De cursus is voorbij... Mijn vrienden zijn al terug thuis... Geen Kyanna meer om alles te verteren... Geen Sergio meer om mee te lachen... Geen Kim meer om emotioneel te zijn... Geen Stephanie meer om oneliners uit te vinden... Geen Ashley meer om over cowboys te babbelen... Geen Caroline meer om te praten over het leven... Geen Gordon, Linda, Berin, Megan, Kristi, Trevor, Avery, John, Marc, Carmen, Kathy, Meg, Wendy, .... Geen Hadji meer om mee te spelen...
Vandaag is de laatste dag, en we hebben het over vliegende galopwissels. Superinteressant... dit is de beste dag van de cursus. Het zit eigenlijk heel simpel in elkaar, als je alle stappen volgt volgt the fancy stuff vanzelf. Straks hebben we een demo en een les van Linda. Ik ben benieuwd.
Megan heeft gisteren een demo gegeven met Hadji (alweer een demo met mijn paard als probleemvoorbeeld). Er zijn veel frankeskes gevallen... het is niet zo simpel om met een paard te spelen dat constant switched tussen left en right brain, maar ik begin het nu beter en beter te begrijpen.
Ik ben ook blij dat ik on line ben gebleven.. ik zou veel vliegende wissels gemaakt hebben zonder paard!
Life is not what happens to you, it's how you deal with it
Oh boy!
Nog een dikke week en ik ben weer thuis... slik! Het is hier allemaal heel snel aan het gaan, maar ik ben me super aan het amuseren.
Zaterdag zijn we naar Daytona beach geweest, en zondagochtend naar de driving competition en daarna naar de bat house in Gainesville. Foto's volgen nog!
Ik heb over een half uurtje een afspraak met de chiropractor van Parelli. Hij behandelt de paarden van Pat en Linda en hij gaat mijn schouders enzo eens bekijken. Interessant!
Het is echt vreemd... Ik ga mijn naamkaartje moeten dragen thuis, of niemand gaat me nog herkennen!
Tot hier toe is alles nogal anders verlopen dan ik had verwacht, maar ik besef nu dat mijn leerervaring tot hier toe waarschijnlijk de grootste is geweest van alle cursisten. Ik heb een heel interessant paard, en ik denk dat ik hem nu eindelijk begin te snappen. John heeft gisteren een demo van anderhalf uur gegeven, en ik ben niet de enige die problemen heeft met Hadji! hihi Hij heeft enkele nuttige tips gegeven voor een paard dat zich duidelijk in de bovenste twee quadranten bevindt: Het is niet altijd gemakkelijk te lezen waar hij zich bevindt, en welke strategie je kunt toepassen. De meest eenvoudige vraag is dus: -Is he acting like a partner? -Do I act like a partner? Daarna: Change the pattern Ook belangrijk: Is he respecting my personal space? Am I respecting his personal space? Goede tip: Keep your energy low, so he has the possibility to keep his energy low. (hetzelfde als matching energy, maar dan reversed)
Ben zaterdag naar de highschool rodeo geweest... Zeer interessant! The place was on fire, maar voor goede horsemanship moet je toch ergens ander zijn! Zondag zijn we naar Saint Augustine geweest, dat is de oudste stad in de US. Hele mooie plaatsjes gezien, en ook het strand was de moeite. Er waren honderden pijlstaartroggen. Ik was er een beetje bang van, maar eigenlijk zijn we wel veilig. Ze zwemmen zo rond je voeten, maar als je beweegt zijn ze rap weg.
Als je deze link in je adresbalk plakt krijg je de slideshow met de nieuwe foto's te zien. http://good-times.webshots.com/slideshow/562587633jlcuCV Ik sta er deze keer niet op, maar vanavond gaan we naar de rodeo, en ik zal zien dat ik er dan wel opsta.
We zijn gisteren met een hele hoop voor Sigi's verjaardag naar de Melting Pot geweest, in hartje Ocala. Het was supergezellig. Ik zat naast Mikey en tegenover Silke, en die combinatie is nogal explosief! Ik heb zoveel gelachen dat ik niet meer kon eten van de lachkrampen. Wel jammer dat ik mijn fototoestel ben vergeten, maar Sandra heeft enkele foto's genomen.
Heb gisteren met John gebabbeld. Als ik thuiskom ga ik contact houden en mijn vorderingen aan hem doormailen. Het is heel belangrijk dat ik op korte tijd iets kan bereiken met een bepaald paard. Ik denk dat ik daarom zeker als working student ga starten. 'k Ga er dit weekend eens over denken. Als ik mezelf kan bewijzen kan ik hier waarschijnlijk in november terugkomen om bij Pat te werken.
Ik heb vandaag nog een gesprek gehad met Ron. Ik begin te twijfelen of ik dit wel moet doen, want hij zegt dat hij niet genoeg werk voor mij heeft. Er zal dan heel veel tijd voor mij zijn om met de paardjes te spelen, maar ik wil mezelf ook wel nuttig voelen. Nu ik gisteren met Mikey heb kunnen babbelen denk ik dat het bij hem ook wel interessant zou kunnen zijn. Het is wel bekend dat je daar keihard moet werken, maar je leert bij hem ook wel veel. Ik zie hem hier alle dagen rondrijden met een prachtige merrie.. echt een pareltje!
Morgen ga ik helpen met het uitchecken, en daarna gaan we naar de rodeo.
Het gaat hier echt snel, de tweede cursus is al voorbij!
Vanmorgen heeft Berin een demo trailer laden gegeven met Hadji. Het duurde ongeveer 5 minuten en hij stond er met vier voetjes in... How interesting!
Hij heeft geen enkele keer meer dan een fase 2 gebruikt... How interesting!
Hadji heeft geen enkele keer gebokt... How interesting!
Het verschil zit in vooral in leadership, respect en rapport... How interesting!
En in de release op de juiste moment, it's not about the trailer en pressure op de juiste moment... How interesting!
Het is nogal een heel grijze regenachtige dag, maar dat zal ons niet tegenhouden om deze middag een tournament te houden! Er staan allemaal obstacles en daar moeten we on line en at liberty opdrachten rond doen... Ik heb er zin in!
Ik ga nu naar de Question & Answer sessie met John, eens zien of ik een job kan lospeuteren.
Extraatje: heb vanmorgen nog met Ron Pyne gebabbeld. Ik mag voor een half jaar bij hem komen werken, maar hij moet eerst nog met zijn vrouw overleggen. Ik weet ook niet juist hoe dat zit met die visa voor Canada... Ik hoop natuurlijk op een job hier, maar Ontario klinkt ook heel aanlokkelijk!
vanmorgen is Lynne Eisenhardt langsgeweest. Ze werkt al 20 jaar als trainer van de dolfijnen en orca's in Sea World in Orlando. Ze vertelde heel vlot over haar relatie met de dolfijnen.... en hoe gelijkaardig dat verloopt met relaties met paarden. Het enige verschil is dat je geen 22ft hebt, geen halster en geen zadel. Alles is dus at liberty and bareback bridleless. Een extra interessant gegeven is dat in de prey-predatorrelationship met een orca, jij de prey bent... Het kan dus ernstige gevolgen hebben. Ze gaf ons enkele richtlijnen hoe ze haar dolfijnen traint: 1) undemanding time 2) peak curiosity 3) changing their attitude to get them in a learning frame of mind 4) 100% is animal made decisions 5) want versus make Komt dit schema je bekend voor?
Heb gisteren een superdag gehad met Hadji... ik begin nu te begrijpen wat emotional, mental and fysical collection betekent, en dat zie je direct in mijn paard. Hij heeft niet een keertje gebokt! Yihaa!
Moet mijn rijlaarzen naar de tack shack brengen om ze op te rekken. want mijn kuiten zijn dikker geworden... daarna denk ik dat ik wel kan rijden. Ik heb gisteren ook een gesprek gehad met Linda. Ik heb het niet echt over mijn plannen gehad, maar meer over mezelf. Ze is toch wel echt een heel bijzondere madame, ik ben zwaar onder de indruk!
De derde week is voorbij... dat betekent dat dit het midden is van de middelste cursus... en daarbij horen de emoties voor wat wij Parellimensen een "middle" noemen. Ik heb vooral last van de mensen rondom mij die zich in dat zwarte gat bevinden, ikzelf kan intens genieten van dit geweldige moment. Het zonnetje heeft even rust genomen, en nu is de lucht vol dikke grijze schaapjes. Af en toe miezert het wat, maar het is toch rond de 25 graden. Ideaal weer voor mij! Het gaat nog steeds niet vlot met Hadji. We hebben gisteren wel verder gespeeld met de trailer, en ik merk wel dat mijn control, confidence and competence als leider sterk verbetert. Het wordt tijd om eens wat hulp te zoeken... Beryn begint Hadji nu al wat te kennen, dus hij zal wel meer nuttige tips voor mij hebben.
Hi, voor foto's: kopieer volgende link en plak hem op de plek waar je je internetadres tikt. http://good-times.webshots.com/slideshow/562475120xfHZdu
Het is vrijdag... Volgens Hanne is het friday cryday, maar dat geldt niet voor mij! Het is een stralende dag, en ik heb er zin in. De sessie deze ochtend was niet te zwaar, dus ik heb nog veel energie over voor de rest van de dag. Die heb ik absoluut nodig, want er is werk aan de winkel... Ik zit namelijk met een gigantisch grof respectprobleem.. (tadada daaaa, toedoedoe doeoeoe) Byren heeft eergisteren zo een twintigtal minuten met Hadji gespeeld.. ik ben tenminste niet de enige die zich in het zweet werkt met dat beest. Ik heb me gisteren dan vooral beziggehouden met extreme friendly game, en het heeft me toch al een stuk verder gezet. Het bokken tijdens de yoyo-game op de cirkel is opgelost, maar we zijn er nog bijlange na niet. Ik moet mijn persoonlijke ruimte constant bewaken, en dat zorgt soms voor heel interessante situaties. Gezien ik graag heel en wel wil terugkeren na deze 6 weken gaan we daar de volgende dagen eens flink de pres opzetten!
Dit gezegd zijnde, keer ik met rasse schreden naar mijn edel dier ten einde het met alle respect en waardigheid, doch met de nodige assertiviteit uit mijn persoonlijke ruimte te verbannen!
Het was 's morgens al niet zo een best weer, maar eergisterenmiddag begon het te regenen... met bakken!
De geplande fear makeover by Linda Parelli werd daarom in het klaslokaal gehouden en niet, zoals gepland, buiten rond de grote round pen. De benadering van Linda is voor mij heel nieuw. Het is een manier om je onderbewustzijn te leren dat je een betrouwbaar persoon bent door jezelf in veiligheid te brengen als je angstsignalen krijgt, en telkens een stapje dichter te komen tot datgene waar je bang voor bent, zonder jezelf erdoor te forceren. Eigenlijk net zoals wij met onze paarden bezig zijn. Het was een heel emotioneel moment en als ik tijd heb zal ik het er nog uitgebreid over hebben.
Dan werd het weer mooi en konden we met de paardjes gaan spelen.
Tijdens het avondeten begon de ware zondvloed. Ik had mijn regenjas aan, maar tegen de tijd dat ik van de eetzaal tot aan de auto geraakte, was ik doorweekt. We zijn tegen 30 miles naar de RV gereden, en om half acht lagen we gelukkig en wel in onze nest.
's Morgens was het weer mooi weer... maar het water was nog volop aan het wegstromen. Het stond tot boven de omheining van de weiden, de bomen stonden allemaal met hun voeten in het water. De droogstaande rivier was een kolkende massa geworden, het water kwam tot aan de weg. Gelukkig staan de pens op het hoogste punt en stonden de paardjes relatief droog.
Gisteren zijn we aan het rijden toegekomen. Dat zit er voor mij nog niet zo in, want mijn kleine rakker heeft deze week de bucking blues. Eerst nog aan dit stuk fixen voor ik kan rijden. De gouden regel zegt dat zolang je paard niet kan stappen, draven en galopperen on line, en over een sprongetje, niet stilstaat tijdens het opzadelen, je niet mag rijden.
Dit weekend ben ik dus naar de The Ocala Tractor Pull geweest. De foto's moet ik nog uploaden, het was erg licht in The Livestock Pavillion, en de tribunes nogal donker.. mijn camera bleef flitsen...dus de foto's zijn allemaal nogal donker.
Er was ontzettend veel volk daar, en erg veel lawaai van motoren. Maar daar kwamen we tenslotte voor. Na twee volle weken in je emoties te wroeten waren we helemaal klaar voor wat emotionless entertainment. Het evenement startte om vijf uur, maar wij kwamen aan om half zeven dus the place was on fire... Het publiek was nogal... schraal! Valt ook wel te verwachten voor zo een evenement, maar toch zijn er enkele opmerkelijke verschillen tussen Europeanen en Amerikanen.Ondanks de grote massa had ik helemaal niet dat typische claustrofobische gevoel. Iedereen bleef rustig, het aanschuiven voor de hotdogs was puur entertainment (You saw that big purple truck Lori?)
De pull zelf was wel interessant.. voor een half uurtje. De gemiddelde inwoner kwam daar met zijn traktor een gewicht voorttrekken, er was een grasmachinerace, een race met trucks, en ook een race voor kinderen.
Het valt me echt op hoeveel mensen zich hier gewoon en vlot gedragen... Simpel en aangenaam!
Volgende zaterdag is er een cattle dog and ranch dog trail, en we gaan met de hele groep hier line dancen.
Vandaag is de fluidity cursus van start gegaan. Avery is de course leader, en hoewel ze duidelijk minder ervaren is dan Carmen, heb ik zeker het gevoel dat ze een hele goede leider is. Ze heeft een dikke gevlekte koudbloed. Een kruising tussen een brabander en een paint. Persoonlijk vind ik het een erg geslaagde combinatie!
Ik heb ook mijn eerste moment op de seat builder gehad. Mijn schouders zitten muurvast, als ik weer thuiskom moet ik eerst een paar keer naar iemand die dat kan loswrikken. Het komt denk ik door de val die ik heb gehad twee jaar geleden, maar ook door mijn algemene houding: couch patato!
Nieuwe foto's in een volledige slideshow kan je bekijken via onderstaand adres (zelf kopieren en plakken in adresbalk) http://good-times.webshots.com/slideshow/562355467vxiTlx
De eerste cursus zit erop. Ik heb zoveel geleerd! Als ik alles toepas wat ik in deze cursus heb meegekregen kan ik jaren voort. Nu maar hopen dat mijn brein rekbaar genoeg is om alles bij te houden... Ik heb wel veel genoteerd, maar ik heb toch het meeste geleerd van de demo's van de faculty.
Morgenavond ga ik met Julie, Kyanna, Rose, Stephanie en eventueel nog een paar anderen naar the Ocala Tractor Pull. Very American! Daarna gaan we naar 8 minutes, dat is een bar waar ze line dancen enzo.. ik ga mijn fototoestel leegmaken en mijn batterijen opladen!
De belangrijkste dingen die ik deze cursus geleerd heb:
8 principals and what they really mean Horsenalities and how to manage a left brain extravert (still working on that one) Divide it into pieces, check the zones... You have a 50/50 chance... so try and experiment! the Want versus Make arrow is nu echt duidelijk voor mij. It's the 7 games, not the 7 jobs. Teaching, controll, reinforcement, refinement Reacting versus Responding Nose, neck... maybe the feet Leadership... 51% is enough See, take and appreciate what your horse offers you It's not about the....
Panta Rei... zelfs mijn traantjes deze eerste dagen van de week. Nu ik hier mijn ritme begin te vinden, tijd heb voor mezelf heb komen er allerlei dingen van vroeger los. Het is superfrustrerend om in het paardenparadijs van je dromen te zitten, met een supertof paard, allemaal gezellige mensen om je heen,... en dan te merken dat je emoties in de weg zitten. Heb er gisterenavond met Trevor (Does he iron his shirts himself?) van de Faculty over kunnen babbelen... Er valt niks te forceren... savvy heeft tijd nodig... Take the time it takes so it will take less time (staat nu op mijn nieuwe horloge, ik kan er niet naast kijken). Het zit in ons om "sterk en zelfverzekerd" over te komen... There's no fake it 'till you make it, so you better take it as it comes...
Ik heb ook ontdekt dat ikzelf stiekem een right brain introvert ben... dus Hadji is als left brain extravert soms zwaar te matchen qua energielevel. At liberty is zwaar tof met zo een beest! Hij is zo tuned in, en high energy dat je echt alles kan doen.... spins, snappy departures, sliding stops, ... als het maar swingt!
We hebben daarnet een lange inspirational demo gehad van Linda en Remmer... die dame heeft echt zoveel goede energie rond haar hangen dat ze iedereen hier in een bijzonder goede bui heeft gebracht.. echt speciaal! Ik ga nu naar buiten. Gewapend met een pak zakdoekskes en veel goede moed...
Good, better, best... never let it rest Get your good better and your better best! SAVVY!!!
