deze week was mijn eerste week bij hematologie (alles wat met bloed te maken heeft). De eerste 3 dagen moet ik bloedcellen differentiëren. Ik merkte meteen dat het meer dan een jaar geleden is dat ik dit gedaan heb. In het begin kon ik met moeite lymfocyten en monocyten uit elkaar houden, maar gelukkig verbeterde dit snel. Meer problemen had ik met de voorlopercellen en de blasten. Gelukkig ging er naast de microscoop een poster waarom de kenmerken goed te zien waren. Na 2 dagen microscopie mocht ik woensdag werken met de Cellavision. Dit is een toestel dat de bloedcellen voor jou zoekt in het uitstrijkje en zelf groepeerd. Natuurlijk moeten deze resultaten gecontroleerd worden, want het geeft niet altijd de juiste resultaten.
Woensdagochtend ben ik eerst meegeweest naar de 'Intensive Care' voor de baby's om daar te helpen met de bloedafname. Omdat dit niet de eerste dag was ging dit vlot. Donderdag was het de 'Intensive Care' voor de kinderen van 0,5 tot 10 jaar ongeveer. Daar heb ik gewoon gekeken, want zelfs de laboranten hadden de nodige moeite om bloedstalen te nemen bij deze patiënten.
Donderdag ben ik meer in het ziekenhuis geweest dan in het labo. Na het nemen van de bloedstalen bij de kinderen ben ik naar 3 beenmergpuncties gaan kijken.
De eerste punctie was bij een volwassen man in het borstbeen. Alles verliep heel vlot, maar een plezier om naar te kijken is dit niet meteen. Meer problemen was er bij patiënt 2. Bij deze man moest beenmerg uit de heup gehaald worden. Dit liep minder vlot. Eerst verdooft de dokter de patiënt plaatselijk en na een paar minuten begint ze met de punctie. Bij deze patiënt moest ze zelfs 3 keer opnieuw de naald in de heup steken om een staal te kunnen krijgen, maar dit leek niet te lukken. Na de 3e mislukking begon ik te merken dat ik me niet heel lekker begon te voelen. Dus ben ik maar op een stoel gaan zitten en heeft een van de aanwezige verpleegsters me wat fruitsap gegeven. Ik ben blijkbaar niet de eerste stagiair die bijna flauwvalt tijdens het bekijken van de eerste beenmergpunctie.
De derde punctie was bij een meisje van ongeveer 10 jaar. Kinderen worden eerst volledig verdoofd vooraleer aan de punctie begonnen wordt. Hier stond ik gelukkig weer sterk op mijn benen.
Vrijdag stond ik aan de flowcytometer. Blijkbaar staat het labo in Tampere bekend als een van de beste klinische labo's voor flowcytometrie in Europa, omdat hier gewerkt kan worden met 10 kleuren tegelijk.
Na het labowerk vrijdag ben ik naar de Pyynikintori geweest, samen met 3 Hongaren. Dit is een toren aan de rand van Tampere. Waarvoor deze toren vroeger gebruikt werd, weet ik niet, maar het uitzicht is wel heel erg mooi. Daarna zijn we langs de rand van het meer terug naar het centrum gewandeld. Zaterdag ben ik nog eens naar de Sauna in Rauhaniemi geweest. Als je wil weten hoe het er daar aan toe gaat, moet je maar eens naar dit filmpje kijken. Het is ondertussen 4 jaar oud, maar het toont de plaats wel:
Vandaag is het zondag en is het Ronde van Vlaanderen. Gelukkig werkt de livestream goed en kan ik naar de koers kijken. Vanmiddag heb ik wel eerst wat buiten gezeten en wat documenten voor mijn eindwerk doorgenomen.
