Vrijdag lekker vroeg gedaan met stage, maar helaas: een regenbui! De uitdrukking het regent pijpenstelen zegt alles. Dus we zaten weer vast in het ziekenhuis. Dan maar een les Nederlands gegeven aan een man van het secretariaat en een verpleegster.
Na een week was ik wel weer toe aan vlechtjes-loos haar. Dit krijg je dan
s Avonds zijn we gaan uiteten in een restaurantje in de buurt. Gegrilde vis met groenten (we weten wel niet welke) en couscous voor 1000 CFA (1,5 euro). Een tijdje zonder licht gezeten maar het was wel zeer lekker.
<!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]-->Nog een sfeerfoto:
Gisteren,
op onze vrije dag hebben we er van geprofiteerd om naar het centrum te gaan. We
hebben lang rondgelopen op de markt (dus ongeveer weer elke straat) en hebben
een paar prulletjes gekocht zoals oorringen en een paar slippertjes voor mij.
We zijn een ontelbaar keer nageroepen: oh les blanches, mes cheries, mes amies,
en nog verschillende andere versies Ook grepen ze regelmatig een arm van ons
vast, dat vind ik wat minder tof, maar ja blanke meisjes vallen hier nu eenmaal
op
Vandaag
weer stage gehad. Weer interessante dingen gezien, zoals pneumonie
(longontsteking) bij 2 kindjes. In België heb ik dit nog niet dikwijls
geausculteerd, dus het is wel goed dat ik het hier waarschijnlijk nog veel ga
horen. Vandaag hebben we ook een meisje gezien dat mishandeld was door de au
pair. Ze was met een riem vele malen op haar rug geslagen. Dat was wel even
slikken om dat te zien. En ze zal hier helaas waarschijnlijk niet de enige zijn
die mishandeld wordt. Ook hebben we een vrouw gezien die kwam vragen voor
abortus. De arts weigert om dat zelf te doen, maar ze verwijst de patiënte wel
door naar iemand anders om te voorkomen dat de abortus gepleegd wordt door een
onprofessionele persoon in onhygiënische omstandigheden. Na de stage
zijn we te voet naar ons appartement gewandeld. We hebben er een ruim uur over
gedaan, iets langer dan verwacht. Maar het is wel leuk om in de zon langs de
kraampjes te wandelen. We hebben
deze avond van ons buurmeisje verse cocos gekregen. Echt super lekker! Het
heeft echt een ander smaak dan de cocos in Europa. Minder sterke smaak, en meer
een nootsmaak. Veel beter! Ook het fruit is hier trouwens lekkerder. We eten
hier dan ook dagelijks verse ananas, banaan, papaya, advocado, pompelmoes,
appelsien, En we hebben nog lang niet alles ontdekt. Dit ga ik zeker missen
als ik terug in België ben! Voila, ik
ga afronden, want morgen om half 7 opstaan om te gaan lopen. Ja, we houden vol!
Voila, de
eerste stagedag is achter de rug. Om 8 uur waren we in het ziekenhuis(je). Vermits
hiërarchie hier heel belangrijk is, zijn we eerst even bij de directeur
langsgeweest om ons voor te stellen. Maar het was een heel vriendelijke man.
Daarna zijn we opgesplitst en zijn we elk bij een arts consultaties gaan
meevolgen. Het was zogezegd op de dienst urgence, maar je kan het toch het best
vergelijken met een huisarts. Het verschil met België is minder groot dan ik
had verwacht. Zo wordt er bij elke consultatie medicatie voorgeschreven. Als
een arts hier geen medicatie voorschrijft wordt hij trouwens als een slechte
dokter beschouwd. Ook wordt er bij de meerderheid van de patiënten een labo
aangevraagd, en zelfs zeer regelmatig beeldvorming. Ik had verwacht dat men
hier zuiniger zou omspringen met de diagnostische middelen, maar dus niet.
Helaas kan de patiënt ze wel niet altijd betalen. Ook de therapietrouw is hier
minder omwille van financiële redenen. Een consultatie bij een generalist kost
hier trouwens 1000 CFA (is 1,5 euro of de prijs van 5 grote broden). Bij een
specialist kost het 2000 CFA. Wanneer de arts een handschoen nodig heeft moet
de patient deze zelf gaan kopen en dit kost hun 500 CFA. Een van de
redenen waarom er hier veel extra testen worden gedaan is malaria. Bij elke patiënt
met koorts, ook al is er een verklaring voor zoals bv een bronchitis, wordt er
een dikdruppel-test gedaan. Ook bij vermoeidheid, anemie of klachten zonder
verklaring wordt deze test gedaan. Het komt er dus op neer dat bij meer dan 3/4de
van de patiënten deze test wordt gedaan. Bij elke patiënt met buikpijn wordt er
dan weer een stoelgangsonderzoek gedaan om te kijken of de patiënt parasieten
heeft. Ook heb ik
vandaag verschillende consultaties meegemaakt waarbij de arts advies geeft om
te vermageren. Obesitas komt hier dus wel degelijk voor! Nog een
overeenkomst is de vervrouwelijking van het beroep, er lopen hier dus meer
vrouwelijke dan mannelijke dokters rond. De arts-patiënt
relatie is hier wel anders. Er is hier nog altijd een heel paternalistische
relatie. De arts is de baas en er gebeurt geen overleg met de patiënt. Maar alles
bijeen was het een zeer interessante dag. Ik heb veel bijgeleerd, onder andere
over tropische ziekten, waarover we in België slechts oppervlakkig iets hebben
over gezien. Ook mag je hier als stagiair meer doen als in België. Ik heb
vandaag meteen een gynaecologisch onderzoek mogen doen, hetgeen ik in België op
mijn stage gynaeco niet mocht doen. Op onze stage pediatrie gaan we naar het
schijnt zelfs lumbale punctie mogen doen! Onze
stagedag zat er kwart na 3 al op, maar helaas kwam er toen juist een regenbui
aan. Dus nog een uur zitten wachten totdat het iets minder was gaan regenen, en
dan heeft een van de dokters ons een lift naar huis gegeven. De dokters, en ook
de rest van het personeel, is hier trouwens zeer vriendelijk! s Avonds
nog een lange wandeling gemaakt over de markt. Eigenlijk is hier ongeveer elke
straat markt want er staan echt overal kraampjes. Daarna zijn we gaan uiteten
met Roland, gerookte kip met rijst. Samen met frisdrank kostte dit 2500 CFA,
dus nog geen 4 euro. En we hoefden niet vroeg te gaan slapen want morgen hebben
we vrij. Ja, na 1 dag stage al een dag vrij! Morgen wordt hier het einde van de
Ramadan gevierd. Alhoewel slecht een minderheid hier moslim is krijgt toch
iedereen een dag vrij. Wij klagen niet!
Ja ja
Goedele heeft prijs, diarree! Maar gelukkig maar beperkt. Ik ben er gelukkig
nog van vrijwaard. En tot nu toe nog maar 2 muggenbeten, niet slecht hé. Maar even
vertellen over vandaag. Het hoogtepunt van de dag was ons bezoek aan de kapper.
Het was wel een vrij lang hoogtepunt want we hebben er maar liefst 3,5 uur
gezeten. Goedele en ik hebben nu beide een nieuwe coupe: des tresses, of in het
Nederlands vlechtjes. Ons kapsel heeft ons elk 2000 CFA gekost, omgerekend 3,05
euro, en dat voor dik anderhalf uur per kopje! Normaal moet je na 1 week de
vlechtjes eruit doen, ik vrees dat het dan ook wel gaat nodig zijn, want een
week zonder je haarte wassen
Zelfs de
allerkleintjes krijgen hier vlechtjes. Hetgeen een zeer schattig resultaat
geeft! De meisjes die naar school gaan zijn zelfs verplicht om hun haar in
vlechtjes te dragen.
Na ons
kappersbezoek zijn we gaan eten bij Nadege. Het was weer zeer lekker. We hebben
een saus gegeten die we binnenkort zelf gaan maken. Namelijk een saus van de
pitjes van komkommer (maar een ronde komkommer). We hebben eergisteren tijdens
het kijken van een film al deze pitjes met onze tanden gekraakt en het zachte
gedeelte eruit gehaald. Amai, dat was veel werk. Maar de saus was zeer lekker,
hopelijk lukt de onze ook zo goed.
Toen we
naar huis gingen begonnen het te druppelen, en tijdens onze taxirit brak de
hemel helemaal open. En de regen hier is geen motregen maar een echte douche!
De ruiten van de taxi gingen niet helemaal dicht, dus we hebben een paar keer
een lading water over ons gehad toen we door een grote plas reden. En dan op
onze slippertjes naar het appartement rennen.
Deze avond
hebben we tresses gemaakt (ja ook vlechtjes, maar dan de Zwitserse versie,
namelijk een soort broodjes). Ja, t is hier multicultureel! Juist nog
bezoek gehad van Prof Atchou, hij kwam eens polsen hoe het was, en om de rest
van de stages af te spreken. We krijgen trouwens tickets van hem om naar een
match van de Lions te gaan, de nationale voetbalploeg van Kameroen. Hij is
namelijk de sportarts van de Lions. Op 11 oktober spelen ze tegen Mauritius.
Ben benieuwd!
