Ik heb nu alle DVD's van level 1 bekeken, en ben bezig de laatste 2 boekjes nog eens helemaal door te nemen. Ik ga nog wat tijd moeten steken in mounting, want dan is ze heel erg gespannen. Voor de rest is alles vlotjes aan het gaan dus...
Heb vanmorgen al de eerste 3 delen van de eerste DVD van level 2 bekeken...
Hoe verder je komt in dit programma, hoe sneller je vooruit kan en meer plezier kan beleven.
Vroeg opgestaan, mijn bokes gesmeerd en thermoske thee gemaakt, hondje mee, en hop.. vertrokken om kwart voor 9. Ben eerst naar Svuerte geweest, dat is een polopaardje dat geblesseerd is geraakt: gevoerd, stalleke gedaan, hooi gegeven, been afgespoten en op de weide...
Dan ben ik naar de weide gegaan. Rustig mijn bokes opgegeten met een taske thee erbij, en ook nog een hoofdstuk uit "De kronieken van de dood"gelezen terwijl de dames aan het genieten waren van het sappige gras in de paddock, daarna mest uit de paddock gehaald, en nog wat kruiskruid uit de grond geschept.
Tegen de middag ben ik teruggeweest om Suerte haar regendek op te leggen. Toen ik er aankwam begon ze een beetje rond mij te draven, dus ik stond rustig te wachten tot ze uitgedraafd was en toestemming gaf om naar haar te komen. Ondertussen zag ik in de wei ernaast een Argentijn die bezig was met zijn paarden. Hij ging op een paar vaten zitten aan de ingang van de wei om naar mij te kijken... Zoiets had die dus nog nooit van zijn leven gezien. Heb alles heel savvy aangepakt... en het werkte. 3 minuten later lag haar dek erop.
Weet je wat cool is? Vroeger zou ik ook zeker dezelfde technieken hebben toegepast, maar me toch opgejaagd hebben gevoeld, als er mensen zouden kijken. Zo van: ik moet wel overkomen als iemand die vlot en handig is met paarden. En nu ben ik zo relaxed... ik genoot er zelfs van om die kerel te zien grijnzen... en daarna superrustig paardje eerst wat strelen, daarna halster aandoen, op een sukkelgangetje naar het dek,... Alle tijd van de wereld! Ze voelen het toch van 10 km ver als er nog maar het minste beetje predatorzenuwen hebt.
Daarna thuis nog een eike gebakken, en weer weg... Het was polocompetitie in Brecht, en ik heb ervan genoten. Het verschil tussen de ruiters is echt zo groot he!
Dan terug naar de weide, om met Muñeca te spelen. Ben tot negen uur met haar bezig geweest. Als het aan dit tempo voortgaat ga ik eind deze week een digicam kopen om alles op film te zetten. Ik denk dat die PP een peace of cake gaat zijn, zolang ik niet in de bomen hang, want de takken hangen nogal laag.
Jaja, heb dus mijn eerste 3 dagen observatie gehad met Muñeca, 'k ga subiet mijn verslag in mijn logboek schrijven. Het gaat nog interessant worden, volgens mij heb ik een dikke vette introverte RB/LB vis uit de vijver geschept!Het kan tellen... Ze verzet echt geen voet op eigen initiatief, dat heb ik nog nooit bij een paard gezien! Echt interessant... 'k Ben nu bezig met circling game... You all know what I'm talking about...
Om 2 uur ga ik met Max rijden, denk dat ik rustig door het bos ga hobbelen, en nog eens goed mijn strategieën overdenken.
Heb mij ook ingeschreven op een website voor te gaan mystery shoppen... Ik krijg misschien straks mijn eerste opdracht! Spannend...
Ik heb zalig door de regen gereden met Max, maar nu ben ik zo doorweekt dat ik te belabberd ben om nog naar Muñeca te gaan. Maar ja, die staat toch goed gras te knabbelen... ze zal me wel niet missen.
Ik ben een logboek aan het maken voor de paardjes waar ik deze zomer (misschien) mee kan spelen... Het ziet er echt zo cool uit!
Ik kan dus vanaf woensdag met Max gaan rijden, ik kan haar meenemen in het bos en daar wat spelen... De eigenaar is een goede, maar serieuze meneer. Ik weet niet of ik die warm kan krijgen voor Parelli. Ik denk wel dat level 1 een kwestie is van 2 dagen oefenen met die merrie... ze is superbraaf en heel nieuwsgierig.
Ben nog steeds een beetje aan het nadenken over Muñeca...
Het was een goed weekend: heb 2 dagen kunnen spelen met een paardje, en ben ook nog naar Werchter geweest. En natuurlijk hebben we de verjaardag van Kim gevierd, en dat was ook supergezellig, voor het vrouwelijke deel van de hoop toch
Werchter was interessant: we zijn alleen maar iets gaan drinken aan de kraampjes voor de inkom. Ik was heel blij dat ik nooit een ticket gekocht heb: niks voor mij, zoveel volk! Maar de sfeer was wel heel speciaal...
Ik ga subiet met het Zwitserse paardje rijden en kennis maken met de mijnheer van het Zwitsers paardje... Spannend!
Ga vandaag ook concreet iets proberen af te spreken voor de polomerrie... Het is echt helemaal iets voor mij, maar meer daarover in een volgend bericht!
Ben daarjuist nog op een domein geweest waar ze nog iemand zochten om hun paard te komen verzorgen... Het is daar echt ZO knap! Een oude hoeve met schuur, omringd door hoge bomen, met een vijver en allemaal beesten errond. Wauw! Dat er nog zoiets bestaat hier zo dicht in de buurt!
Nog steeds geen job, en hoewel ik al veel naar interimkantoren gebeld heb denk ik niet dat het er echt inzit. Ik heb gewoon geen motivatie, én geen energie om weer achter een PC of een lopende band te gaan zitten.
Ik moet iets meer geduld hebben, als de nood het hoogst is is de redding nabij.
Ben zaterdagavond ondanks alle zever op de luchthaven ook naar de babbelavond geweest, Ralf en Sara waren er ook, uit Duitsland. Het was wel gezellig, en iedereen was relaxed. De dag erna heb ik 's morgens nog naar de les gekeken. Wel interessant! En het leuke is dat ondanks dat ik nu al heel lang niet meer met een paardje heb kunnen spelen ik toch al dingen zag bij andere studenten die ikzelf op een andere manier zou opgelost hebben. Er is natuurlijk geen right or wrong, maar het is leuk dat ik merk dat ik al meer pijlen heb dan sommige andere studenten, hoewel ik ze nog niet heb kunnen gebruiken.
Het is weer een paar dagen geleden dat ik nog iets gepost heb, en er is ondertussen veel te vertellen...
Mijn ouders hebben bijvoorbeeld één van de meest interessante momenten van hun leven meegemaakt:
In december hadden ze een reis geboekt naar Thailand, via het reisbureau Connections in Brasschaat. Vol zenuwen en goede moed vertrokken wij met zijn 3tjes op zaterdag naar de luchthaven. Er kon niets fout gaan... We waren er op tijd, en de vakantiesfeer zat er al in... Zelfs toen het inchecken meer dan een uur duurde terwijl er maar 4 aanschuivenden voor ons waren kon dat de pret niet drukken.
Toen vroeg de incheckhostesse naar een ticketnummer... Dat dus blijkbaar niet op de documenten stond die ze bij Connections hadden meegegeven. Ze werden naar het kantoor van Connections gestuurd, dat een verdiep hoger lag. Ondertussen bleef ik bij de bagage wachten... En dan begonnen de meest zenuwslopende minuten uit ons leven... Het komt in orde, het komt niet in orde, het komt in orde, het komt niet in orde... Stress!
Uiteindelijk kwam het niet in orde... ze hebben hun vlucht gemist! Blijkt dat ze bij Connections in Brasschaat de boeking niet hadden afgewerkt... dus konden mijn ouders toch nog de dag erna vertrekken, op kosten van Connections natuurlijk. Ze verliezen wel twee dagen in totaal, en het gaat hun een jaar van hun leven kosten aan alle stress... maar ik heb gisteren nog een berichtje gekregen dat ze nu in Cambodja zijn en dat ze al lekker hadden gegeten bij een Indier... Het is dus toch nog goed gekomen.
Nu heb ik wel al een beetje schrik.. als ik dat zelf eens voorheb als ik in oktober weer vertrek...
Ik zit eventjes een kwartiertje door mijn cursus te bladeren, en hop: ik voel me meteen weer veel beter. Alsof de positieve energie van ginder in die papieren is gekropen
Bloggen is echt leuk... vooral als je hier bovenaan op "Ga naar een willekeurig blog" klikt, kom je de vreemdste dingen tegen: Probeer deze maar eens: www.bloggen.be/metrotrambusfanaat/
Er kropen vanmiddag ineens honderden mieren over het terras.
Ik heb ze vlug naar een ander bewustzijnsniveau geholpen door zout en azijn in hunne living te kappen, en ze daarna nog een kokendheet doucheke te geven...
