doe dit niet met de orginele maar maak eerst een copie
Zelfbeheersing
Er was eens een jongen met weinig zelfbeheersing. Zijn vader gaf hem een zak spijkers en zei tegen hem dat elke keer dat hij zijn zelfbeheersing verloor, hij een spijker in de achterkant van de schutting moest slaan. De eerste dag sloeg de jongen 37 spijkers in de schutting. Over de volgende paar weken, toen hij leerde om zijn kwaadheid onder controle te krijgen, werd het aantal spijkers wat hij in de schutting sloeg geleidelijk minder. Hij zag dat het makkelijker was om de zelfbeheersing dan al die spijkers in de schutting te slaan.
Uiteindelijk,kwam de dag dat de jongen zijn zelfbeheersing niet meer verloor. Hij vertelde dit en zijn vader stelde voor dat de jongen nu voor elke dag dat hij zijn zelfbeheersing behield hij een spijker uit de schutting haalde. De dagen gingen voorbij en de jongen was eindelijk zover dat hij zijn vader kon vertellen dat alle spijkers waren verdwenen. De vader nam zijn zoon bij de hand en liep met hem naar de schutting. Hij zei;Je hebt het goed gedaan,mijn zoon, maar kijk nu eens naar al die gaten in de schutting. De schutting zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je dingen zegt in woede, dan laten ze een litteken achter net als deze gaten. Je kunt iemand met een mes steken en het mes er weer uit trekken. Het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het je spijt, de wond zal er blijven. Een verbale wond is even erg als een fysieke wond. Vrienden zijn een kostbaar juweel. Ze laten je lachen en moedigen je aan om je taak te volbrengen. Ze lenen je hun oor, en ze geven woorden van lof en zullen altijd hun hart voor je open stellen. Vergeef me asjeblieft als ik ooit een gat in je schutting hebt achter gelaten
Als je voelt dat al het goede je heeft verlaten, als je je eenzaam, rot en vervelend voelt, als je je hart en ziel niet meer kunt voelen en iedere troost je onbereikbaar voorkomt. Zie dan dat ook verdriet mooi kan zijn, schep vreugde in het verdriet.
Accepteer het,verdring het niet,maar laat het stromen. Verdriet hoort bij het leven, net zoals een bloem of een vogel. Verdriet zul je nooit kwijtrakenen dat hoeft ook niet. Als je de schoonheid kunt zien van verdriet dan is verdriet niet zo verdrietig meer. Dan heeft het zijn eigen waarde, en heeft het zijn eigen licht.
Vreugde is niet iets wat te maken heeft met één bepaalde emotie. Veel verschillende emoties kunnen vreugde brengen, verdriet is zo'n emotie, Verdriet maakt stil en rustig, het kan je naar je ziel voeren, als je je er voor openstelt.
In de triestheid kan je je grootste schat vinden en je grootste bron van vreugde. Maar laat het toe, ga zo diep mogelijk in je verdriet. Alleen als je diep genoeg graaft zul je je ziel vinden, Als je tegen je verdriet vecht dan blijf je aan de oppervlakte en dat is pas echt verdrietig.
Vechten heeft geen zin, overgave is de weg. Overgave aan het leven, aan de eb en vloed van emoties. Stroom mee met het leven, en pleeg geen verzet. Wees soepel als het water, en stroom zachtjes mee.
Verdriet zal altijd bij je zijn, dat zal niet veranderen. Wat wel kan veranderen is de manier waarop je dat verdriet ziet. Niks is negatief,niks is positief.Alles is één. De stilte die in het verdriet is maakt dat je die eenheid kunt zien, als je je ervoor openstelt.
Het afgesloten zijn betekent starheid, het is doods, alles houdt op te bewegen. Leven is stromen,leven is doorgaan, leven is niet weglopen, maar je openstellen voor alles wat het leven je biedt. Het is het proberen te ontsnappen wat het leven zo zwaar maakt. Het leven niet toelaten, maakt het leven pas zwaar.
Zolang je leeft is het verstandig om te kiezen voor het leven. Wees niet doods,maar stroom mee. Zie de schoonheid die in het verdriet verborgen is. Ga mee met de stroom en je zult óók in het verdriet vreugde vinden.
When you try your best but you don't succeed When you get what you want but not what you need When you feel so tired but you can't sleep Stuck in reverse
And the tears come streaming down your face When you lose something you can't replace When you love someone but it goes to waste Could it be worse?
Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you
High up above or down below When you're too in love to let it go But if you'll never try, you'll never know Just what you're worth
Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you
Tears stream down on your face When you lose something you cannot replace Tears stream down on your face And I
Tears stream down on your face I promise you I will learn from my mistakes Tears stream down on your face And I
Lights will guide you home And ignite your bones And I will try to fix you
tonighti felt the eternal wind blowing through my mind freezing the only of it s kind and in my heart just the same question how long or maybe suggestion feel the evening coming close brought by the eternal wind
my soul just like a rose in winter froze then i heard a voice
brought to me on the whisper of the eternal wind child,
if your time come you have no choice i will carry you on my wing to the invisible
to the onendless nothing i will set you free in time you are nearer to thee i will cover you in my coat safely
spirits are made to float will carry you far away
so far you aint the choice to stay
i am the element of life strong
but in me you will survive for eternity
this is what i am meant for to be and the whisper went away loosing itself in the night in my heart so much words to say
and i layed down on the bed felt comfort
stillness was back in my head the eternal wind i don t fear he will carrie me away on one single tear it s meant to beto keep
for my dearest that they remember me...
Als het leven pijn doet en je niet meer weet hoe het verder moet. Als tranen van pijn gaan stromen, vertwijfeld vragend waarom, waarom moest mij dit alles overkomen.
Als je bang bent en alleen Als je niet meer weet hoe het verder moet, geeft een troostend gebaar je zoveel moed.
Een schouder om op te huilen, een paar armen om in te schuilen. Als je voor het eerst echt jezelf mag zijn, verdwijnen alle zorgen en pijn
Forget his name, forget his face forget his kiss and warm embrace forget his love that once was true remember now there's someone new
Forget the love that you once shared forget the fact that he once cared forget the times you spend together remember now he's gone forever
Forget he cried the whole night long forget him when he played your song forget how close you two once were remember now it's him and her
Forget how you memorized his walk forget the way he used to talk forget the times you both were sad forget the times you both were mad forget he made your dreams come true remember now there's someone new
Forget his gentle teasing ways forget you saw him everyday forget the trills when he walked on by forget the times he made you cry forget the way he spoke your name remember now, things aren't the same
Forget the things you planned to do remember now she loves him too Forget the way he held your hand forget the way he did demand forget the way he said "I'll leave you never" remember now he's gone forever
I've had my share of life's ups and downs But fate's been kind, the downs have been few I guess you could say that I've been lucky Well, I guess you could say that it's all because of you
If anyone should ever write my life story For whatever reason there might be Ooo, you'll be there between each line of pain and glory 'Cause you're the best thing that ever happened to me Ah, you're the best thing that ever happened to me
Oh, there have been times when times were hard But always somehow I made it, I made it through 'Cause for every moment that I've spent hurting There was a moment that I spent, ah, just loving you
If anyone should ever write my life story For whatever reason there might be Oh, you'll be there between each line of pain and glory 'Cause you're the best thing that ever happened to me Oh, you're the best thing that ever happened to me I know, you're the best thing, oh, that ever happened to me
Waterdruppels duvelen op mijn gesteente neer stromend over ontzaglijk zeer innerlijk zeer Fluisteren doen klanken een droevig gehoor schreeuwend van binnen dringen niet tot me door Vingers wrijven betraande haren opzij verdampend water vanuit verbeten stenen binnen 't bedroefde
Op de vleugels van jou Als een zee die smeken moet om water, stil verlangend naar een eb en vloed. Voel ik mij sinds die dag, dat ik genoot van je lach, met de pijn van wat missen ooit doet. Heb gesmeekt tot God, stop nu een later, waar een leven wacht zonder haar. Met beseffen voortaan, leven zonder bestaan, met enkel hoop om ooit mee te gaan. Op de vleugels van jou, zwevend in je dromen, daal ik zachtjes neer, naar het land van ooit. Zoek het huis van je trouw, blijf er zachtjes wonen, op de vleugels, de vleugels van jou. In het sterven van de pijn om haar, bracht jij hoop, met elk klein gebaar, iedere traan die ik liet, elk moment stil verdriet, werd voor jou ook een deel van bestaan. In het hart van je ziel, midden al je dromen, mocht ik met je mee, over land en zee, naar de overkant, waar de sprookjes wonen, op de vleugels, de vleugels van jou. Naar het dromenland Waar de sprookjes wonen Op de vleugels, de vleugels van jou. In elk moment van tederheid Als de nacht mijn dag verlicht, met zijn milde duisternis. Verdwijnt de wereld om me heen, zijn er geen dagen meer alleen. Op mijn reis van toen naar ooit, weet ik zeker dat ik nooit, een knuffel vind zo lief als jij, m'n reis naar ooit is nu voorbij. Jij was de weg die ik wou gaan, wij samen naar een nieuw bestaan. Ons doel van leven, eeuwig wij, te ver gezocht, te vlug voorbij. Ik vraag aan elk antwoord nou, waarom het toch niet lukken wou. Besef dat niemand helpen kon, want liefde kent ook geen waarom. In elk moment van tederheid, dat ik delen mocht met jou. Werden dromen werkelijkheid, die ik nooit echt geloven wou. Ik wist dit duurt geen zomers lang, en hield me sterk maar was zo bang. Op wat de winter ooit voor mij brengen zou, Een kilte leeg, en zonder jou Er klopt een hart in mij dat hoopt, terwijl verdriet me langzaam sloopt. Elke nacht voel ik jou bij me echt, terwijl ik met m'n dromen vecht. Ik wil het niet maar telkens weer, beleef ik terug die eerste keer. Dat echt vergeten,moet het zaligste zijn, voorbij het sterven van de pijn. Besef dat niemand mij ooit helpen kon. Want liefde kent ook geen waarom
Er zat een klein engeltje op mijn schouder, en zij fluisterde heel zacht. Zij fluisterde over licht en over liefde, en over de sterren in de nacht.
Zij fluisterde dat ik goed moet blijven luisteren, naar dat wat ik van binnen voel. En me niet te laten misleiden, naar dat wat me afhoud van mijn doel.
Zij fluisterde over eigenwaarde, en vooral mijzelf zijn. Me af te sluiten voor nare energieën, want die doen alleen maar pijn.
Zij fluisterde 'blijf jezelf vertrouwen', laat je innerlijke onrust verzachten. Door je gidsen, door je naasten, en vooral je innelijke krachten.
Zij fluisterde dat ik niet meer moet vechten, omdat ik zijn mag wie ik ben. Met al mijn gebreken, maar ook mijn goedheid, het leukste mens mag zijn dat ik ken.
Toen ik wakker werd met een vredevol gevoel, en aan het engeltje moest denken. Herinnerde ik mij meteen de waardevolle boodschap, die zij mij in mijn droom kwam schenken.
.gif)
