Ja ja Goedele heeft prijs, diarree! Maar gelukkig maar beperkt. Ik ben er gelukkig nog van vrijwaard. En tot nu toe nog maar 2 muggenbeten, niet slecht hé.
Maar even vertellen over vandaag. Het hoogtepunt van de dag was ons bezoek aan de kapper. Het was wel een vrij lang hoogtepunt want we hebben er maar liefst 3,5 uur gezeten. Goedele en ik hebben nu beide een nieuwe coupe: des tresses, of in het Nederlands vlechtjes. Ons kapsel heeft ons elk 2000 CFA gekost, omgerekend 3,05 euro, en dat voor dik anderhalf uur per kopje! Normaal moet je na 1 week de vlechtjes eruit doen, ik vrees dat het dan ook wel gaat nodig zijn, want een week zonder je haar  te wassen…

Zelfs de allerkleintjes krijgen hier vlechtjes. Hetgeen een zeer schattig resultaat geeft! De meisjes die naar school gaan zijn zelfs verplicht om hun haar in vlechtjes te dragen.

 Na ons kappersbezoek zijn we gaan eten bij Nadege. Het was weer zeer lekker. We hebben een saus gegeten die we binnenkort zelf gaan maken. Namelijk een saus van de pitjes van komkommer (maar een ronde komkommer). We hebben eergisteren tijdens het kijken van een film al deze pitjes met onze tanden gekraakt en het zachte gedeelte eruit gehaald. Amai, dat was veel werk. Maar de saus was zeer lekker, hopelijk lukt de onze ook zo goed.

 Toen we naar huis gingen begonnen het te druppelen, en tijdens onze taxirit brak de hemel helemaal open. En de regen hier is geen motregen maar een echte douche! De ruiten van de taxi gingen niet helemaal dicht, dus we hebben een paar keer een lading water over ons gehad toen we door een grote plas reden. En dan op onze slippertjes naar het appartement rennen.

 Deze avond hebben we tresses gemaakt (ja ook vlechtjes, maar dan de Zwitserse versie, namelijk een soort broodjes). Ja, ’t is hier multicultureel!
Juist nog bezoek gehad van Prof Atchou, hij kwam eens polsen hoe het was, en om de rest van de stages af te spreken. We krijgen trouwens tickets van hem om naar een match van de Lions te gaan, de nationale voetbalploeg van Kameroen. Hij is namelijk de sportarts van de Lions. Op 11 oktober spelen ze tegen Mauritius. Ben benieuwd!

Au revoir!

01-10-2008 om 23:19 geschreven door Anne  

Hey allemaal,

’t is ondertussen al zaterdag, dus tijd voor een eerste verslagje. Ik heb besloten om toch maar een weblog bij te houden, alhoewel ik absoluut geen schrijver ben, maar zo kunnen jullie tenminste mijn avonturen in Kameroen een beetje volgen.

Woensdag zijn Goedele en ik vanuit Zaventem vertrokken naar Yaoundé, de hoofdstad van Kameroen. De vlucht is prima verlopen, genoeg eten en drinken en zelfs een ijsje! We zijn rond 15.45 plaatselijke tijd (= 16.45 in België, maar met het winteruur lopen we gelijk) aangekomen op de luchthaven van Yaoundé. Daar zouden we opgehaald worden door Prof. Atchou, onze plaatselijke contactpersoon, maar om 17u was daar niemand te bespeuren. Uiteindelijk, na al vele malen aangesproken te zijn door verschillende mannen, is Prof. Atchou dan toch gekomen en zijn we samen naar het centrum gereden. Daar zijn we meteen gaan  winkelen in een supermarkt, zodat we de eerste dagen kunnen overleven. Dan zijn we naar ons appartement gereden waar we meteen kennis hebben gemaakt met de Zwitserse studente, Rebekka, die logeert in een appartement langs het onze. We werden meteen uitgenodigd voor het avondeten, onze eerste Afrikaanse maaltijd: gekookte planta (bakbanaan) met pindasaus (maar niet zo als bij de chinees!).Omdat zij alleen logeert in een appartement met 3 kamers en omdat haar appartement eigenlijk ook gezelliger is zijn we meteen bij haar ingetrokken. Samen zijn we dan naar een internetcafé geweest, waar ik naar m’n ouders heb gebeld om hun toch even gerust te stellen dat alles goed is gegaan.De rest van de avond hebben we al babbelend doorgebracht. Of beter gezegd, we hebben vooral geluisterd naar de ervaringen van Rebekka hier in Kameroen. Voor het slapengaan nog eens goed ingesmeerd met Deet (Bah!), vermits we nog geen muskietennet hebben. En dan bedje in, want ’t was toch een vermoeiende dag.

De volgende dag, na heerlijk geslapen te hebben, muggenbetenvrij opgestaan. Prof Atchou zou ons komen halen om samen naar de politie te gaan om onze kopie van ons paspoort officieel te maken. A quelle heure? Jullie zien wel als ik er ben… Aja. Dus wij ontbeten en begonnen met onze kamers in orde te brengen. Ondertussen al middag gegeten en de rest van het appartement ook al een beetje gepoetst. Om 16 uur ons buurmeisje Vanessa op bezoek gehad … en nog altijd geen Prof Atchou. Dan toch maar even gebeld. Hij komt na zijn werk, dus we wisten nog geen uur. Dan zijn we toch maar naar de apotheker geweest om een muskietennet te kopen. En om half 6 was hij er. Wat bleek, hij is deze morgen al geweest, maar heeft alleen aangebeld bij het appartement waar we normaal in zouden logeren! Hij wist thans dat we gingen verhuizen. Maar allez, morgen een nieuwe afspraak en deze keer met een uur erbij: 8.30. ’s Avonds weer een typisch Afrikaans maaltijd: gebakken planta (vettig maar oh zo lekker!) met gedroogde vis, in de rest van de saus van woensdag. Dan onze eerste kennismaking met de markt, om brood te halen. Het was al laat dus niet zo veel tijd gehad om rond te kijken, maar de markt gaan we nog dikwijls zien! De rest van de avond weer veel gebabbeld en een serietje gekeken op de laptop van%%% Goedele (haar computer staat vol J).

Vrijdag is Prof Atchou ons komen halen (en jawel op tijd) en zijn we naar het politiebureau gegaan en dan naar het ziekenhuis waar we onze eerste stage zullen doen. We hebben een rondleiding gekregen van een van de dokters. Deze heeft niet lang geduurd vermits het maar een zeer klein ziekenhuisje is. De spoedafdeling bestaat uit 2 bedden en pediatrie heeft 3 bedden! Verder is er nog een verloskamer, een tandarts, radiologie (zonder echo), labo en een apotheek.  Dan hebben we een vergadering bijgewoond, waar de starttherapie van de HIV-patienten wordt besproken. Het Afrikaans Frans is echt wel wennen, ik versta zeker nog niet alles, maar de grote lijnen heb ik toch mee. Hopelijk kom ik niet terug naar België met een vet Kameroens accent wanneer ik Frans praat J. Na de vergadering kregen we een broodje met een soort gehaktbabbeltjes tussen. Voor ons hebben ze hebben ze er maar geen extra piment op gedaan J. Maar ’t was wel heel lekker! Dan voor de eerste keer een taxi genomen naar het appartement. Het krioelt hier dus van de taxi’s en om er een te nemen moet je gewoon je hand opsteken en roepen waar je heen moet. Een normale rit kost 200 CFA (is ongeveer 35 eurocent, 1 euro = 655 CFA). Je kunt ook een depot nemen, dan neemt de chauffeur geen andere personen meer mee, en rij je dus ook rechtstreeks naar de bestemming, wat zonder depot dus niet altijd gebeurt, vermits hij zoveel mogelijk personen wilt meenemen. Een depot kost dan 1500 CFA.

Maar wij dus veilig met de taxi aangekomen in ons appartement waar we nog een beetje gegeten hebben en dan zijn we naar het Belgische consulaat gegaan om te laten weten dat we voor 3 maanden in Kameroen verblijven. We zijn daar zeer vriendelijk ontvangen door een Belgische van Kameroense afkomst die nog geneeskunde heeft gestudeerd in Leuven. Daarna hebben we nog even rondgewandeld in de chique buurt van Yaoundé en dan weer met de taxi naar huis. ‘s Avonds voor de eerste keer hier saxofoon gespeeld (jawel, ik heb mijn saxofoon mee!), de buren zijn toch niet komen aankloppen…

Vandaag begonnen met het uitvoeren van een goed voornemen. Goedele en ik zijn gaan joggen op een looppiste hier in de buurt! Natuurlijk veel bekijks gehad. En we hadden een aanhang van maar liefs 5 kindjes. Ze hielden op hun slippers zonder problemen mijn tempo bij, zegt genoeg over mijn tempo… Maar ben toch content dat we geweest zijn, en nu volhouden he. En de douche daarna doet oh zo deugd!. Daarna bezoek gehad van Roland en Nadesh, 2 Kameroense vrienden van Rebekka. Zeer sympathieke mensen! Waarschijnlijk gaan we volgend weekend, of anders een andere keer, samen met Roland naar Kribi, een badplaats aan de Atlantische oceaan. Namiddag zijn was Rebekka uitgenodigd door een vrouwelijke pediater die naar een feest van haar zus ging. Goedele en ik zijn mogen meegaan en zijn daar zeer hartelijk ontvangen. We hebben voor de verandering weer zeer lekker gegeten. Onder andere ongeveer de lekkerste kip die ik ooit gegeten heb!

Ondertussen regent het (’t is hier nu regenseizoen) dus heb even de tijd genomen om wat te schrijven… Maar samengevat: we hebben hier een prima start genomen en ik ga echt genieten van de komende 3 maanden!!

Als jullie mij willen bereiken kunnen jullie me mailen of een smsje sturen naar mijn Kameroens nummer: 00237/74.72.17.76. Ik kan helaas geen smsjes ontvangen op mijn Belgisch nummer.

Goedele heeft trouwens ook een weblog op www.goedeledh.blogspot.com.

Warme groetjes uit Yaoundé!

Anne

xxx

27-09-2008 om 00:00 geschreven door Anne