doe dit niet met de orginele maar maak eerst een copie
Zelfbeheersing
Er was eens een jongen met weinig zelfbeheersing. Zijn vader gaf hem een zak spijkers en zei tegen hem dat elke keer dat hij zijn zelfbeheersing verloor, hij een spijker in de achterkant van de schutting moest slaan. De eerste dag sloeg de jongen 37 spijkers in de schutting. Over de volgende paar weken, toen hij leerde om zijn kwaadheid onder controle te krijgen, werd het aantal spijkers wat hij in de schutting sloeg geleidelijk minder. Hij zag dat het makkelijker was om de zelfbeheersing dan al die spijkers in de schutting te slaan.
Uiteindelijk,kwam de dag dat de jongen zijn zelfbeheersing niet meer verloor. Hij vertelde dit en zijn vader stelde voor dat de jongen nu voor elke dag dat hij zijn zelfbeheersing behield hij een spijker uit de schutting haalde. De dagen gingen voorbij en de jongen was eindelijk zover dat hij zijn vader kon vertellen dat alle spijkers waren verdwenen. De vader nam zijn zoon bij de hand en liep met hem naar de schutting. Hij zei;Je hebt het goed gedaan,mijn zoon, maar kijk nu eens naar al die gaten in de schutting. De schutting zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je dingen zegt in woede, dan laten ze een litteken achter net als deze gaten. Je kunt iemand met een mes steken en het mes er weer uit trekken. Het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het je spijt, de wond zal er blijven. Een verbale wond is even erg als een fysieke wond. Vrienden zijn een kostbaar juweel. Ze laten je lachen en moedigen je aan om je taak te volbrengen. Ze lenen je hun oor, en ze geven woorden van lof en zullen altijd hun hart voor je open stellen. Vergeef me asjeblieft als ik ooit een gat in je schutting hebt achter gelaten
De nacht is zwart want moedermaan huilt er is een sterre kind dat bij haar schuilt
ze heeft de aarde even verlaten om met moedermaan te praten het kind sprak laat mij hier blijven bij jou : en stralen als een ster Maar moedermaan zij met betraande ogen jou tijd lieve meid is noch niet gekomen je zult noch zoveel leren en accepteren om ook in de liefde te volgroeien
het kind keek haar angstig aan en sprak
maar ik ben zó moe en alles heeft zóon pijn gedaan moedermaan keek haar liefdevol aan ze zij kom hier in mijn armen laat mij je troosten en verwarmen het kind sloot haar ogen en kroop heel dicht tegen haar aan en uit haar ogen kwam een traan
de tijd van afschijd was gekomen en moedermaan sprak mijn lieve kind blijf geloven in je dromen want eens komt de dag eens ben je zó ver dat jij zult schitteren als een ster
het sterre kind voelde zich o'zo blij het dankte moedermaan en ging toen terug naar de realiteit
dit zijn diepe gevoelens die ik koester voor mij zó van levensbelang ff weg vluchten uit de harde werklijkheid
You might tumble and fall by the road side Don't you ever letnobody Drag your spirit down
Remember you're walkin'up to heaven Walk with the rich Walk with the poor Learn from everybody that's what life is for Don't you ever let nobody Drag your spirit down Remember you're walkin'up to heaven Don't let nobody turn you round
Some say yes Some say no Some wait and see which way the wind blow Don't you ever let nobody Drag your spirit down
Well we're walkin' up to heaven Don't let nobody turn you round Well I might say things Sound strange to you And I might preach the gospel I believe it's true I won't let nobody Drag your spirit down
Yes I'm walkin' up to heaven Won't let nobody turn me round You might slip You might slide You might tumble and fall by the road side Don't you ever let nobody Drag your spirit down Remember you're walkin'up to heaven down Don't let nobody turn you round down
Lege blik fladderende handen soms..heeleven blij In een stoel vastgesnoerd met touwen en banden soms..even vrij weg de angst heel even vrij
Dwangmatig rondjes lopend in een hoog tempo scheef hangend naar één kant verlangend naar..? om je heen kijkend niets begrijpend,niemand die je kent of toch..?
Vage glimlach iets van een kreet maar..niemand weet wat jij bedoelt of hoe jij je voelt ogen.. zo leeg onzichtbare pijn
Dit is een verwerkingsgedicht inverband met mijn traumatise verleden
Er zat een klein engeltje op mijn schouder, en zij fluisterde heel zacht. Zij fluisterde over licht en over liefde, en over de sterren in de nacht.
Zij fluisterde dat ik goed moet blijven luisteren, naar dat wat ik van binnen voel. En me niet te laten misleiden, naar dat wat me afhoud van mijn doel.
Zij fluisterde over eigenwaarde, en vooral mijzelf zijn. Me af te sluiten voor nare energieën, want die doen alleen maar pijn.
Zij fluisterde 'blijf jezelf vertrouwen', laat je innerlijke onrust verzachten. Door je gidsen, door je naasten, en vooral je innelijke krachten.
Zij fluisterde dat ik niet meer moet vechten, omdat ik zijn mag wie ik ben. Met al mijn gebreken, maar ook mijn goedheid, het leukste mens mag zijn dat ik ken.
Toen ik wakker werd met een vredevol gevoel, en aan het engeltje moest denken. Herinnerde ik mij meteen de waardevolle boodschap, die zij mij in mijn droom kwam schenken.
.gif)
