|
MAGISCH DUMONISME
PLATO & DE GRIEKEN
BLZ; 920 DEEL TWEE
Vreemd. Op al die waarover we het daareven hadden, en natuurlijk op nog heel wat andere. Ik vermoed immers het volgende: naargelang ze zich met een van beide verwant voelen, loven ze bepaalde dingen als iets van zichzelf, terwijl ze de rest, wat daarmee in tegenstrijd is, als vreemd laken. Zo komen ze er dan toe elkander op vele punten een hevige haat toe te dragen .
Socr.jr. Daar valt voor te vrezen Vreemd. Dit meningsverschil nu tussen deze temperamenten is nog maar scherts. Waar het echter zaken van het hoogste belang geldt, wordt het een pest in de staten, en wel van de ergste soort.
Socr.jr Welke zaken bedoelt ge?
Vreemd. Natuurlijk die welke betrekking hebben op de hele inrichting van het leven. Er zijn immers lieden die uitzonderlijk beheerst zijn: die vragen niets liever dan altijd een rustig leven te leiden. Op het individuele plan houden zij zich uitsluitend en op hun eentje met hun eigen zaken bezig; op binnenlands plan is hun omgang met al hun mede burgers op dezelfde leest geschoeid, en, wat de buitenlands politiek betreft, zijn ze evenzeer bereid tegen elke prijs vreedzame betrekkingen met andere staten te onderhouden. Laten nu die mensen, wier vredelievendheid werkelijk al te ver gaat, hun zin krijgen en daarnaar handelen, dan zullen zij, ongemerkt, zelf onbekwaam worden om oorlog te voeren, en hun kinderen in dezelfde geest opvoeden: zij worden een prooi van de eerste de beste aanvaller, met het gevolg dat zijzelf, hun kinderen, hun staat in zijn geheel, binnen weinige jaren, van vrije lieden slaven worden, vaak zonder dat ze het zelf gemerkt hebben.
Socr.jr Een hard en vreselijk lot!
Vreemd. En hoe staat het met de anderen, die meer energieke neigingen bezitten? Zijn zij er niet altijd op uit om hun eigen staat in een of ander oorlog te wikkelen? Daar ze immers overdreven gehecht zijn aan zulk soort leven, stellen ze hun staat bloot aan de vijandschap van vele machtige tegenstanders: met het gevolg dat zij hun vaderland òfwel totaal ruïneren òfwel in slavernij en onder het juk van de vijand brengen.
Socr.jr. ook dat is zo
Vreemd. Moeten we dan niet toegeven dat er op die punten tussen deze beide categorieën altijd de diepste en hevigste onderlinge vijandschap en twist bestaat?
Socr.jr Dat valt gewoon niet te loochenen.
Vreemd. Hebben we daarmee dan ook niet het antwoord gevonden op de vraag die we aanvankelijk stelde? We stellen nl. vast dat twee niet-geringe delen van de deugd van nature met elkaar overhoop liggen, en dat ze dan ook in de mensen, die ermee behept zijn dezelfde meningsverschillen bewerken.
Socr.jr. Het ziet er zo naar uit.........
|
