ondertussen zijn we het al weer gewoon in het Wangfujing hotel.We hadden eerst gehoopt een keer in het novotel te logeren maar het voelt toch goed om hier 'thuis' te komen . Zelfs de mensen achter de bar en balie herkennen ons. Ook de meisjes van de foot en body massage en ook die van het fruitwinkeltje om de hoek herkennen ons.

vandaag was een rustige dag ,zonder verplichtingen . We hebben ondertussen weer wat kleertjes voor Zhao gekocht want bijna alles dat we mee hadden is veeeel te groot .Ze draagt kleertjes van 2 of 3 jaar . ook hebben we ne bal gekocht... alsof dat kleine meisje al jaren basket:)ze kan al goed dribbelen:)vangen gaat iets minder goed ...

We hebben ook tegen amerikanen gepraat die hier in het hotel logeren en ook hier zijn voor de adoptie van hun zoon van 3.Ze hebben ook nog een adoptietweeling en twee biologische kinderen.We hebben ze orofar gegeven want hun oudste zoon van 10 jaar verging van de keelpijn en ze konden niets vinden hier...

Morgen moeten we nog naar de belgische ambassade en ccaa. Normaal gaat Patrick alleen gaan met Wanyu om Zhao de autorit (en kotsbeurt) te besparen 

groeten en tot morgen 

ps. sorry (weer) geen foto's want ik(Heidi) kan ze niet opladen

vandaag zijn we terug gekeerd van Hangzhou ,terug naar Beijing. In de auto naar de luchthaven heeft Zhao 1keer overgeven .De vlucht zelf was goed begonnen. Het opstijgen ging zeer goed en de vlucht ook tot op het einde ... er was veel turbulentie,zo erg had ik het nog niet nooit meegemaakt:)Natuurlijk dat Zhao niet goed kwam en moest overgeven , de vent die achter haar in het vliegtuig zat was ook geen hulp ze... die chinezen kunnen rare geluiden maken ...Wanyu was ook blij weer terug in Beijing te zijn,morgen een dagje rust en maandag weer het gebruikelijke papierwerk.

Zhao is al gewassen en ligt nu in bed . Ze zit zo graag in bad , zij en haar speeltjes(een kleine schildpad en het dekseltje van mijn haarmousse en soms nog een kleine lege fles)

tot morgen

vooreerst aan iedereen die iets liet horen een welgemeende ... euh dank you, (liep even verloren in een lied van een naburige zanger).

Aan allen die met ons meedenken, meeleven of ons gedenken in gedachten (of met kaarsen en basilieken op te branden) zzeeer wel bedankt ook.

Want, ja hoor, we zijn nog steeds online. Alles verloopt prima. Misschien het weer. Zo'n 23° maar wel druilerig en geen zon. Dat laten we niet aan ons hart komen. We zijn nog steeds in opperbeste stemming. En alhoewel we niet veel slapen omwille van de jetlag, lijken we niet kapot te krijgen. Zeer vreemd.

Vandaag moest het een rustige dag worden. Na het emmers overgeven van gisteren mocht dat ook wel. Aan het ontbijt lieten we de meid zelf bepalen hoeveel ze wou eten. Gisteren stouwde Wanyu ze vol tot ze niet meer kon en jawel, moest overgeven op alweer haar verse kleren. Heidi moet nu zelf voor wasmachine spelen, maar doet dit zeer goed. Na het ontbijt zijn we het hotel binnenin gaan verkennen (omwille van de regen). Daarna zijn we toch maar een zomervestje gaan kopen (blauw, zie foto's.) Daarna hebben we samen met Wanyu ongelofelijk lekker Chinees gegeten (mijn eerste keer in 4 weken tijd.) Zhao heeft dan een uurtje geslapen, de mama op de computer en wasmachine en de papa gaan lopen. Intussen had Wanyu papieren in orde gebracht. Na de douche van Patrick moesten we onverwacht weer hollen naar het notariaat om alles in orde te brengen. (Patrick had nooit gedacht dat hij nog eens een bezweet T-shirtje zou hebben  .) Omdat we hier in de hoofdstad van de paraplu's zijn, hebben we dan nog een paraplu gekocht voor de dochter. Na een "lichte" maaltijd (pff, je moest eens weten ...) kan Zhao voor de eerste keer deze week op tijd in bed. Ze ligt nu nog wat wakker te slapen maar zoals elkeen weet, dra valt ze in slaap.

Morgen gaan we een tempel bezoeken. Hopen dat de rit (10km) zonder overgeven lukt! Daarna papieren faxen van het notariaat. Voila, nog een paar foto's posten en tot morgen.

ni hao

Van morgen zijn we naar het ccaa geweest . Daar gingen we na wat papierwerk (dat vooral Wanyu doet) Zhao haar 'certificaat' krijgen. Het zou maar een half uurtje duren... jaja een kleine 2 uur heeft het geduurd. Gelukkig waren die andere (buitenlandse families ) daar ook ,dus viel het al bij al nog mee.

Daarna zijn we vertrokken naar het weeshuis waar Zhao heeft gewoond.Een rit van 220 km (heenreis alleen) normaal was het maar 160 km maar de chauffeur was 60!! km misreden. Daarna moesten we nog terug.

Het was een zware rit voor Zhao aangezien ze erg wagenziek is.Het meisje heeft 6 keer moeten over geven in de heenrit. Ze zag echt af en was er eigenlijk kapot van en dan nog die hitte erbij (32°). 

Daar aangekomen hebben we een rondleiding gehad van de directrice. We hebben onder andere de klasjes gezien .De kinderen waren bezig met een soort van knutselen en er was nog een stoeltje vrij...(slik). de andere wilden dat Zhao ging mee doen maar ze wou niet op de stoel gaan zitten en zeker niet mee doen. Het heeft je een goed gevoel te beseffen dat ze het bij ons blijkbaar 'beter' heeft...

Na weer een  papierberg zijn we terug vertrokken en had Zhao een pilletje gekregen. Ze heeft nog 3 keer moeten overgeven maar het ging dus wat beter alhoewel...

Ik hou mijn hart al vast voor op het vliegtuig zaterdag ....

Verder gaat het heel goed met Zhao (als ze niet moet overgeven:) Het is echt een heel lief meisje

tot morgen 

vele groeten

Heidi en Patrick

Hallo beste bloggers.

Gisteren hebben we nog een stukje van Beijing bezocht, ondermeer het museum van zingende legende Teresa Teng (?).

De nachttrein in China is nog wat anders dan met de trein naar Zaventem reizen. Heerlijk vertoeven in luxe. Het blijft natuurlijk slapen op een trein maar dan met klasse.

Na een 12-tal uren aangekomen in ons hotel, was het bagage lossen en doorgaan om Zhao op te halen. We kwamen aan in een zaaltje waar al adoptieouders zaten (Amerikanen en Spanjaarden) met hun adoptiekind. Het papierwerk begon. Plotseling hoorde Patrick Zhao haar naam zeggen en toen we opkeken kwam ze aangewandeld. Wat moeten we zeggen. Het is een droom! Ze heeft de hele tijd op haar stoel met ofwel Heidi ofwel Patrick zitten spelen. Nu en dan keek ze verwonderd op waarom die andere kindjes zo huilden?? 

Het papierwerk kon bijna volledig worden afgewerkt zodat we verder deze week wat meer tijd hebben voor onze dochter.

Ze kan al goed eten: spaghetti, broodjes, frietjes, ... ze lust het allemaal.

Deze namiddag heeft ze een 2-tal uren geslapen en nu ligt ze terug heerlijk te soezen.

We zijn heel tevreden. Het is een prachtmeid.

Morgen gaan we het weeshuis bezoeken, waar ze verbleef (een 130 km verder).

Geniet van de foto's! Wij zijn gelukkige ouders. 

Het is nu na tienen en wij zijn doodop.

Veeele groeten aan iedereen.

O ja, we kunnen hier maar kort op het internet. We doen wat we kunnen om zoveel mogelijk mee te delen.