Eindelijk zijn we thuis.

De terugkeer duurde lang en we waren erg vermoeid.

We zijn vertrokken op donderdag om 8u (Belgische tijd) en waren in Ingelmunster rond 9u30 op vrijdag.

Het reisverslag hebben jullie nog tegoed.

Bovendien was de blog gisteren uitgevallen. We weten niet waarom.

Even meegeven dat het raar doet, nu plots met "zijn vieren".

De communicatie verloopt wat stroef.

We moeten allemaal elkaar wat gewoon worden en daar kruipt veel energie in.

De normale dingen in een gezin zijn zelfs geen evidentie meer.

Daarom is het ook belangrijk dat we als gezin rustig aan elkaar kunnen wennen bij ons thuis.

Om het opstarten van ons gezin onder de beste omstandigheden te starten,

kunnen wij dan ook op dit moment geen bezoek bij ons thuis ontvangen.

Wij hopen dat iedereen daar begrip voor opbrengt.

Maandag moeten de papieren in Brussel nog in orde worden gebracht.

Daarna schrijven we Sophie in Ingelmunster in.

Dit zou dan eindelijk het signaal betekenen om een eerste foto te mogen publiceren !

Groetjes,

Patrick, Heidi, Zhao en Sophie

Gisteren hebben we de oude (800-1450 n.c.) universiteit bezocht, te midden van het drukke stadscentrum. Mooie gebouwen en leuke binnenpleinen geven de historie weer van de geleerden  (confucius) en koningen die er hebben gestudeerd, onderwezen en geregeerd.

Een laatste keer was het genieten van het zwembad en het restaurant.

Vandaag inpakken en ons wat bezighouden. Misschien eens kijken of we een plek vinden om met de meisjes te badmintonnen.

Veel foto's kan je nu niet verwachten. De batterijen zijn juist op. Als we tijd vinden, proberen we er te uploaden. 

Van op het vliegtuig zal er geen blog zijn. 

Groetjes en tot in België. 

Patrick,  Heidi, Zhao en Sophie!

In de namiddag mochten we terug naar de ambassade. De voorlopige goedkeuring voor een verblijf in België werd afgeleverd voor Sophie. Alweer een stap dichter bij onze thuiskomst. 

Helaas was dit ook het vertrek van Thao, onze begeleidster.  Meteen een hard moment voor ons gezin. Dit was de laatste keer dat Sophie  met iemand kon spreken in haar eigen taal. Voor de zus van Zhao werd het afscheid aan haar geboorteland hiermee pijnlijk duidelijk. Thao probeerde dit mee te geven. Dit was een moeilijke opgave. Zelfs de Oosterse zakelijkheid maakte plaats voor gemeend verdriet. Iedereen had het moeilijk. Er werd geknuffeld.  Troostende woorden. Vele tranen. Stilte.  Afscheid nemen, het blijft steeds weer moeilijk. ...

Het bezoek aan het zwembad hierna was niet hetzelfde. Na 3 kwartier treurnis, was een wandeling een geschikt idee. Toen de kinderen een cadeautje mochten kiezen in Bookstreet en een verfrissende "juice" konden drinken ging het alweer beter.

Afsluiten deden we in café Vuvuzela. Een proper restaurant waar je, bediend door leuk uitgedoste diensters, op zijn Amerikaans gegrild kon eten, maar ook Vietnamees en er was Belgisch bier te verkrijgen. Dit alles reeds in het kader van de wereldbeker voetbal. Want ja hoor, dit leeft hier ook heel erg. Voetbal is blijkbaar sport nummer 1 hier. De wereldbeker is op TV en in het straatbeeld niet te missen. Ook de flatscreentv's zijn allemaal in solden, net zoals bij ons 😉. Graag had ik wat sfeerfoto's van het café (en de vriendelijke serveuses) gepost maar blijkbaar heeft een overijverige jongste dochter zich wat teveel geamuseerd en al deze gewist. ...

Vandaag de laatste dag. Zien of we nog wat tijd hebben om te shoppen... 

Groetjes.

Gisteren hadden we in het terug rijden een andere weg moeten nemen. We hebben er niets van gezien maar er was een betoging tegen een besluit van de regering. Vandaag stond daar geen letter van in de kranten. ...

De dieren zijn een beetje bijzaak hier in Vietnam. Nadat je binnen bent voor de spotgoedkope prijs van 1 euro, wandel je overal kermisattracties voorbij. Voor alles te betalen. 

Tegen de middag waren we rond. Met de plaatselijke "Uber" Grab reden we terug. Uber werd verkocht zodat Vietnam zijn eigen variant heeft en daar controle kan op uitoefenen. 

Toen het ravotten in het zwembad erop zat, zochten we een andere kant van ons hotel op. Iemand van de ambassade die we tegen het lijf liepen, gaf ons een gekend Vietnamees eethuis door. Het is er leuk ingericht. Langs de ommuurde koer staan overal kookstandjes en rond een gigantische boom zitten de gasten.  Het was broeierig heet al de hele dag. Tijdens het eten sloeg het plots om. De wind kwam opzetten.  In minder dan 5 minuten gingen de hemelsluizen open, gevolgd door donder en bliksem. Via een ingenieus systeem van touwen en zeilen werd een afdak opgetrokken dat redelijk goed functioneerde. Hier en daar kwam toch wat gespetter door. Heidi was één van de getroffenen. Verschillende personen moesten zich zelfs verplaatsen naar binnen,  een statige gele villa. Op de koop toe kwam er een regenpijp los. Er was een touw van het afdak aan vastgemaakt en zoals in de beter piratenfilm zwierde de regenpijp het binnenplein op, recht tegen het hoofd van de dame die 2 plaatsen naast Zhao zat. Iedereen in de buurt was hevig geschrokken.  De dame hield er een fikse buil en een rondje van het huis voor heel haar gezelschap aan over. Het avontuur was nog niet helemaal voorbij. Plots gaf Heidi een luide gil. We zaten juist naast de boom. Er was iets naar beneden gevallen. Nu ja, door de hevige wind vielen er constant bladeren af. Dit was iets anders. Op de schouder van Heidi was namelijk een hagedis van meer dan 10cm gevallen tot op haar arm. Geschrokken sloeg ze "dit gilamonster" van zich af. Iets verder en de hagedis moest uit haar décolleté worden gevist. Dat zou nog wat gegeven hebben. 😆 

Gelukkig was het restaurant amper 500m ver. Alhoewel, doorweekt waren we toch.

Vandaag zijn we dinsdag. Nog drie keer slapen.

O ja, Vandaag mag de voorlopige erkenning voor Sophie worden opgehaald op de ambassade van België. Weeral een stapje dichterbij.

Aan de berichtjes merken we dat jullie samen met ons aan het aftellen zijn. Ondertussen zijn de meisjes wakker, dus zullen we het blogverslag wat moeten inkorten.

We proberen een vast stramien vast te houden. 's Morgens een bezoek, eten, platte rust, zwemmen, douchen, eten, korte activiteit, filmpje en slapen.

De meisjes hebben ook wat getekend. Zhao had dit ook ingekleurd.