De ons pas ontvallen Umberto Eco had uitgesproken voor-
en tegenstanders maar één ding staat als een paal boven water: Met het heengaan van Eco verliest Europa één
van haar laatste grote schrijvers-filosofen. Ik was bepaald geen fan van zijn
politieke stellingnames maar bewonderde zijn eruditie en veelzijdigheid, zijn
spitse geest en - waarom ook niet - zijn intellectuele speelsheid. Kortom, ik las hem graag. Eco was vooral een
tegendraadse denker en daarom alleen al uw aandacht waard Geniet van deze
erg spirituele lezing die hij n.a.v. het verschijnen van zijn historische thriller Baudolino
(2000) in New York gaf.
Een
goede kok laat nooit in zijn potten kijken, zo luidt het gezegde. Ik heb daar
echter moeite mee. Men vraagt me weleens hoe ik precies te werk ga bij het
schilderen. Hierbij een aantal fotos die haarfijn laten zien hoe ik mijn
schilderij Het meisje met het rode haar
heb opgebouwd.
Vandaag is het
precies een jaar geleden dat ik na heel wat jaren van inactiviteit weer ben
beginnen schilderen. In tegenstelling tot vroeger, waar ik vooral met olieverf
bezig was, werk ik nu overwegend met acryl omdat dit het beste medium is waarin
je snel kan werken. Op dit jaar heb ik een kleine 30 doeken geschilderd waarvan
dit het meest recente is dat ik vorig weekend heb afgewerkt
In 1976 kreeg ik
als 14-jarige knaap van mijn ouders Mertens boek Hieronymus Bosch en sindsdien heeft deze door en door Brabantse
kunstenaar mij in zijn greep. Ik keek dan ook met meer dan gewone
belangstelling uit naar de grote overzichtstentoonstelling - de grootste ooit - die vanaf zaterdag 13
februari in het Noordbrabants Museum in zijn geboortestad werd geopend.
Rond 1450 wordt
Hieronymus van Aken in s-Hertogenbosch geboren. Hij krijgt de roepnaam Joen of
Jeroen en ontwikkelt zijn schildertalent in het familieatelier aan de Bossche
Markt. Rond 1480 trouwt hij met de welgestelde Aleid van de Meervenne. Samen
betrekken ze Aleids huis aan de Markt 61. Hieronymus roem groeit gestaag. In
1488 mag hij toetreden als gezworen lid van de Illustre Lieve Vrouwe
Broederschap. Hij creëert dan een artiestennaam gebaseerd op zijn woonplaats:
Hieronymus Bosch. Zijn carrière gaat voor de wind dankzij prestigieuze opdrachtgevers.
Op
9 augustus 1516 wordt Bosch begraven, vanuit de Sint-Janskathedraal. De
kunstenaar is geboren, getogen en gestorven in s-Hertogenbosch.
Het staat buiten kijk dat Hieronymus Bosch
een kunstenaar van wereldformaat is. Zijn unieke en karakteristieke werk, vol illusies en
hallucinaties, wonderlijke gedrochten en verschrikkelijke nachtmerries,
verbeeldt de grote themas van zijn tijd: verleiding, zonde en rekenschap. Thema's die hij als een artistieke moralist met penseel en tekenstift vorm heeft gegeven in een heel eigen beeldtaal. Ook
na zijn leven is zijn werk onverminderd populair gebleven. Het inspireerde
talloze kunstenaars tot navolging, tot op de dag van vandaag. Het maakt Bosch
tot één van de belangrijkste kunstenaars van de late middeleeuwen. Zijn
populariteit hangt samen met het raadselachtige karakter van zijn
voorstellingen. Je raakt er nooit op uitgekeken. En precies dat is mij vandaag
overkomen toen ik de tentoonstelling bezocht. Ik was adem- en sprakeloos (wat héél wat wil zeggen in mijn geval...) Zijn werk is intussen ruim een
half millennium oud maar blaast je nog steeds van je sokken
Voorafgaand aan de tentoonstelling werd de
afgelopen jaren een groot aantal schilderijen door vooraanstaande
kunsthistorici, conservatoren en restauratoren onderzocht en gerestaureerd in
het Bosch Research and Conservation
Project. De resultaten, nieuwe verbanden,
technieken en betekenissen maar ook uitzonderlijke werken van Hieronymus
collega-schilders, navolgers en tijdgenoten worden tijdens de tentoonstelling
Jheronimus Bosch - Visioenen van een
genie voor het eerst aan het publiek getoond. EEN
ABSOLUTE AANRADER !!!
Eind vorige maand bezocht de Iraanse
president Hassan Rohani Italië Tot verbijstering van vele weldenkenden bleken
bij het bezoek van deze staatsman aan het stadhuis en de Capitolijnse Musea van
Rome een aantal beelden van antieke naakten - uit respect voor de Iraanse cultuuur en het geloof van de president -
zedig door een houten bekisting aan het oog onttrokken te zijn. Of hoe Italië - ooit één van de plaatsen waar
humanisme en renaissance tot bloei kwamen - in ruil voor een aantal lucratieve
contracten - haar schitterende culturele erfgoed wegcensureerde
Achteraf bleek dat de Italiaanse minister van
Cultuur Dario Franceschini noch premier Matteo Renzo van deze zelfcensuur op de
hoogte waren. Het verzoek om de aanstootgevende beelden af te dekken was
gedaan door de Iraanse ambassade en het kabinet van de premier had ermee
ingestemd, zonder de premier in deze te kennen .
Ik ben alvast benieuwd of ook ons land, waar
Rohani volgende maand verwacht wordt, eveneens plat op de buik zal gaan voor de
strapatsen van deze verlichte despoot . Misschien kan Iranofiel Wim Delvoye de honneurs waarnemen ?...
Een kleine drie maanden geleden werd mijn echtgenote getroffen door een beroerte. Omdat ik de daarop volgende dagen, weken en maanden prioritair met haar revalidatie bezig ben geweest restte er nauwelijks tijd om deze blog 'up to date' te houden. Nu ze voldoende gerecupereerd is, zal ik gaandeweg te volgende weken opnieuw aan het bloggen kunnen slaan en wens u alvast bij deze al het nodige leesgenot...
ART(work)s
