In de krant van afgelopen woensdag stond een kort artikeltje met als titel Toch meer katholieken. De tekst daarbij luidde: Ondanks alle pedofiliezaken is het aantal katholieken vorig jaar licht gestegen tot 1,166 miljard gelovigen wereldwijd. Dat zijn er 19 miljoen meer dan in 2008, meldt Kerknet. 17,40% van de wereldbevolking is nu katholiek. Bijna de helft (49,4%) leeft in Noord- en Zuid-Amerika, 24,31% in Europa. Tussen 2000 en 2008 steeg het aantal bisschoppen van 4541 tot 5002, het aantal priesters van 405178 tot 409166.
Van de berichtgeving in sommige kranten, zou je soms de indruk kunnen krijgen dat de laatste katholieken de Kerk aan het verlaten zijn. Grotere leugens bestaan er niet. De Kerk blijft groeien, wereldwijd maar ook bij ons. Op dit ogenblik bereid ik weer een aantal mensen voor die rooms-katholiek willen worden. Het is heel mooi om de verhalen van hen te horen hoe ze bij onze Kerk terecht zijn komen. Je ziet twee richtingen waar men vandaag komt. Of men is nooit gedoopt en heeft van thuis geen geloof meegekregen en men ontdekt vroeg of laat een leegte, men krijgt het gevoel dat er meer is, men gaat op zoek en men komt uit bij Jezus Christus en de Kerk. Enkelen komen over uit het protestantisme, men voelt aan dat de Waarheid toch ten volle in de Rooms-Katholieke Kerk aanwezig is Dat nieuwe leven in de Kerk maakt me als priester ook blij en gelukkig en het traject wat ik met die mensen afleg verdiept ook mijn eigen geloof en versterkt mijn band met Jezus Christus en de Kerk Wiens priester ik ben.
Wordt vervolgd
Wat gebeurt er bij een doop en waarom ? (3/3)
In onze Kerk kan men op 2 manieren gedoopt worden: door onderdompeling en door begieting met water. De meesten in onze streken kiezen voor begieting. De bedienaar giet water over het hoofd, noemt daarbij de voornaam of de doopnamen en zegt: Ik doop u in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. We brengen in praktijk wat Jezus als opdracht gaf aan Zijn leerlingen vlak voor Zijn Hemelvaart waar Hij zei: Ga, en maak alle volkeren tot leerling; doop hen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, en leer hun alles onderhouden wat Ik jullie geboden heb. Weet wel, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld.
Na de doop zalft de bedienaar op de kruin van het hoofd met Chrisma, de sterkende olie in de Kerk. Zoals de koningen eens op het hoofd werden gezalfd, zo bidden we bij de zalving dat het kind altijd sterk mag staan in het geloof. Het kind hoort nu bij het volk van God en is voor altijd lidmaat van Christus die gezalfd is tot priester, koning en profeet.
We hangen een wit kleed rond de dopeling. Het kind is met Christus bekleed. Het mag altijd trouw blijven aan Christus, aan het geloof van het doopsel.
We steken een doopkaars aan de Paaskaars aan. Jezus Christus is nu het Licht voor het leven van dit kind. Het kind mag altijd blijven leven in ChristusLicht en in het geloof volharden.
Zoals de Heer doven, blinden en stommen aanraakte, zo raakt de bedienaar mond, oren en ogen aan en bidt dat het kind hoort, ziet en spreekt; dat het oog krijgt voor Gods Wonderdaden en met geloof luistert naar Gods Woord.
We bidden samen het Onze Vader, het gebed van de Heer. Bidden, de ouders zullen het ook aan het kind leren.
De bedienaar spreekt een zegen uit over vader en moeder. God mag hen sterken in hun taak om aan hun kind het geloof door te geven. Alle aanwezigen worden gezegend opdat ze mogen getuigen van hun christen-zijn.
Meestal gaat men op het einde van de doopplechtigheid naar de plaats in de kerk met een beeltenis van Moeder Maria. We bidden om de voorspraak van Jezus Moeder die Hij op het Kruis heeft gegeven als moeder van alle christenen.
Einde
Wat gebeurt er bij een doop en waarom ? (2/3)
Er wordt altijd een stukje uit de H. Schrift voorgelezen. Ik laat meestal het stukje voorlezen van de doop van Jezus in de Jordaan. Wat daar gebeurde, gebeurt ook aan ons: toen Jezus werd gedoopt door Johannes de Doper ging de Hemel open, Gods Geest daalde neer, God sprak: Jij bent Mijn Zoon, Mijn Veelgeliefde.
We bidden enkele voorbeden, korte gebeden met dingen er in die ons het meeste bezig houden. Het kind mag groeien in zijn band met Jezus Christus en de Kerk. We aanroepen ook enkele heiligen, ze mogen in de Hemel bij God bidden voor het kind en voor allen die het kind begeleiden op de levensweg.
We strekken de hand uit boven het kind. We bidden dat elke boze geest van dit kind mag wijken en dat de Heilige Geest bezit mag nemen van dit kind. Gods sterke Hand mag dit kind beschermen. Het kind mag ervaren dat God Zijn Reddende Hand nooit terugtrekt, het mag altijd leven onder de Hoede van de beschermende Hand van God.
Als teken van bescherming door de Heilige Geest wordt het kind met de olie van de doopleerlingen, de beschermende olie van de Kerk.
We zegenen doopwater. Door het begieten met dit water zal het kind aangenomen kind van God worden; zal de erfzonde, de eeuwige dood, worden afgewassen; zal het Eeuwig Leven ontvangen.
Voor het eigenlijke doopsel wordt toegediend, stelt de bedienaar enkele vragen aan de ouders en peter en meter. Ze vernieuwen hun eigen doopbeloften, ze bevestigen opnieuw dat ze kiezen voor God en het goede en willen afzien tegen alle kwaad. Ze spreken uit dat ze geloven in God die is Vader, Zoon en Heilige Geest.
Jonge ouders vragen om hun kind dopen. Ze zijn zelf christen, ze leven zelf verbonden met Jezus Christus en de Kerk en ze willen die verbondenheid ook aan hun pasgeboren kind doorgeven. Jezus zegt ons in het Evangelie: Laat de kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen. Met de doop willen ouders daar een concrete stap mee zetten.
Bij enkele dingen die in de doopplechtigheid gebeuren, wil ik even stilstaan.
Aan het begin van de doopviering geeft de priester of de diaken het kind een kruisje. Jezus is voor onze zonden gestorven aan het Kruis, door de kruisdood zijn wij verlost. Het kind wordt opgenomen in de gemeenschap van de Gekruisigde en Verrezen Heer, de Kerk. Dat geven van een kruisje is daar een teken van. Vader, moeder, peter en meter geven aan het kind een kruisje als teken van welkom in de Kerk.
Een doop is altijd een gemeenschapsgebeuren. De doop wordt gevierd te midden van andere gedoopten. Er is een priester of een diaken die de doop bediend. Vader en moeder zijn er. Meestal is er ook een peter en meter, een andere gedoopte man en vrouw die samen met vader en moeder het geloof uitspreken waarin het kind zal worden gedoopt. Peter en meter staan samen met de ouders garant voor de geloofsopvoeding van het kind.
Zalig die arm van geest zijn, want hun behoort het koninkrijk der hemelen. Zalig die verdriet hebben, want zij zullen getroost worden. Zalig die zachtmoedig zijn, want zij zullen het land erven. Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Zalig die barmhartig zijn, want zij zullen barmhartigheid ondervinden. Zalig die zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. Zalig die vervolgd worden vanwege de gerechtigheid, want hun behoort het koninkrijk der hemelen. Zalig zijn jullie, als ze jullie uitschelden en vervolgen en je van allerlei kwaad betichten vanwege Mij. Wees blij en juich, want in de hemel wacht jullie een rijke beloning. Zo hebben ze immers de profeten vóór jullie vervolgd.'
Jezus was erin geslaagd een grote menigte volgelingen aan te trekken. Voor velen was hij meer een volksheld, een idool geworden. Als volksleider zou je dan alles doen om die menigte voor je te bewaren en haar zo mogelijk nog uit te breiden.
Jezus doet dit niet. Hij wil geen volksheld zijn. Bovendien spreekt Hij ook nog woorden die op zijn zachtst gezegd tegen de haren in strijken.Ze stoten de mensen eerder af dan ze aan te trekken. Het zijn geen woorden zoals die van politici die op tv dag na dag getuigen van moderne, handige, uitgekiende en uitgekookte communicatie.
Jezus spreekt duidelijke taal, ondubbelzinnige helderheid. Hij laat er geen twijfel over bestaan waar het op aankomt:
"Als je het Rijk Gods wil meemaken, als je wil werken aan zaligheid voor jezelf en voor deze wereld dan zal je tegendraads te werk moeten gaan. Dan moet je geloven in de werkzaamheid van de zachte krachten. Dan moet je meer een veelzijdig hart hebben dan een hele reeks handige knepen en vaardigheden. Een groot hart heb je nodig, want het compenseert zo vaak de technische onhandigheid.
Die zachte regels noemen wij "acht zaligheden". Zij wijzen de weg naar een leven waarin we God kunnen tegenkomen. Wie eerlijk en zonder vooroordelen naar mensen gaat, wie dienstbaar is zonder bijbedoelingen, die zal ondervinden waar God woont in dit leven. Zalig is het immers zonder bitterheid, zonder scherpe eisen. Zalig is het om zoals Jezus "vriend van armen te zijn".
De lijkwade van Turijn (3/3)
De lijkwade van Turijn (2/3)
De lijkwade van Turijn (1/3)
De lijkwade van Turijn
Bron : Tijdschrift Banneux N.D.
72ste jaargang nr 2
Maart - april 2010
28-11-2010
13-jarige aborteert zelf haar baby
13-jarige aborteert zelf haar baby
30-jarige vriend begraaft het lijk
Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita, aug. 2010
Pro Vita Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen
Een 30-jarige man uit Pennsylvania is beschuldigd van het verkrachten van een 13-jarig meisje en het begraven van het lichaam van hun kind. Dat gebeurde nadat het meisje zelf een abortus had opgewekt met een potlood.
Na de feiten werd het meisje ernstig ziek. Drie dagen later kwamen de weeën. Haar 30-jarige vriend zei haar via de telefoon om hard te persen. Volgens het meisje was het kind al dood toen het ter wereld kwam.
De vader van het kind begroef de baby in een plastic boodschappentas in een bos vlakbij zijn woonst. Omdat ze nog steeds ernstige klachten had, ging het meisje naar het ziekenhuis. Het ziekenhuispersoneel nam onmiddellijk contact op met de politie.
Michael James Lisk vertelde de politie dat hij niet meer kon tellen hoe vaak hij seks had gehad met de 13-jarige. De relatie bestond al van toen het meisje 12 was.
De man wordt onder andere beschuldigd van verkrachting van een kind, seksuele mishandeling en verbergen van het lijk van een kind.
Indien het meisje naar een officieel abortuscentrum was gegaan, had de situatie er helemaal anders uit gezien. De gewone procedure in die centra is te zwijgen indien wordt vastgesteld dat een minderjarige een seksuele relatie heeft met een volwassene, ook al is dit duidelijk tegen de wet. Als het meisje naar een abortuscentrum was geweest, was de man haar dus wellicht nu nog steeds aan het misbruiken.
Ironisch is ook dat veel mensen waarschijnlijk geschokt zullen zijn door het verhaal, maar als het meisje de baby had laten doden in een legaal abortuscentrum, zouden ze achteloos de schouders opgehaald hebben. Mensen beseffen niet voldoende dat elke abortus, ook een zogenaamde veilige en legale abortus, een volstrekt onschuldig kind doodt. Abortus is nooit veilig voor de baby!
Hoe het kind een embryo werd
Hoe het kind een embryo werd
Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita, juni 2010
Pro Vita Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen
Het stond in de krant. Een 37-jarige man werd gearresteerd omdat hij verdacht werd van moord op een ongeboren kind. Hij had het wel verwekt, maar wilde het vervolgens het levenslicht niet gunnen en dat in tegenstelling tot de moeder, die het in haar schoot geborgen hield. De arrestatie volgde na onderzoek van de verdachte omstandigheden waarin een miskraam had plaatsgevonden.
Interessant is het woordgebruik in het krantenartikel, nietwaar ? Er is moord op haar kind gepleegd omdat ze de baby wilde. Indien ze daarentegen het embryo niet wilde en het liet doden, had ze (slechts) abortus gepleegd. Het is een ongeboren kind als de moeder het wil, maar een embryo als ze het niet wil. Zo gemakkelijk gaat dat in het verlangen en denken van de mens.
Objectief gezien gaat het vanzelfsprekend in beide gevallen om hetzelfde ongeboren kind. Het ongeboren kind wordt niet plots iets minderwaardig (een embryo) omdat de moeder het niet wil. Het kwade willen in het hart, doet het menselijk denken geen goed. Een mens wordt slaaf genoemd als anderen zich aan zijn waardigheid willen vergrijpen. Een jood wordt enkel dan submenselijk en ongedierte genoemd als men hem van de aardbodem wil laten verdwijnen.
Hoe zou het gepland of ongepland zijn van een ongeboren baby de biologische kenmerken ervan kunnen veranderen ? Het is waarlijk verbazend om te zien hoe het menselijk hart en hoofd kronkelt om de waarheid niet te hoeven kennen en moord te kunnen rechtvaardigen. De waarde van het ongeboren kind is intrinsiek, het kan en mag niet afhangen van de (veranderende) preferaties van de moeder. Dat is krankzinnig en kwaadaardig.
Een van mijn vriendinnen onderging een abortus en noemde haar kind embryo of gewoon het ding. Een paar jaar later huwde ze en ontving een zeer gewenst kind en toen was het de baby. Toen ze wist dat het een meisje was, werd het mijn klein meisje, enz Op een dag wees ik haar op het vreemde bochtenwerk in haar hoofd. Toen werd ze ontzettend boos en ze zei : Hoe durf je mijn meisje vergelijken met HET DING dat ik geaborteerd heb ? Ze zijn helemaal niet hetzelfde.
Niets is zo listig als het hart, zegt de profeet Jeremia. Het hart is niet goed uit zichzelf. Men moet het goed maken door het goede te willen.
School in Pro Vita
SCHOOL in Pro Vita
Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita, juni 2010
Pro Vita Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen
Tijdens het schooljaar gaan mensen van Pro Vita dagelijks op pad om getuigenis af te leggen van Het wonder van het leven. Paradoxaal genoeg misschien wordt onze boodschap met toenemend enthousiasme verwelkomd. Wat wij doen is niet zinloos, geen druppel op een hete plaat, maar datgene wat deze tijd meer dan ooit nodig heeft : de Waarheid in liefde verteld. Er is nog zoveel werk. Wij komen af en toe in klassen waar letterlijk de helft van de leerlingen van gescheiden ouders afkomstig zijn. Zij hebben nood aan iemand die hen komt uitleggen dat het voor hen niet zo hoeft te zijn.
Op 15 mei was het opnieuw zover. Zoals intussen een jaarlijkse gewoonte is geworden, volgden een aantal kinderen (14) onze voordracht (voor de derde graad lagere school) : HET WONDER VAN HET LEVEN in ons (Mechelse) zaaltje.
In hun school waren wij blijkbaar nog niet te gast. Veel leerkrachten maken immers gebruik van andere organisaties voor de lessen relationele en seksuele opvoeding. Niettegenstaande het groot aanbod van lessen met een inhoud die regelrecht ingaat tegen de boodschap Echte liefde wacht, blijft het verheugend dat wij al 11 schooljaren, elke schooldag opnieuw, in minstens één school onze boodschap kunnen brengen.
Konden jullie maar eens mee-voelen en mee-zien wat wij voelen en zien tijdens de voordrachten. Enkele voorbeelden :
-Jonge kinderen die nu pas beseffen dat ze hun beste vriend, hun allerbeste vriendin, kunnen respecteren zónder bijgedachten
-Zichtbaar opgeluchte leerlingen, als wij melden dat we in onze film geen seks zullen tonen
-Bewonderende blikken als ze zien dat een ongeboren kindje van 10 weken al volledig is : het heeft al handjes en vingertjes, voetjes en teentjes, oogjes, oortjes, het voelt, hoort en ziet al
Hopelijk begrijpen ze dan iets meer van hun eigen lichaam en de verantwoordelijkheid die zij ervoor dragen.
Met onze voordrachten proberen wij hen de juiste weg te wijzen naar een gezonde en stevig uitgebouwde relatie gebaseerd op trouw, eerbied en respect voor elkaar. Dit zijn de pijlers om samen met GOD te komen tot een harmonieus volwassen gelukkig leven.
We zijn ervan overtuigd dat God op deze manier Zijn hand boven ons werk houdt. Wij staan erop om jullie speciaal DANK te zeggen. Alleen door jullie steun en gebed kunnen wij zoveel kinderen bereiken.
Maar is dat zo ? Wie echt zó in de put zit als de bijbelse Job, wie zó eenzaam is en verlaten, zó kapotgeslagen, zit heus niet te wachten op een opwekkende bijbeltekst die een pastoor of dominee even uit zijn mouw komt schudden.
Wat voor een rare God is dat die ongelukken of rampen op mensen zou afsturen om hen hun afhankelijkheid te laten voelen en hen leert te 'bidden'!
Mensen in nood die zo onmachtig zijn als Job, vragen niet om machten en goden, maar hoogstens om een vriend of vriendin die naast hen komt zitten, en wacht en mee-lijdt. Waar mensen voor elkaar een vriend en helper zijn, dààr is God te vinden. Waar in woord en daad een goede boodschap verkondigd wordt, moet God wel heel dichtbij zijn. Waar beweging is van mens naar mens, waar mensen elkaar op de been helpen, een hart onder de riem steken en zeggen: Ik zal er zijn voor jou, kom óp,kop óp,' en een nieuw begin mogelijk maken: daar komt schot in dat Rijk van God op aarde.Zo'n soort 'gangmakers' vragen geen aandacht voor zichzelf. Ze kijken wat onwennig bij een pluimpje. Ze zeggen hoogstens 'niets te danken' of 'graag gedaan' en werken verder.
Zo iemand gaat ook rond in Galilea. 'Zijn faam verspreidde zich' lezen we in het evangelie. We lezen ook over genezing, bevrijding, opstaan uit onmacht en in de put zitten. Kafarnaüm komt in beweging, want er is een nieuwe rabbi die zin geeft aan het leven! 'Zo'n man, zo'n vriend, moet wel van God zijn!', wordt gezegd.
En, zoals dat altijd gaat bij superstars: als vanzelf vormt zich een fanclub, een groep supporters, die maar niet genoeg krijgen van Jezus' grote daden.
Maar Jezus wijst daarentegen, anders dan we van populaire jongens en meiden gewend zijn, alle aandacht voor zichzelf af.
Hij trekt zich terug in de stilte. Na die stilte en gebed weet hij:het gaat niet om mij, het gaat ook niet om een nieuwe sekte in Israël.Ook niet om een groepje uitverkorenen die achter een interessante rabbi aansjokken. Het gaat in het evangelie om een wereld van broeders en zusters die elkáár helpen, een wereld van allen voor allen, van liefde voor elkaar.
In het evangelie wordt o.a. het verhaal gelezen van Jezus, die een melaatse geneest. Melaatsen zijn gedwongen om in aparte groepen te leven. Jezus geneest niet alleen de huid van de man, maar ook een andere pijn : het gevoel er niet meer bij te horen. Vaak is die nevenpijn net zo erg als de eigenlijke kwaal of verdriet.
Iemand vertelt : Toen mijn man arbeidsongeschikt werd, deed dat zeer. Niet alleen de vernauwing in zijn bloedvaten, maar ook dat hij zijn vak niet meer kon uitoefenen. En die opmerkingen op feestjes : Jij hebt gemakkelijk praten. Je hoeft nooit meer te werken. Jij krijgt je geld zo wel op je bankrekening.
Of iemand verliest een partner. Hij houdt zich flink voor de buitenwacht, maar niemand ziet zijn tranen als hij s avonds alleen voor de tv zit. Hij hoort de omgeving denken : Hij is haar wel vlug vergeten. Hij doet net of er niks gebeurd is.
Of ouders hebben problemen met hun kinderen. Dat is al moeilijk genoeg. Maar dan ook nog de kletspraat in de buurt. Dat is ook wat ik nevenpijn noem.
Tegen veel ziekten kunnen we weinig doen. Maar die tweede pijn, die onze samenleving aantast, en soms melaats maakt, aan die rotte plekken kunnen we wel iets doen : minder kletsen, niet zo vlug oordelen, beter luisteren, en wat meer denken : Hoe zou ik me voelen in zon situatie ??
Toen Jezus in Kafarnaüm was teruggekeerd en men hoorde dat Hij thuis was, stroomden de mensen in zulk een aantal samen, dat zelfs de ruimte voor de deur geen plaats bood. Men kwam een lamme bij Hem brengen die door vier mannen gedragen werd. Omdat zij wegens de menigte geen mogelijkheid zagen hem dicht bij Jezus te brengen, legden ze het dak bloot, maakten een opening en leiten het bed, waarop de lamme lag, zakken. Toen Jezus hun geloof zag (Mc. 2, 1 12)
De lamme en zijn dragers. Prachtig verhaal. Er wordt op een vindingrijke manier iemand binnen gebracht die alleen op een brancard ergens kon komen. De vier dragers gaan met hun gehandicapte vriend op sjouw. Ze zeggen tegen hem : Joh, wij weten wel iets voor je. Ze pakken hun vriend en zeulen hem het dak op.
Je ziet het gebeuren : op dat platte, lemen dak. Jezus ziet ook dat zij (de dragers) het zijn die nog het meest in een wonder geloven. Er staat nu geschreven : En omwille van hun geloof zegt Jezus tegen de lamme : Jongen, je zonden zijn je vergeven.
Een beetje gevaarlijke tekst van Jezus Is het verlamd zijn van die man dan een straf voor zonden ? Ik vermoed dat die dragers verbaasd zijn over de woorden van rabbi Jezus : Je zonden zijn je vergeven. Zijn ze daarvoor op het dak geklommen ?
Jezus wil zeggen : Het is een teken dat er iets nieuws met mensen kan gebeuren. God denkt niet langer aan alles wat ooit fout ging, maar aan alle kansen die je nog hebt. Natuurlijk kan een lamme weer lopen, maar hij gelooft ook weer dat hij verder kan in zijn leven.
In de eerste lezing staat : Ik ga niets nieuws beginnen. Het is al begonnen. Merk je het niet ?
Het evangelieverhaal is even goed het verhaal van de vier vrienden als van de lamme !
Iemand anders kan ook voor je geloven !
17-11-2010
Een levensnood : in staat van genade zijn
Een levensnood :In staat van genade zijn !
Bron : Nieuwsbrief Zuster Emmanuel
November 2010
Deze boodschap van de 2de is minstens 10 keer te lezen en te herlezen !Gospa lijdt, herhaalt, ziet dat haar woorden ontsnappen.Bijgevolg herhaalt ze het steeds opnieuw. Ze ziet al het kwaad dat de duisternissen van de zonde ons aandoen. Steeds komt ze onvermoeibaar naar ons terug, als een moeder, ze zegent, ze hoopt
De huidige oproep van Maria is van levensbelang.Velen vragen ons : Wat denkt ge van de nabije toekomst ?Zijn de onlusten in Frankrijk een voorsmaakje van wat er later en nog gewelddadiger zal gebeuren ?Nee !We willen dat niet !We willen het leven, we willen de echte vrede !De echte vrede zal komen, maar na welke beproevingen ?Het is aan ons om de tijd van de beproevingen te verkorten !
Het is waar dat de nieuwe tijd waar de H. Maagd ons over spreekt, zal komen. Hij nadert. Maar, voor hij er is, hangt de duur van de beproeving van ons af. Eerst en voor al moeten we de zonde achterwege laten en ons er goed van verzekeren dat we in staat van genade zijn.Niet welbewust iets ernstigs blijven doen, die God mishaagt. Daarom de 10 Geboden (Deut.5) nemen en nagaan of we al deze punten, die God ons aanbevolen heeft als bakens om het leven te hebben en niet de dood van de ziel.Dan onze zonden oprecht gaan biechten bij een priester. En dan besluiten om God de eerste plaats te geven, Jezus is immers ons enige wapenrusting tegen de vijand.
Gisteren zei me een pelgrim : Ik weet het, ik leef in zonde, maar God is goed, Hij zal me wel vergeven ! (Hij leefde met een andere vrouw). Ik vrees hem wat geschokt te hebben door te zeggen dat de Barmhartigheid van God oneindig is, steeds bereid, maar dat ze veronderstelt dat men berouw heeft over zijn zonde en er aan verzaakt. Jezus heeft de overspelige vrouw vergeven, maar Hij heeft er aan toegevoegd : Ga, en zondig niet meer !
Laten we de Moeder Gods niet meer afwijzen, integendeel, laten we haar met dankbaarheid ontvangen !Nu, meer dan ooit, brengt ze ons het licht van het leven om de duisternissen van de dood in ons te verjagen.
Een talisman ???
Een talisman (porte-bonheur) ?
Bron : Nieuwsbrief Zuster Emmanuel
November 2010
Van in het begin van de verschijningen heeft de H. Maagd er bij de zieners op aangedrongen dat we een gewijd voorwerp zouden dragen, zoals medailles, kruisjes, Agnus-Deis, enz Ze vroeg ook dat we kruisbeelden zouden aan onze muur hangen, beelden, die door een priester gewijd zijn, vooral deze van haar Onbevlekt Hart, het Heilig Hart van Jezus of andere godsdienstige afbeeldingen.
Deze voorwerpen herinneren aan de aanwezigheid van God. Ze storen de kwade geesten, die door het feit van de zegen van God, ontwapend worden. Ze vallen ons bijgevolg minder aan en zo vermijden we heel wat moeilijkheden, ongevallen of conflicten, ziekten en depressies, slapeloosheid, zelfmoordneigingen, enz (Het is duidelijk dat al deze zaken niet noodzakelijk aanvallen zijn van de duivel !)
In Kroatië is het de traditie de huizen elk jaar door een priester te laten zegenen. Toen Frankrijk (en onze streken) nog christelijk waren, bestond die mooie traditie ook. Er waren toen meer priesters omdat de families fier waren een priester te hebben onder hun kinderen en dit aan God vroegen.
Devijand, onze tegenstrever, aapt, soms op een heel subtiele manier, alles na wat God en de Kerk doet. Het is belangrijk de aandacht op deze zaken te trekken, want dikwijls worden we geconfronteerd met mensen, die slachtoffer geworden zijn van wolven verkleed in schapenvacht.Zonder op private zaken te willen ingaan, wil ik eenvoudig waarschuwen : Neem geen nutteloze risicos !Vlucht als de pest voor porte-bonheurs !Tegenwoordig biedt men van langsom meer dingen aan die geluk of gezondheid zouden beloven, maar die enkel het venijn van de vijand meebrengen. Sommige zijn vervloekt tijdens geheime satanische bijeenkomsten en bestemd om degenen, die ze dragen te schaden. Zoveel Christenen dragen nog tekens van de dierenriem rond hun hals, of kleine slangen of dingen die ze van mensen gekregen hebben, die ingewijd zijn.Gospa zegt ons : Kinderen, Satan wil u op duizenden manieren bedriegen !
We hebben er alles bij te winnen om enkel gewijde voorwerpen te dragen. Het volstaat een godsdienstig voorwerp aan de priester aan te bieden na de H. Mis en hem te vragen het te zegenen.Laten we ons beschermen door de zegen van de priester !Het is ook goed met overtuiging de eindzegen van de H. Mis te ontvangen van de celebrant. Gospa heeft ons dikwijls gezegd : Lieve kinderen, als een priester u zegent, dan is het mijn Zoon zelf, die u zegent.Daar zijn we zeker van, van het overige niet !
Het moderne kind mag alles en krijgt alles; het zou zich toch eens even niet happy voelen ... !
Opvoedingsproblemen in onze westerse wereld:
-het onvermogen van veel ouders om 'nee' te zeggen hun kinderen;
-de overdreven perfectie die een aantal ouders nastreven als het om hun kinderen gaat;
-de soms waanzinnige geldstromen die aan de 'kleine prinsjes en prinsesjes' worden uitgegeven.
Het consumentisme viert hoogtij, ook in de opvoeding. Men wil geen gemiddeld leven. Alles moet perfect zijn : je huis, je relatie, je carrière en ook je kinderen.
Veel ouders pushen hun kinderen boven hun krachten om het hoogste te bereiken op school en in de maatschappij, en verwennen ze tegelijkertijd tot op het bot.
Dan komen er problemen. O, maar dan huur je toch professionele opvoeders in en ga je toch opvoedcursussen volgen.
Ik weet zeker dat mijn ouders in mijn jeugd géén opvoedcursussen hebben gevolgd en niet gecoached werden door psychologen, pedagogen of andere gogen...
