Vandaag is mijn jongste zoontje jarig. Heel leuk voor het mannetje, minder fijn voor mij. Het plaatst mij voor een moeilijk te nemen dilemma. Wat met zijn verjaardagstaart (en bijhorende lekkernijen) ? Hij zal mij natuurlijk met grote ogen aankijken hoe ik straks zijn lekkere taart zal verorberen. Ik denk de oplossing te kennen.
Mijn GSM laat ik in het huis op een andere plaats. Onder de feesttafel neem ik de huistelefoon en in het geniep bel ik naar mijn GSM. Ik neem dan smachtend een paar zeer grote happen van dat lekkers en met mijn vinger doe ik teken dat ik de GSM ga opnemen. Op de WC kan ik dan op mijn gemak mijn mond ledigen. Ik weet het, dit is degoutant, maar weet iemand anders een oplossing ?
Gelukkige verjaardag Arthur. Ik weet het, ge kunt nog niet lezen, maar goed ook.
Gisteren bij de start van mijn nieuw dieet ben ik niet op de weegschaal durven staan. Deze morgen wel.
94,2 KG.
Dwz nog 12,8 kg te gaan.
Ik weet wat ik moet doen. De doelstelling is gekend. Het megaproject staat op poten. De tijdspanne is uitgetekend. De start is afgeschoten. Niemand houdt mij nog tegen.
Vakantie is voorbij. Het lekkere eten ook. Ben 3 kilo bijgekomen, wat al bij al nog meevalt. Mijn zoontjes hebben mij terug in de harde realiteit gebracht. Vandaag is hun 1 ste schooldag. Mocht niet mee. Mama ziet er veel beter uit. Sta je dan daar als papa met de mond vol tanden. Kon hen zelfs mijn dagelijkse richtlijnen voor de school niet meegeven. Ben wenend naar de wc gelopen en heb mijzelf in vraag gesteld.
Allez dan maar, nog 10 kg. Start vanaf vandaag. Fluitje van een cent. Ik geef mijzelf tot begin december.
