We zijn hier terug.

Het doet ons steeds deugd wanneer er personen een reactie posten. Zelfs een kort berichtje, steunbetuiging of een vraag geeft al enige connectie met het thuisfront, waar we nu toch stilaan naar uitkijken.

Zo kwam er de vraag of het eten er beter is dan in China?  Persoonlijk vinden wij het Vietnamese eten goed te doen, echter veel olie of iets wat er op gelijkt, en noedelsoep en noedels dikke en dunne. Omdat er in China precies meer variatie is van gerechten en smaken, is er toch de voorkeur voor het Chinese eten.

En eigenlijk is het wat betreft cultuur ook wel zo. Veel oude gebouwen, religie of sfeer vind je hier niet terug. Verwijzingen naar de oorlog zijn er genoeg en wat koloniale gebouwen van toen de Fransen hier de plak zwaaiden. Voor de rest had China toch wat meer te bieden. Het verkeer is hier echt niet te doen. Een gevolg hiervan is dat alles op elkaar staat. De brommerparking worden beheerd op het voetpad. Echt wandelen kan je niet doen, het is meer o'twijgen va al wat op het voetpad ligt, staat, gemaakt wordt, ...

Gisteren zijn we naar een speelzaal geweest voor de kinderen. Ze hebben zich kunnen uitleven met video- en andere spelletjes.

Het was de bedoeling dat ze in de namiddag in het zwembad konden plonzen maar daar stak een immens onweer, donder en bliksem incluis, een stevige stok voor. Dan maar wat op de kamer gebrield. Doordat de elektriciteit nu en dan uitviel, was dit ook al niet evident. 

Na 4 uur stond de wereldberoemde waterpoppenshow op het programma.  Wel ... echt wel de moeite. Mooi gemaakt. Mooie poppen. Telkens een kort verhaaltje begeleid door muzikanten, zangers en vertellers. Hoe ze het doen? Daar zijn we niet uit, maar zeker de moeite waard. Een cultureel pareltje, tot onze tevredenheid.  🙄

Daarna zij  we wat blijven rondhangen in "de oude wijk". Alle straten rond het "Han Kiem-meer" ware verkeersvrij gemaakt. Een ontspannen sfeer. Straatventers verkopen ballonnen en speelgoed. Er wordt gevoetbald,  gebadmintond en gedanst. Toen "de vogeltjesdans" werd ingezet, heeft Patrick zich even laten gaan. De Vietnamezen vonden het fantastisch. 😆

Voldaan kropen we 's avonds laat onder de lakens. 

Dat laatste vinden de kinderen fantastisch. 

Wel een groot verschil tussen Europese en Australische gasten met de Aziatische. Deze laatste zijn zoveel als mogelijk bedekt  om toch maar zeker niet bruin te worden. Bleek is het ideaal. Alleen de boeren op het land worden bruin. Wie bleek is, is van een andere klasse!

Ook het geld is nog steeds wennen. Met z'n vieren iets gaan eten kost makkelijk 1 miljoen Vietnamese Dong,  of een goede plastieken bal om in het zwembad te spelen: 40.000 VD. 1000 en 10.000 is hier bijna niets waard en 100.000 is hier heel normaal. Bovendien gelijken alle briefjes dan ook op elkaar: 200, 1000, 2000, 5000, 10.000, 20.000, 50.000, 100.000, 200.00, 500.000; allemaal met het portret van de grote bevrijder: Ho Chi Minh en met bleke kleuren... Kan soms verwarrend zijn. 😣

Vandaag gaan we naar de wereldberoemde waterpoppenshow. We zijn benieuwd. 🙄

Groetjes!

Als het paard de stal ruikt..

Nochtans is het een schitterend  hotel, zeer goed kamer, een leuk zwembad en vooral droog (niet zoals in Kortrijk).

We zijn er gewoon klaar voor om naar huis te gaan...

Gisteren voormiddag hebben we gewandeld ... langs de winkeltjes, een kathedraal, een boedhistische tempel .

Was leuk en vooral heel warm .

Vandaag probeert Zhao haar rekensprong in te vullen 😯😮😥

Sophie doet  ook een paar rekenoefeningen. Ze telt op haar vingers ... dat wordt nog afwachten welk leerjaar ze zal starten??

Vandaag nog wat kuieren en de koelte opzoeken in een of ander shoppingcenter. ... 🤗

🙋Heidi

Ontbijt, valiezen en naar de luchthaven.

Een vlucht van 2u en aangekomen in het hotel om 13u. Wat een superhotel! 

Na wat gegeten te hebben (roomservice) op onze kamer 2408, zo hoog, zijn we te voet naar de ambassade geweest.

De ambassade ligt net achter ons zwembad. 

Het was een aangename ontmoeting met de vriendelijke mevrouw.

Vermoedelijk zijn de papieren dinsdag in orde.

Zhao en Sophie amuseren zich te pletter in het zwembad.

'S avonds hebben we hotpot gegeten. Zelf de kip, noedels en groenten koken op tafel en smullen maar. Er was wel een beetje teveel besteld. Naast ons was een Vietnamees verjaardagsfeest aan de gang.

Daarna uitgeput van de lange dag in slaap gevallen. 

Groetjes,

Patrick

Hij is eigenlijk redelijk rustig verlopen.

Na het ontbijt hebben we een winkel van li ning (badminton spullen) gezocht ...en niet gevonden.

Het was toch wel een wandeling van zeker een half uur in die warmte😓.

Gelukkig waren we toch nog zo slim om de taxi terug te nemen naar het hotel.

Vanmiddag was het ... noedelsoep😃. Beter gekend als phô ,echt wel lekker ...maar soms verlang je toch naar iets anders.

Daar waar we altijd gaan om die phô te eten, is het wel proper om te zitten en te eten. Phô 24 een keten ,net als de quick maar dan van de noedelsoep😂.

Een keer zijn we iets gaan eten (haddn  het adres gekregen van de portier van het hotel) en in mijn ooghoek zag ik een kakkerlak van wel 5 cm lopen .

Ik wist genoeg en ook de volgende dag 😨

Deze namiddag zijn we naar de gekende' ben ten market ' geweest waar je echt ALLES kunt kopen .

Het ene kraampje naast het andere ,echt de moeite om te zien.

Ik had nog gehoopt om een nieuwe handtas te scoren ,liefst ene van Michael Kors,maar ik vond niet wat ik zocht😭mss heb ik in Hanoi meer geluk.

Hao ( de tussenpersoon ) moest  daarna nog wat papieren in orde brengen,dus bleef haar dochter Julie (haar vietnamese naam weet ik niet)bij ons op de kamer.

Deze avond mc Donald gegeten . Heeft me echt gesmaakt.  🍟🍔

Daarna wat gespeeld op het plein voor het hotel. 

Nog een douche en het bed in ...Want morgen is het were vroeg dag 5u40 .

🙋

Heidi

Vandaag stond er een uitstap in de Mekong delta op het programma.

Om 7u45 verzamelen op 20' rijden van het hotel. Ook al had de papa wat last van de noedels van vorige dagen, toch zijn we er vlot geraakt. Eerst met de bus uit HCM geraken. Nog veel erger dan de Brusselse ring met zijn meer dan 8 miljoen inwoners. 

De smog begint ons parten te spelen. Mondmaskers zijn hier heel gewoon en noodzakelijk.

45' in HCM, daarna een uur tot in de delta.

Smeren voor de muggen was een goed idee!

De technologie sloeg een beetje tegen. De filmcamera lag op de bus, de batterijen van het fototoestel begaven het, Heidi's gsm zat in de safe op de kamer en de kleine kodak was mee zonder batterij, die zat nog in de lader.

De Mekongdelta dus.

Een eerste wandeling bracht ons in de boomgaard.

Nat en vochtig is wat ik ervan herinner! Er werd uitgelegd hoe rijstpapier wordt gemaakt, met demonstratie (en de kans om te kopen). Tegen dan was het middag. We werden verwend op de boerenbuiten.   

En het mag gezegd: het was lekker. Gelukkig voor de papa en de rest GEEN noedels maar rijst! 😀

Een bijenfarm bracht ons helemaal diep in het oerwoudgebied.  

Wist je dat honing en afgeleide producten gezond zijn voor alles? Zeker kopen... 😊 Verbazend genoeg puften we plots tussen de huizen waar zelfs 2 televisies speelden! Een ritje in een ezelskarretje, arme beesten,   

het maken van drank van rietsuiker (je kon er altijd kopen), tussen de kraampjes door naar iets wat voor een bar moet doorgaan. Daar werden we getrakteerd op een galarecital. (Check my youtube.) Een gift kon niet ontbreken. Iets glibberig tegen mijn arm en zwaar op mijn schouders ... OMG een python. 😥😥😥  

Vervolgens tussen de kraampjes naar een bootje zonder motor voor slecht 4 passagiers. Een soort sampam. Éénmaal op weg konden we ook hier de vrouwelijke 'roeier' geldelijk steunen. Te weinig geld naar haar zin, geen geroei.  Plots werd de motor aangelegd. 😩

Als laatste bracht de echte boot ons bij het ambachtelijk verwerken van kokosnoot tot beeldjes, vloermat of snoepjes e.a. Er kon altijd gekocht worden... 😩 We begonnen het stilletjes aan moe te worden. Er kon ook schorpioenen- of slangenlikeur  

worden gekocht en plots ook schilderijen, ... 😩😩😩.

Einde tour. Gelukkig maar want stinken dat het er deed. Het was niet van de kokosnoten. 

Terug op de boot, op de bus en 20' stappen naar het hotel. Een taxi heeft geen zin, je staat toch de hele tijd stil.

De kinderen waren het ook moe. Ze waren meteen akkoord om een duik te wagen in het zwembad. Na het gespetter en gelach en de douche kozen we voor pizza's.  Alleen Sophie niet; die koos frietjes. Als dat geen echte Belg zal worden?