Weer even geleden. De examens lopen ook hier, weliswaar met enige vertraging ten opzichte van Leuven, op hun eind. Woensdag verwacht mijn lerares Spaans me voor een mondeling onderonsje en donderdag trek ik er een streep onder voor dit semester op de faculteit. Of ze goed verlopen zijn, blijft een semi-open vraag. Hier in Sevilla ben je van weinig echt zeker. De afgelopen examens waren toch heel anders dan gewoonlijk. Op een examen van een vak waarvoor we met 30 ingeschreven zijn, zat ik slechts met 4 anderen. Dat verklaart waarom de gemiddelde Sevillaan 8-9 jaar doet over zijn carrera. Op een examen van het vijfde jaar kon je met het aanwezige grijze haar gerust vijf kale bejaarden bevoorraden. Wel moet ik zeggen dat er tot nu toe een rustige examenperiode heb opzitten. Ten gepaste tijde wat doorwerken, maar doorgaans heb je tijd genoeg. Examens is ook een tijd waarin je je naaste omgeving wat beter leert kennen. De mensen hier in de buurt knikken al eens als je voorbij komt. Jonni en Manuel, mijn twee voornaamste casa compañeros, staan steevast garant voor een leuke babbel, die trouwens steeds vlotter begint te verlopen. Typische stopwoordjes sluipen stilaan maar zeker in mijn Andaluz en dat zorgt regelmatig voor de nodige hilariteit alhier. De vierde uit het kwartet, Jacobo, was tot vorige week nog steeds niet uit zijn mossel gekropen. Verder dan een Ola en Hasta luego relatie zijn we nooit geraakt. Deze 30-plusser uit Valladolid, was sinds kort, terecht gezien zijn leeftijd, op zoek naar een alleenwoonst. Met resultaat, sinds begin februari bevind ik me alleen op de eerste verdieping. Binnenkort hangen Carteles op met mijn número de teléfono, kwestie van de stormloop binnen de perken te houden en de selectie eerlijk te laten verlopen. Sinds het ordentelijk verlopen Fiesta de Casa heeft la dueña een onuitputtelijk vertrouwen in mij. Een vierde toffe compañera kan de komende 5 maanden enkel maar méér glans geven!
Donderdag komen Kasper en Johan Hawinkel Sevilla binnengereden. Johan maakt van zijn lesvrije week gebruik om het aangename aan het nuttige te koppelen en een bezoek te brengen aan zijn Eramuskompanen in het zuiden. Beklagen zal hij het zich zeker niet! Vraag hem er maar eens naar eens terug in Bélgica. Eerst keren we Sevilla binnenste buitenste, alvorens de zuidkust van Spanje en Portugal af te rijden richting Faro; tent, surfplank en passagiers vol energie incluis. Door een examenachterblijvertje kan Tom er niet bijzijn. Maar zijn hartje wordt nog gelucht. Vanaf de 16de trekken we richting Cádiz om de carnavalsfeer aldaar op te snuiven. Ongelooflijk naar het schijnt. En om onze uitgerekte les"vrije" week in schoonheid af te sluiten, gunnen we het Marruecos ook een bezoek. Kwestie van een week Ski om te vormen in zijn Erasmusequivalent!
