doe dit niet met de orginele maar maak eerst een copie
Zelfbeheersing
Er was eens een jongen met weinig zelfbeheersing. Zijn vader gaf hem een zak spijkers en zei tegen hem dat elke keer dat hij zijn zelfbeheersing verloor, hij een spijker in de achterkant van de schutting moest slaan. De eerste dag sloeg de jongen 37 spijkers in de schutting. Over de volgende paar weken, toen hij leerde om zijn kwaadheid onder controle te krijgen, werd het aantal spijkers wat hij in de schutting sloeg geleidelijk minder. Hij zag dat het makkelijker was om de zelfbeheersing dan al die spijkers in de schutting te slaan.
Uiteindelijk,kwam de dag dat de jongen zijn zelfbeheersing niet meer verloor. Hij vertelde dit en zijn vader stelde voor dat de jongen nu voor elke dag dat hij zijn zelfbeheersing behield hij een spijker uit de schutting haalde. De dagen gingen voorbij en de jongen was eindelijk zover dat hij zijn vader kon vertellen dat alle spijkers waren verdwenen. De vader nam zijn zoon bij de hand en liep met hem naar de schutting. Hij zei;Je hebt het goed gedaan,mijn zoon, maar kijk nu eens naar al die gaten in de schutting. De schutting zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je dingen zegt in woede, dan laten ze een litteken achter net als deze gaten. Je kunt iemand met een mes steken en het mes er weer uit trekken. Het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het je spijt, de wond zal er blijven. Een verbale wond is even erg als een fysieke wond. Vrienden zijn een kostbaar juweel. Ze laten je lachen en moedigen je aan om je taak te volbrengen. Ze lenen je hun oor, en ze geven woorden van lof en zullen altijd hun hart voor je open stellen. Vergeef me asjeblieft als ik ooit een gat in je schutting hebt achter gelaten
Waarom ik wist van haartjes later en mijn heupen met hun reden dat ze keken wist ik ik werd twintig toen ik zes was en dat doodgaan zoveel doodgaan zelfs meer slokjes spuugbier van grootheidswaanzin! maken geen stilte waar ik moet zijn stel je voor dat koud langs binnen bestaat als ik zeg maar niet praat ik geef je onbescheiden een vleugje ego toe ik geef je lange tenen na en wat ja wat dan als ik om nadenken vraag.
Mn kind, je glipt me door de vingers Je praat met me maar je ogen doen niet mee. Mn lieve kind, het leven glipt je door de vingers : De werkelijkheid verandert in een waanidee Mn arme kind, verstrikt in een web vol achterdocht en leugens op een rij, K zie soms het verdriet in je ogen maar zie je ook dat van mij?:
. Geloven
Blijf geloven in een toekomst Ook al lijkt de kans maar klein Blijf geloven in een wereld Die jouw wereld ook kan zijn Blijf geloven in het leven In je denken en je doen Blijf geloven in oprechtheid En in normen van fatsoen Blijf geloven in de mens Die zich voor jou heeft ingezet Blijf geloven in het wonder Dat jouw angsten overwint Blijf geloven in de onschuld En de glimlach van je kind Blijf geloven dat een ander Ook voor jou wat over heeft Blijf geloven in de liefde Alle dagen dat je leeft Blijf geloven in de waarde En het doel van je bestaan Blijf geloven en vooral ook hopen dat het ook weer goed zal gaan
: Echo van verlangen ...
Jouw mooie woorden komen niet overeen met de onuitgesproken waarheid in jouw ogen ik zie verdriet, wrok, pijn en opgedroogde tranen ik had het stukje geluk in jouw ogen willen zijn Mijn hart blijft geborgen in jouw handen bloeddruppels sijpelen door jouw vingers ze raken de grond en spatten uit elkaar 't zijn de tranen van mijn gebroken hart... - Wensput
Het muntstuk glijd uit mijn hand beroert even het oppervlak waarna de daling word ingezet en het vervolgens op de bodem beland Een wens in mijn gedachten durf hem niet uit te spreken bang dat hij niet uit zal komen en het mijn pijn niet zal verzachten De bodem ligt bezaaid met geld teveel wensen al geuit de hoop doet opnieuw weer leven en toch aan niemand verteld
Armen
armen om mij heen, Daarin voel ik me niet alleen. 2 armen die verzachten mijn pijn, Die mij laten zien en voelen het leven is fijn. 2 armen die mijn hart verwarmen. 2 armen als ik die eens kan vertrouwen, Zodat ik daar op kan bouwen. 2 armen om in te schuilen, Die mijn troosten als ik moet huilen. 2 armen die mij steunen, Als ik het moeilijk heb en tegenaan kan leunen. 2 armen die mij vertrouwen geven, Zodat ik weer verder durf te leven.
Er was eens een prachtige vogel, hij vloog blij door de lucht, Hij genoot van zijn vrijheid , en genoot van zijn vlucht, Op de aarde keek naar deze vogel, een eenzame,verbitterde vrouw, Die toen ze de vogel zag , enkel maar kon denken: Wat ben ik jaloers op jou .
Jij kunt gaan en staan ,in de wereld, zonder grenzen, waarheen je maar wil , Kijk eens naar mijn leven , ik voel me beperkt, mijn leven staat stil.
Ik voel me begrensd,afgewezen, jaloers op jou en erg alleen, Ik heb helemaal niemand meer op de wereld, ik kan nergens heen, En in haar diepste verdriet, onmacht en haar stille verlangen, Besloot ze,om haar eenzaamheid op te lossen, en de vogel te vangen, Ze verwachtte dat de vogel haar de liefde, ent gezelschap zou kunnen geven, Wat ze zo miste in haar eenzame leven.
De vogel zag vanuit de lucht, de eenzame vrouw daar staan, en Voelde haar grote eenzaamheid , en besloot even naar haar toe te gaan, Hij dacht: Kom laat ik haar eens, een moment van vreugde geven, Zodat er een moment van blijheid ontstaat, in haar eenzame leven.
Hij vloog vanuit zijn hart naar haar toe, en zong zijn mooiste lied, Om haar te troosten , in haar eenzaamheid en stille verdriet, Maar de vrouw voelde niet de liefde, en voelde niet de kracht, Die deze vogel haar op deze middag bracht, Ze genoot niet van de klanken , van het wonderschone gezang, Ze dacht alleen maar in zichzelf: Ik ben niet meer alleen als ik je nu vang .
Zo eindigde de vrijheid en de liefde, van de vogel in een hokje, Hij verloor alle glans , en kwijnde langzaam weg op zijn stokje, werd door zijn aanwezigheid niet opgelost, Hem had de liefde die hij de vrouw wilde geven, wel zijn vrijheid gekost,
Want al wat er aan verdriet, eenzaamheid en pijn in jezelf leeft, Zal nooit worden opgelost, door de verwachting , dat een ander het je geeft, Alleen door het in ieder moment , jezelf te geven en het zelf te zijn, Zul je bevrijd kunnen worden van innerlijke pijn, Vanuit de liefde voor jezelf , zul je de schoonheid kunnen zien in alles wat leeft , En van iedereen in 1000-voud , ontvangen wat je jezelf geeft !!, in alles wat leeft,
geschreven door Ellen Sombroek , op 6 september 2004. Groetjes Angelfly.
Er was eens een prachtige vogel, hij vloog blij door de lucht, Hij genoot van zijn vrijheid , en genoot van zijn vlucht, Op de aarde keek naar deze vogel, een eenzame,verbitterde vrouw, Die toen ze de vogel zag , enkel maar kon denken: Wat ben ik jaloers op jou .
Jij kunt gaan en staan ,in de wereld, zonder grenzen, waarheen je maar wil , Kijk eens naar mijn leven , ik voel me beperkt, mijn leven staat stil.
Ik voel me begrensd,afgewezen, jaloers op jou en erg alleen, Ik heb helemaal niemand meer op de wereld, ik kan nergens heen, En in haar diepste verdriet, onmacht en haar stille verlangen, Besloot ze,om haar eenzaamheid op te lossen, en de vogel te vangen, Ze verwachtte dat de vogel haar de liefde, ent gezelschap zou kunnen geven, Wat ze zo miste in haar eenzame leven.
De vogel zag vanuit de lucht, de eenzame vrouw daar staan, en Voelde haar grote eenzaamheid , en besloot even naar haar toe te gaan, Hij dacht: Kom laat ik haar eens, een moment van vreugde geven, Zodat er een moment van blijheid ontstaat, in haar eenzame leven.
Hij vloog vanuit zijn hart naar haar toe, en zong zijn mooiste lied, Om haar te troosten , in haar eenzaamheid en stille verdriet, Maar de vrouw voelde niet de liefde, en voelde niet de kracht, Die deze vogel haar op deze middag bracht, Ze genoot niet van de klanken , van het wonderschone gezang, Ze dacht alleen maar in zichzelf: Ik ben niet meer alleen als ik je nu vang .
Zo eindigde de vrijheid en de liefde, van de vogel in een hokje, Hij verloor alle glans , en kwijnde langzaam weg op zijn stokje, werd door zijn aanwezigheid niet opgelost, Hem had de liefde die hij de vrouw wilde geven, wel zijn vrijheid gekost,
Want al wat er aan verdriet, eenzaamheid en pijn in jezelf leeft, Zal nooit worden opgelost, door de verwachting , dat een ander het je geeft, Alleen door het in ieder moment , jezelf te geven en het zelf te zijn, Zul je bevrijd kunnen worden van innerlijke pijn, Vanuit de liefde voor jezelf , zul je de schoonheid kunnen zien in alles wat leeft , En van iedereen in 1000-voud , ontvangen wat je jezelf geeft !!, in alles wat leeft,
geschreven door Ellen Sombroek , op 6 september 2004. Groetjes Angelfly.
Liefste mama en papa, Ik zit nu zo'n drie maanden aan de universiteit, en ik weet dat ik te weinig contact heb gehouden. Daarom wil ik jullie nu alles vertellen wat me ondertussen overkomen is.
Eigenlijk gaat alles prima. Alleen heb ik enkele weken geleden een hersenschudding opgelopen op een feestje, maar dat kwam gewoon door die verkeerde pillen die die jongen me gegeven had, maar daar herinner ik me niet meer zoveel van, en mijn kleren heb ik bijna allemaal weer teruggevonden,
dus maak je geen zorgen.
Gelukkig hoefde ik niet naar het ziekenhuis en heb ik nu nog maar een paar keer per dag hoofdpijn. Ik had eerst last van het lawaai in het studentenhuis, maar nu logeer ik bij een lieve jongen die in het benzinestation om de hoek werkt.
Hij is echt een schat en we willen gaan trouwen. Een datum is er nog niet, maar ik wil niet te lang wachten anders zie je te veel dat ik zwanger ben. Ja, mama en papa,ik krijg een kindje, en het gaat prima.
Ik voel me wel soms wat moe, waarschijnlijk door de medicamenten die ik moet nemen. Die zijn tegen een infectie die ik dom genoeg van Abdul, mijn vriend, heb overgenomen, maar dat is niet zijn schuld, ik ! had beter moeten uitkijken.
Jullie zullen Abdul vast geweldig vinden. Hij heeft geen opleiding gehad maar hij is heel ambitieus en hoopt binnenkort zijn eigen bezinestation te openen, als we tenminste dat geld kunnen lenen op mijn naam. Dat is toch stom he,alleen maar omdat hij geen belg is en eens een keertje in de gevangenis heeft gezeten komt hij niet voor een lening in aanmerking.
Volgens mij is dat toch discriminatie. Hij is ook geïnteresseerd in politiek en is lid van drie Marokkaanse organisaties, maar daar weet ik niet zoveel van, want ik moet altijd even weg wanneer ze bij elkaar komen.
Eergisteren ben ik hem gaan ophalen van het politiebureau, en het was geweldig hoe hij met zijn argumenten drie agenten tegelijk stil kreeg.
Hij is heel trots op mij,en hij zegt dat ik met mijn hoofddoekje (ja, dat moet nu eenmaal)veel knapper ben dan de andere vrouwen die hij heeft gehad. Zo,nu jullie weten wat er allemaal had kunnen gebeuren dit wil ik nog even kwijt dat ik geen pillen,hersenschudding, vriendje,baby of ziekte heb. Ik heb wel een 4 voor sociologie en een 5 voor geschiedenis en filosofie,en ik wilde jullie gewoon duidelijk maken dat dat geen ramp is.
See the funny little clown See him laughing as you walk by Everybody thinks he's happy 'Cause you never see a tear in his eye No one knows he's crying No one knows he's dying on the inside 'Cause he's laughing on the outside No one knows, no one knows
See the funny little clown He's hiding behind a smile They all think he's laughing But I know he's really crying all the while How his heart is aching How his heart is breaking on the inside But he keeps laughing on the outside No one knows, no one knows
This funny little clown You never used to see him around Without his girl beside him to love and guide him Until one day his girl just walked away And to this very day He says he never loved her anyway And no one knows, expect for me Because you see, I'm that funny little clown See the funny little clown
Thanks for the times that you've given me, The memories are all in mind. And now that we've come To the end of our rainbow There's something I must say out loud!
You're once, twice Three times a lady And I love you. Yes, You're once, twice Three times a lady And Ilove you!
When we are together The moments I cherish With every beat of my heart. To touch you, to hold you THEER To feel you, to need you. 'snothing to keep us apart You're once, twice Three times a lady And I love you! I love you !
Er zat een klein engeltje op mijn schouder, en zij fluisterde heel zacht. Zij fluisterde over licht en over liefde, en over de sterren in de nacht.
Zij fluisterde dat ik goed moet blijven luisteren, naar dat wat ik van binnen voel. En me niet te laten misleiden, naar dat wat me afhoud van mijn doel.
Zij fluisterde over eigenwaarde, en vooral mijzelf zijn. Me af te sluiten voor nare energieën, want die doen alleen maar pijn.
Zij fluisterde 'blijf jezelf vertrouwen', laat je innerlijke onrust verzachten. Door je gidsen, door je naasten, en vooral je innelijke krachten.
Zij fluisterde dat ik niet meer moet vechten, omdat ik zijn mag wie ik ben. Met al mijn gebreken, maar ook mijn goedheid, het leukste mens mag zijn dat ik ken.
Toen ik wakker werd met een vredevol gevoel, en aan het engeltje moest denken. Herinnerde ik mij meteen de waardevolle boodschap, die zij mij in mijn droom kwam schenken.
.gif)
( 
