Veel vechtsporten beginnen aan de buitenkant en blijven aan de buitenkant. Hun uiterlijke focus is praktisch en de prestaties zijn snel en bieden een veel zekerder en efficiëntere weg naar martiale prestaties. Deze vechtsystemen hebben sinds de oudheid hun tactieken ontwikkeld volgens de vijanden waarmee ze werden geconfronteerd. Het beoefenen van deze krijgskunsten vormt een integraal onderdeel van wat je doet en hoe je denkt. Je zoekt naar zwakheden bij je vijand en exploiteert ze.
Iedere beginnende Aikidoka bestudeert naast met wat men kan zien, horen en voelen, ook de Aiki, iets dat niet kan gezien worden, noch gehoord. Aiki is iets anders. Het is de basis in Aikido, kijk hoe jouw geest beweegt in een spiegel paradox. Het toont je het tactische inzicht en mogelijkheden om je trainingsmethoden en bewegingspatronen van de vijand te observeren, nog voordat je ze moet bevechten.
Kijk naar de evolutie van O-senseis demonstraties. Ze worden groter en groter en zien er minder en minder agressief uit. Er werd meermaals opgetekend dat hij boos werd op zijn Uke's, toen hun aanvallen hem dwongen om doeltreffende technieken uit te voeren, in plaats van de Aiki-demonstratie waarop hij had gehoopt.
(foto https://www.textures.com/browse/book-covers/)
|