doe dit niet met de orginele maar maak eerst een copie
Zelfbeheersing
Er was eens een jongen met weinig zelfbeheersing. Zijn vader gaf hem een zak spijkers en zei tegen hem dat elke keer dat hij zijn zelfbeheersing verloor, hij een spijker in de achterkant van de schutting moest slaan. De eerste dag sloeg de jongen 37 spijkers in de schutting. Over de volgende paar weken, toen hij leerde om zijn kwaadheid onder controle te krijgen, werd het aantal spijkers wat hij in de schutting sloeg geleidelijk minder. Hij zag dat het makkelijker was om de zelfbeheersing dan al die spijkers in de schutting te slaan.
Uiteindelijk,kwam de dag dat de jongen zijn zelfbeheersing niet meer verloor. Hij vertelde dit en zijn vader stelde voor dat de jongen nu voor elke dag dat hij zijn zelfbeheersing behield hij een spijker uit de schutting haalde. De dagen gingen voorbij en de jongen was eindelijk zover dat hij zijn vader kon vertellen dat alle spijkers waren verdwenen. De vader nam zijn zoon bij de hand en liep met hem naar de schutting. Hij zei;Je hebt het goed gedaan,mijn zoon, maar kijk nu eens naar al die gaten in de schutting. De schutting zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je dingen zegt in woede, dan laten ze een litteken achter net als deze gaten. Je kunt iemand met een mes steken en het mes er weer uit trekken. Het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het je spijt, de wond zal er blijven. Een verbale wond is even erg als een fysieke wond. Vrienden zijn een kostbaar juweel. Ze laten je lachen en moedigen je aan om je taak te volbrengen. Ze lenen je hun oor, en ze geven woorden van lof en zullen altijd hun hart voor je open stellen. Vergeef me asjeblieft als ik ooit een gat in je schutting hebt achter gelaten
Het Kind in ons Hoewel we ons daar meestal niet zo van bewust zijn, leven we als mens gelijktijdig in twee belevingswerelden. We hebben enerzijds de belevingswereld van de volwassene en anderzijds de (meestal vervormde) belevingswereld van het kind in ons. In deze folder kun je lezen hoe de belevingswereld van dit kind ons volwassen leven beïnvloedt en hoe noodzakelijk het genezen en integreren van dit innerlijke kind is voor je totale welzijn.
Hoe je als kind gewond bent geraakt Velen van ons zijn opgegroeid in gebrekkig functionerende gezinnen. Je ouders hadden het misschien al moeilijk genoeg met zichzelf en waren daardoor niet voldoende in staat jou de specifieke zorg en aandacht te geven die jij nodig had. Als ouders konden ze jou niet voldoende liefhebben en steunen in jouw unieke eigenheid. Je moest misschien een bepaalde rol spelen, of je moest compenseren wat je vader en moeder elkaar niet konden geven. Dit zijn vormen van emotioneel misbruik of verwaarlozing die behoren tot de "normale" omstandigheden waarbinnen de meesten van ons zijn opgegroeid. Omstandigheden die, ook in milde vorm, op den duur traumatiserend zijn. We zijn er als kind emotioneel en gedragsmatig door "bevroren" geraakt. Je kunt dat merken als je plotseling emotioneel reageert als een vijfjarige in een situatie die lijkt op een traumatische situatie die je ooit als kleuter meemaakte. Op zo'n moment reageer je niet meer vanuit een volwassen bewustzijn, maar neemt het gekwetste kind het over.
Een gewond Kind verstoort je leven Hoe gewond jouw innerlijk kind nog steeds is, kun je zien aan de mate waarin je last hebt van contactproblemen, van minderwaardigheidsgevoelens, van ontevredenheid, gevoelens van leegte of chronische boosheid naar jezelf of anderen. Wat voor onbevredigend en pijnlijk gedrag je ook vertoont, het blijkt vrijwel altijd een overlevingsstrategie te zijn die je als kind hebt ontwikkeld. Zo'n overlevingsstrategie is gebaseerd op de beperkte ervaringen en overtuigingen waarover je toen beschikte. Die strategieën waren er oorspronkelijk altijd op gericht om je pijn te besparen. Het trieste is dat, wat toen tot op zekere hoogte voor je werkte, je nu in je volwassen leven meestal alleen maar meer pijn oplevert. Zo kun je bijvoorbeeld als kind zijn opgegroeid bij twee kritische ouders. Om die situatie te "overleven" kan het zijn, dat je de strategie ontwikkelde om jezelf maar alvast onderuit te halen met je eigen, innerlijke kritiek voordat je ouders dat konden doen, vanuit de hoop dat dat minder zeer zou doen. Een andere strategie van het iets oudere kind kan zijn, dat hij is gaan uithalen naar anderen onder het motto "aanval is de beste verdediging". Vaak is het zo dat we nu weer eens het ene, dan weer eens het andere gedrag vertoonden en tot op de dag van vandaag nog steeds vertonen.
See the funny little clown See him laughing as you walk by Everybody thinks he's happy 'Cause you never see a tear in his eye No one knows he's crying No one knows he's dying on the inside 'Cause he's laughing on the outside No one knows, no one knows See the funny little clown He's hiding behind a smile They all think he's laughing But I know he's really crying all the while
How his heart is aching How his heart is breaking on the inside But he keeps laughing on the outside No one knows, no one knows This funny little clown You never used to see him around Without his girl beside him to love and guide him Until one day his girl just walked away And to this very day He says he never loved her anyway And no one knows, expect for me Because you see, I'm that funny little clown See the funny little clown
GEEF ME JE HAND GEEF ZE ALE TWEE EN ZEG ME DANT JA HEEL EVEN DAT WE BIJDE WILLEN VERDER GAAN MET ONS TWEE HOE HARD HET LEVEN OK KAN ZIJN WE SAMEN HEEL GELUKKIG ZIJN....!!
Er zat een klein engeltje op mijn schouder, en zij fluisterde heel zacht. Zij fluisterde over licht en over liefde, en over de sterren in de nacht.
Zij fluisterde dat ik goed moet blijven luisteren, naar dat wat ik van binnen voel. En me niet te laten misleiden, naar dat wat me afhoud van mijn doel.
Zij fluisterde over eigenwaarde, en vooral mijzelf zijn. Me af te sluiten voor nare energieën, want die doen alleen maar pijn.
Zij fluisterde 'blijf jezelf vertrouwen', laat je innerlijke onrust verzachten. Door je gidsen, door je naasten, en vooral je innelijke krachten.
Zij fluisterde dat ik niet meer moet vechten, omdat ik zijn mag wie ik ben. Met al mijn gebreken, maar ook mijn goedheid, het leukste mens mag zijn dat ik ken.
Toen ik wakker werd met een vredevol gevoel, en aan het engeltje moest denken. Herinnerde ik mij meteen de waardevolle boodschap, die zij mij in mijn droom kwam schenken.
.gif)
