Akasha betekent levensboek, de kosmische geest, het collectieve bewustzijn, het collectieve onderbewustzijn en het rapport van je ziel. Je levensboek heeft lege paginas met plaatjes in plaats van woorden. Deze paginas zijn lagen. Vanuit een horizontaal standpunt zie je enkel één pagina, wat staat voor één van je verschillende realiteiten. Vanuit een verticaal perspectief zie je al je parallelle realiteiten bestaan in het nu. Alle paginas interacteren met elkaar om samen één boek te creëren. Wanneer je iets verandert in welk plaatje dan ook (realiteiten) op welke pagina dan ook (dimensies), verandert het gehele collectieve plaatje (realiteit) ook.
Akasha is de voorbije, huidige en toekomstige kennis van alle dingen. Het is het universele archief waarin alle woorden, gedachten en daden opgeschreven zijn.
Het is de plaats waar alle menselijke ervaring wordt bewaard, een kroniek van alle gebeurtenissen. Het is de kroniek van alle talenten en alle kennis. Sommige beweren dat de Akasha een beetje te vergelijken is met het kosmische of collectieve bewustzijn. Het zijn geen daadwerkelijke boeken of schriftstukken, hoewel veel mensen ze zo te zien krijgen en gebruiken, maar het zijn eigenlijk een energetische trillingen.
Deze energetische trillingen laten zich in plaatjes, vormen, symbolen of taal vertalen, zodat onze geest ze kan begrijpen. Ieder mens kan zijn eigen rapport inkijken.
De hoogste Akasha is de hemelse maagd en de moeder van alle bestaande vormen en wezens, en vanuit haar schoot worden stof en leven, kracht en werking in het bestaan geroepen, zodra deze is bevrucht door de goddelijke geest.
H.P. Blavatsky, De Geheime Leer Deel I, hoofdstuk Proloog (p. 31):
Alleen degenen die beseffen hoe hoog de intuïtie zich bevindt boven de trage processen van het redenerende denken, kunnen zich een heel vaag begrip vormen van die absolute wijsheid die de begrippen van Tijd en Ruimte te boven gaat.
Dood. Heb geen angst. Talm niet voor mijn deur. Kom binnen. Lees mijn boeken. In negen van de tien kom je voor. Je bent geen onbekende.
Hou mij niet voor de gek met kwalen waarvan niemand de naam durft noemen. Leg mij niet in een bed tussen kwijlende ouderen die niet weten wat ze zeggen. Klop mij geen geld uit de zak voor nutteloze uren in klinieken.
Ik geloof niet in de werkelijkheid. Ik geloof in mijn droom: dat alles eenmaal leven moet, ook de stenen, de huizen, de aarde aan mijn schoenen. Ik geloof dat ook de regen eens zal ademhalen en verliefd worden. Daarom streel ik de regen. Daarom sla ik de zon.
Wij begrijpen ach zo veel, ja misschien alles wel verkeerd; hebben daarvan het tegendeel misschien te hard geleerd. Ik maak dus mijn verontschuldigingen over het hopeloos misverstand en ons hopeloos onverband met alle dingen. Wat heb ik dan in godsnaam bedoeld zoals ik door de wereld liep tussen de werkelijkheden door? Heb ik dan niet gezien, gevoeld dat ik mijn hele leven sliep? En waar sliep ik dan voor?
De dokter keek op mij neer ik zag zijn gezicht boven het mijne
ik zag wat hij dacht dat ik dood kon gaan - zo keek hij terwijl hij luisterde aan mijn borst
hij keek mij aan met een blik - hoe kan ik dat zeggen - een blik voorbij mijn gezicht, een blik naar iets achter mij naar iets verwegs alsof hij iets in de toekomst probeerde te zien
hij keek mij aan en hij zei hier mag u niet blijven ze komen u halen
Ça travaille à temps plein, ça dort un il ouvert C'est d'garde comme un chien Ça court au moindre petit bruit, ça s'lève au petit jour Ça fait des petites nuits. C'est vrai, ça crève de fatigue Ça danse à tout jamais une éternelle gigue Ça reste auprès de sa couvée Au prix de sa jeunesse, au prix de sa beauté.
Une mère, Ça fait ce que ça peut, ça ne peut pas tout faire, Mais ça fait de son mieux. Une mère, Ça calme les chamailles Ça peigne d'autres cheveux que sa propre broussaille
Une mère, C'est plus com' le autres filles Ca oublie d'être fière Ca vit pour sa famille Une mère, Ca se confine au bercail C'est pris comme un noyau dans le fruit de ses entrailles
Une mère, C'est là qu'ça nous protège Avec les yeux pleins d'eau, les cheveux pleins de neige Une mère, A un moment, ça s'courbe, ça grince quand ça s'penche Ça n'en peut plus d'être lourde Ça tombe, ça se brise une hanche Puis rapidement, ça sombre C'est son dernier dimanche Ça pleure et ça fond à vue d'oeil Ça atteint la maigreur des plus petits cercueils O bien sûr, ça veut revoir ensemble toute sa progéniture entassée dans sa chambre Et ça fait semblant d'être encore forte Jusqu'à c'que son cadet ait bien fermé la porte Et lorsque, tout' seule ça se retrouve Ça attend dignement qu'le firmament s'entr'ouvre Et puis là , ça se donne le droit De fermer pour une fois les deux yeux à la fois Une mère ça ne devrait pas partir Mais on n'y peut rien faire Mais on n'y peut rien dire.
De meest ijdel-tuiterige foto die ik van mezelf maar kon vinden heb ik op mijn facebookaccount gezet! En daar speel ik dan het spelletje : Altijd grappig! Altijd succesvol! Altijd gelukkig!
Ik ben een Facebookfan en razend enthousiast over de mogelijkheid van contact met allerlei mensen over de hele wereld en nieuwsgierig! Na ongeveer een half jaar begint er nu langzaam iets te knagen aan mijn zieltje en ben ik een beetje in een wantrouwig persoontje veranderd.
Ik lieg voortdurend op Facebook. Ik doe me net iets beter voor. Ik toon hoe leuk ikhet heb. Post foto's van reizen, van mijn kinderen! Kijk mij nu weer eens plezier hebben, grappig doen en gelukkig zijn! Kijk eens hoe goed en geslaagd ik ben in dit leventje. Ik ben bezig met een voortdurende roep naar goedkeuring van anderen! Dat is bijzonder vermoeiend. Het is een van de redenen waarom ik wil stoppen met Facebook. Ik wil niet beoordeeld worden op mijn grappigheid en leukheid. Vind ik leuk/Vind ik niet meer leuk. Ik ga je ontvrienden
Volgens Schopenhauer is 'andermans hoofd een waardeloze plek om als zetel voor geluk te dienen'.
Het is precies wat ik wél doe op Facebook!
Schopenhauer zou mij aanraden om weg te spurten uit Facebookland.
Net als Jean-Jacques Rousseau met zijn 2 vormen van eigenwaarde : de zelfliefde (lamour propre) waarbij die eigenwaarde afhankelijk is van het oordeel van anderen en de eigenliefde (lamour de soi) waarbij je absolute vrijheid hebt, omdat deze eigenwaarde niet en nooit afhangt van de waardering van een ander
Iemand zei eens heel mooi dat we door de komst van het internet en facebook 'ademen met de kieuwen van Google en Facebook'.
Ik adem niet meer díép, maar blijf hap-hap aan de oppervlakte.
Ik surf van de ene statusupdate naar de andere.
Facebook is een enorme zee van vrienden waar ik in rond zwem zonder ooit aan te komen of te landen. Jarig zijn vind ik ook niet meer leuk : een berichtje op mijn muur en klaar!
De hele wereld, die we om ons heen zien, is het spel van Maya, de Illusie, de versluierende kracht van de Goddelijke Moeder. Het Griekse woord μαια (maia) betekent 'moeder'.
De Goddelijke bijnamen zijn "De Vrouwe die de Zee doorkruist" en "De Moeder van alle Goden". Zij wordt voorgesteld als een boom bij het altaar, of een alleenstaande zuil of een paal. (Dit laatste is dus zeker niet altijd een symbool voor de phallus).
In sommige Soemerische tabletten wordt de Godin ook "Grote Moederslang van de Hemel" genoemd, wat overeenstemt met haar vorm als Tiamat. Beelden uit Soemerië (4 000 v.Chr.) tonen de Godin met een slangenhoofd. Tiamat is Soemerisch, waar Ti = Leven en Ama = Moeder betekent en lijkt te suggereren dat haar oorspronkelijk naam de moeder van alle leven betekent..
Haar oorspronkelijke geheime naam is Axiéros.
De Romeinen vereerden deze Griekse moedergodin zodat zij de dingen van de natuur zou laten groeien. Zij noemden de meimaand (Maius in het Latijn) naar haar.
Het Latijnse woord maior (= 'groter') is aan maia verwant, zo ook het woord maiestas (=majesteit,aanzien, pracht, het hoog in aanzien zijn, verheven zijn). In de Middeleeuwen ontstond in Italië het gebruik om de maand mei toe te wijden aan Maria, "de Moeder Gods".
Veel mensen denken dat in 2012 de wereld zal vergaan door het verschijnen van de planeet genaamd Niburu. Niburu kruist om de ongeveer 3600 jaar ons zonnestelsel. Niburu is nu op weg naar de aarde en heeft een veel hogere trilling dan de aarde omdat Nibiru een zeer grote dichtheid kent en haar magnetische aantrekkingskracht ervoor zorgt dat andere planeten uit balans raken.
Die verhoogde trilling van Niburu zorgt ervoor dat er op weg naar eind 2012 veel rampen gebeuren. Niet alleen de natuur, ook de mensen hebben last van deze trilling. Omdat veel mensen op een lagere trilling zitten, ervaren ze onrust en depressie. Tevens zorgt Niburu ervoor dat mensen soms hele rare onverklaarbare dingen doen, zoals bloggen.
Welke verschijnselen zijn nog zoal mogelijk door de verschijning van Niburu???
Bijvoorbeeld : alle mogelijke voorwerpen en mensen/vrienden verschijnen op het perfect mogelijke ogenblik, zomaar uit het niets. Coïncidentie!!
Mensen, boeken, films, synchrone gebeurtenissen en voorvallen komen op het juiste moment om je weer een duwtje in de goede richting te geven. Wat je nodig hebt, verschijnt zomaar...
Je krijgt een beetje het gevoel dat je hier helemaal niet thuishoort op deze aardbol : je begint je zo "anders" te voelen dan de anderen. Je hebt hoe langer hoe meer het gevoel dat er niemand anders meer is die jou begrijpt.
Je bent in feite de voorloper van de grote massa en dat maakt je tot "buitenstaander".
Soms krijg je een sterk verlangen om terug naar "thuis" te gaan, waar dat ook moge wezen....
Dit gevoel verdwijnt naarmate je de relatie met je Zelf op de eerste plaats zet en bereid bent jezelf op aarde te manifesteren.
Door de trillingsverhoging vermindert de tijd tussen verwachtingen en het manifesteren ervan. Je wordt je meer bewust dat jij een schepper bent van je eigen werkelijkheid.
Hartritme-stoornissen komen gemakkelijk voor : het hart brengt zichzelf in een nieuwe balans na een emotionele opruiming.
De linker hersenhelft lijkt minder te functioneren : de linkerkant van je hersenen (orde, planning, logisch denken, analyserende vermogens, evaluaties, beoordelingen) wordt op een lager pitje gezet om de rechter hersenhelft te stimuleren. Rechterhelft staat voor psychische vermogens, ruimtelijk zien, het voelen van compassie, het zien van kleuren en energieën, intuïtief weten!
Hierdoor krijg je dikwijls geheugenstoornissen, kun je woorden niet meer zo goed vinden, merk je het onvermogen om nog lang te kunnen lezen, heb je moeilijkheden met communicatie (geschreven of gesproken). Soms voel je je wat afgestompt en heb je helemaal geen zin meer in discussies of welles/nietes gesprekjes. Aan de andere kant lijk je meer aangetrokken tot video's, magazines met foto's, prachtige kunstwerken, muziek, schilderen, dansen, kleuren, tuinieren of andere vormen van expressie.
