Ik zit nu langer dan anderhalve maand in Finland, dat wil zeggen dat ik over halfweg ben, maar dat gevoel heb ik helemaal niet. Ik heb mij wel makkelijk aangepast aan het Finse leven, het lang weg zijn van huis en de daarbij horende huishoudelijke taken. Ik denk dat ik het nu al kan zeggen dat ik het hier toch wel ga missen als ik terug naar België kom, maar aan de andere kant zal ik ook blij zijn om terug in België te zijn. Ik begin sommige mensen en dingen soms toch een beetje te missen. Misschien iets heel stoms, maar een gewoon goed brood, dat kan je hier maar heel moeilijk vinden. Het brood dat hier makkelijker te vinden is, komt uit plastic zakken. Maar dat weegt niet op tegenover het feit dat ik me hier wel goed voel.
In het labo deze week stond ik aan de Starrsed Auto-Compact (sedimentatie) en de Integra800 (vooral bepalen van HbA1C) op zich niet de meest moeilijke toestellen, maar op deze manier kon ik mijn periode op Klinische Chemie rustig afsluiten. Vanaf morgen sta ik op Hematologie.
Voor mijn stage had ik gedacht dat ik eerder zou passen in een kleiner labo, maar na 6 weken denk ik dat ik ook wel kan meedraaien in een groter labo. Ik heb natuurlijk pas 1 van de 4 domeinen gedaan, maar ik heb een goed oog op het vervolg van mijn stage.
De week was op de een of andere manier de week van de "feestjes". Het begon woensdagmiddag in het labo tijdens de koffiepauze in de middag. Toen we daar toe kwamen stonden er 3 grote taarten. Er waren een paar mensen die hun promotie vierden. Ik heb geen flauw idee wie die personen zijn, er werken hier dan ook zoveel mensen, maar het was lekker. Dat is belangrijk genoeg voor mij.
Woensdag was ook mijn roommate jarig, en hij gaf donderdagavond zijn verjaardagsfeest, samen met nog een Franse jongen. Samen met een paar andere erasmusstudenten hebben we voor een paar verrassingen gezorgd en natuurlijk een taart. Daarna zijn we nog uit geweest, maar om 2uur heb ik samen met 2 anderen een taxi naar huis genomen om toch wat fris om mijn stage te staan vrijdag.
Zaterdag was het de verjaardag van een Waalse jongen. Ook nu hadden er een paar mensen voor verrassingen en een taart gezorgd en daarna zijn we terug naar een club in het centrum vertrokken. Om 2u30 was het feestje daar al afgelopen. In Finland hebben de clubs en bars sluitingsuren en met dat het uur vannacht veranderde sloot alles nog eens extra vroeg.
Ook even iets heel anders nu. Mijn vorige bericht kreeg de naam "Bertta", maar ik heb helemaal niet uitgelegd wie Bertta is. Het is de bijnaam van een patiëntenstaal met code B706. Dit is de code voor patiënten met een herseninfarct. Omdat B706 niet zo goed 'bekt', hebben ze een naam gegeven aan dat staal. Vorige week heb ik dus 2 Bertta-stalen moeten verwerken.
Ik denk dat ik nu wel alles gezegd heb wat ik wilde zeggen.
het is vandaag 19 maart 2012 en het sneeuwt in Tampere... en nog niet zo'n klein beetje ook. Het is begonnen toen ik vanmorgen naar mijn stage vertrok en bijna 12 uur later is het nog bezig. En zeggen dat het in België bijna zomer is...
Maar laat ik eerst eens terugkeren naar vorige week. Vorige week stond ik een hele week aan de STA-R Evolution (de STAR waar ik het vorige week over had). In totaal heb ik nu 6 dagen aan dit stollingstoestel gestaan en volgens de andere laboranten moet ik er nu wel een 'pro' in zijn. "Ja ja, zal wel," dacht ik, maar het lijkt wel te kloppen. De drie toestellen kan ik ondertussen volledig zelf bedienen.
Nadat het toestel de stalen gemeten heeft, komen alle resultaten op de computer terecht. Wanneer alle stalen een 'verwacht' resultaat hebben verschijnt hier een groen bolletje naast en kan je vervolgens op 'Päivista' klikken, waardoor de resultaten naar de juiste plaats worden doorgestuurd. Wanneer er een rood bolletje verschijnt moet naar het resultaat gekeken worden en eventueel met het staal opnieuw gemeten worden. Soms heb ik wel nog moeite om te weten wat ik dan precies moet doen, maar ja, dat Fins is ook niet altijd even duidelijk. Vrijdag heb ik zelfs een van de werknemers moeten 'opleiden' om met de STAR te kunnen werken. Dat vond ik eigenlijk wel leuk!
Ik werk normaal gezien iedere dag van 7u tot 15u, hoewel ik volgens Finse normen slechts tot 14u zou moeten werken als student. Woensdag heb ik me voor het eerst als Finse student gedragen en ben ik om 14u reeds vertrokken. Ik had namelijk met een paar mensen afgesproken om naar de sauna aan het grote meer in Tampere te gaan. Ik was met mijn harem op stap. Ik als Belgische jongen samen met meisjes uit Spanje, Duitsland, Frankrijk, Schotland en 2 uit Hongarije. We zijn dus naar de sauna geweest in Lapinkaari. Na het bezoek aan de sauna is het dus de bedoeling dat je daarna in het meer duikt en een "zwemmetje" doet. Ik denk dat ik het iedere keer welgeteld 2 seconden heb uitgehouden in dat veel te koude water. De echt Finnen zwemmen natuurlijk wel in het (waarschijnlijk het enige) stuk meer dat niet bevroren is. Maar even in het koude water als je uit een sauna van 115°C () komt kan volgens mij dan toch geen kwaad.
Daarna zijn me met allen naar de American Diner geweest (zie een van mijn vorige berichten) en zijn we uiteindelijk met z'n allen op het kot van mijn Hongaarse buurvrouw beland. Zij had dus een vriendin op bezoek en ze had Hongaarse wijn en palinka (Hongaarse sterke drank) mee. Een voordeel aan een multicultureel gezelschap: je maakt kennis met andere culturen.
Dit weekend heb ik niet zoveel gedaan. Vrijdag op bezoek geweest (lees: wat roddelen) met mijn Hongaarse buurvrouw, een super meid! Zaterdag even naar een bar geweest en zondag naar de 'gewone' sauna in ons gebouw geweest.
En zeggen dat het in België bijna zomer is...
) komt kan volgens mij dan toch geen kwaad.
