklaarde Van Riet na de trainingsessie.
Gunstig tikje De eerste race van de Dunlop SportMaxx Clio Cup duurt 45
minuten, inclusief een verplichte pitstop van één minuut.
Vanwege het drukke programma van de Profile Tyrecenter Pinksterraces
kwam de klasse op zaterdagmiddag voor de eerste keer in actie.
Hoevert Vos (Equipe Verschuur) vertrok zoals vermeld vanaf pole
position, met naast zich Sandra van der Sloot in de legergroene Clio
van het Koninklijke Landmacht Racing Team.
De tweede startrij was voor de teamgenoten bij Team Bleekemolen Allard
Kalff en Melvin de Groot. Marcel Duits (Equipe Verschuur) en
soldaat Sheila Verschuur deelden de derde rij.
Sandra van der Sloot pakte bij de start meteen de kop, met dank aan
Allard Kalff die een tikje tegen het achterwerk van de
Clio in camouflagekleuren gaf. Dat was genoeg om Hoevert Vos te
verschalken.
Sandra sloeg meteen een klein gaatje, profiterend van de felle strijd achter haar.
Hoevert Vos moest al snel zijn meerdere erkennen in Allard Kalff, die
sneller was en snel wegliep van de kudde Clios achter hem. Het
gat met koploper Van der Sloot bleef echter constant anderhalve
seconde.
Kostbaar foutje Nadat alle deelnemers hun verplichte pitstop hadden gemaakt,
bleek dat raceleidster Sandra van der Sloot een gat van bijna zes
seconden op haar achtervolgers had opgebouwd. Allard Kalff was zijn
tweede plaats en zijn voorsprong van enkele seconden op zijn
tegenstanders kwijt; hij reed met nog zeven ronden te gaan op de
achterbumper van Melvin de Groot, die op de tweede plaats lag.
Ik verloor het in de Audi S bocht, aldus de gastrijder.
Ik kwam even naast de baan terecht en verloor in die ronde een
paar seconden.
Wat Allard ook probeerde, hij zag geen kans om Melvin te passeren.
Sandra van der Sloot reed ondertussen onbedreigd naar de zege. Achter
de top drie werd er ook fel gestreden om de ereplaatsen.
Vóór de pitstops lag Sheila Verschuur achter de
teamgenoten Addie van de Ven en Paul Vahstal, na de verplichte pauze
waren de rollen omgekeerd.
De jongedame stond onder zware druk van de beide Wijzonol-rijders, maar
liet zich niet tot een foutje verleiden. Dat leverde haar uiteindelijk
een mooie vierde plek op, voor Addie van de Ven en Paul Vahstal.
Daarachter reden drie teleurgestelde rijders achter elkaar. Hoevert Vos
kwam uiteindelijk niet verder dan de zevende plek, voormalig
Clio-kampioen Robert van den Berg moest genoegen nemen met de achtste
plaats en Pim van Riet werd als negende afgevlagd.
Olympische klasse
Mickey Bertram eindigde als twaalfde algemeen, goed genoeg voor de zege
in de Olympische klasse. De jonge coureur was niet tevreden. Ik
heb een foutje gemaakt, dat kostte mij enkele plekken. Hoe dan
ook, de regerend kampioen in de BMW Drivers Trophy van de Samsung BMW
130i Cup maakte zijn rol als favoriet voor de titel wel waar.
René Steenmetz reed een goede race, hij eindigde op vijf
seconden achter Bertram als tweede. Routinier Wilbert van den Burg
greep de laatste podiumplek.
Revanche
Met haar mooie zege nam Sandra van der Sloot revanche voor de
Paasraces, toen ze ook als winnares over de finish kwam maar door een
te korte pitstop naar de vijfde plek werd teruggezet. De auto
was top voor elkaar, prees ze haar team. Na het zetje van
Allard kon ik de leiding pakken. Daarna wilde ik zo snel mogelijk
weglopen, want ik wist niet hoe mijn auto zich tijdens de race zou
houden.
Uiteindelijk reed ze probleemloos naar de zege. Ik was wel
zenuwachtig toen de pitstop eraan kwam, gaf ze toe. Ik
heb expres een seconde te lang gewacht voordat ik de pitstraat
uitreed.
Allard Kalff had kunnen winnen als hij geen foutje had gemaakt, zo
vertelde hij. Dat heeft het team uitgerekend. Ik had een auto
waarmee ik had kunnen winnen.
Melvin de Groot keek terug op een zware race. Allard drong flink
aan. Ondanks dat wij teamgenoten zijn, ging hij het gevecht aan.
Sheila Verschuur kon ook tevreden terugkijken op haar race. Ze hield
goed stand tegen de aandringende Addie van de Ven en Paul Vahstal en
profiteerde nog bijna van het duel tussen Melvin de Groot en Allard
Kalff. In de slotfase van de race kon ik iets weglopen bij mijn
achtervolgers. In de laatste ronde zat ik vlak achter Allard. Op
de finishlijn kwam ze maar een halve seconde tekort op de gastrijder.
Uitslag eerste race:
1. Sandra van der Sloot, 22 ronden in 45:26.474
2. Melvin de Groot, op 8.619
3. Allard Kalff, op 8.818
4. Sheila Verschuur, op 9.333
5. Addie van de Ven, op 10.259
6. Paul Vahstal, op 10.803
7. Hoevert Vos, op 11.974
8. Robert van den Berg, op 12.359
9. Pim van Riet, op 13.409
10. Ronald Morien, op 19.584
Afgetekende zege
In de tweede race mochten Paul Vahstal en Addie van de Ven van de
eerste startrij vertrekken. De teamgenoten wonnen afgetekend, met Paul
voor de jarige Addie. De eerste ronden kon alleen de vanaf de derde
plek gestarte Sheila Verschuur het tempo volgen, zij moest in de derde
ronde met lede ogen aanzien hoe de beide koplopers een gaatje sloegen.
Op de finishlijn hadden de teamgenoten een voorsprong van vijf seconden
op Sheila opgebouwd.
Kan niet beter, vatte Addie van de Ven het teamresultaat
samen. De volgende keer zou ik alleen graag zien dat we in
omgekeerde volgorde over de finish komen. Het tweetal werkte
perfect samen. Ik heb geen poging gedaan om Paul in te halen. We
hadden vooraf afgesproken dat we geen risicos zouden
nemen, lichtte Addie de tactiek toe.
Eerste podiumplek
Sheila Verschuur hoefde zich tot halverwege de race geen zorgen te
maken om haar podiumplek. In de tweede helft van de race sloot de
snellere Allard Kalff zich echter aan. Er ontspon zich ronden lang een
felle strijd, die uiteindelijk door Verschuur werd gewonnen. Haar
eerste podiumplek in de Dunlop SportMaxx Clio Cup was daarmee een feit.
Allard was net iets sneller, gaf ze toe. Het was
een leuk en spannend gevecht.
Sheila had niet verwacht dat ze zo vroeg in het seizoen al zo
competitief zou zijn. In dit veld begin je normaal verder naar
achteren. Met mijn derde plek en de zege van Sandra in de eerste race
laten we zien dat er rekening met ons moet worden gehouden.
Allard Kalff reed een sterke race. Als zesde gestart passeerde hij
achtereenvolgens Marcel Duits en Melvin de Groot en kwam uiteindelijk
0,3 seconde tekort voor een podiumplek.
Duwen en trekken
In het middenveld werden er enkele tikjes uitgedeeld. Pim van Riet en
Ronald Morien kregen beiden de waarschuwingsvlag voorgeschoteld. Van
Riet haalde de finish niet, nadat Morien te laat remde en de Joop
Zoetemelk van de Dunlop SportMaxx Clio Cup van de baan drukte in de
Audi S bocht. Morien kreeg uiteindelijk een tijdstraf van 30 seconden.
Naast Van Riet behoorden Wilko Becker en Mathijs Bakker tot de
uitvallers. Het duo ging gezamenlijk van de baan in de Gerlachbocht,
waarbij de Clio van Becker hard de bandenstapel raakte.
Inhaalrace
Sebastiaan Bleekemolen moest, net als zijn vader, zonder trainingstijd
achteraan starten. De tweevoudig Clio-kampioen reed een mooie
inhaalrace, die hem uiteindelijk op de tiende plaats deed belanden.
Onderweg reed Sebastiaan de snelste raceronde. Michael Bleekemolen
moest met een voor hem nieuwe Clio (zijn auto werd bestuurd door Allard
Kalff) genoegen nemen met de achttiende plek.
Eerste podiumplaatsen
Mickey Bertram is de favoriet voor de titel in de Olympische Klasse.
Mickey lag in de beginfase op kop, maar moest na een stevig duel zijn
meerdere erkennen in René Steenmetz. De 48-jarige coureur
eindigde op zaterdag al als tweede in het Olympische veld.Vorig
jaar heb ik een half seizoen in de Clio Cup gereden, vertelde
hij. Ik ben nu met mijn vierde raceseizoen bezig. Dit weekeinde
heb ik mijn eerste podiumplaatsen behaald.
Bertram moest genoegen nemen met de tweede plek op het erepodium, de laatste beker was voor Peter Bergervoet.
Tot slot een tip voor fans van de Dunlop SportMaxx Clio Cup: de klasse heeft sinds kort een nieuwe website. Kijk op http://www.clio-cup.nl!
Uitslag tweede race:
1. Paul Vahstal, 12 ronden in 24:11.549
2. Addie van de Ven, op 0.435
3. Sheila Verschuur, op 5.463
4. Allard Kalff, op 5.806
5. Melvin de Groot, op 8.197
6. Sandra van der Sloot, op 8.596
7. Robert van den Berg, op 9.716
8. Hoevert Vos, op 10.961
9. Marcel Duits, op 11.985
10. Sebastiaan Bleekemolen, op 13.065
Stand na vier races:
1. Paul Vahstal 54
2. Sandra van der Sloot 48
3. Addie van de Ven 45
4. Pim van Riet 42
5. Ronald Morien 39
6. Sheila Verschuur 39
7. Marcel Duits 37
8. Melvin de Groot 34
9. Allard Kalff 28
10. Sebastiaan Bleekemolen 22
Olympische klasse:
1. Mickey Bertram 29
2. René Steenmetz 21
3. Peter Bergervoet 21
4. Wilko Becker 16
5. Wilbert van den Burg 13
6. Sylvester van Heijningen 7
7. Piet de Gier 5
8. Mathijs Bakker 4
9. Richard Warmerdam 3
10. Dennis de Borst 2
BMW 130i Cup: Bas Schothorst doet goede zaken, met een beetje geluk
De derde en vierde race van de Samsung BMW 130i Cup zijn gewonnen door
Bas Schothorst en Duncan Huisman. De 14.500 toeschouwers zagen tijdens
de Pinksterraces dertien autos aan de start verschijnen. Daarmee
kun je toch een mooie show opvoeren, zoals de deelnemers in met name de
tweede race lieten zien.
Ondertussen laten de teamgenoten Bas Schothorst en Tim Coronel
duidelijk zien dat de titelstrijd dit seizoen wat hen betreft in hun
voordeel beslist gaat worden. In vier races heeft het duo al zeven
podiumplaatsen behaald.
Tijdens de Pinksterraces zou het verbeterde motormanagement van de
Samsung BMW 130i Cup debuteren. Dat moet zorgen voor snellere
rondetijden van de snelste merkencup van Nederland. De introductie werd
echter uitgesteld tot het volgende raceweekeinde. We hebben
gisteren met het systeem getest, waarbij enkele problemen naar boven
zijn gekomen, aldus cupcoördinator Frank Kerseboom op
zaterdag. De oplossing kwam niet boven water. We hebben
vervolgens besloten om geen risicos te nemen en dit weekeinde
nog met het vertrouwde motormanagement te racen.
Nieuwe gezichten
Het startveld telde twee nieuwkomers en een oude bekende
die tijdens de Paasraces ontbrak: Luuk Glansdorp, Toine Nagel en Rintje
Ritsma. Luuk Glansdorp is inmiddels een bekende naam in de autosport.
Glansdorp reed vorig seizoen in het Duitse Formule BMW kampioenschap,
na een carrière in de kartsport waarin hij onder meer
wereldkampioen Rotax Max werd.
In zijn eerste autosportseizoen pakte Luuk vorig jaar een paar
podiumplaatsen in het Rookie-klassement, daarnaast werd hij zevende in
het WK van de klasse.
Ik wilde mijn carrière in de formulewagens voortzetten,
maar dat is voor dit seizoen niet gelukt, vertelde de pas
18-jarige coureur tijdens de Pinksterraces op Circuit Park Zandvoort.
Wat dat betreft richt ik mijn pijlen nu op volgend jaar.
Via zijn begeleider en voormalig coureur Wilko van Vegten kwam Luuk bij
de Samsung BMW 130i Cup en het Certainty Racing Team terecht.
BMW Amsterdam heeft mij vorig seizoen al gesteund. Het
dealerbedrijf is dit jaar mijn hoofdsponsor, aldus Glansdorp.
BMW Amsterdam is tevens partner van het Certainty Racing Team, dus het
contact met het team van Dillon Koster kwam niet als een verrassing.
Luuk rijdt de rest van het seizoen voor het team.
De vrijdag voor de Pinksterraces reed hij zijn eerste ronden in de
raceversie van de BMW 130i. Ik moet erg wennen, was zijn
weinig verrassende reactie. Ik wil voor een topklassering gaan,
maar dat is nu nog niet mogelijk. De eerste kwalificatietraining,
waarin ik twee seconden tekort kwam op de snelste man, viel mij eerlijk
gezegd niet tegen.
Toine Nagel
Toine Nagel bemande de tweede auto van het Renova Euser Team. Ik
heb in 2006 en 2007 twee seizoenen met een BMW 318ti Compact in de
Zomeravondcompetitie gereden, blikte hij terug. Destijds
heb ik met een Seat Ibiza TDi van het vorige model ook aan het Winter
Endurance Kampioenschap deelgenomen.
Na een jaar rust maakte hij tijdens de Pinksterraces zijn
debuut in de Samsung BMW 130i Cup. Ik ben via Frank Kerseboom
bij de klasse terechtgekomen, vertelde hij. Ik ken Frank
van de Rensportschool Zandvoort, waar ik destijds mijn racelicentie heb
gehaald.
Net als voor Luuk, geldt ook voor Toine dat hij flink moet wennen aan
de BMW 130i in racetrim. Anderhalve week geleden reed ik mijn
eerste rondjes. Deze auto gaat een stuk harder. Met mijn Compact reed
ik rondetijden van 2:10 op Circuit Park Zandvoort, nu rijd ik twee
minuten rond. Met het extra motorvermogen heb ik geen problemen, maar
ik moet wel erg wennen aan de remmen.
De dagen voorafgaande aan zijn debuut in de Samsung BMW 130i Cup werd
Toine bijgestaan door niemand minder dan teambaas Cor Euser. Van
hem heb ik veel geleerd.
Met zn negenen
Tijdens de Paasraces verschenen er elf BMWs aan de start.
Gedurende het seizoen kan het alleen maar beter worden, was de algemene
gedachte. Dat bleek tijdens de kwalificatietrainingen van de
Pinksterraces een misvatting. Er kwamen maar negen autos in
actie. De BMW 130i van regerend kampioen Ricardo van der Ende bleef in
de pits staan, ondanks dat Ricardo zelf wel aanwezig was. Mijn
auto is ook raceklaar. Hij is zelfs al afgetankt, aldus Ricardo.
Hij kwam niet tot overeenstemming met zijn team Ekris Motorsport, zodat
de belangen van het team alleen door Duncan Huisman verdedigd zouden
worden.
Op zaterdagmiddag veranderde dat, toen Ricardo na afloop van de
trainingen toch nog de sleuteltjes van zijn BMW in handen kreeg.
Jan Lammers ontbrak vanwege verplichtingen in de Le Mans Series,
Bernhard van Oranje was herstellende van een operatie en was daarom ook
niet van de partij.
Dillon Koster en Lau Michielse waren op de Nürburgring voor een race van het Langstrecken Meisterschaft.
Over de omvang van het startveld gesproken: zoals we in het verslag van
de Paasraces meldden, waren enkele rijders serieus aan het werk om het
veld te versterken. Willem Cornelissen en Nick Bleekemolen, vorig jaar
actief bij Team Bleekemolen dat de Samsung BMW 130i Cup inmiddels
vaarwel heeft gezegd, hebben inmiddels de handdoek in de ring gegooid.
Met zn zevenen
Even leek het erop dat er op zaterdagochtend maar zeven BMWs in
actie zouden komen. Jan Joris Verheul en Bertus Sanders meldden zich te
laat bij de rijdersbriefing. Hun straf: een extra briefing, die om half
tien begon. Waarom half tien? Omdat op dat moment de eerste training
van de Samsung BMW 130i Cup van start ging. Gelukkig deden de
autoriteiten niet moeilijk. Jan Joris en Bertus ondergingen, gekleed in
racekleding, een ultrakorte briefing en misten eigenlijk
niks van de training.
Ouderwets
Vorig seizoen waren de teamgenoten Bas Schothorst en Tim Coronel vaak
de snelsten tijdens de tijdtrainingen op Circuit Park Zandvoort.
Tijdens de Pinksterraces was het niet anders. In de beide trainingen
reed het duo de rest van het startveldje op minimaal een halve seconde.
Nadat de snelste tijden van de rijders in de beide kwalificatiesessies
bij elkaar waren opgeteld, bleek Bas Schothorst de snelste. Hij werd op
slechts 0,0,034 seconde gevolgd door Tim Coronel. Jan Joris Verheul en
Bertus Sanders deelden de tweede startrij van de eerste race, gevolgd
door Duncan Huisman en Rintje Ritsma. Luuk Glansdorp, Pieter Christiaan
van Oranje en Toine Nagel maakten de startgrid compleet.
Jan Lammers, Bernhard van Oranje, Ricardo van der Ende en Lau Michielse
meldden zich op pinkstermaandag met hun auto op Circuit Park Zandvoort.
Zo kwam de klasse toch nog aan een startveld van dertien autos.
Dubbelzege
In de eerste race gingen Bas Schothorst en Tim Coronel verder waar ze
zaterdag gebleven waren. Er leek geen kruid gewassen tegen de
teamgenoten, die na vier ronden al drie seconden voorsprong hadden
genomen op de rest van het veld. Vanaf dat moment consolideerden ze hun
voorsprong, om uiteindelijk met een marge van vier seconden over de
finish te komen.
Aanvankelijk had Bas de leiding in handen, waarna Tim profiteerde van
een foutje van zijn teamgenoot en de eerste plek innam. Schothorst
stelde kort daarna weer orde op zaken en won aldus zijn tweede race van
het seizoen. Ik had het heel zwaar, aldus de winnaar na
afloop. Aan het einde van de race ging mijn auto alle kanten op,
zo hadden mijn banden te lijden. Dit was niet mijn sterkste race, maar
ik heb ik elk geval gewonnen.
Het belangrijkste is dat we een dubbelzege hebben
behaald, vond Tim. Het was alweer de tweede dubbel in drie
races.
Mooi duel
Achter de beide koplopers vochten Jan Joris Verheul, Bertus Sanders en
Duncan Huisman een mooi duel uit met als inzet de derde plaats. De drie
vonden elkaar al vlak na de start en gaven elkaar tot in de zevende
ronde geen millimeter ruimte. Op dat moment moest Verheul de pits
opzoeken met een platte voorband. Sanders profiteerde en nam de derde
plek over. Huisman moest vervolgens iets lossen, maar zag zijn vierde
plaats niet in gevaar komen.
Het was een prachtige strijd, vond Bertus. Ik
merkte dat ik sneller was. Het was een zware race, ook omdat ik de
kachel aan moest zetten omdat mijn motortemperatuur opliep.
Ricardo van der Ende was de beste van de vier deelnemers die zonder
trainingstijd achteraan waren begonnen. Hij eindigde als vijfde,
gevolgd door Jan Lammers.
Rintje Ritsma (zevende algemeen) won de strijd om de BMW Drivers
Trophy, gevolgd door de gebroeders Pieter Christiaan en Bernhard van
Oranje.
Wie van de vijf?
Bas Schothorst mocht na zijn zege aan het Rad van Fortuin
draaien. Het wiel stopte bij de zeven, dat betekende dat de als zevende
geklasseerde Rintje Ritsma in de tweede race vanaf de pole position
mocht starten. Jan Lammers reed naast hem op de eerste rij, gevolgd
door de teamgenoten Ricardo van der Ende en Duncan Huisman.
Bij de start nam Lammers de kop, een positie die hij al in de eerste
ronde moest afstaan aan Ricardo van der Ende. Lammers viel vervolgens
terug en moest zijn race al na drie ronden staken met technische
problemen.
Met Van der Ende, Huisman, Coronel, Sanders en Schothorst vormde zich
al snel een top vijf, die afstand had genomen van zesde man Jan Joris
Verheul.
Huisman zag in de tiende ronde kans om de leiding over te nemen.
Jan Joris Verheul
Hectische eindfase
In de voorlaatste ronde plaatste Ricardo toch nog een aanval bij zijn
teamgenoot. Hij raakte de BMW van Huisman, passeerde hem en kwam als
eerste over de finish. De wedstrijdleiding liet de aanrijding echter
niet onbestraft. Door een tijdstraf van tien seconden viel Ricardo
terug naar de uiteindelijke zesde plaats.
Teleurstelling bij Ricardo van der Ende na afloop van de race
Tim Coronel viel in de hectische eindfase ook terug tot achter Bas
Schothorst en Bertus Sanders, die aldus tot hun eigen verrassing toch
nog op het podium eindigden. Tim Coronel werd uiteindelijk als vijfde
geklasseerd.
Mijn auto was heel goed, vond Huisman. Dat was ook
een gevolg van mijn keuze op zaterdag, toen ik de tweede training op
gebruikte banden heb gereden. Daardoor had ik voor deze race nog nieuwe
exemplaren over. Toen Ricardo een foutje maakte kon ik hem passeren. In
de slotfase kregen we allebei remproblemen, waarbij we met elkaar in
contact kwamen.
Hoe dan ook, de inhaalactie van Van der Ende was curieus. Voor
hetzelfde geld had de tik het einde van één of twee
Ekris-autos betekend.
Bas Schothorst was volgens eigen zeggen supertevreden.
Dat is niet zo gek als je enkele ronden voor het einde nog op de vierde
plaats ligt en vervolgens toch op het tweede treetje van het erepodium
plaats mag nemen. Ik had problemen met de afstelling. Bertus was
snel en zat de hele tijd vlak achter mij. Op de finish kwam
Sanders 0,135 seconde op Schothorst tekort.
Sanders had het ook niet gemakkelijk. Het was pushen en
knokken, vertelde hij over zijn race in de kopgroep. Het
is zo competitief dat je eigenlijk alleen kunt inhalen als iemand
anders een fout maakt. Gelukkig voor Bertus bleven die fouten
niet uit.
Zege Bernhard van Oranje
Bernhard van Oranje won deze keer het duel om de BMW Drivers Trophy.
Het was een hartstikke leuke race, vond hij. Rintje
Ritsma moest ondanks zijn pole position genoegen nemen met de tweede
plek, voor Pieter Christiaan van Oranje.
Uitslag eerste race:
1. Bas Schothorst, 10 ronden in 19:34.713
2. Tim Coronel, op 0.134
3. Bertus Sanders, op 4.025
4. Duncan Huisman, op 6.746
5. Ricardo van der Ende, op 7.817
6. Jan Lammers, op 11.349
7. Rintje Ritsma, op 17.016
8. Pieter Christiaan van Oranje, op 17.289
9. Bernhard van Oranje, op 20.259
10. Luuk Glansdorp, op 23.137
Uitslag tweede race:
1. Duncan Huisman, 16 ronden in 31:27.989
2. Bas Schothorst, op 0.734
3. Bertus Sanders, op 0.869
4. Tim Coronel, op 1.463
5. Jan Joris Verheul, op 6.108
6. Ricardo van der Ende, op 9.687
7. Bernhard van Oranje, op 18.585
8. Luuk Glansdorp, op 21.097
9. Rintje Ritsma, op 23.739
10. Pieter Christiaan van Oranje, op 25.657
Tussenstand na vier races:
1. Bas Schothorst 36
2. Tim Coronel 29
3. Duncan Huisman 18
4. Jan Joris Verheul 16
5. Bertus Sanders 16
6. Jan Lammers 14
7. Ricardo van der Ende 12
8. Dillon Koster 5
9. Bernhard van Oranje 5
10. Rintje Ritsma 2
11. Pieter Christiaan van Oranje 2
12. Luuk Glansdorp 1
Formule Ford: Dubbelzege Simon Knap, prachtig podium voor Jennifer van der Beek
Simon Knap kan de Pinksterraces van 2008 met hoofdletters aan zijn
race-cv toevoegen. Twee keer won de KTG-rijder vanaf poleposition en
zette in beide races ook nog eens de snelste rondetijd op de klokken.
Vooral zijn zege in race twee was indrukwekkend.
Minstens zo indrukwekkend was de derde plaats in race twee die Jennifer
van der Beek na een aantal fraaie gevechten en uitrem-acties voor zich
opeiste. John Svensson legde twee keer beslag op de tweede plaats en
bleef daarmee in race één Rogier Jongejans voor. In de
Zetec Cup twee nieuwe gezichten op de hoogste trede van het podium. In
race één ging de winst naar Arthur van Uitert terwijl in
race twee Raymond Surink zich de snelste toonde.
De Formule Ford moest het met Pinksteren doen met vijftien
autos, tien in de Duratec-klasse en vijf in de Zetec Cup. Nils
Vestergaard haakte op het laatste moment af vanwege
schoolverplichtingen terwijl Anders Krohn verplichtingen
had in het Amerikaanse Formule Ford 2000 kampioenschap, waarin de Noor
zijn leidende positie moest verdedigen.
De gastenauto werd bemand door Allard Kalff, die de auto bestuurde die
Michel Florie met Pasen bij Gert Valkenburg inruilde.
Zetec-gastrijder van de Paasraces René Kouwenberg
had verplichtingen in het BRL Light-team van Marijn van Kalmthout.
Zijn plaats werd ingenomen door Formule Ford Club Holland-bestuurslid
Jan Steenhart. Een volledig nieuwe naam was Robert Howe. De Engelsman
arriveerde echter op vrijdag zo laat in Zandvoort dat hij niet meer aan
de vrije trainingen kon deelnemen.
Howe kende Zandvoort alleen van de computerspelen en stond dus in de
twintig minuten van de kwalificatie voor de zware taak om niet alleen
het circuit te leren kennen maar ook nog de juiste afstelling voor zijn
ex Mark Webber 1996 Van Diemen te vinden.
Tien minuten genoeg
Onder de warme omstandigheden was het nog belangrijker om in zo weinig
mogelijk ronden een snelle kwalificatietijd op de klokken te brengen.
Door de hitte was het beste er bij de banden na een ronde of drie wel
vanaf. Het was dan ook niet verwonderlijk dat al vroeg in de
kwalificatie de snelle tijden op de klokken verschenen. Uiteindelijk
bleek de volgorde na tien minuten beslissend en volledig gelijk aan de
einduitslag na twintig minuten.
Knap naar pole
In de eerste ronden waren het Simon Knap en Rogier Jongejans die
afwisselend de snelste tijd voor zich opeisten, maar na een kleine tien
minuten toonde Knap zich met 1:45.326 seconden de snelste. Zijn
voormalig teamgenoot bleef echter steken op slechts 0,05 seconden. Met
zijn poleposition toonde Knap aan dat zijn uiterst snelle rondetijden
(1:44.1 seconden) uit de vrije trainingen geen toeval waren. De derde
plaats werd opgeëist door John Svensson, gevolgd door de enige,
maar wel uiterst snelle dame in het veld, Jennifer van der Beek.
Michel Florie deed het beter dan hijzelf na een matige vrije training
had durven hopen en legde beslag op de vijfde plaats. Met een onderling
verschil van slechts 0,6 seconden toonde de top vijf zich goed aan
elkaar gewaagd. Op een wat tegenvallende zevende positie bleef Henk
Vuik jr. steken. De routinier moest Duratec-eerstejaars Jan Paul van
Dongen voor zich dulden.
Nog
minder verging het de Stuart-teamgenoten Liroy Stuart (achtste) en
Jeroen Mul (tiende) die daarbij gastrijder Allard Kalff in de sandwich
hadden. De startopstelling van tweede race werd zoals gebruikelijk
bepaald door de op één na snelste ronde uit de
kwalificatie. Dat de volgorde voor race één niet op het
toeval van een enkele snelle rondetijd berustte bleek wel uit de
startopstelling voor race twee. De enige wijziging was dat de nummers
vier en vijf, Van der Beek en Florie van positie moesten wisselen.
Groot gat
Bij de Zetec Cup maakte Vincent van der Valk het succes van KTG Racing
compleet door in 1:48.457 seconden oppermachtig naar de poleposition te
rijden. Van der Valk zette nummer twee Arthur van Uitert op maar liefst
2,8 seconden. Jan Steenhart wist zijn tijden uit de vrije trainingen
flink te verbeteren en reed een derde tijd, voor Robert Howe die zijn
kwalificatieronden vooral gebruikte om circuitkennis op te doen.
Raymond Surink kwam door problemen met de elektronica helemaal niet aan
rijden toe.
Teamsucces
Bij KTG Racing was de stemming met polepositions in beide races in
zowel de Duratec als de Zetec-klasse opperbest. Toch was Simon Knap
niet 100% tevreden. De auto lag iets minder dan in de vrije
training maar dat kan ook aan de baan en de warmte hebben gelegen. Een
1:44.1 seconden zat er nu echt niet in. In de tweede ronde ging ik er
even vanaf waardoor Rogier (Jongejans) de snelste tijd kon overnemen.
Ik bleef echter uit de vangrail en kon er daarna nog een snelle ronde
aan vastknopen. Van der Valk had ook weinig te klagen.
Het is geen supertijd, maar toch ruim voldoende. We hebben wat
geëxperimenteerd met de afstelling.
Over
zijn tweede plaats was Rogier Jongejans zeer te spreken, zeker gezien
het kleine verschil met de poleposition. Zijn teamgenoot Henk Vuik was
daarentegen niet blij met een zevende plaats. Aan de voorkant
gaf niemand thuis, sprak de teambaas cryptisch. Ik kon
insturen wat ik wilde maar er gebeurde niets, de auto wilde alleen maar
rechtdoor. In de vrije training ging het nog goed. We zullen het moeten
uitzoeken. Als de banden een paar millimeter groeien, komt de voorkant
hoger te liggen en kun je zomaar de hele wegligging kwijt zijn.
Jennifer van der Beek, die toch vooral als regenspecialiste te boek
stond, bewees met een vierde tijd ook onder zonniger omstandigheden
uitstekend uit de voeten te kunnen. In de vrije training was ik
al derde. Ik had echter verwacht dat in de kwalificatie, als het er
echt om gaat, een aantal rijders wel sneller zou zijn. Maar nee, er
kwam niemand meer voorbij. Met een vierde plaats ben ik dik tevreden.
Ik ga voor het podium. Met zijn achtste plaats was Liroy Stuart
niet blij. Gisteren ging het goed. We hebben iets aan de set-up
gedaan maar dat werkt dus niet. Om het gat te dichten moet je wel eens
wat proberen. Soms gaat dat fout. We hebben een iets te grote stap
geprobeerd.
Allard Kalff zocht geen excuses voor zijn negende klassering.
Tot de kwalificatie ging het goed. De auto is goed. Het is
weliswaar niet de auto waar jeroen bleekemolen met Pasen mee won, maar
wel van hetzelfde type en met dezelfde afstelling. Ik kreeg er echter
geen goede rondetijden uit. Jan Steenhart was blij dat hij zijn
rondetijden uit de vrije training met twee seconden had weten te
verbeteren.
Ik voel me steeds beter thuis in de auto. Tot slot Robert
Howe die op vijf seconden van Steenhart bleef steken. Het gat
met de rest is groter dan verwacht. Dat valt tegen. Het circuit is niet
zo moeilijk om te leren. In de snelle bochten had ik geen probleem,
maar de langzame bochten knijpen en daar verloor ik teveel snelheid. De
tweede versnelling was daarvoor niet goed. Die moeten we voor de race
aanpassen. Verder heb ik last van een olielek.
Uitslag kwalificatie Formule Ford
Pinksterraces, Circuit Park Zandvoort, zaterdag 10 mei 2008
1. Simon Knap, 1:45.326
2. Rogier Jongejans, 1:45.376
3. John Svensson, 1:45.508
4. Jennifer van der Beek, 1:45.936
5. Michel Florie, 1:45.966
6. Jan Paul van Dongen, 1:46.449
7. Henk Vuik, 1:46.479
8. Liroy Stuart, 1:46.593
9. Allard Kalff, 1:46.657
10. Jeroen Mul, 1:47.232
Zetec Cup
1. Vincent van der Valk, 1:48.457
2. Arthur van Uitert, 1:51.242
3. Jan Steenhart, 1:52.523
4. Robert Howe, 1:57.338
5. Raymond Surink, geen tijd
Problemen in de Tarzan Vanaf poleposition kwam Knap uitstekend weg en bleef via de
binnenwaartse lijn netjes aan kop. Jongejans en Svensson kenden ook
geen problemen en sloten goed aan. Minder verging het Kalff, de
Zandvoorter werd naar de buitenkant gedrongen, moest bijna door het
zand maar bleef via de uiterste rand van het asfalt nog net op de baan.
In het middenveld ging het echter volledig mis.
Door het stof was niet precies duidelijk wie wie raakte maar Vuik
schoot aan de buitenkant van de Tarzanbocht de grindbak in terwijl
Stuart met een paar kromme wielophangingen bleef staan en ook Howe
schade opliep.
Met twee kromme wielen probeerde Howe zijn ronde nog af te maken.
Slachtoffer was ook Florie die zo ongeveer als laatste achter het veld
moest aansluiten. Omdat Stuarts auto van de baan verwijderd moest
worden en er ook nog een groot oliespoor met zand overdekt moest worden
stuurde de wedstrijdleiding de safetycar de baan in.
Lange safetycarperiode
De volgorde na de eerste ronde was daarmee, Knap, Jongejans, Svensson,
Van der Beek, Van Dongen, Kalff, Van Uitert, Steenhart, Surink, Van der
Valk, Mul en Florie. Achter de safetycar maakte Van der Valk van de
gelegenheid gebruik om, naar later bleek het versnellingsbakprobleem
van zijn auto te laten nakijken. Omdat het oliespoor over een groot
deel van het circuit lag uitgespreid bleef de safetycar tot de vijfde
doorkomst in de baan.
Stuivertje wisselen
Bij de herstart zat de kop zeker niet te slapen want Knap behield de
leiding gevolgd door Jongejans. Svensson nam echter de meeste snelheid
mee het rechte eind op, remde extreem laat en wist via de buitenkant
van de Tarzanbocht het leidende duo te passeren en de kop te nemen. Bij
het Scheivlak kwam Svensson echter op het olie/zandspoor en verloor
snelheid waardoor Knap via een fraaie actie de leiding weer kon
overnemen. De KTG-rijder had op het tweede deel van het circuit
duidelijk een perfecte lijn en de juiste afstelling want Knap wist
onmiddellijk weer afstand te nemen van Svensson. Achter de Belg kreeg
Jongejans het aan de stok met een sterk rijdende Van der Beek. De
snelle jongedame wist zelfs door een extreem late remactie bij de Audi
S Jongejans te passeren en lag daarbij op podiumkoers. Bij het
aanremmen voor de Tarzanbocht bleef Van der Beek echter aan de
buitenkant waardoor Jongejans weer binnendoor kon steken, mede geholpen
door het feit dat bij Van der Beek een wieltje blokkeerde.
Daarachter reed Kalff een sterke race door Van Dongen te passeren en goed de aansluiting te behouden bij Van der Beek.
Florie was bij de herstart achter een tweetal slecht aansluitende
Zetec-autos blijven steken en had daardoor veel terrein
verloren. Hoewel de voormalig kampioen competitieve tijden op de
klokken zette was de achterstand zo groot dat hij nauwelijks plaatsen
kon goedmaken en als zevende de finish passeerde. Door de langdurige
safetycarperiode werd de maximaal beschikbare tijd van 25 minuten de
deadline waardoor de wedstrijd na tien in plaats van de geplande twaalf
ronden moest worden afgevlagd.
Eerste winst Van Uitert
In de Zetec Cup ging Van Uitert aan de leiding en wist deze plaats tot
de finish te behouden. Daarmee mocht de Geva-rijder zijn eerste
overwinning in de Zetec Cup noteren. Een tweede plaats ging naar de in
de kwalificatie nog met problemen kampende Surink. De rookie bleef op
slechts 0,6 seconden van winnaar Van Uitert steken. Op de derde plaats
eindigde een goed volgende Steenhart. De problemen van Van der Valk
waren overduidelijk want de winnaar van de Paasraces kon na zijn
pitstops tijdens de safetycarperiode ook in de rest van de race geen
vuist maken en stuurde zijn auto in de één na laatste
ronde zelfs definitief de pits in.
Mooie winst
Volledig terecht stond Knap met een stralende glimlach de pers te
woord. De eerste start was goed. Bij de herstart achter de
safetycar kwam ik echter totaal verkeerd uit. De lichten gingen al
vroeg uit dus ik ging halverwege de ronde al op het gas. Dat bleek
echter veel te vroeg want ik kwam te dicht in de buurt van de
safetycar. Misschien was het daarom ook wel dat Svensson bij het
aanremmen van de Tarzanbocht langszij kon komen. Achterin het circuit
deed ik een poging om John weer uit te remmen. Hoewel ik er nog niet
helemaal naast zat bleef hij buiten, kwam op het zandspoor en gleed nog
verder naar buiten waardoor ik erlangs kon. In het tweede deel van het
circuit was mijn auto erg snel waardoor ik kon weglopen. De
nummer twee moest duidelijk zijn meerdere erkennen in Knap. Svensson:
Die safetycar kwam erg ongelegen. Ik had mijn auto zo opgezet
dat die in het tweede deel van de race goed zou zijn. Door de lange
safetycarperiode heb ik daar niet van kunnen profiteren. Bij de
herstart kon ik er via de buitenkant mooi langs maar kwam in die ronde
op het vuil en gleed er bijna af.
Remproblemen
Teleurgesteld was Jongejans die met een derde positie genoegen moest
nemen. Ik had een goede start maar die safetycar was jammer. Ook
de herstart was goed maar Svensson was werkelijk briljant. Ik zag hem
vanuit mijn versnellingsbak aankomen. Ik kon hem daarna ook niet meer
terugpakken. De rembalans was niet goed waardoor de achterkant erg los
aanvoelde. Jennifer reed erg sterk en kon er één keer
langs. Bij het aanremmen van de Tarzanbocht kon ik haar echter weer
redelijk makkelijk uitremmen. Voor race twee moeten we nog wel wat aan
de rembalans sleutelen. Van der Beek was beter te spreken met
haar vierde plaats. Het ging lekker. Ik had alleen een probleem
met de remmen waardoor ik steeds moest pompen. In het gevecht vergeet
je dat dan weleens. Ik zat achter Rogier en was sneller. Eigenlijk
wilde ik er een ronde eerder al voorbij. Even later lukte het vrij
gemakkelijk. Bij de Tarzanbocht wist ik dat ik fout zat en Rogier kon
er weer langs. De snelheid is echter goed want ik kon de top drie goed
bijhouden. Simon kon weglopen omdat wij daarachter in gevecht
waren.
Tarzancrash
Na het verhaal van een aantal rijders werd ook duidelijk wat er in de
eerste ronde in de Tarzanbocht was gebeurd. Zowaar verschilden de
lezingen nauwelijks van elkaar. Vuik: Liroy probeerde via het
gras Michel Florie uit te remmen. Hij raakte Michel, die schoot door
waardoor ik over zijn achterkant reed en in de grindbak belandde.
Alleen de achterwielophanging is krom dus we gaan het straks maar weer
proberen. Florie: Liroy probeerde binnendoor maar
blijkbaar weet nog niet iedereen dat je op zand en gras niet kunt
remmen. Ik kon nog wel achteraan aansluiten maar bij de herstart lieten
ze een gat vallen. Het gaat nu eenmaal soms zoals het gaat, daar
verander je niets aan. De snelheid was nu goed want alleen Simon was in
de race een stuk sneller, de rondetijden van de anderen lagen niet ver
uit elkaar. Daar hebben we dus wel weer wat gevonden.
Stuart zag het als een raceongeluk zoals dat wel vaker gebeurt.
Iedereen was slecht weg en ik juist goed. Jan Paul van Dongen
blokkeerde me en ik koos de andere kant. Michel kwam steeds verder naar
binnen waardoor ik het gras op moest en bij het remmen doorschoot en
Michel raakte. Die spinde waarna Henk hem niet meer kon ontwijken. Toen
ik stilstond reed Howe ook nog tegen me aan waardoor er nu drie hoeken
krom zijn. Maar let op. Als ik in race twee blijf rijden sta ik op het
podium.
Sneu
Howe was dus als laatste bij de crash betrokken en bleek zelfs wat
gevolgen betreft het grootste slachtoffer. Nog geen uur na de finish
van de race vertrok de Engelsman richting Calais. Howe was zoals gezegd
tegen de stilstaande Stuart aangereden waarna beide voorwielen scheef
stonden. De Engelsman deed nog een poging de pits te bereiken maar
bleek dus vervolgens degene te zijn geweest die de halve baan onder de
olie had gelegd. Omdat de schade aan wielophangingen en motor te groot
was om voor race twee te herstellen verlieten de gebroeders Howe
ongetwijfeld gedesillusioneerd Zandvoort. Zijn complete raceweekend
bleef beperkt tot een kwalificatie van twintig minuten en 200 meter
racen.
Iedereen blij
Winnaar in de Zetec Cup werd dus Van Uitert die daarmee voor het eerst
de hoogste trede van het podium mocht beklimmen. Ik had een
goede start en bleef zoveel mogelijk rechts. Het was goed opletten om
de spinnende autos te ontwijken. Toen het stof was opgetrokken
lag ik 7de algemeen en aan de leiding van de Zetec Cup. Bij de herstart
reden de Duratecs snel weg zodat ik niemand had om me aan op te
trekken. Ik probeerde Florie nog te volgen maar dat was ook van korte
duur. Omdat ik eerste lag heb ik defensief gereden waardoor de rest
toch nog in de buurt kon komen. Echt gevaar had ik echter niet te
duchten. De nummer twee Surink was na zijn gemiste kwalificatie
blij met zijn podium. Na die slechte kwalificatie had ik dit
niet verwacht. Ik ben weer sneller geweest en zat heel dicht achter Van
Uitert.
De laatste plaats op het podium ging naar Steenhart en dat was ook bij
hem meer dan hij had verwacht. Ik ben weer sneller geweest dan
zaterdag en had zelfs een snellere rondetijd dan winnaar Van Uitert. Ik
was bij de herstart de safetycar helemaal kwijt en verprutste mijn
start volledig waardoor ik de aansluiting meteen kwijt was. Ik zat
teveel te letten op de autos achter me. Iemand met mijn ervaring
mag dat eigenlijk niet gebeuren.
Ook het einde
Een andere pechvogel in de Zetec Cup was Van der Valk. De bak is
kapot, waardoor ik in de tweede race zelfs niet eens meer van start zal
gaan. Bij de start merkte ik het al. Omdat ik rustig wegging, bleef ik
uit alle ellende. In de safetycarperiode kwam ik binnen om de auto te
laten controleren en daarbij konden de achter me rijdende Duratecs,
Florie en Mul, me voorbij. Zonder derde versnelling zou ik ze bij de
herstart, waar ze me pas na de startlijn zouden mogen passeren, alleen
maar hopeloos ophouden. Dat ze uiteindelijk toch nog opgesloten zaten
achter twee andere Zetecs kan ik niets aan doen. In de laatste ronde,
toen ik wist dat ik voldoende afstand had afgelegd om geklasseerd te
worden, ben ik de pits ingekomen.
Uitslag Formule Ford
Pinksterraces, race 1, Circuit Park Zandvoort, maandag 12 mei 2008 1. Simon Knap 10 ronden in 25:06.710
2. John Svensson, op 3.857
3. Rogier Jongejans, op 4.591
4. Jennifer van der Beek, op 4.721
5. Allard Kalff, op 5.799
6. Jan Paul van Dongen, op 5.846
7. Michel Florie, op 12.663
8. Jeroen Mul, op 22.760
9. Arthur van Uitert, op 36.270 (1 in Zetec)
10. Raymond Surink, op 36.966 (2 in Zetec)
11. Jan Steenhart, op 39.700 (3 in Zetec)
12. Vincent van der Valk, op 1 ronde (4 in Zetec)
Niet geklasseerd:
Henk Vuik
Liroy Stuart
Robert Howe
Snelste ronde: Simon Knap in 1:46.159
Zetec Cup
1. Arthur van Uitert, 10 ronden in 25:42.980
2. Raymond Surink, op 0,696
3. Jan Steenhart, op 3,430
4. Vincent van der Valk, op 1 ronde
Snelste ronde: Raymond Surink in 1:51.267
Twee minder
Als laatste wedstrijd van de Pinksterraces mochten de Formule Fords om
18.15 uur voor de tweede keer de baan op. Zoals na race
één al gemeld waren Howe en Van der Valk er niet meer
bij, maar dat een startveld niet per definitie groot moet zijn om een
leuke wedstrijd te maken werd al snel duidelijk.
Kopstart Met een uitstekende start pakte Knap opnieuw de kop terwijl
Svensson profiteerde van een mindere start van Jongejans en de tweede
plaats wist over te nemen. Jongejans kreeg door zijn enigszins mislukte
start Florie naast zich, maar de Vuik-rijder week niet van zijn lijn,
behield voor de Gerlachbocht de binnenkant en hoefde zodoende niet nog
een plaats af te staan.
Achter Florie sloot Van der Beek goed aan terwijl achter de snelle dame
een gaatje viel richting Van Dongen, Kalff, Vuik, Stuart, Mul en de
leider in de Zetec Cup Van Uitert, die op zijn beurt op de huid werd
gezeten door Surink en Steenhart.
Gevechten
Opnieuw toonde Knap aan op het tweede deel van het circuit over de
beste auto te beschikken en reed in de eerste ronde direct meters weg
bij de concurrentie.
Daarachter kreeg Svensson het aan de stok met Jongejans en Florie met
Van der Beek. Dit viertal vormde al snel een vechtend groepje waardoor
Knap alleen nog maar makkelijker kon wegrijden. Jongejans deed nog een
poging om Svensson in de Tarzanbocht buitenom te passeren maar dit
mislukte waarna hij zich moest gaan concentreren op het achter zich
houden van Florie en Van der Beek. Mede daardoor kon Svensson langzaam
afstand nemen van zijn achtervolgers. Daarentegen zag hij aan de andere
kant Knap steeds verder wegrijden. In de derde ronde zette Van der Beek
in een gewaagde actie bij het aanremmen van de Audi S haar auto naast
die van Florie en nam de vierde plaats over. Op enige afstand van
Florie vormde zich een vechtend groepje met Van Dongen, Vuik, Stuart en
een wat teruggevallen Kalff.
Daarachter maakte Van Uitert een foutje waardoor Surink de leiding in
de Zetec Cup kon overnemen. Omdat Van Uitert meteen daarna spinde was
de winnaar van race één kansloos voor een tweede dagzege.
Mooie actie
De opmars van Van der Beek was echter nog niet ten einde. De snelle
jongedame probeerde in de zesde ronde bij de Audi S nu ook Jongejans
uit te remmen. Omdat Jongejans zijn lijn goed verdedigde lukte dit in
eerste instantie niet, maar op het rechte stuk zette Van der Beek haar
Mygale naast de nummer drie. Florie profiteerde van dit gevecht en
zette op zijn beurt zijn auto naast die van Van der Beek. Met drie
naast elkaar ging het richting de Tarzanbocht. Van der Beek toonde
karakter en remde Jongejans uit. Florie ging mee en reed ook om
Jongejans heen waardoor Van der Beek en Florie naast elkaar richting de
Gerlachbocht schoten. Brutaal dreigde Van der Beek richting Florie,
hield haar lijn en pakte zo definitief de derde positie. Door al deze
schermutselingen waren Knap en Svensson steeds verder weggereden. In de
laatste ronden probeerde Florie nog wel een aanval te plaatsen maar Van
der Beek gaf geen krimp en pakte achter Knap en Svensson haar eerste
Duratec-podium.
Meer gevechten
Jongejans had inmiddels nog meer meters moeten prijsgeven en voelde de
hete adem in zijn nek van de groep Vuik, Stuart, Kalff en Van Dongen.
Toch kwam zijn positie niet meer serieus in gevaar. Uiteindelijk viel
in de voorlaatste ronde Van Dongen weg door een gebroken aandrijfas
terwijl Stuart met remproblemen zijn positie moest afstaan aan Kalff.
Achter Stuart was de negende en laatste Duratec-rijder Mul. In de Zetec
Cup kon Steenhart leider Surink goed volgen maar tot een serieuze
aanval kwam het niet. Van Uitert reed na zijn spin op respectabele
afstand naar de derde positie in deze klasse.
Topweekend
Opnieuw had Knap weinig te klagen na afloop. Ik had een goede
start en de auto bleef tijdens de race perfect. Toen ik zag dat het gat
groot genoeg was en ze niet dichterbij konden komen heb ik het iets
rustiger aan gedaan. Het loopt allemaal zo lekker in het team, ik wil
hierbij ook iedereen bedanken want ze hebben het super gedaan. Wat een
topweekend. Tevreden was Svensson: Bij de start kon ik
Rogier voorbij, maar Simon was gewoon te snel dit weekend. We hebben de
komende weken wat werk te doen. Rogier had problemen met zijn remmen
dus die kon ik probleemloos achter me houden.
Superrace
Meest geprezen rijd(st)er was Van der Beek. Ik was vooraf best
nerveus want na de vierde plaats in race één moest ik er
vanaf de vijfde startplaats toch een paar voorbij. Ik bleef nog vrij
lang achter Michel klem zitten maar kon er in de Audi S uiteindelijk
toch langs. Ik had echter opnieuw problemen met de remmen waardoor ze
de ene keer blokkeerden en ik daarna weer moest pompen. Bij Rogier
lukte mijn actie niet meteen maar bij de Tarzan was ik erlangs. Daarna
had ik ook een gaatje tot Florie. Op een gegeven moment blokkeerden de
remmen weer even en zat Florie er weer bij. Die laatste twee ronden
waren best spannend. Het was een zware race maar het is wel erg leuk
dat ik dat podium met knokken verdiend heb en niet door het uitvallen
van anderen. Florie had ook genoten van de gevechten. Ik
ben blij dat ik weer voldoende snelheid heb om met de kop mee te komen.
Het gevecht met Jennifer was leuk. Wat ze deed kan ze bij mij doen maar
een ander had haar er misschien vanaf gezet. Als het een ervaren
Engelsman was geweest, had ik mijn lijn gewoon gehouden en mijn
voorwiel tegen de zijkant aangezet.
Nieuwe winnaar
Met Surink ook in race twee een nieuwe winnaar van de Zetec Cup.
Arthur maakte een foutje waardoor ik hem kon passeren. Meteen
daarna spinde hij ook nog. Voor de banden was het een zware race. Ik
had veel last van onderstuur en moest tot het einde vol
doorgaan. Op slechts een halve seconde eindigde een tevreden
Steenhart.
Ik heb heerlijk gereden en ben tot de limiet gegaan om eerste te
worden. Maar de auto en ik konden niet harder. Als je zon
weekend weer meemaakt vraag je je echt af waarop je destijds bent
gestopt.
De volgende twee wedstrijden in de Formule Ford worden verreden tijdens
de Jubileumraces op 1 juni, eveneens op Circuit Park Zandvoort.
Uitslag Formule Ford
Pinksterraces, race 2, Circuit Park Zandvoort, maandag 12 mei 2008
1. Simon Knap 12 ronden in 21:35.431
2. John Svensson, op 6.651
3. Jennifer van der Beek, op 8.705
4. Michel Florie, op 9.024
5. Rogier Jongejans, op 9.099
6. Henk Vuik, op 10.297
7. Allard Kalff, op 11.987
8. Liroy Stuart, op 16.887
9. Jeroen Mul, op 1:01.227
10. Raymond Surink, op 1:21.522 (1 in Zetec)
11. Jan Steenhart, op 1:22.059 (2 in Zetec)
12. Arthur van Uitert, op 1:34.537 (3 in Zetec)
13. Jan Paul van Dongen op 2 ronden
Snelste ronde: Simon Knap in 1:46.959
Zetec Cup
1. Raymond Surink 12 ronden in 22:56.953
2. Jan Steenhart, op 0.537
3. Arthur van Uitert op 13.015
Snelste ronde: Jan Steenhart in 1:52.362
Tussenstand Formule Ford Nederlands Kampioenschap na vier races
1. Simon Knap 72 punten
2. John Svensson 60
3. Rogier Jongejans 52
4. Jennifer van der Beek 45
5. Jeroen Bleekemolen 42
6. Michel Florie 40
7. Jeroen Mul 33
8. Liroy Stuart 29
9. Henk Vuik 23
10. Jan Paul van Dongen 21
11. Allard Kalff 20
12. Anders Krohn 15
13. Nils Vestergaard 12
Tussenstand Formule Ford Benelux Kampioenschap na vier races
1. Simon Knap 72 punten
2. John Svensson 60
3. Rogier Jongejans 52
4. Jennifer van der Beek 45
5. Jeroen Bleekemolen 42
6. Michel Florie 40
7. Jeroen Mul 33
8. Liroy Stuart 29
9. Henk Vuik 23
10. Jan Paul van Dongen 21
11. Allard Kalff 20
12. Anders Krohn 15
13. Nils Vestergaard 12
Tussenstand Formule Ford Zetec Cup na vier races
1. Arthur van Uitert 63 punten
2. Vincent van der Valk 57
3. Raymond Surink 38
4. René Kouwenberg 36
5. Jan Steenhart 33
6. Mike van der Vecht 28
Chevrolet hoopvol gestemd voor Valencia na succesvolle trainingen
VALENCIA - Het FIA World Touring Car Championship 2008 komt eindelijk
naar Europa, wanneer komend weekend op het circuit van Valencia de
derde ronde in het WTCC wordt verreden. Na twee races in Zuid-Amerika
komt het WTCC nu op het oude continent in actie voor zestien races in
acht weekenden, waarbij de Chevrolets Nubira in Spanje, Frankrijk,
Tsjechië, Portugal, Engeland, Duitsland en twee keer in
Italië in actie zullen komen. De ronde in Anderstorp (Zweden) is
vervangen door races op het bekende circuit van Imola onder de noemer
de Race of San Marino.
De periode van vijf weken na de eerste podiumfinish van de Nubira heeft
Chevrolet Racing gebruikt om de auto verder te verfijnen. Tijdens de
trainingssessie in Valencia was Alain Menu de snelste van alle
deelnemers, terwijl Rob Huff hetzelfde deed op de eerste dag van de
training in Oschersleben. Larini was een dag later de op
één na snelste. Menu, Huff en Larini kijken dan ook uit
naar het komende event in Spanje.
Nicola Larini: De test in Oschersleben was erg nuttig, omdat wij
daar de bevindingen van onze tests op Guadix in de praktijk konden
brengen. We hebben dan ook hard gewerkt aan de verdere ontwikkeling van
de Nubira en de snelle trainingstijden zijn een duidelijk
bewijs.
Rob Huff: De Nubira voelt nu nog beter aan in de bochten en dat geeft
veel vertrouwen voor de komende races. Ik denk dat de Nubira nog nooit
zo competitief is geweest als nu. We gaan dan ook voor de
overwinning.
Mark Busfield: Het zijn drukke tijden geweest door de
verschillende trainingssessies en ook, omdat de autos pas begin
mei terugkwamen uit Mexico. We hebben de drie autos in slechts
vijf dagen kunnen prepareren voor de race in Valencia. Op
Pinkstermaandag hebben we de shakedown gedaan, waarna ze direct op
transport naar Spanje zijn gegaan. Op vrijdag hebben we daar een extra
testsessie om te kijken of de set-up goed is.
Eric Nève: In Mexico stonden we voor het eerst op het
podium en dat willen we nu iedere race herhalen. De recente tests in
Spanje en Duitsland hebben aangetoond dat we uiterst competitief zijn.
In Valencia verwelkomen we ook twee nieuwe merken waarmee de toenemende
interesse in het WTCC door fabrikanten is aangetoond. Het WTCC wint
duidelijk aan momentum en het is goed om te zien dat Chevrolet aanwezig
is in een toerwagenkampioenschap dat steeds meer aan belang wint.
RACESCHEMA VALENCIA
Vrijdag 16 mei 2008
15.00-15.30 Test
Zaterdag 17 mei 2008
08.30-09.00 1e Vrije training
11.30-12.00 2e Vrije training
15.00-15.30 Kwalificatie
Zondag 18 mei 2008
09.00-09.15 Warm-up
12.05-12.30 Race 1 (13 ronden = 52,065 km) (Rollende start)
15.50-16.15 Race 2 (13 ronden = 52,065 km) (Staande start)
Valencia WTCC op TV
In Europa zullen de warm-up en de tweede race live op Eurosport
International worden uitgezonden. De eerste race zal live op Eurosport
2 worden uitgezonden.
Road Atlanta, USA - Anders Krohn heeft afgelopen weekend zijn tweede
raceweekend verreden in het US Formula 2000 kampioenschap en wederom
zijn visitekaartje afgegeven. Krohn, die in 2007 een succesvol
autosport seizoen in de Nederlandse Formule Ford kende, maakt momenteel
furore in de USA.
Afgelopen weekend werd ronde derde en vierde van het Amerikaanse
Kampioenschap Formule 2000 op het circuit van Road Atlanta verreden. De
leider in het kampioenschap Anders Krohn had wederom een uitstekend
weekend. Hij wist er een overwinning en een tweede plaats uit te halen.
Krohn heeft tot dusver drie van de vier races dit seizoen
gewonnen.Het was een heerlijk gevoel na de tweede race, maar het
was absoluut een moeilijk weekend. Het team heeft keihard gewerkt, en
dat betaalde zich uiteindelijk uit met de overwinning. Ik ben mijn
monteurs zo dankbaar, aldus Anders Krohn kort na de race.
Kwalificeren voor race 1 liep moeizaam, omdat Anders worstelde om een
vrije ronde zonder verkeer te vinden. Uiteindelijk sloot Krohn de
kwalificatie af met een tweede plaats, op 0.047 seconde van de pole.
Ik had gehoopt op de pole, maar starten op de eerste rij is
altijd goed. Ik moet nog wel iets vinden voor de race.
In het begin van de eerste race viel Krohn terug naar derde plaats,
maar hij herstelde zich en nam snel de tweede plaats terug aan het
einde van de eerste ronde. In de beginfase moest Krohn alles uit de
kast halen om de leider te volgen, maar realiseerde zich snel dat hij
het hoge tempo niet kon volhouden en ging op zeker voor de tweede
plaats. Vandaag kon ik Jordan Taylor niet bijhouden en ging
halverwege mijn banden sparen die ik nog nodig heb voor race 2. We gaan
kijken of we de auto nog sneller kunnen maken voor de tweede
kwalificatie en race, verklaarde Krohn.
Tijdens het kwalificeren voor Race 2 leek het erop dat het team een
betere set-up had gevonden. De Noor stond tot twee minuten voor het
einde van de sessie bovenaan, totdat Taylor er wederom onder door kwam.
Dit keer met 0,008 sec.De auto is top en dacht dat ik deze pole
binnen had. Erg jammer, vooral omdat ik de drie punten voor de pole nu
mis. De veranderingen aan de auto zijn goed, dus heb alle vertrouwen
voor race 2.
De start van race 2 begon beter voor Krohn. Hij kon gelijk aansluiten
bij Taylor en een paar bochten later succesvol toeslaan. Halverwege de
race had Anders een gat van 1,5 seconde geslagen. Door een crash in het
middenveld moest de safetycar uit. Met nog zes ronden te gaan kwam er
een herstart. Krohn kende geen genade en sloeg in de resterende zes
ronden een gat van 2,5 seconde om vervolgens de overwinning veilig te
stellen. Vandaag is een goed voorbeeld dat resultaat kan komen
door al het harde werk wat het team heeft geleverd. Het is fantastisch
dat we de derde overwinning hebben binnen gehaald en we doen goede
zaken gedaan voor het kampioenschap, aldus de sterke Viking.
Krohn richt zich nu op de vierde en vijfde ronde van het Kampioenschap
die in Watkins Glen in New York op 14-15 juni wordt gehouden. Met nu
nog meer voorsprong in het kampioenschap is het zaak om dit vast te
houden en eventueel verder uit te breiden. Ik heb nu slechts
vier races gereden. Alles is nog open. We zullen weer ons huiswerk
maken voordat we afreizen naar Glen. Ik wil graag mijn sponsoren en
Andersen Racingteam bedanken. Dankzij deze mensen loop ik hier weg met
een overwinning, eindigt een gelukkige winnaar.
Frits van Amersfoort: "Laurens Vanthoor heeft diepe indruk gemaakt"
Van Amersfoort Racing, dat onder zijn hoede al heel wat talentnen heeft
doen rijpen, heeft zich van zijn beste kant laten zien op de
verschillende Europese circuits. Ook dit autosport seizoen heeft het
team onder leiding van Frits van Amersfoort diverse rijders met F1
ambitie binnen de gelederen. Zoals de jonge Belg, Laurens Vanthoor. Hij
pakte tijdens de derde en de vierde manche om de 2008 ATS Formule 3 Cup
op Oschersleben zijn eerste podiumfinish. Door als tweede te worden
afgevlagd, werd de opmars van het jonge Belgische autosport talent in
Nederlandse dienst beloond met acht punten.
In de tweede heat lag zelfs een overwinning in het verschiet, totdat
het zeventienjarige talent vanuit leidende positie uit de wedstrijd
werd gedrukt. Na een indrukwekkende inhaalrace die volgde kwam de jonge
Belg alsnog als achtste over de meet. Rahel Frey liet zich eveneens van
haar beste kant zien. De Zwitserse eindigde de eerste manche als zesde,
terwijl ze evenals Vanthoor in de afsluitende race van de baan werd
gereden. Ook Stef Dusseldorp en Nigel Melker waren goed op dreef in het
Italiaans Formule Renault 2.0 kampioenschap. Dusseldorp eindigde
daarbij tweemaal op een zevende plaats. Melker hield het hoofd op
Hungaroring koel en wist beide races tot een goed einde te brengen. Hij
finishte de races respectievelijk als zestiende en vijftiende.
ATS FORMULE 3 CUP
Op vrijdagmiddag stond de eerste kwalificatie voor de deur. Als
één van de weinigen koos Vanthoor vrij laat het asfalt en
noteerde direct een derde rondetijd. Het talent leek deze tijd tijdens
een gele-vlag-situatie te hebben neergezet, maar enkel de gele lichten
van het circuit stonden nog aan. De baanofficials hadden zijn snelste
tijd afgenomen, maar na bestudering van de data mocht Vanthoor alsnog
zijn derde plaats behouden. Ook in de tweede tijdtraining ging Vanthoor
laat naar buiten, maar moest hij opnieuw rekening houden met een gele
vlag op de baan. Hij eindigde de sessie knap als tweede. Frey wist het
tempo redelijk goed te volgen en zat gaandeweg de sessies steeds beter
in haar ritme. Ze zette een achtste en negende tijd op de
chronos. In de openingsrace op zaterdag kwam Vanthoor goed weg
en passeerde samen met Gerhard Tweraser polesitter Saavedra. Terwijl
Tweraser afstand nam van de rest, voelde Vanthoor de hete adem van
Saavedra in zijn nek. De rijder met startnummer twee hield de deur goed
dicht en kwam als tweede over de meet. Frey vertrok als achtste en wist
zich in de achttien ronden tellende race op te werken naar een zesde
plaats.
Op zondagmiddag kwam Vanthoor eveneens goed uit de startblokken. Hij
wist Saavedra te verschalken en kwam als eerste door. Hij probeerde
zijn leidende positie verder uit te bouwen, totdat Tweraser hem op de
achterkant raakte. Vanthoor spinde hierdoor van de baan en sloot als
22e weer aan. De rookie begon aan een indrukwekkende inhaalrace. Met
enkele fraaie inhaalacties wist hij zich op te werken naar de achtste
plaats. Ook Frey had het geluk op zondag niet aan haar zijde. Op
hetzelfde punt waar haar teamgenoot spinde, werd ze door Hamad Al
Fardan van de baan gedrukt. Ze moest de race voortijdig staken.
ITALIAANS FORMULE RENAULT 2.0
In de kwalificatiesessie van zaterdagmiddag kwam Dusseldorp sterk voor
de dag. Ondanks de gladde baanomstandigheden wist de Achterhoeker een
keurige zesde tijd (1:44.449) uit het vuur te slepen. Zijn op
één na snelste tijd bracht hem op de achtste positie voor
de afsluitende race. Melker belandde in de eerste tijdtraining op
plaats zestien. Met zijn tweede snelste tijd finishte hij op een
keurige twaalfde plaats.
Op zondag kwam Dusseldorp redelijk goed van zijn plek, maar moest wel
een positie inleveren. Daarna zat hij in de slipstream bij Patrick
Kronenberger, maar moest gelijkertijd de aanstormende Daniel Zampieri
achter zich proberen te houden. Dusseldorp hield knap stand en kwam als
zevende over de meet. In de tweede race kwam de inwoner van
Lichtenvoorde vanaf de achtste plaats niet zo goed weg. Bij een
rollende start na een safetycar situatie die daarop volgde wist hij een
positie goed te maken en eindigde zijn race op het circuit dat
vergeleken wordt met een Mickey Mouse-baan opnieuw als zevende. Melker
hield zich tussen het Italiaanse geweld goed staande en kwam
probleemloos door de eerste ronden. Hij kreeg als opdracht mee om de
race uit te rijden en slaagde in zijn opzet. De voormalig karter
finishte de eerste race als zestiende.
De tweede race was een kopie van de eerste, waarbij Melker wederom
probeerde om buiten het duw- en trekwerk te blijven. Melkers
zelfvertrouwen groeide naarmate de race vorderde en wist zelfs met een
allesof-niets-actie een andere deelnemer op superieure wijze te
verschalken. Hij werd als vijftiende afgevlagd.
FRITS VAN AMERSFOORT: Het was een waardevol weekend voor ons,
waarbij Laurens een diepe indruk op ons heeft gemaakt. Hij pakte een
fraaie podiumplaats en lag op koers om de volle winst in de tweede race
binnen te halen. Laurens werd echter door de touche een zege door de
neus geboord. Rahel is gegroeid naarmate het weekend vorderde. Ze had
wel de snelheid, maar niet het geluk aan haar zijde. Stef heeft de
stijgende lijn op Hungaroring goed door weten te trekken. Het is knap
dat hij de snelle Zampieri achter zich
wist te houden. Nigel verdiend een compliment. Hij heeft zich keurig
aan zijn opdrachten gehouden en veel zelfvertrouwen gewonnen. Tenslotte
heb ik nog ontzettend genoten van Dennis Swart. Hij won dit weekend de
ATS Formule 3 Trophy. Dit resultaat betekent bijzonder veel voor hem en
zijn team.
ISTANBOEL - Mike Verschuur is als achtste geëindigd in de race om
de Porsche Mobil1 Supercup, die verreden werd tijdens de F1 GP van
Turkije. Voor de Nijmeegse autocoureur is dit het beste resultaat tot
nu toe in de Porsche-merkencups, en dat in de Turkse hel... Het
leek in het begin wel botsauto rijden op de kermis. Er werd geduwd en
getrokken, niet normaal meer", meldde Verschuur.
Twee weken na zijn onverwachte première in de Porsche Mobil1
Supercup in Barcelona kreeg Verschuur nu wederom de kans om een
gastrace te rijden in de snelste internationale merkencup ter wereld.
Evenals in Barcelona kwam hij wederom uit voor het Wijchense Racing
Team Jetstream.
Net als twee weken geleden in Barcelona kwam de uitnodiging voor
Verschuur om in Istanboel te rijden wederom onverwacht en op korte
termijn. Ik kreeg donderdag het advies om maar vast een ticket
te boeken, donderdagavond kwam het groene licht en vrijdagochtend vroeg
vloog ik naar Turkije. Wederom dankzij Bernard ten Brinke van Bribus
Keukens, die deze race mogelijk gemaakt heeft. Het 5,338
kilometer lange circuit in het plaatsje Tuzla, dichtbij de Turkse
hoofdstad in het Aziatische gedeelte van Turkije, is een van de
modernste circuits waarop de Formule 1 en de Porsche Mobil1 Supercup in
actie komen. Met name Bocht 8, een spectaculaire
hogesnelheidsbocht naar links, in totaal zon 760 meter lang,
heeft bij coureurs een bijzondere reputatie. Die is echt heel
gaaf, aldus Mike Verschuur.
In de kwalificatietraining reed Verschuur de vijftiende tijd van de in
totaal 26 coureurs. Met zijn rondetijd van 1.58,016 minuten behoorde
hij tot de maar liefst 18 rijders die binnen een seconde van de
pole-position kwalificeerden. Tevens was hij met zijn klassering in de
tijdtraining de derde Nederlander van de acht landgenoten die in de
Porsche Mobil1 Supercup in actie komen. Zo wist hij ondermeer
viervoudig Supercup-kampioen Patrick Huisman achter zich te laten.
Gedurende de wedstrijd wist Verschuur op te klimmen naar de achtste
plaats. Het leek in het begin wel botsauto rijden op de
kermis, meldde hij. Er werd geduwd en getrokken, niet
normaal meer. Ik kwam er gelukkig zonder problemen doorheen en was bij
heel wat inhaalacties betrokken. We hadden een heel leuk gevecht in een
groep om de plaatsen vier tot en met tien, ik heb het erg naar mijn zin
gehad. Met zijn achtste positie in het sterk bezette veld was
Verschuur bijzonder content. Als tweede Nederlander te eindigen
in zon startveld, daar ben ik absoluut blij mee.
Verschuur hoopt, de opgedane ervaring in de loop van dit seizoen nog te
kunnen toepassen. Het zou mooi zijn als er nog een keer een
gastoptreden in de Supercup inzit. Ook het doorgaan van mijn programma
in de Duitse Carrera Cup is nog niet helemaal zeker, maar in principe
rijd ik volgende week weer op de Lausitzring.
Uitslag: 1. Jaap van Lagen (Ned) 14 r. in 27.49,750 m. (gem. 160,674
km/u), 2. Jan Seyffarth (Dui), op 2,528, 3. Chris Mamerow (Dui), op
2,914, 8. Mike Verschuur (Ned), op 23,203.
Stand na 4 van 12 races: 1. Seyffarth, 68, 2. J. Bleekemolen, 54 punten, 3. Mamerow, 52.
Volgende race: 18 mei, EuroSpeedway Lausitz, Klettwitz/D (Duitse Porsche Carrera Cup)
Mega 'race-operatie' Team Bleekemolen in alle hoeken van Europa
Het was met Pinksteren een bijzonder druk raceweekend voor Team
Bleekemolen met races in Turkije, Duitsland en natuurlijk een bomvol
autosport programma op Circuitpark Zandvoort. De familie Bleekemolen
verkeerde op zondag nog in het buitenland, maar stonden op maandag weer
paraat voor de Pinksterraces. Terwijl Sebastiaan Bleekemolen zondag als
tiende finishte in de Porsche Supercup, gehouden tijdens de F1 GP van
Turkije, was hij maandag al weer actief in de Clio Cup van de
Pinksterraces op Zandvoort. In het bekende kustdorp veroverde Team
Bleekemolen diverse podiumplaatsen. Terwijl Melvin de Groot en
gastrijder Allard Kalff succesvol waren in de Clio Cup en René
Steenmetz sterk reed in de Olympische klasse van de Clios, pakte
Hans Bos als leider in de Swift Cup wederom een podium.
Op Eerste Pinksterdag kwamen Jeroen en Sebastiaan Bleekemolen en Tim
Buijs in actie tijdens de Porsche Supercup-race van Istanbul. In deze
prestigieuze wedstrijd in het voorprogramma van de Formule 1 Grand Prix
verdedigde Jeroen Bleekemolen (Aerdenhout) de leiding in het
tussenklassement. Jeroen had de pech dat hij tijdens de race eerst door
Damien Faulkner hard werd getoucheerd, waarna hij een paar ronden later
definitief uit de wedstrijd werd getikt door een spinnende René
Rast. ,,Wat een tegenslag. Als dat niet gebeurd was, had ik weer op het
podium kunnen finishen en de leiding in het klassement behouden. Nu heb
ik achterstand opgelopen. Gelukkig heb ik een van de snelste Porsches,
maar ik moet vanaf de komende wedstrijd in Monaco flink aan de
bak, aldus de onfortuinlijke Jeroen Bleekemolen.
Inhaalrace Sebastiaan Bleekemolen
Broer Sebastiaan Bleekemolen (Haarlem) kende in Istanbul een
dramatische kwalificatie. ,,Dat moet de komende wedstrijden echt
beter, aldus Sebastiaan. Hij reed wel een goede
inhaalrace, finishte als tiende en scoorde dus de nodige punten voor
het kampioenschap. ,,De wedstrijd was één groot slagveld,
waarbij ik gelukkig buiten alle botspartijen kon blijven. Ik denk dat
ik de enige Porsche heb die geen schade heeft opgelopen tijdens de
race. Ik startte vanaf P22. Omdat ze links en rechts van de baan vlogen
én ik er tijdens de race toch nog de snelheid in wist te
krijgen, kon ik me uiteindelijk naar plek tien rijden. Als je ziet waar
ik vandaan kom, moet ik met die eindklassering tevreden
zijn, aldus Sebastiaan.
Schrale troost Tim Buijs
Voor Tim Buijs was het een enerverend weekendje Istanbul. De Porsche
Supercup-rookie had er goed de snelheid in, totdat hij door een eigen
fout uit de race knalde. ,,In de beginfase van de wedstrijd ging het
heel goed. Na een rondje of vijf lag ik rond de 11de plek. Op het
rechte eind waren Janak en Saelens met elkaar in gevecht, waardoor ik
veel meer rechte lijn-snelheid kon ontwikkelen. Janak zag dat en die
duwde me toen op het vuile gedeelte van de baan. Als dat gebeurt, moet
je richting de bocht zeker op tijd remmen. Dat deed ik helaas niet en
ik miste mijn rempunt. Bij het inhalen van Janak en Saelens toucheerde
ik bij het insturen net een rijder die voor me reed en knalde ik de
baan af. Dat was een ongelooflijke domper, want ik had mezelf anders
dik in de punten gereden, stelde Tim Buijs.
Clio Cup
De eerste manche van de Renault Clio Cup tijdens de Pinksterraces op
Circuit Park Zandvoort werd al op zaterdagmiddag verreden. Sebastiaan
en Michael Bleekemolen raceten op dat moment in het buitenland en
moesten de wedstrijd dus missen. Desondanks verliep de race succesvol
voor Team Bleekemolen. Allard Kalff, die als gastrijder Michael
Bleekemolen verving, en Melvin de Groot begonnen de race vanaf de derde
en vierde startplek. Na drie kwartier racen kwamen ze vlak achter
elkaar als tweede (Melvin) en derde over de finish. Het was een
zware race, blikte Melvin de Groot (Amsterdam) op de wedstrijd
terug. In de slotfase zag ik Allard levensgroot in mijn
achteruitkijkspiegels. Hij drong flink aan, maar kon mij niet
passeren. Kalff (Zandvoort) had kunnen winnen, vertelde hij.
Halverwege de race maakte ik een foutje, waardoor ik even naast
de baan terechtkwam. Zonder die fout had ik de zege kunnen pakken. Mijn
auto was top.
René Steenmetz (Breda) eindigde op een fraaie tweede plaats in
de Olympische klasse, het klassement voor Clio-deelnemers met relatief
weinig ervaring. Martin de Kleijn (Bosch en Duin) kwam als zestiende
over de finish, Dennis de Borst (Krommenie) eindigde als achtste in de
Olympische klasse.
Snelste ronde Sebastiaan in Clios
In de tweede race van de Renault Clio Cup, op maandag 12 mei, moesten
Sebastiaan en Michael Bleekemolen achteraan starten. In het 27
autos tellende veld vocht Sebastiaan zich naar de tiende plaats,
onderweg de snelste raceronde van het hele veld rijdend. Michael
(Aerdenhout) eindigde op de achttiende plaats. Allard Kalff reed
wederom een sterke race. Als zesde gestart reed hij naar voren, in de
tweede helft van de race nestelde hij zich vlak achter de op de derde
plaats rijdende Sheila Verschuur. Allard zette de dame onder zware
druk, maar moest genoegen nemen met de vierde plaats. Het was
een leuke race, aldus de gastrijder.
René Steenmetz reed wederom een goede race. Deze keer won hij de
Olympische klasse, nadat hij titelfavoriet Mickey Bertram met een
prachtige inhaalactie van zijn eerste plek beroofde. Dit zijn
mijn eerste podiumplaatsen in de Clio Cup, aldus de 48-jarige
coureur. Zaterdag was ik niet tevreden met mijn veertiende
startplek. Tijdens de races is het allemaal toch nog goed
gekomen.
Melvin de Groot eindigde als vijfde, acht plaatsen voor Martin de
Kleijn. Dennis de Borst kwam als zesde in de Olympische klasse over de
finish.
ADAC GT Masters
Michael Bleekemolen kwam op zaterdag en zondag in actie in de ADAC GT
Masters op het circuit van Oschersleben. Hij deelde een Porsche GT3 Cup
S met Ronald van de Laar. Michael behoorde tot de snelste coureurs in
het fraaie GT-veld, maar kon zijn snelheid niet in resultaten
verzilveren. In de eerste race zag ik opeens een Aston Martin
spinnend over de baan glijden, terwijl ik met 150 km/h aankwam. Ik kon
de auto maar nét ontwijken, aldus de geschrokken Michael.
Door mijn ontwijkmanoeuvre kwam ik in de grindbak terecht. Dat
bekende het einde van mijn race. Het was wel leuk dat veel rijders mij
aanspraken op mijn goede rondetijden. In de tweede race klommen
Michael en Ronald vanaf de negentiende startplek op naar de vijftiende
plaats.
Swift Cup
Tijdens de Formido Swift Cup moest Hans Bos (Gorinchem) vol aan de bak
om zijn leidende positie in het klassement te verdedigen. De snelle
rijder van Team Bleekemolen, die met Pasen beide manches had gewonnen,
veroverde nu een podiumplaats (derde stek in eerste manche) en een
vijfde plek (tweede heat). Dankzij deze resultaten behoudt Hans de
koppositie in de rangschikking. Omdat Bart van Raamsdonk (Kapellen,
België) zaterdag de kwalificatie had gemist, moest hij vandaag
achteraan in het 26 wagens tellende veld starten. Bart knokte zich
netjes naar voren en finishte als 14de en 8ste en staat nu 5de in het
klassement. Suzanne Jager (Haarlem) was in manche één als
zevende coureur en tweede dame afgevlagd. In de tweede heat viel ze
helaas snel uit. Swift Cup-debutant Mark van der Aa (Tilburg) deed het
uitstekend. Na een 11de plaats in de eerste omloop, reed hij zich in de
middagrace met een keurige 7de plek dik in de toptien. Björn
Cornelissen (Nieuwegein) finishte als 22ste en 24ste. De wagen van
Niels Kool (Lijnden) was helaas niet rijklaar en derhalve kon de
15-jarige rookie niet mee racen.
DSC: Discutabele startopstelling geeft race 2 een verrassende wending
Bij veel deelnemers van de Dutch Supercar Challenge zal de maandagrace
tijdens de Pinksterraces op Circuitpark Zandvoort nog lang in het
geheugen gegrift blijven. Een aantal rijders waren te laat klaar om te
vertrekken voor de startopstelling en hielden hierdoor vele andere
deelnemers op. De wedstrijdleiding was onverbiddelijk en sloot op het
voorgeschreven tijdstip de hekken naar de baan.
In totaal moesten hierdoor meer dan twintig deelnemers starten vanuit
de pitstraat, en hadden veel coureurs geen voordeel van hun goede
startpositie. De race werd gewonnen door het duo Cor Euser en Jan de
Wit, voor Pieter van Soelen en het duo Van den Bos / Thuis. In de Sport
I-divisie ging de overwinning naar Jeffrey van Rooijen, voor equipe Van
der Kooi en Joost den Ouden. In de Sport II-divisie mocht Rob Nieman
voor de vierde keer op rij de hoogte trede beklimmen op het podium.
Teamgenoot Erik Buys werd tweede, voor de in een Mini Cooper uitkomende
Arno Reijntjens.
De start zorgde in de Supersport II-divisie al in het begin van de race
voor veel verschuivingen. Door de hectische startprocedure zoals eerder
beschreven moesten veel deelnemers uit de pitstraat starten. Hierbij
waren onder andere de als tweede gekwalificeerde Milko Tas,
Saker-coureur Bob Herber en het duo Euser / De Wit. Pieter van Soelen
was wel op tijd voor de startopstelling en mocht vertrekken van de
eerste plaats. Deze plek wist Van Soelen bij de start te behouden.
Achter Van Soelen was het Richard van den Bos, die met zijn BMW E36 M3
een goede start had en Robin Monster wist terug te dringen tot de derde
plaats.
Het was echter niet de kop van het veld, maar de vanuit de pitstraat
gestarte Cor Euser die de snelste rondetijden wist te noteren aan het
begin van de race. De bestuurder van de Marcos Mantis reed als een warm
mes door de boter door het veld heen. Al in de zesde ronde reed Euser
op de tweede plaats, en begon hij stukje bij beetje in te lopen op Van
Soelen, die op dat moment al een aantal seconden los was van zijn
naaste concurrenten. Tussen Van Soelen en Euser ontstaat een mooi
gevecht, en het lukte Euser om na een aantal ronden de koppositie over
te pakken van Van Soelen. De BMW-coureur gaf zich echter niet zomaar
gewonnen en presteerde het om een ronde later Euser bij het ingaan van
de tarzanbocht uit te remmen. Een ronde later lukte het Euser echter
weer om op hetzelfde punt alwaar Van Soelen het een ronde eerder deed
de koppositie terug te pakken.
Achter de koplopers waren het Richard van den Bos met de BMW E36 M3 en
Robin Monster met de door RIWAL gesponsorde Seat Leon SuperCopa die
ronden lang met elkaar in gevecht waren. Van den Bos reed echter zeer
sterk en wist zich goed breed te houden. De twee bolides reden tot aan
de pitstops als een touwtje achter elkaar, maar Robin Monster lukte het
niet om een gaatje te vinden bij Van den Bos. Na de pitstops waren de
posities echter wel gewisseld, als de in de Seat Leon SuperCopa
ingestapte Ferry Monster net iets sneller zijn pitstop weet te
voltooien. Ook na de pitstops zijn beide bolides aan elkaar gewaagd, en
het duurde dan ook niet lang voordat Henk Thuis, die het stuur had
overgenomen van Richard van den Bos, aan begon te dringen bij de Seat
Leon SuperCopa van de gebroeders Monster. Uiteindelijk weet Henk Thuis
Ferry Monster te verschalken wanneer Monster vast komt te zitten achter
een langzamere deelnemer en Thuis de betere lijn kiest.
Aan de kop van het veld was het na de pitstops nog steeds de Marcos
Mantis die het veld aanvoerde. De voorsprong van Jan de Wit, die bij de
pitstops het stuur had overgenomen van Cor Euser, bedroeg bijna een
minuut op Van Soelen en zou deze voorsprong niet meer uit handen geven.
Na de pitstops lag equipe Van der Slik lange tijd op de derde plaats,
maar doordat zij te kort stilstonden bij de pitstop vielen ze middels
een drive-through terug naar de vijfde plaats. Hierdoor werden Richard
van den Bos en Henk Thuis derde, voor de gebroeders Monster.
Eugène Janssen eindigde op een zesde plek, voor Bob Herber die
ondanks wederom problemen met de brandstoftoevoer nog zevende werd.
Milko Tas werd achtste, maar zette een aantal ronden voor het einde uit
voorzorg zijn Seat Leon SuperCopa al stil in de pitstraat omdat de
motor erg warm werd en de versnellingsbak begon te haperen.
Bij de start van de Sport I-divisie was het Jeffrey van Rooijen die
goed van start ging. Hij pakte al reeds in de eerste ronde de
koppositie. Ook Laurens Gooshouwer had een goede start en wist beslag
te leggen op de tweede plaats, voor de Duitser Wilfred Schawohl en
Lotus-bestuurder Onno van Rheenen. Ook in deze divisie moesten veel
deelnemers vanuit de pitstraat starten, waaronder equipe Van der Kooi
en de Belg Luc de Cock. Ver achteraan gestart wist dit duo in de eerste
ronden op te rukken naar plek vier en vijf in de divisie, waarbij ze op
de voet gevolgd werden door Joost den Ouden.
Door de vele resultaatseconden bij een aantal deelnemers, die deze
gekregen hadden door hun goede resultaten in de eerste races, werd het
veld flink door elkaar geschud bij de pitstops. Vooraan was het nog
steeds nieuwkomer Jeffrey van Rooijen, die vrij van deze
resultaatseconden veel voordeel had bij de pitstops. Achter Van Rooijen
was het equipe Van der Kooi op een tweede plek en Joost den Ouden die
de derde plaats had weten te bemachtigen.
Achter de top drie ontstond een spannend gevecht tussen teamgenoten
Wilfred Schawohl en Luc de Cock. Uiteindelijk was het Luc de Cock die
aan het langste eind trok wanneer Schawohl de vangrail toucheerde en
met een beschadigde Lotus op moest geven in de pitstraat. Aan de kop
van het veld veranderde niks, waardoor Jeffrey van Rooijen bij zijn
eerste raceweekend in de Dutch Supercar Challenge een overwinning in de
wacht wist te slepen. Van der Kooij werd tweede, voor Joost den Ouden
die onder luid gejuich van zijn team de derde plaats van het podium
mocht beklimmen.
Voor de race hield bijna niemand het voor mogelijk dat Rob Nieman zijn
vierde overwinning op rij binnen zou gaan slepen. Door zijn eerdere
overwinningen moest Nieman namelijk in totaal 45 seconden extra
stilstaan in de pitstraat Nieman was echter een van de weinigen in zijn
divisie die niet de dupe was van de startprocedure waardoor hij al in
het begin van de race een forse voorsprong op kon bouwen op zijn
concurrentie.
Achter Nieman was het Arno Reijntjens die met zijn Mini Cooper in de
eerste ronde de tweede plek wist te bemachtigen, voor Clio bestuuder
Erik Buys. Laatstgenoemde wist echter al in de tweede ronde voorbij te
gaan aan Reijntjens, waarna Buys zijn voorsprong op Reijntjens gestaag
begon uit te bouwen.
De voorsprong van Nieman op teamgenoot Buys was na een half uur racen
al zo groot dat zelfs zijn vele resultaatseconden niet genoeg waren om
zijn eerste plaats af te staan. Hierdoor eindigde Nieman voor de vierde
keer op rij op de eerste plaats in de Sport II-divisie, voor teamgenoot
Erik Buys en Arno Reijntjens. Jitse Villerius eindigde op plek vier en
pakte hiermee waardevolle punten voor het kampioenschap.
Het GPR Team van Pino Sperlinga kan tevreden terugblikken op de twee
manches van het Belgian GT Championship die verreden werden op de
omloop van Dijon-Prenois. GPR rijders Maxime Soulet en Greg Franchi
realiseerden met hun Porsche 997 GT3 Cup S in Dijon immers twee knappe
overwinningen en keren zo met de volle buit terug uit de welbekende
mosterdstreek
Bij aanvang van de meeting, tijdens de eerste vrije training op
donderdag, bleek dat men bij GPR nog wat op zoek was naar de juiste
afstelling voor de uitdagende omloop van Dijon, een circuit dat zeer
veel vergt van de banden. Net zoals diverse andere teams
gebruikten we de twee vrije trainingen om op zoek te gaan naar een
goede set-up voor onze bolide, aldus Maxime Soulet.
Aangezien het tijdens de eerste vrije sessie niet zo vlot
verliep, grepen we voor sessie twee terug naar de set-up die we
gebruikten tijdens het openingsweekend in Zolder en dat bleek al een
hele stap vooruit. Met het oog op de kwalificaties, die op
vrijdag gepland stonden, werden nog enkele kleine wijzigingen aan de
Duitse bolide aangebracht en zodoende klokten Maxime en Greg een vierde
tijd in de eerste kwalificatie en een vijfde chrono tijdens de tweede
sessie.
De twee wedstrijden, telkens met een duur van 60 minuten, werden beide
op zaterdag afgewerkt. Greg Franchi nam de start van de eerste
wedstrijd en nestelde zich al vlug in de top 3, om aan het einde van
zijn stint als tweede in het klassement de pitlane op te zoeken en
Maxime Soulet de baan op te sturen voor de het ultieme
wedstrijdgedeelte. Soulet vertrok met het mes tussen de tanden en bij
de hervatting van de race (na een Safety Car procedure) opende Maxime
de jacht op de leider. Een mooi gevecht ontspon zich waarin Mad
Max Soulet de bovenhand nam en naar de zege snelde. Ik
had gemerkt dat er in de Parabolicabocht veel grip was op de buitenste
lijn. Daar heb ik dan ook optimaal gebruik van gemaakt en ik kon al bij
al vrij vlot voorbijgaan aan de Ferrari van Coens, aldus Maxime.
Deze eerste zege van het seizoen doet deugd, na de pech die we
kenden tijdens het openingsweekend te Zolder.
De eerste helft van de tweede race was er eentje om in te kaderen. De
GPR Porsche met Soulet kleefde zowat twintig ronden lang aan de bumper
van de Ferrari van Vincent Vosse, om dan meteen bij het openen van het
pitwindow de stands op te zoeken en de pilotenwissel door te voeren.
Ontelbare keren heb ik geprobeerd om Vincent voorbij te gaan en
telkens zat ik zeer dicht, kijk maar eens naar mijn voorbumper. We
hebben letterlijk bumper aan bumper, op het scherp van de snee, maar
toch fair. Greg Franchi bevond zich dus na de pilotenwissels nog
steeds op de tweede plaats, maar kon daar geen genoegen mee nemen. Hij
kreeg de leider in het vizier en weinige ogenblikken later pakte hij de
eerste plaats over om daarna een mooie voorsprong bijeen te rijden en
onbedreigd op de tweede zege voor de GPR Porsche 997 GT3 Cup S
afstevende.
Teambaas Pino Sperlinga genoot zichtbaar van het dubbele succes in
Dijon. Na de zege tijdens de eerste wedstrijd werd me een
pronostiek gevraagd voor de tweede race. Ik rekende met ons snel duo
terug op een plaats in de top drie, en dat zou me ook tevreden gesteld
hebben, zegt Pino. Maar twee zeges op één
dag is natuurlijk nog beter. Het is gewoonweg perfect! Waaraan
Greg Franchi nog toevoegt: We hebben onze revanche gehad. Door
deze twee overwinningen zijn we weer volop in de running voor het
kampioenschap en hebben we vooral onze nare herinnering van Zolder
helemaal uitgewist.
STANBUL Dit weekend was het dan eindelijk zover. Rubens
Barrichello brak het record van de meeste GP-starts met zijn 257e
optreden in de F1. De Braziliaan was na het behalen van het record
meteen duidelijk over hoe hij zijn F1-toekomst ziet.
Ik weet niet of ik de 300 ooit zal halen, vertelde Rubens
Barrichello tegenover Reuters. Ik zal het echter zeker proberen,
omdat een vriend van mij laatst tegen mij zei dat racen in mijn bloed
zit. Zo voel ik dat ook. Driehonderd starts is een nobel
striven, maar dit kost de Braziliaan van Honda nog twee seizoenen na
dit jaar. Honda wilde nog niet bevestigen dat de kersverse recordhouder
mag blijven.
Rubens Barrichello is zich bewust van de huidige situatie bij
Honda, vertelde Nick Fry. Toen ik Rubens Barrichello
aannam maakte ik een foutje door tegen hem te zeggen dat hij ervaren
is. Barrichello merkte op dat hij niet ervaren, maar snel wil zijn. Als
Barrichello snel blijft, dan is hij hier volgend jaar ook, maar als hij
niet snel is, dan is hij hier niet meer tijdens het volgende seizoen.
Zo simpel is het.
Een zwart weekend voor Gravity Racing International
Na de dubbele zege met de Mosler MT900 van Anthony Kumpen en Bert
Longin tijdens de Belgian Race Kick Off te Zolder zakte de ploeg van
Gravity Racing International met vertrouwen af naar Dijon Prenois voor
het tweede treffen van het Belgian GT Championship samen met de FFSA
Super Meeting. En het minste dat we kunnen schrijven is dat dit
evenement helemaal niet in het voordeel is uitgedraaid van de
bemanningen van de twee.
Als gevolg van de nieuwe regels in het kader van de fameuze "Balance of
Performance" voor de GT3 dienden de Amerikaanse bolides voor de races
in Dijon extra gewicht aan boord te nemen en werden ze eveneens 1 cm
hoger gelegd. Ook al betekende dat op de Bourgondische omloop een
ingrijpend nadeel voor Kumpen-Longin en Radermecker-Marchal, toch zou
elk van deze duos met enkele honderdsten van een seconde een
pole positie weten te veroveren voor de 60 minuten durende manches op
zaterdag.
Dat op zich was al een huzarenstukje, maar helaas zou de vreugde niet
lang duren. Bij de eerste manche werd de bolide van Kumpen en Longin
het slachtoffer van een lekke band, veroorzaakt door brokstukken op de
piste. De Mosler kon als zesde de wedstrijd hervatten maar kon geen
vuist meer maken tegen de Dodge Viper van Van Hooydonk en Dierick, en
eindigde dus ook als zesde. "We zijn duidelijk benadeeld hier in
Dijon", betreurde teammanager Loris de Sordi. "Het extra gewicht
verplicht ons ertoe om vroeger te remmen dan de andere wagens en zoals
reeds eerder op het seizoen bleek zijn we zeker niet de snelste op de
rechte lijn. De wagen van Anthony en Bert kon dus onmogelijk de
bovenhand nemen van de Viper, die telkens voorsprong nam op de rechte
lijn." Alsof dat nog niet erg genoeg was deelde ook Vincent Radermecker
in de pech, toen hij bij een snelheid van om en bij de 250 km/u op het
einde van de rechte lijn een klapband kreeg en in de grindbak belandde.
Gelukkig bleef alles zonder erg voor de rijder, die het letterlijk en
figuurlijk warm had onder de loden zon
Op het einde van de namiddag stond de tweede manche op het programma,
en deze begon rampzalig voor het Gravity team toen de motoren van beide
Mosler dienst weigerden bij de startopstelling! Zodoende dienden de
wagens vanuit de pitlane te starten, helemaal achteraan het veld.
Vincent Radermecker kon nog wel een indrukwekkende remonte maken maar
zijn Nederlandse teamgenoot Ron Marchal kreeg te kampen met ernstige
motorstoringen en viel met de Mosler terug naar de tiende plaats in de
eindrangschikking. Voor Kumpen en Longin was de wedstrijd al veel
vroeger gedaan door een aandrijfas die de geest gaf
"Eén zaak staat als een paal boven water : met steeds maar meer
opgelegde handicaps zijn de twee Mosler van Gravity Racing
International zeker niet de sterkste van dit deelnemersveld", vervolgt
Loris de Sordi. "Wat we ook konden vaststellen is dat Porsche en Dodge
hier zeer sterk waren. Maar goed, na de herhaaldelijke ontgoochelingen
kunnen we dus niets anders doen dan hard werken. Het probleem is echter
dat we niet weten hoe we het nu kunnen aanpakken, want met de actuele
gang van zaken betwijfel ik of wij nog wel wedstrijden kunnen winnen in
deze omstandigheden. Behoudens dat alles stonden de Belgian GTs
in Dijon ook nog eens buiten de paddocks geparkeerd, in de keien. En
het tijdschema voor deze wedstrijden zat nogal bizar in elkaar. Ik denk
dat men als organisator van dit kampioenschap vooral rekening zou
moeten houden met de deelnemers. Ook dat is immers een vorm van
respect..."
Nog
minder verging het de Stuart-teamgenoten Liroy Stuart (achtste) en
Jeroen Mul (tiende) die daarbij gastrijder Allard Kalff in de sandwich
hadden. De startopstelling van tweede race werd zoals gebruikelijk
bepaald door de op één na snelste ronde uit de
kwalificatie. Dat de volgorde voor race één niet op het
toeval van een enkele snelle rondetijd berustte bleek wel uit de
startopstelling voor race twee. De enige wijziging was dat de nummers
vier en vijf, Van der Beek en Florie van positie moesten wisselen. 
Over
zijn tweede plaats was Rogier Jongejans zeer te spreken, zeker gezien
het kleine verschil met de poleposition. Zijn teamgenoot Henk Vuik was
daarentegen niet blij met een zevende plaats. Aan de voorkant
gaf niemand thuis, sprak de teambaas cryptisch. Ik kon
insturen wat ik wilde maar er gebeurde niets, de auto wilde alleen maar
rechtdoor. In de vrije training ging het nog goed. We zullen het moeten
uitzoeken. Als de banden een paar millimeter groeien, komt de voorkant
hoger te liggen en kun je zomaar de hele wegligging kwijt zijn.
Jennifer van der Beek, die toch vooral als regenspecialiste te boek
stond, bewees met een vierde tijd ook onder zonniger omstandigheden
uitstekend uit de voeten te kunnen. In de vrije training was ik
al derde. Ik had echter verwacht dat in de kwalificatie, als het er
echt om gaat, een aantal rijders wel sneller zou zijn. Maar nee, er
kwam niemand meer voorbij. Met een vierde plaats ben ik dik tevreden.
Ik ga voor het podium. Met zijn achtste plaats was Liroy Stuart
niet blij. Gisteren ging het goed. We hebben iets aan de set-up
gedaan maar dat werkt dus niet. Om het gat te dichten moet je wel eens
wat proberen. Soms gaat dat fout. We hebben een iets te grote stap
geprobeerd. 
