500 KM staat al op te teller van mijn snelheidsfiets. Heb van mijn leven nooit op een koersfiets gezeten. Draai dagelijks mijn rondjes van 25 km. En dit tegen een gemiddelde snelheid van 30 km per uur. Als ik dit vertel aan geroutineerde amateursliefhebbers, ben ik een grote leugenaar. Bovenmenselijk is het woord dat nog niet in de mond is genomen. Als ik dan mijn klasse laat zien in een groepstocht van 86 km of 110 km, dan vallen vele monden open van verbazing. Gelukkig blijven sommige gebitten steken.
Moet ik nu fier zijn. Neen, spijt heb ik. Mijn euro is gevallen dat ik een roemrijke sportcarriere heb laten liggen in mijn jeugd. De sportmachine van Zutendaal zou ik kunnen geweest zijn.
Stel mij dan ook ernstige vragen bij de beroepsbekwaamheid van vele sportjournalisten, die op voorhand twijfelden of Lance Armstrong bekwaam was om de tour te rijden. Ik ben verdomme 5 jaar ouder en voel dat ik zijn capaciteiten heb. Men moet sport niet moeilijk maken.
Gewicht ? Stabiel. Ben natuurlijk nog meer spieren aan het kweken.
Kijk ernaar uit om straks weer op mijn Solex te zitten.
