Deze morgen liep de wekker af en wat is dat???? ik kan al slapend staan, wandelen, zitten enz mijn ogen willen niet open blijven..jeetje die pil van gisterenavond. Het voelt alsof ik onder narcose was en nu in de ontwaakruimte ben en toch maar altijd terug wegzak. Het voelt als heerlijk moe maar ik moet rijden, ik beloofde J naar school te doen en te halen omdat ze haar nieuwe kleren aan wou doen voor deze halve dag school (t zijn eigenlijk echt wel lentekleren vandaar!) Ik schrijf nu heel even om me te kunnen wakker houden maar het lukt me amper..kan zelfs mijn vingers niet goed genoeg omhoog krijgen om te typen..ik wil liggen, ik wil slapen...dit voelt zo ontzettend zwaar en voelde me nog nooit zo behalve dan onder narcose..
Mijn rokske lag nog in de winkel op mij te wachten hiep hoi, voelde er me harstikke goed mee! Verder was de psycho interessant voor me, veel uit geleerd vooral dat er tijd moet genomen worden en dit niet, zoals ik het graag wil ,morgen al zal opgelost zijn (depressie is geen griep!). Het ergospel :moeilijk (uit een dertigtal kaartjes met kwaliteiten en evenveel met vervormingen er respectievelijk acht en vijf kaartjes overhouden tav één persoon uit de groep en zo zal ieder om beurt een keer aan bod komen, ben al heel benieuwd wat anderen over mij zouden denken als ik aan de beurt kom)..Mijn gedachten over die ene vrouw: toch denk ik niet helemaal dat het alleen maar mijn op hol geslagen gedachten zijn! Het is een omhooggevallen trut en daarmee basta maar ik leer nu accepteren dat het niet met iedereen goed in de groep moet klikken! Ik wil maar altijd aanvaard worden maar eigenlijk ben ik daar voor mezelf, zie ik die ws na de therapie nooit meer terug en waarom zou ze me moeten aanvaarden, ik moet ze ook niet, voila, ik moet dat maar accepteren en leren! Volley : bwoa redelijk maar kijk toch uit naar de loopband vrijdag! Vanavond zware down weeral maar toch een beke kunnen herpakken terug : eten gemaakt, naar zonnebank en zware training in het fitnesscenter. Heb net voor de eerste maal inslaapmedicatie genomen benieuwd wat het zal geven, het zou ook mijn psychosegedachten moeten onderdrukken en kreeg het in de plaats van mijn andere medicijn dat ik had samen met nog iets nieuws. Ook dat moet ik aanvaarden want ik ben volkomen tegen die medicatie maar ze kunnen ook maar helpen als ik er in geloof en accepteer dat het nu even allemaal hard nodig is! Via de dokter nog vernomen dat na onderzoek en testen mijn psychose echt wel komt vanuit de depressie omdat ik nog wel helder kan denken op vele andere momenten en inzie dat ik soms verkeerd denk! Er is dus nog hoop! Als ik door de depressie heen ben zouden ook de psychoses moeten opgelost zijn. Het ene brengt het andere met zich mee! Toestanden met C. ivm de reis..pfffff..toen ik haar liet vallen dat ik twijfels had om toch met haar te gaan kreeg ik een volle lading verwijten rond mijn hoofd geslingerd, echt niet voor mogelijk houdend, je zou voor minder al niet meer graag gaan met haar en dat is ook mijn definitief besluit geweest! Ik ga niet met haar, ze is het me niet waard punt uit! Ok ze kan pissed zijn omwille van t feit dat ik het haar wel eerst vroeg maar das nog geen reden om zo tegen me te doen en er zelfs een hoop punten van tien jaar geleden bij te halen waar ze me zelfs voorheen nooit over aan sprak (punten waarbij ze btw ongelijk heeft!!!!!!!!!!!!!!) Enfin ik heb het haar via mail laten weten se, de kogel is door de kerk !
goed geslapen maar iets te kort tobbend over reisgezel en wat doe ik er nu mee tobbend over mijn dagboek/blog want ik moet bv elke dag tien positieve dingen over mezelf schrijven in dit leerproces en ben te beschaamd daarvoor vandaag ergo (leer jezelf en anderen beter kennen spel), psycho, sport en mss rokje nog eens passen deze middag vanavond zonnebank en fitness
de dokter ging die aanbevelingsbrief voor mijn reis aan de raadgevend geneesheer sturen, dat komt wel goed denkt ze ook ( ze stelde eigenlijk eerst voor zonder toelating te vertrekken hihi maar toch maar liever niet na vorige aanvaring op t werk ivm buitenlandse reis). Ik vertrouw erop dat het ok zal zijn allemaal! Ahja mijn keuken is ook wel weer netjes in orde en machine ingeladen..ik probeer gedisciplineerd te zijn hoewel dat niet altijd wil lukken!
k Was op tijd in D. rustig aan begonnen maar toen het mijn beurt was om weekendverslag uit te brengen moest ik naar de dokter. Heb haar de huiduitslag getoond en het is wat ik dacht, medicatie werd vervangen. Ook de andere pillen die ik had en niet echt schijnen te werken werden vervangen terug door antidepressiva omdat ik nog te veel downs heb. Blijkbaar wel de enige antidepressivum waar je NIET van bijkomt, oef. Om te slapen iets anders gekregen nog en daar kan je wel van aankomen dus moet zien wat ik ermee doe. Daarna twee uren ergo gehad, nu nog breiwerk maar we gaan met z'n allen een bamboewindklok maken..das leuk! Deze middag moeten koken (mijn idee van recepten: ons favoriete broccolisoepke, kip met wokgroenten, rijst en curry, iedereen vond het lekker. Deze namiddag psycho, heel koud in de kamer en zo goed als in slaap gevallen maar wel iemand anders met z'n allen goeie tips kunnen geven (konden ze dat voor mij nu ook maar eens se!!!!)..Laatste uur volley jakkes vind dat nu eens echt niet tof dus sta daar af te tellen van minuut één tot de laatste minuut. Enfin gevraagd of ik niet één uur van de drie sport per week de loopband op mag én het is goedgekeurd yes yes yes! Ik ga daar tenslotte toch voor mezelf (en nu dus ook voor mijn conditie,het zal me deugd doen elke week terug het lopen volledig te kunnen opbouwen). Vanavond mosselkes gemaakt en t was lekker, met verse frietjes en het vocht ingevroren voor een zalige bouilabaise in de future (dank je Machteld voor de tip hihi!). Verder zit het reisgezelschap me nog op mijn maag, ik weet echt niet wat ik ermee moet..tijd brengt wel raad en morgen of overmorgen tenlaatste beslis ik! Ook naar acupentuurarts uit Lummen gebeld: wachttijd tot half april, tja niet aan te doen maar beter laat dan nooit!!! Nu sws baddeke, wat tv, eventueel wat lezen en bedje. Al bij al leuke dag maar spijtig genoeg op de middag te weinig tijd om dat rokje te halen (hopelijk is het er morgen nog want het was het laatste!)..
Heb info opgezocht over onderwaterbehuizing G9 mss ga ik deze nog halen want het is toch leuk onderwater mooi te kunnen fotograferen,alleen natuurlijk het budget zou het in de wegstaan momenteel, ik moet keuzes gaan maken hierin en dat wordt moeilijk!
Redelijk geslapen... Heb C. meegevraagd op reis, An had me nog voor het winnen gezegd dat ze niet mee wou want zij stond op nr.1 tja..gemiste kans zou ik zo zeggen maar 't is zo 't is zo..L...tja een ganse week aan het zwembad met geklaag over B en allerlei ziektes en aandoeningen neen bedankt! Dus wie dan he..t werd dus C. maar ik kreeg geen wowwwwwwwwwwwwwwwwww dank je wel, ik ontving en zag geen enthousiasme, ik zie op dit moment meer stress dan iets anders (ik ga dit doen, ik ga dat doen dus ga ik daar constant alleen zitten of wat?) Mss is ze een te sterke persoonlijkheid voor me op dit moment want ik wil het rustig aan..K heb spijt en weet niet hoe ik er in godsnaam nu nog onderuit kan, ben weer te vlug, te impulsief, te onnadenkend geweest vrees ik of zou het toch nog meevallen en vergis ik me? maken we er gewoon het beste van? k weet het niet, mss kan ze t ni eens geregeld krijgen dus mss hoop ik daar dan maar op...we zullen wel zien zeker...Toen ik mijn planning vertelde op therapie en zei dat ik mijn dressing leegmaakte vroegen er al verschillende of ik de kledij niet kon meenemen voor hun om te kiezen..ofcourse wat maakt het mij uit: zij, goede doel, kringloop whatever maar ik ontdekte wel dat ik het vooral zou doen om weer goed te doen, om gewaardeerd te worden in de groep! Ik maak precies telkens de zelfde fouten en blijf mijn zelfwaarde zoeken bij anderen...Ach woensdag start te cursus en leren we hopelijk hoe we de zelfwaarde bij onszelf moeten terugvinden.
vorige week al begonnen, gisteren en eergisteren niet te doen, mijn benen branden van de jeuk en heb het net opgezocht het is ws
Bij veel aandoeningen is de huid niet alleen rood, maar ook wat hobbelig. Dat wordt een maculopapuleus exantheem genoemd, oftewel een vlekkerige en hobbelige uitslag. Dat is een aspecifiek verschijnsel, wat veroorzaakt kan worden door reacties op geneesmiddelen of virusinfecties en dit omdat ik het telkens kreeg als ik eens een halve trazolan heb genomen (wat ook bij de bijwerkingen staat!!!!)..en zo is het altijd iets,het is nu alweer begonnen en smeer me in en smeer me in maar door het krabben liggen al die wondjes op mijn benen al open en hou ik het niet meer van de branderige jeuk pffffffffffffff
Niet alles kunnen doen zoals gepland maar al wel een hele opkuis van de dressing en naar ons moe geweest, niet gekookt voor morgen het zullen mosselen worden dus à la minute klaarmaken...voel me echt weer niet super..hoe ga ik hier toch ooit doorgeraken (ik vrees echt helemaal niet! zo dadelijk nog wat tv en dan hopelijk sws kunnen slapen...
ale de dag was goed begonnen voor me, eindelijk nog eens een fit en lekker gevoel maar het heeft niet lang mogen duren.... voel me nu weer hartstikke down..
Heel slechte nacht gehad..pfff..om twee uur sliep ik nog niet maar omdat ik in de namiddag al een glaasje wijn op had heb ik er deze nacht voor gepast. Toch was het draaien en keren en niet leuk. Mijn boek is ondertss helemaal uitgelezen want dat deed ik dan maar in het holst van de nacht en toen terug mijn bed in van twee tot zeven. Toen weer wakker, opgestaan, sigaretje en weer mijn bedje in tot negen uur maar niet echt meer geslapen. Om tien uur naar de zonnebank gereden en daar heerlijk genoten van warmte en rust. It felt very good! Toen J terug opgehaald en op naar http://www.youtube.com/watch?v=dQ1tUYQGUks voor lekker zweten en uitleven yes yes!!!! Het voelt allemaal als zomer en ok! Ik heb echt een goeie dag vandaag en zeker met het zonneke dat al warmte afgeeft door de ramen. Deze middag ons groentesoepke gegeten en nu vlieg ik zo dadelijk in mijn huishoudelijke taken. Heb er echter niet veel zin in want zou liever buiten zijn maar tja, het moet ook gebeuren: de was, de strijk, kuisen, de dressing, koken en dan late namiddag maar naar Geel.
Druk dagje, vanmorgen de nodige boodschappen gedaan en moet zeggen zeer budgetair goed gewinkeld! Bij de Aldi geweest, Renmans, langs de bank (geld skireis eindelijk gestort en dus ok om wat te shoppen!), J. naar de muziek gebracht en terug, geen chance met lotto spijtig genoeg..Na de middag eerst naar Geel gereden, alles ok met ons moe en daar eens door de hele papierrompslomp gegaan, alles gesorteerd, geklasseerd en overbodige zaken weggegooid. Het deed goed dat ik daar ook nog eens tijd voor kon maken en dat er weer wat orde op zaken is! Een en ander liep wel uit zodat we pas rond kwart voor drie vertrokken daar richting Hasselt! Ginder aangekomen bleek het toch kouder dan verwacht maar winkel in winkel uit viel het toch nog redelijk mee. Voor J. een broek, een jasje, een t-shirt en schoenen gevonden..voor mij niets! Helaas! Ik vond echt niets naar mijn goesting en was ws op zoek naar een soortgelijk rokske uit de boetiek in D en vond dus echt mijn ding niet! (Heb wel het gevoel alleen maar gegeten te hebben vandaag, nu geven deze pillen me weer constant honger (beginnen ze gaan te werken of wat? pfff echt wel een nadeel zenne). Na onze shopping vonden we nog een gezellig bruin klein cafeetje waar ik een glas rosé gedronken hebt en eens een beke 'profiteerde', je mocht er nog roken dus best ok voor een half uurtje opwarming,ondertss bladerend in het Sensation White Magazine dat je in één van de shops gratis mocht meenemen. En tja..dat was ook wel weer een moeilijk moment: elke shop stond in het teken van de komende White Party, ik paste er zelfs een kleedje voor dat leuk was maar waarbij ik in de paskamer dacht : waarvoor toch eigenlijk? Want fuiven en feesten zit er momenteel niet in en dan vraag ik mezelf op dat moment af waarom me dat toch allemaal niet gegund is. Ik droom er ook van om eens uit de bol te kunnen gaan daar zonder erbij te hoeven nadenken dat ik er niet uitzie daarvoor..Kortom zwaar moment, trieste gedachten, kleedje terug uitgezwierd en zonder iets voor mij thuis gekomen tja...De timing klopte want ondertss had J met vriendin S gebeld die haar vroeg mee naar de cinema te gaan in Hasselt, haar mama ging ook, alleen dan, naar een andere film. Good idea! We gingen mee, allebei. De kids gingen naar Percy Jackson en Nathalie en ik naar Precious (had er een voorstukje van gezien vorige week in Geel en had ook wel interesse ervoor). We spraken om half zeven af in het Hollywood Cafe waar je trouwens in een bepaald gedeelte ook nog mocht roken en genoten er eerst nog van een warme chocomelk wat kletsend over alledaagse dingen maar ook over de E-reis en toen..kwam het voorstel van de mama van S. dat J. daar wel een weekje mocht logeren. De kids waren uitzinnig natuurlijk en daarmee is ook dat weer helemaal opgelost. Ik trek mijne plan dus !!! (nog sms gehad van P trouwens die zei dat J. beter niet naar daar kwam omdat ze daar toch altijd maar alleen zou zitten omdat zijn madame met de late werkte en omdat hij ook pas zeer laat thuis is alle dagen !). Enfin toen naar de film: aangrijpend, triest maar zeer goeie film en het feit dat er geen pauze was, niet eens gemist, zelfs niet eens op een sigaret gedacht. Voor ik er erg in had was ie al voorbij en dat kan ik niet bij veel films zeggen. Kortom een goede afleiding van de daarvoor voor mij toch mislukte shopping. Ik heb echter wel 'genoten' van het feit dat J. zo veel leuke spullen had gevonden hoor! Het voelt nog niet als genieten zoals vroeger want das nog heel heel anders maar ik hoop het zo terug te leren!!!!!!!! Ik zeg maar constant tegen mezelf dat dat wel terug zal komen en probeer er niet te angstig over te zijn dat het niet zo zou zijn. Nu wel hartstikke moe, pijnlijke voeten ondanks het zitten van de laatste uren en verlangend naar mijn bed toch. Ook dat voelt als 'nog niet helemaal genezen zijn'. Deze voormiddag net voor het eten ook nog wat stof afgedaan toch, afwasmachine gevuld, twee machines was gedaan ondertussen, en een groentensoep met balletjes gemaakt. Zeer druk dagje en ws vandaar ook stikkapot nu. Maar zoals hierboven al gezegd, afwisselend en interessant op de meeste vlakken. Nu nog één sig en dan slapen. Morgen wat verder poetsen, nog wat in mijn dressing werken en naar Geel, verder zeer zeer rustig aan.
Acht uur wakker, nog heel even blijven liggen maar in slaap vallen had geen zin meer want mijn wekker stond om kwart voor negen, zo dadelijk J wakker maken voor muziekles. Even zeer moeilijk, slechte gedachten en daarom maar direct pc'ke aangezet, krant heel even bekeken met capuccinootje en dan eens gegoogled naar uitstappen van Sharm en leuke site gevonden http://www.sharmelsheikh.be Echt goed opgesteld, duidelijk, niet te lange teksten (want dat zou momenteel toch te zwaar zijn voor me) en heel interessant. Kan maar beter mijn gedachten daarmee even op iets anders brengen dan ze laten dolen. Op deze manier heb ik de knop toch kunnen omschakelen. Zal ws in de loop van de volgende dagen deze site wel helemaal gelezen krijgen en zo kan ik al wat voorbereid zijn op de komende reis. Nu douche, kleren kiezen, boodschappen doen, deze middag eens naar Hasselt en mss een leuk zomers outfitje vinden wie weet, late namiddag naar ons moe of mss doen we dat eerst al das mss beter. Ben gisteren ook nog aan een boek begonnen, soms zakt de moed me in mijn schoenen en denk ik puh wat ga ik allemaal schrijven, hoe ga ik het brengen, maar aan de andere kant wil ik het wel graag en wil ik het toch proberen al was het maar voor mezelf eigenlijk he en zo kan ik alle tijd vullen als ik het eens moeilijk heb. Het begint is gemaakt ,ik laat de rest volgen vanuit mijn diepste innerlijke gevoelens en inspiratie.
J. wou graag naar papa gaan als ik in E. zou zitten dus vraag gesteld en wat krijgen we als antwoord: TREK UWE PLAN!!!!!!!!!! J. mag dus niet komen en ik voel op dat moment al wat zij voelt: ik ben niet gewenst ik beteken niets en dat is gewoonweg een shitgevoel, ik kan janken in haar plaats, probeer constant te zegge dat hij het mij niet gunt dat het daarom is maar moet ik dat uitleggen???? ik doe het voor de bescherming van mijn kind! Wij zullen onze plan wel trekken, hij is ws stikkestikkejaloers en gunt me die reis natuurlijkook niet en zijn madame nog vele minder precies of dit belet me nu te gaan of wat!?! I am pissed! very pissed and my revenge will be sweet very very very sweet ...wordt vervolgd..Bedtime now after a drink !
Ik was eens op tijd in D. anders scheelt het toch weer enkele minuten en ook daar moet ik weer aan werken. Even was er een ochtendvergaderingske over wat we gisteren deden en hoe we ons gevoeld hebben. Ik hoorde maar 1 ding: de psycho was te zwaar, we hebben er nachtmerries over gehad en ik voelde me zo schuldig als wat, omdat deze gisteren over mij ging. Waarom gaf ik de groep een slecht gevoel? Ik kreeg tranen in mijn ogen en begon weliswaar weer bijna te huilen pff..Ik luisterde de voorbije dagen toch ook naar de zware psycho's van de anderen????? Ik snap het niet maar zal ook wel aan mij liggen dacht ik! We hadden daarna volley maar zo kon ik niet gaan sporten,het moest van me af en zei het tegen Riet de begeleidster dat ik er zo zwaar aan tilde. Ze zei dat dit eerder ook al voorkwam en zeker als er enkele nieuwe in de groep zijn en dan de 'levensverhalen' zwaar na mekaar komen en dat dit niet persoonlijk op mij was bedoeld allemaal. Oef, ik voelde me toen weer wat beter en kon me helemaal geven tijdens het volley; ik kon loslaten en zat niet constant te denken ik moet zus of ik moet zo, het ging verdomd nu veel beter dan in de week nu ik ontspannen aan het sporten was ! Na het sporten was er crea, weer enkele tekeningen gemaakt met een verhaal! Daarna lekker gegeten (bloemkool in curry, aardappelkes in de oven en gebraad voorafgegaan door een lekker groentesoepke). M vroeg me s middags mee naar 't centrum te gaan en we zijn in een boetiekske belandt waar we beiden een kleedje gepast hebben. Zij kocht het hare, ik liet het mijne hangen. Zag trouwens ook nog een supeeeeeeeeeeeeerleuk kleurig zomers minirokje dat me ook aanstond maar tja..mijn budget he. Enfin ik ga toch morgen shoppen in de namiddag met J., moeder en dochter eens samen op stap in Hasselt in de namiddag voor enkele uurkes (tja binnenkort wil ze nog enkel met vriendinnen gaan en dan mag ik thuis blijven dus nu even profiteren, tevens ffkes buiten zijn en er tussenuit!)en eens zien of ik daar wat goedkopers kan vinden en trouwens mijn eerste prioriteit is J. en dus kledij voor mijn duts. Ik heb mezelf voorgenomen dat wanneer ik in Hasselt helemaal niets vindt voor mezelf ik volgende week dat rokske in Diest vooralsnog ga halen! In de namiddag wat breiwerk gedaan tijdens ergo maar voelde me niet lekker want ook in crea voormiddags was er weer een moeilijk moment waardoor k me wat downer voelde. Toen ik naast een vrouw daar ging zitten stond ze op en ging ze aan de aan de andere kant van de zaal zitten?!? Telkens denk ik wat deed ik verkeerd? waarom mag ik er niet bij horen,moet ze me niet? waarom niet? ben ik te lelijk? wat heb ik haar misdaan enz enz enz. Ik besloot maar te zwijgen op dat ogenblik. Later op de dag hadden we bespreking over de week, praktische zaken, weekendplanning en evaluatie over wat ik van de eerste week vond en toen kwam het er toch uit zenne. Die vrouw was er wel niet meer maar de rest van de groep gaf de uitleg al: ze ging eerst op plaats één zitten omdat ze een tekening moest bespreken met de begeleider en daarna ging ze eigenlijk gewoon op haar normale plaats zitten van vroeger (wat ik niet wist natuurlijk) en zo zag ik in dat het allemaal aan mij ligt dat ik me zo zo zo superonzeker voel en zo denk dat iedereen maar dan ook iedereen het altijd tegen mij heeft. Het werd allemaal uitgeklaard in de groep en ik zag het in dat ik moet loslaten!!! loslaten !! loslaten en nog eens loslaten en relativeren en nog eens relativeren!!!!!!!!!!!!!!Gedaan met piekeren en alles op mezelf te projecteren finito het moet nu echt gedaan zijn!!!!! Na D. ben ik naar Corine thuis gereden in Ham,had haar gebeld en ik mocht dat kaartje voor R daar afgeven zodat ze dat vanavond mee naar de dienst kon nemen. Het is nu echt helemaal van me af maar ik vertelde haar wel dat het gisterennacht nog zwaar op mijn maag lag en voor ik het wist was het eruit: ze hebben daar in Hechtel mij niet kapot gekregen maar een ander wel. Corine schrok en ze moet dat melden zegt ze, ze had zin om het de gasten in H wel eens goed onder hunne neus te wrijven dat ze maar eens moesten inzien nu waar ze allemaal mee bezig waren geweest en eens in eigen hart moesten gaan kijken! Zal wel vervolgd worden en ben nu wel een beke bang voor de gevolgen maar soit wat moest gezegd is gezegd en dan blijf ik er niet mee zitten. R werd daar ook verrot gepest dus waarom zwijgen he!!!!!!!!! Thuisgekomen vond ik een mail van MNM met de bevestiging van de gewonnen reis, yes yes, het is echt realiteit nu! Binnekort is er een infoavond waar alle nodige zaken op een rijtje zullen worden gezet! Ik begin toch wat te verlangen naar de warmte en ben van plan alvast te gaan zonnen vanaf zondag; kwestie van me er op voor te bereiden en niet vanaf de eerste minuut knalrood te worden. En buiten dat, hoorde ik ook al in D. dat zonnebanktherapie op dit moment ook goed doet: het licht de warmte is goed tegen een depressie! Doen dus! Er staat nog zonnebankbudget op mijn kaart van vorig jaar dus no problem here! Heb tegen Corine ook verteld van de reis en ze deelde me de nodige procedures mee om in orde te zijn met het werk: afspraak maken dus met raadgevend geneesheer en toelating vragen voor vertrek (ze was ook superblij voor mij!!!). Best eerst met eigen arts bespreken en normaal zie ik die maandag. Ga haar ook over mijn medicatie spreken : is er normaal een directe werking (want dan werken ze niet!) of duurt dat enkele weken? moet ze aangepast worden? en aanbevelingsbrief vragen voor de reis zoniet ziek tot vertrek van de reis en op t werk verlof vragen voor dat weekske maar normaal moet het de eerste procedure worden en zal dat wel lukken. Daarna fritjes gehaald voor J en mij. Nu badje, dan lui voor tv (ben moe en zeer prikkelbaar, ook tegen J.momenteel omwille van te weinig slaap) en op tijd naar bed!!!!!!
Maar vier uurtjes geslapen want om half zes terug wakker. Vraag me niet waarom want buiten Egypt is mijn hoofd leeg toch op dit moment. Strange! Vandaag is er zowiezo terug sport en heb het in de groep gegooid van het volleyballen en kreeg goeie respons: ik moest helemaal niet denken perfect te kunnen zijn! Misschien kan ik er vandaag dan ook wat losser in worden. We hebben ook nog een uur crea dat weet ik al zeker. Ik sta niet op de takenlijst van koken of afwassen dus gewoon beentjes onder tafel deze middag (gelukkig maar na korte nacht!). Relaxatie ging niet door want de therapeut was afwezig dus mogen we vandaag pas om half tien daar zijn (ook leuk!). Ik vraag me wel af wat er verder nog op het programma staat maar dat zal ik strakjes wel zien..Moet me nu in de douche gooien en in mijn kleren heisen. Wel heel leuk dat het zonneke schijnt, feeling good! Absolute stilte en alleen zijn zal hard voor me zijn maar het moet gewoon, er is geen weg naast, dat zegt iedereen. Zo veel te sneller dat ik weer mezelf ben zoveel te beter, ik wil zo de zomer niet meer in!!!!!! J. gaat een spreekbeurt geven over een cd en koos Horace Andy..great isn't it (ze wil ook mee naar de Reggae dit jaar..euh..tja..mss eventueel 1 dagje maar daar moet nog heel heel heel zwaar over nagedacht worden want vindt ze toch nog wel wat jong!!!).
Kon toch niet slapen,er spookte nog te veel door mijn hoofd, kaartje was niet klaar, terug uit mijn bedje gekomen..
R. dit moest nog even en dan sluit ik het af:
beste familie, Ikzelf momenteel vechtend tegen een zware depressie, begrijp maar al te goed, als niets er nog toe doet! Als je geen uitweg meer ziet, er enkel nog plaats is voor verdriet. Maar de R...Neen, dit had ik nooit gedacht! Wie had dit nou toch verwacht? Ik kende hem, niet zo lang, als goedhartig mens, die altijd klaar stond voor hulp, raad en daad goedlachs ook en steeds enorm dankbaar voor wat je zelf kon doen voor hem respectvol voor iedereen, trots pratend over zijn familie, daar kon je niet om heen! Een luisterend oor en altijd begripvol! R. spijtig genoeg kan ik niet bij je afscheid zijn, maar de herinnering zal blijven en weet dat een sigaretje roken in Hechtel, nooit nog hetzelfde zal zijn!
Steeds worden er sterren van de aarde weggeplukt en van het leven losgerukt niets kan echter zomaar verdwijnen sterren blijven altijd schijnen!
en nu sluit ik dit af en ga ik zelf verder vechten!!!!!
J.was ook superblij ivm de reis! Gelukkig !en zij had haar weekje (ski)vakantie al gekregen nu probeer ik me niet al te schuldig te voelen én niet alleen naar haar! Ik probeer de blijdschap een beetje vast te houden maar ook dat is moeilijk nu..dat zou het vroeger niet geweest zijn! Hebben ons gaan uitleven in de fitness! Goede training! Had ook nog ergo vandaag (mijn zwarte joggingbroek korter gemaakt naar een driekwart zodat ze nu toch op iets trekt en ik ze voor de sport in diest kan houden zonder dat ik mijn nieuwe jogging er voor mee moet nemen of daar moet laten! Had ook nog intiutief tekenen en ook dat doet altijd goed je gevoelens een keer los te laten op papier (mixed feelings vandaag dus!). Hadden ook nog zware psycho want zoals al aangehaald had ik het woord nu in de ganse groep en t was niet simpel alles te vertellen en met veel vallen en opstaan en ook veel huilen met als resultaat zeer zware hoofdpijn en vermoeidheid achteraf! De groep en ook de twee psychologen waren het eens en stelden duidelijk: nu eerst ik! Nu eerst aan mezelf denken en iedereen maar dan ook iedereen loslaten, de gedachten, het piekeren en de angsten proberen te stoppen, volledig focussen op andere zaken en dat is echt de bedoeling nu! Het moet!!!!! Toch maar naar ons pa gebeld daarstraks, moed bijeen gepakt en merkte dat ik er anders ook maar mee bleef zitten, zaken zijn uitgepraat! Lin belde vanavond : goed gesprek. Ook nog wat tv gekeken en vraag en antwoordspelleke gespeeld met J. die daar zelf mee kwam : leuk Onze caravan werd als 'slordig' bestempeld..tja..ach ok ik trok het me weer keihard aan maar we hebben gedaan wat we konden he, meer als ons best lukt toch niet en probeer het van me af te zetten. De punten zijn er nog niet maar gebuisd zal ze ook wel niet zijn. En ok het is ons ding niet laat het dan zo zijn, noch zij noch ik hebben ambities om architect of iets dergelijks te worden in ons leven. Het zou natuurlijk wel leuk zijn om er voor mezelf eens eindelijk achter te komen in wat ik wel goed ben: ik sportte al heel mijn leven,allerlei soorten maar geen enkele 'goed genoeg', ok ik schilder, teken af en toe of deed al iets met beeldhouwen maar niets is goed genoeg. Fotografie: leuk maar die paar wedstrijden die ik meedeed: niet goed genoeg! Ook in mijn job: net niet goed genoeg! Maar ik geef niet op en blijf zoeken, er moet toch iets zijn??!!!!! Nu nog heel even lezen en dan slapekes doen met mijne Remy hihi...
Bewogen dagje! Vanmorgen in volle spanning ivm de MNM kwis en yes yes toen kwam 'and the winner isssssssssssssssssss..." Yes yes, ik was uitzinning, ging uit mijn dak en iedereen met mij mee in de therapie, ik stond te shaken op mijn benen en wist niet waar ik het had van euforie: ik een reis gewonnen naar Egypte?!? Kon het amper geloven, niet te doen maar het komt wel op het goede moment en zal me zeker deugd doen: de rust, de ontspanning, de warmte want daar ga ik voor, nothing else! Voor mezelf!
Lang mocht deze blijdschap echter niet duren want toen kwam het nieuws over R. Jeetje wat een klap en plots werd lachen janken. Hij die wist wat ik doormaakte, hij die ook werd gepest daar in Hechtel altijd, hij die mij begreep als we samen een sigaretje gingen roken, hij die dikwijls met me zat te babbelen want de rest sprak toch niet met ons, hij die me sprak over ooit ook nog met een depressie te kampen te hebben gehad maar niets maar dan ook niets scheen uit dat hij er nu nog mee zat, uit niets bleek dat hij het nu zo moeilijk had. Alles leek in z'n omgeving wel ok te zijn, zijn familie, zijn kids die het goed deden, zijn nog pas geboekte vakantietrip, zijn zeer goede financiële situatie,niet zo heel lang meer te werken voor zijn pensioen, 55 was hij..Allemaal vragen naar het waarom !Of waarom sprak hij er toch niet over temeer dat ik er mijn mond wel over opendeed dat ik het zo moeilijk had soms? Sommige mensen reageren als zijnde egoïsme maar ik kan die man begrijpen, ik weet wat hij moet gevoeld hebben, ik weet hoe het soms voelt als je geen uitweg meer ziet,als alles je te veel wordt en je snakt naar rust. Hij is moedig geweest en het was zijn keuze maar toch komt het als een klap. Natuurlijk maak ik me boos op de kl...collega's en vraag ik me af of R.het beu was te worden uitgelachen? Ik vraag me ook of die kl.collega's uit H. morgen naar de gebedswake zouden durven gaan,puur omdat ze hun uren mogen inbrengen en terugnemen dan want iets anders als pure hypocritie zou je het anders niet kunnen noemen. Ik ben er boos om én verdrietig, het is gewoon oneerlijk, gewoon oneerlijk allemaal. In eerste instantie wou ik naar de (enige)dienst morgenavond maar zal het niet aankunnen vrees ik,niet nu. Ik neem afscheid op mijn manier, ik zal een mooi kaartje schrijven en versturen en proberen aan de momenten te denken dat er goed gelachen is...maar tis niet makkelijk.Echt niet makkelijk!
Paar keren wakker geworden vannacht maar niet opgestaan en blij dat wanneer ik op de klok keek ik nog uren had om verder te slapen. Om zeven toch maar uit het bedje gekropen. Ik ken het programma van vandaag niet helemaal van buiten maar weet zeker dat er terug psycho in zal zitten en het 'mijn beurt' zal zijn..ik zal me maar goed voorzien van enkele pakjes zakdoeken denk ik.Zware boterham en weeral zit ik met angst in mijn hoofd van 'hoe gaat de groep reageren? hoe gaan ze me verder zien? enz enz.. Maarrrr eerst is er misschien nog supernieuws wie weet
(ze wil ook mee naar de Reggae dit jaar..euh..tja..mss eventueel 1 dagje maar daar moet nog heel heel heel zwaar over nagedacht worden want vindt ze toch nog wel wat jong!!!).
